โฮจิมินต์ - ดาลัด – มุยเน่
(อย่าหลอกกันเลย)

PART 1

28 - 31 10 59

งบ : 6,320,860 vnd / 10,000 B

28 10 59

Nok air DD3210 07:35 am. Bangkok

09:05 am.

Ho chi minh

หลังจากตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว เราก็มุ่งหน้าหาซื้อซิมส์โทรศัพท์ กันก่อน เลย ออกจาก ตรงที่ตรวจคนเข้าเมือง ปุ๊บ จะเจอร้านขายซิมส์และแลกเงินเยอะมาก เราก็สุ่มเลือกกัน แบบวัดดวง เจอร้านนึง เขียนค่าซิมส์ว่า 160,000 (ร้านอื่นก็ราคาประมาณนี้)

ก็ตกลงกันซื้อร้านนี้แหละ ได้ซิมส์ 2 อัน ในราคา 360,000 ไม่งงนะ 555 คือป้ายเขียน แสนหก เราซื้อ 2 อัน จ่ายเงินไป 4แสน พนักงานทอนเรา 40000 เราก็เดินกันออกมาแบบไม่เอ๊ะใจอะไร พอนั่งบนรถประจำทางเท่านั้นแหละ นึกขึ้นได้ พนังงานทอนเงินเราขาดนี้หว่า เอิ่มมมมม หลอกตูตั้งแต่วันแรกเลย จุดนั้นคือทำไรไม่ได้ละ ก็ปล่อยไป


จากนั้นเราก็นั่ง บัส สาย 152 ราคา 5000 ดอง จากหน้าสนามบิน หน้าสนามบินเลย จอดรอเลย ตรงนั้นเลย ประมาณ 45 นาที เพื่อไปย่าน ฟาม งู เหลา

พอรถมาถึงวงเวียนตลาดเบนถัน เราสองคนก็กูรีกูจอ ลงจากรถ โดยพ่วงคนไทยคู่นึงลงมาด้วยจ้า ...คุณพระ ลงผิดวะ!! พลันหยิบแผนที่และเปิด GooGle map กันอย่างไว เพื่อหาย่านฟาม งู เหลา แผนที่ก็ งงๆ เลย พึ่ง กลูเกิลแมพ จากเนต 3Gเต่าๆ ณ ใจกลางเมืองไซงอน พอจับโลเคชั่นได้ ก็เดินสิคร้บผม

....พีคสุดที่ต้องข้ามถนนนี้แหละคุ๊นนเอ้ยยย ทางม้าลายมีนะเข้าใจ แต่นี้วงเวียน รถมอไซเยอะมาก แบบมากๆ จะบอกยังไงดีว่ามัน เยอะมากๆ ใหนๆๆๆ ใหนสัญญาณไฟ คุ๊นเอ้ยย ครั้งแรกของการข้ามถนนที่แขวนชีวิตไว้บนเส้นด้ายที่สุด ... แตรนี้บีบกันตั้งแต่ตูยังไม่ก้าวขาลงจากฟุตบาท (อย่าชินกับการข้ามถนนที่เมืองไทยนะจ๊ คนละเว กันเลย) 4 คนไทยตัวน้อยๆ ก้าวข้ามถนนกันอย่างไม่มั่นใจที่สุดในโลก ซ้ายขวาต้องไว เดินเฉยๆ แนะนำว่าอย่าวิ่งนะ อย่าวิ่ง เดินเฉยๆ ทำไมนะหรอ ..555+ ก็เด๋วเหล่ามอไซด์ ที่กำลังพร้อมจะพุ่งชนเรา เขาจะจับจังหวะผิด ...เอิ่มมเดินไปเถอะ แค่คิดก้าวลงจากฟุตบาทแล้ว คือ อย่าหยุดกลางทาง แค่นั้น คือปลอดภัยแน่ ใครจะบีบแตร แค่ใหน ช่างมัน ..เด่วมันขับหลบเราเอง พอข้ามถนนถึงฝั่งที่ต้องการ เราบ้ายบาย กับ คนไทยคู่นั้นที่ไม่มี อินเตอร์เนต และแผนที่อันใด 2 สามีภรรยาที่ต้องการเดินทางไปมุยเน่เลย อารมณ์แบบนางขี้เกียจเดิน เพราะระหว่างทางก็มีบริษัททัวร์เต็มสองข้างทาง ส่วนเราก็เดินต่อไปตามแมพวนไปจ๊


โอเครจากนั้นเราก็ถึงย่าน ฟาม งู เหลา และมองหา บริษัท ทัวร์ ชื่อ The sinh เพื่อจองตั๋วรถบัส เดินทางไปดาลัดในคืนนั้นเลย ...พีคอีกละ พอเจอบริษัททัวร์ ก็เข้าไปจองตั๋ว ปรากฏว่า เต็ม วะคุณ ... ยังไงละกรุทีงี้ อ่านมาแค่บริษัทนี้ เอห่าเอ้ยยย ดีนะ พนักงาน แนะนำ บริษัทข้างๆ(สีส้ม)ชื่อ Futa bus ณ.เวลานั้นไม่รู้ละ ว่าดีหรือไม่ดี กรุต้องจองละกรุต้องไปดาลัดตามหมายกำหนด โอเครเราจองตั๋วรอบ 5 ทุ่ม ราคาตีเป็นเงินไทยประมาณ 300 กว่าบาทมั้ง ซึ่งแพงกว่า เดอะซินส์

(อากาศที่โฮจิมินต์ ไม่ต่างจากกรุงเทพ 31c เหงื่อสิครับเหงื่อ) จากนั้นเราก็ตกลงกับเพื่อนว่า หาห้องใหม ไว้ว่างกระเป๋า ไว้อาบน้ำ พัก ก่อนเดินทางต่อ ก็โอเครวะ มาเจอใกล้กับ ที่จองตั๋วรถทัวร์ รร.ชื่ออะไร จำไม่ได้ ใกล้ๆเลย ข้างหน้าไฟสว่างๆ...... ประมาณ 400 บาท / ครึ่งวัน ได้ห้องชั้น 3 เปิดประตูไป ก็โอเครวะ แค่พอพักเหนื่อย+อาบน้ำ วางกระเป๋าสำรวจห้องหน่อย

พีคอีกละ....โอ้ยยยเจอกล่องถุงยางวะ!! เออกล่องถุงยาง ห้องน้ำไม่มีกลอนประตู ไฟห้องเปิดไม่ติด โอ้ยยยยคุ๊น กรุจะเจออะไรพีคกว่านี้อีกมะ คิดสะว่า ช่างมัน แค่ 400 ก็นั่งๆนอนๆ จนประมาณบ่ายโมง

ออกละ ไปสำรวจเมืองไซงอนกันดีฟ่า ... ออกมาแรกๆก็ยังไม่ชินนะเรื่องข้ามถนนเนี๊ยะ คือมันพีคจริง คือถ้าเมิงเหมอลอย คือ ตายสถานเดียว ..เดินผ่านสวนสาธารณะหน้าย่านฟาม งู เหลา จะมีเหล่า ม่า ซ้อ กง นั่งเม้ามอย กันอยู่ เราเดินผ่านสัมผัสได้ ว่าโดนนิน จ้า 5555 ดีนะตูฟังไม่ออก ปล่อย เดินไปถึงวงเวียนตลาดเบนถัน เจอคุณลุงคนนึง มาพร้อมมอไซคู่ชีวิต มาถึงถามเองตอบเองเลยจ้า Where u from ? / Philippines? ตูก็อ้ำอึงสิครับคุณณ พร้อมตอบไปว่า No no ,I come from Thailand พร้อมสะบัดชายกระโปรงละโพสต์ จากนั้นลุงก็ร่ายยาวเลยจ้า บอกว่า เขาเป็น แฟนคลับประเทศไทยนู้นนี่ จับใจความได้อีกที คือกำลังเสนอให้ขาพเจ้าซื้อทัวร์ Half day กะนางจ้า

โปรแกรมทัวร์ อาทิ เช่น ไปแม่น้ำไซงอน(กรุเดินไปได้) พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติชัมติง. (กรุเดินไปได้) โบสถ์นอทดาม (แค่เอือม) สุดท้าย จะพาไปช้อปปิ้งจ้าที่วิน คอมเซ็นเตอร์ ห้างหรูหราหมาเห่ามาก ซึ่งไม่ถามกรุเลยกรุพกตังมากี่บาท **ถ้าตูตอบตกลงนี้กรุโดนหลอกอีกแน่ๆ จากนั้นเราสองคนมองหน้ากัน ละก้อตอบกลับปอย่างพร้อมเพียงกันว่า No,Thank you พร้อมก้าวขาออกจากวงสนทนาทันที

เริ่มจากหาข้าวหาปลากินกันก่อนเลย

อาหารเวียดนาม วันแรก มื้อแรกและมื้อเดียวของวัน

ชื่อร้านเฝอ 24 ร้านอยู่ข้างๆกับตลาด เบนถัน

ปล.. ตอนแรกจะไปกินร้านเฝอ 2000 หรืออะไรสักอย่าง แต่หาร้านไม่เจอ ก็เลยกินร้านนี้

เอ้าาาา ที่ใหนได้ รู้ตัวอีกทีตอนอิ่ม อิร้านเฝอ 2000 ตูเดินเลยมานิดเดียวเอง อยู่ชั้น 2 (ไม่ได้มองจ๊)

จากนั้นเราก็เดินกันไปเรื่อยๆตามแผนที

โดยเริ่มจากตลาดเบนถัน

คือสถานที่ที่เราไป แบบอยู่ใกล้ๆเลย คือเดินถึงกันหมด ยังไม่ทันเมื่อยขาหรอก

1 ศาลาว่าการโฮจิมินต์ และ จัตุรัสโฮจิมินต์

หันหลังกลับมา จะเจอ จตุรัสโฮจิมินต์

แผนที่

2 โบสถ์น็อทร์ดาม

เดินวน 1 รอบ

แผนที่

3 ที่ทำการไปรษณีย์กลางโฮจิมินต์

(ถ้าหันหน้าเข้าหาโบสถ์ ไปรษณีย์ จะอยู่ทางขวามือ)

4 ไซง่อนโอเปร่าเฮ้า (เดินผ่าน)

เดินย้อนออกมาจากหน้าโบสถ์ ตรงยาวเลย เจอแยกไม่ต้องเลี้ยวใหน

ระหว่างทาง บนถนน ดง ข่อย (Dong Khoi)

ปล เราว่าบ้านเมืองเขาก็ค่อยข้างสะอาดอยู่นะ

อาคารบ้านเมืองเขาดูมีเสน่ห์ดีอะ คงเป็นเพราะ ความแตกต่างจากบ้านเรา เพราะที่เวียดนามจะมีไอของความเป็น ยุโรปนิดๆ คงเพราะที่เคยเป็นเมืองขึ้นของฝั่งนู้นเขาอะ ส่วนตัว คือชอบอะ

ร้านกาแฟเยอะมาก ย่านนี้

เดินตรงมาเรื่อยๆ เราจะเจอร้านที่เราอยากมา

5 ร้านกาแฟ The work shop

เป็นร้านกาแฟที่แฝงอยู่ในตึกเก่าๆ ชั้น บนสุด ทีแรกเราเดินตาม google map มา ละเลยจ้า

คือแบบไม่ได้สังเกตว่าป้ายร้าน เล็กมากๆ

ก็เลยเสิท กลูเกิลว่า หน้าร้านเป็นยังไง .....เท่านั้นแหละ อ่อเลย

ร้านสีน้ำตาลที่มอไซจอดเยอะๆ

**ความพิเศษของร้านนี้คือ สวย สวย สวย เอิ่ลลล กรุว่าสวย 555+

พิเศษจริงๆก็ตรงที่ กาแฟ เขาจะชงแบบ กรองนู้นนี้ วัดอุณหภูมินั้นนู้น แบบโอเพ่นเฮ้า มากๆคุ๊น เราว่ามันเป็นเอกลักษณ์ ดีอะ



ตอนที่เรานั้นดื่มด่ำกับ การดู ผช เข้าออก ร้านกันอยู่นั้น ก็สังเกตลุงคนนึงว่า เฮ้ยย ทำไมลุงเขาเดินไปเดินมาบ่อยจังวะ

ที่ใหนได้ ที่ร้านนี้เขาไม่ได้ขายแค่ กาแฟ และ อาหาร จ้า เขายังขาย ภาพศิลปะด้วยคุ๊ณณ ข้างกำแพงนี้แขวนเต็มทุกช่องหน้าต่างกันเลย

แผนที่

จากนั้นประมาณ ทุ่มกว่าๆเราก็เดินกลับที่พักอาบน้ำเปลี่ยนชุดและรอเวลา เดินทางไป ดาลัด

TO BE CONTINUED

PART 2


ความคิดเห็น