ONE DAY TRIP @ BKK 1 วันในกรุงเทพ ถ้าไม่ใช่ห้าง ไปไหนดี

หลายคนวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เวลาอยากไปเที่ยวไหน ไม่ว่าจะกับเพื่อนหรือกับแฟน ก็มักจะชวนไปห้าง วันนี้เลยอยากพาทุกคนลองเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง .. เพราะกรุงเทพของเรา มีแหล่งของกินเพียบ ราคาถูก อร่อย กว่าห้างเยอะมาก รวมไปถึงร้าน Cafe น่ารักๆ ให้ถ่ายรูปไม่ซํ้าใคร

เริ่มต้นเราไม่มีแพลนว่าจะไปไหน แค่อยากไปหาที่ถ่ายรูป ที่กิน ที่ไม่ใช่ห้าง ที่แรกที่นึกถึงคือ "เยาวราช" เราจึงเริ่มต้นนัดเจอกันก่อนที่ Mrt หัวลำโพง เรามาถึงก่อน เลยให้ไม่เป็นการเสียเวลา เจอป้ายทางออกประตู 2 เขียนว่า สถานีรถไฟหัวลำโพง อยู่กรุงเทพมาตั้งนานยังไม่เคยไปเลย เลยเดินออกมาสำรวจซะหน่อย

ที่นี้ไม่ได้มีแค่คนที่เดินทางเท่านั้น แต่มีคนมาถ่ายรูปเยอะเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น ถ่ายนอกรอบรับปริญญา หรือแม้แต่กรุ๊ปทัวร์ฝรั่งก็มาที่นี้ด้วย

กว่าสมาชิคจะมากันครบ ทั้งๆที่มา 3 คน ก็ราวๆ บ่าย 2 แล้ว เราจึงเริ่มจากนั่งแท็กซี่ไปหารัยกินต่อ มาย่านนี้ก็ต้องมากิน ติ่มซํา แน่นอน ที่เรามากินชื่อว่า "เหอ เฉิน ฟง" เป็นร้านเล็ก ๆ อยู่ตรงข้ามวัดเล่งเน่ยยี่

อาหารทั้งหมดบนโต๊ะนี้ 3 คน 440 บาท อร่อยทุกอย่าง ฮะเก๋ากุ้งนี้เต็มคำมาก ๆ กินเสร็จแล้วเราก็ข้ามฝั่งไป "วัดมังกรกมลาวาส หรือ วัดเล่งเน่ยยี่" จากที่อ่านประวัติมา วัดแห่งนี้เป็นหนึ่งในวัดดังของกรุงเทพ ที่ทั้งคนไทยและจีนนิยมมาแก้ปีชง

เสร็จจากวัด เราจะไปหากาแฟกินกัน ที่ร้าน NANA ก็เดินตามทางที่ google map บอกไปเรื่อยๆ ระหว่างทางไม่ไกลจากวัด เจอร้านหมูสะเต๊ะ ที่เค้าว่าเจ้าดัง "ร้านเจ๊เอ็ง" พอเห็นเท่านั้นก็อดไม่ได้ที่จะพากันแวะชิม และก็ไม่ผิดหวัง มันอร่อยมาก ไม่เหมือนที่เคยกินมาเลย นุ่มมาก ที่นี้มีให้เลือกไม่ว่าจะเป็น หมู ไก่ ตับ หรือกุ้ง ราคาอยู่ที่ไม้ละ 7 บาทเท่านั้น แต่ถ้ากุ้ง 15 บาท

เสร็จจากหมูสะเต๊ะ ก็กลับไปจุดหมายเดิมคือร้านกาแฟ แต่ เราก็ดันไปเจอลอดช่องเจ้าดัง มองหน้ากันแล้ว ก็บอกว่ากินกันเถอะ 55555555555 จัดไปค่ะ บอกพี่เค้าทันทีว่า 1 แก้ว

เคล็ดลับเวลามากิน มาเที่ยวแบบนี้ อย่าสั่งแยกนะคะ อย่างมา 3 คนก็สั่งอันเดียวพอ ชิมให้รู้พอ จะได้ไม่อิ่มเกินไป กินได้อีกหลายๆร้าน เสร็จจากลอดช่องแล้วไป ค่ะ เดินไปต่อ ร้านหายากเหมือนกัน เดินพอสมควร ระหว่างทางก็เดินมองนู้นมองนี้ไป เดินหลงบ้างวนบ้าง 555555555

ร้านกาแฟที่เราว่า คือร้าน "NANA Coffee Roaster" เหตุเกิดจากเจอรีวิวใน Facebook และเห็นว่าอยู่แถวนี้ จากที่ดูคืออยู่ซอยนานา กว่าจะมาถึงนํ้าตาจะไหลเหมือนกัน เพราะว่าร้านหายากเหมือนกัน 55555555 แต่ถึงแม้จะหายาก คนรอคิวปาไปแล้ว 8

รอไม่นาน ก็ได้เข้าร้าน พอเข้าไปถึงกับร้อง WoooW ร้านชิคมาก สวยมาก สมกับที่เดินหา 5555555555 ร้านนี้มีทั้งหมด 3 ชั้น แต่ทุกชั้นคนก็จะแน่นๆ หน่อย

เราขึ้นไปชั้นสุดท้ายดาดฟ้า วันที่ไปลมเย็นอากาศดีมาก ถึงแม้คนจะเยอะหน่อยแต่ก็โอเค สั่งนํ้ามาคนละแก้ว และเค้ก 1 ชิ้น รสชาติก็โอเค แต่จริงๆก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ตื่นเต้นกับวิวของร้าน 5555555555 ส่วนราคา เครื่องดื่มประมาณ 130 บาท เค้กก็ 75 บาท ประมาณนี้

เราใช้เวลาอยู่ในร้านนานมาก เพราะเดินมาเหนื่อย ละก็บวกกับอาหารที่กินไปยังไม่ย่อย ถ้าไปต่อคงไม่ไหว นั่งอยู่สักพักจนคนน้อย ก็ไปถ่ายรูปตามมุมต่าง ๆ เสร็จแล้ว เราก็ไปปิดท้ายที่ "เยาวราช"

เริ่มต้นด้วยการต่อแถว กินของหวานเจ้าดัง "Sweettime" ถ้าใครเคยมาเยาวราชก็จะรู้ว่าแทบทุกร้านต้องต่อแถวนานพอสมควร บางคนก็ถอดใจไม่กิน แนะนำว่าถ้าใครอยากกินอะไรให้รองท้องมาก่อน จะได้มีกำลังใจต่อแถวแบบเรา 5555555

เดินไปต่อ ไปเจอร้าน "ไอติม เด็กสมบูรณ์" ลังเลกันอยู่สักพักว่ารสชาติเป็นไง แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เลยตัดสินใจลองชิม ราคาขายอยู่ที่ ขีลละ 20 เอามานิดหน่อย ลองชิม ถือว่ารสชาติโอเค ตอนแรกคิดว่าจะแบบเค็มๆยี้ๆ แต่ไม่ใช่เลย มันคล้ายๆ ไอติมกาแฟ แปลกดี

จบท้ายก่อนที่พุงจะแตกที่ "ก๋วยจั๊บนายเอ็ก" คิวเยอะมาก ตัดสินใจอยู่นาน แต่ก็ต่อ เพราะว่าถ้าไม่ต่อสักร้าน ก็จะไม่ได้กินอะไรเลย อีกทั้งยังไม่หิวมาก ต่อได้ 55555555555 ถ้าถามถึงรสชาติ ร้านนี้เป็นร้านแรกของทริปนี้ที่เฉยๆ ส่วนตัวคิดว่าหมูกรอบดี แต่อย่างอื่นไม่ค่อย และกินเข้าไปคำแรกกลิ่นคาวตีขึ้นมาเลย แต่พอปรุงใส่นู้นนี้เข้าไปก็ดับคาวได้ดี ส่วนพะโล้ นี้ยังไม่ทันได้กินเลยแต่เหมือนผ่านการกินแล้ว มันดูมาแบบเป็นซากมาก

จบจากก๋วยจั๊บ เราก็ตัดสินใจกลับ เพราะแปปๆจะ ห้าทุ่มแล้ว ทางกลับเดินผ่านร้านนู้นร้านนี้ก็หิวอีก 5555 เราก็เลยคุยกันว่ารอบหน้าค่อยมาตะล่อนกินแบบนี้กันอีก สำหรับใครที่เบื่อห้างไม่รู้จะไปไหน ย่าย เยาวราช-สำเพ็ง ที่นี้เป็นอีกหนึ่งที่ ที่แนะนำ นอกจากของกินแล้ว ร้าน Cafe ไว้ให้ถ่ายรูปเหมาะกับวัยรุ่นอย่างเราก็เยอะมากเหมือนกัน เรียกได้ว่ามาที่นี้ ได้ครบทุกอย่าง ทั้งอิ่มท้อง ของถูก รูปสวย ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่ะ : )

ฝากติดตาม Blog ด้วยนะคะ : https://www.facebook.com/puifaikamonblog