มาตามคำที่บอกว่า

เรา จะ มา พบ กัน ใหม่

รูปทุกรูปถ่ายจากโทรศัพท์

สวัสดีครับ สำหรับรีวิวนี้ก็เป็นภาคต่อจากปีที่เเล้วที่ผมมีโอกาสได้มาน่าน แต่มันมีเหตุที่ทำให้ต้องกลับก่อนกำหนด เลยไปไม่ครบตามที่วางไว้ ปีนี้เลยกลับมาแก้ตัวอีกครั้ง เช่นเคยครับ ไปกับมอไซค์คู่ใจ เป้หนึ่งใบ เต็นท์เล็กๆผูกไว้ท้ายรถ และเสื้อผ้าอีกเยอะเเยะใต้เบาะรถ

ขับไปเรื่อยๆเหนื่อก็พัก ออกจากจังหวัดเลยประมาณ 8 โมง ถึงน่านก็ประมาณ 4 โมงครับ เก็บของเข้าที่พัก ขอตัวนอนซักงีบก่อน

////////////////

ประมาณ 6 โมงครึ่งก็ออกมาเดินเล่นหาไรกินใกล้กับวัดภูมินทร์ เลยเเวะถ่ายรูปซะหน่อย

• วัดภูมินทร์

มาค่ำไปหน่อยเขาปิดประตูแล้วครับ เข้าไปข้างในโบสถ์ไม่ได้ เดินเลยมาตรงศูนย์ OTOP จะมีร้านขายของที่ระลึกอยู่ 3 4 ร้านเเล้วก็มีจัดโต๊ะไว้ให้ซื้อกับข้าวมานั่งกิน มีโฟคซองด้วยนะครับ

• ศูนย์ OTOP

หาอะไรง่ายๆกินก็ว่าจะกลับไปพักผ่อน พรุ่งนี้ขับรถไกล ก่อนกลับที่พัก ผ่านวัดช้างค้ำเห็นประตูเปิดอยู่เลยเเวะเข้าไปข้างใน

• วัดช้างค้ำวรวิหาร

วันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนครับ เหนื่อยๆ ไว้พรุ่งนี้ลุยต่อ

///////////////////////

ตื่นๆๆ...

วันนี้เเพลนที่วางไว้คือขับรถไปอ.สันติสุข เข้าบ่อเกลือ ลงมาปัว เเล้วกลับเข้ามานอนในเมืองอีกคืน

ดูจากที่ google map คำนวณระยะทางกับเวลาเเล้วใช่ย่อยเลยนะครับ 88 กิโล ใช้เวลา 2 ชั่วโมง

ลุยครับ.......

ขับออกจากตัวเมืองเเค่ 10 กิโลก็เจอวิวสวยๆแล้วครับ

ขับเล่นไปเรื่อยครับที่ไหนสวยก็จอด ขับรถอยู่บนสันเขา

ยอมรับครับว่าระหว่างทางสวยมากๆ

สมกับคำพูดที่ว่า นี่คือถนนลอยฟ้า

ขับไปได้นิดเดียวก็จอด จากที่ความเป็นจริงใช้เวลา 2 ชั่วโมงก็ถึงบ่อเกลือ

กลายเป็น 3 ชั่วโมงเลยฮ่าๆ

• ถนนลอยฟ้า

โค้งเลข 3 ใครเห็นเป็นต้องจอด

รูปทุกรูปข้างบนนี้ คือเส้นทางจากอ.สันติสุข-อ.บ่อเกลือ

แต่หลายคนที่ไปบ่อเกลือไม่ค่อยจะได้เห็นวิวพวกนี้

เพราะส่วนมากเเล้วจะไปขึ้นทางเส้น 1256 กัน

////////////////////////////////

ถึงแล้วครับบ่อเกลือ

ถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้ว่านี่คือตัวอำเภอ เล็กมากครับ แต่ผมก็อิจฉาคนที่นี่นะครับ ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางหุบเขา มองไปทางไหนก็เจอเเต่สีเขียว อากาศคงเย็นตลอดทั้งปี

นี่คงเป็นที่มาของชื่ออำเภอครับ เป็นบ่อน้ำที่ชาวบ้านตักขึ้นมา แล้วก็เอาไปต้ม

ให้น้ำระเหยออกเหลือไว้แค่เกลือ มาตั้งไกล เปิดดูรูปแล้วเจออยู่ 2 รูป คงเพราะหิวมากเลยไม่ได้ถ่ายรูป ฮ่าๆๆ

อีกอย่างนะครับ ที่นี่ไม่มีปั๊มน้ำมัน มีเเค่น้ำมันหลอด

ใครที่จะไปก็เตรียมตัวให้พร้อมครับ

ขากลับผมลงอีกทางหนึ่ง ไม่ได้กลับทางเดิม

ทางนี้จะผ่านสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญอีกที่หนึ่งคือดอยภูคาครับ

ตรงนี้เป็นจุดชมวิว เป็นจุดที่สูงที่สุดของอุทยานเเห่งชาติดอยภูคาครับ แต่ยังไม่ใช่ที่ทำการอุทยาน ที่ทำการอุทยานต้องลงไปอีก ขับลงมาอีกประมาณ 4 กิโลจะมีที่กางเต็นท์ครับ อยู่ระหว่างจุดชมวิวกับที่ทำการอุทยาน

ทางลงจากบ่อเกลือมาปัวทางนี้ต้องขับระวังๆหน่อยนะครับ ทางค่อนข้างแคบแล้วก็ลื่นด้วยครับ

ลงมาถึงปัวที่เเรกที่ผมจะไปแวะคือร้านกาแฟบ้านไทลื้อ เป็นร้านที่ทำด้วยไม้ไผ่ มีกระท่อมให้ไปนั่ง หรือจะนอนก็ได้ครับ เชื่อมกันด้วยสะพานไม้ บรรยากาศรอบๆเป็นทุ่งนาสวยมากครับ กาแฟก็ไม่เเพง เเก้วละ 30 เอง

• กาแฟบ้านไทลื้อ

จากนั้นก็มาเเวะที่ วัดภูเก็ต เป็นวัดที่อยู่บนเนินเขา มองไปข้างหลังจะเป็นทุ่งนา

สามารถลงไปถ่ายรูปข้างล่างได้ครับ

• วัดภูเก็ต

ทั้งร้านกาแฟบ้านไทลื้อเเละวัดภูเก็ต ใครที่วางแผนจะไปน่านต้องมีอยู่ในโปรแกรมแน่นอน

สำหรับช่วงที่น่าเที่ยวผมเเนะนำให้ไปช่วงเดือนกันยา-ตุลาครับ

ช่วงนี้นาข้าวจะเขียว ข้าวโพดกำลังโต มองไปทางไหนก็คงเจอเเต่สีเขียว

ได้เวลากลับเข้าในเมืองเเล้วครับ

ใช้เวลาเดินทางจากปัวถึงตัวเมืองประมาณ 1 ชั่วโมง

ยังไม่ค่ำเลยเเวะไปวัดพระธาตุเขาน้อย จุดชมวิวของวัดนี้ มองลงมาจะเห็นตัวเมืองน่านครับ

หลังจากลงมาก็มาเเวะที่ถนนคนเดิน ข้างวัดภูมินทร์

หากเป็นวันหยุดจะมีการจัดขันโตกไว้ให้ซื้อกับข้าวจากถนนคนเดินมานั่งทานกัน

เเล้วก็จะมีการเเสดงพื้นเมืองให้ชมครับ

จากที่เคยไปมา 20 กว่าจังหวัด จังหวัดน่านเป็นจังหวัดที่น่าอยู่ที่สุดแล้วสำหรับผม เมืองเขาสะอาด ไม่วุ่นวาย อากาศดี ผู้คนก็อัชฌาสัยดี ถ้ามีโอกาสก็อยากให้ลองไปดู ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ

_____________________________________

นั่งอ่านรีวิวเป็นสิบๆ

เปิดดูรูปเป็นร้อยๆ

ก็ไม่เท่าได้ไปสัมผัสของจริง

เพียงครั้งเดียวหรอกครับ

_____________________________________

ไว้พบกันใหม่โอกาสหน้า

HairBatt