เที่ยวพิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศ ดูเครื่องบินทิ้งระเบิดผีมือคนไทย ที่บินไกลถึงอินเดีย

หมีเป็ดยังคงวนเวียนอยู่แถวๆ พิพิธภัณฑ์

ติดใจเพราะนักท่องเที่ยวน้อย ถ่ายรูปได้สบายใจ จะเล็งนานก็ไม่มีใครว่า (เพราะไม่มีใครเลย ^^)

แถมค่าเข้าก็แสนถูก และบางที่ก็เจ๋ง จนไม่น่าเชื่อว่าไม่มีคนสนใจ

ดังนั้น วันนี้ผมขอเสนออออออ พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศไทย

พิพิธภัณฑ์ที่แอบอยู่หลังสนามบินดอนเมือง เข้าฟรี มีเครื่องบินให้เดินดูจนเหนื่อย บางลำเคยไล่ยิงเครื่องบินฝรั่งเศส จนเผ่นแนบมาแล้ว บางลำเหลืออยู่ที่นี่ลำเดียวในโลก และบางลำคือเครื่องบินทิ้งระเบิดที่เรา (ประเทศไทย) ผลิตเองกะมือ!!

โพสนี้ไม่มีรายละเอียดทางเทคนิค เนื่องจากไม่มีความรู้ แต่ที่แน่ๆ คือถ่ายรูปสนุกมากกก เวลา 1.30 ชม. หมดไปอย่างรวดเร็ว

ท่านใดมีความรู้เรื่องเครื่องบิน จะช่วยเติมข้อมูลให้เพื่อนๆ (และผม) ได้อ่านกัน ก็จะเป็นประโยชน์มากๆ ครับ

ก่อนเข้าอาคาร สักการะพระบรมราชานุสาวรีย์รัชกาลที่ 5 แล้วแวะถ่ายเจ้าเครื่องบินข้างๆ ซักนิด

ไม่แน่ใจว่ารุ่นอะไร ผู้รู้ช่วยทีฮะ

มีแผนที่ให้ดูว่าควรเดินเที่ยวแบบไหน เราตั้งใจไปตามนี้ แต่ไปๆ มาๆ ก็ลืม แล้วก็เดินมั่วตามระเบียบ

อาคาร 1

จากจุดนี้ ถ้ากลับหลังหันจะเจอโต๊ะที่มีแผ่นพับวางอยู่ หยิบมาดูเป็นข้อมูลได้ครับ

เลี้ยวซ้ายจะเจอกับโถงกว้าง ดูเหมือนเค้าทำกิจกรรมอะไรซักอย่าง ไม่กล้าเข้าไปถาม

ท่านผู้นี้คือนาวาอากาศตรีหลวงอัมพรไพศาล ขับเครื่องบิน “บริพัตร” ซึ่งเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดที่เราผลิตเอง บินไปถึงอินเดียได้เป็นผลสำเร็จ ถือเป็นการเดินทางด้วยเครื่องบินที่ออกแบบโดยคนไทยไปต่างประเทศสำเร็จเป็นครั้งแรก

เจ้าเครื่องบิน “บริพัตร” ที่ว่า หน้าตายังไง เดี๋ยวมีตัวจริงให้ดูครับ

เครื่องบินเบรเกต์ 3

เครื่องบินนิเออปอรต์

ชุดนักบินขับไล่ ในช่วง พ.ศ. 2465 - 2475

ภาพโรงงานประกอบเครื่องบินของเรา

ในภาพคือการทำชิ้นส่วนของเครื่องบินเบรเกต์ 14

ห้องที่เป็นไฮไลท์ของพิพิธภัพฑ์ จัดแสดงคุณปู่สุดเท่ซึ่งเหลืออยู่เพียงอย่างละลำในโลก และมันอยู่ที่นี่ ในเมืองไทย!!

เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิดคอร์แซร์

เครื่องบินขับไล่ ฮอว์ค 3

สวยคลาสสิคสุดๆ และที่สำคัญ พวกมันช่วยปกป้องน้านฟ้าไทยจากการรุกรานของฝรั่งเศส

ศิษย์พระเจ้าหลุยส์มา 5 ลำ เราขึ้นไป 2 ลำ ยิงฝรั่งเศสตก 1 ลำ เห็นเพื่อนโดนสอย อีก 4 ลำเผ่นกลับฐานเลยฮะ

เครื่องบินขับไล่แบร์แคท

หนุ่มน้อยคนนี้หน้าตาจริงจังมาก ลูกทัพฟ้าในอนาคตแน่นอน

เครื่องบินฝึก ที-33 / ทีเบิร์ด

เครื่องบินขับไล่ เอฟ-86 เอฟ

ถัดมาเป็นอีกห้องที่มีเครื่องบินในยุคปัจจุบันจัดแสดงอยู่

ปืนกลของ เอฟ-5 เอ ดีกรีเครื่องแรกของโลก

กระสุนลูกขนาดนี้ พลังทำลายจะขนาดไหน

หันกลับไปอีกด้านจะเห็นเจ้านี่จอดอยู่

มันคือเครื่อง เอฟ-5 บี ดีกรีเครื่องแรกของโลกอีกแล้วครับท่าน

เป็นเครื่องที่สหรัฐอเมริกามอบให้ เพื่อฝึกบินให้พร้อมสำหรับ เอฟ-5 เอ (ลำที่โชว์ปืนด้านบน)

กริพเพน ได้ยินชื่อมาตั้งนาน เพิ่งจะเคยเห็นหน้าตาก็วันนี้

หล่อมาก ขนาดอาเจ๊ขอถ่ายรูปด้วย

ข้างๆ มีบันไดให้ขึ้นไปดูในห้องนักบิน

เอฟ-16 เอ

กลางแจ้ง

ออกมาจากอาคารก็เห็นท้ายของเครื่องบินลำหนึ่งเปิดอยู่

เชื้อเชิญขนาดนี้ต้องเข้าไปดูใกล้ๆ

มันคือเครื่องบินลำเลียง ซี-123 บี อ้วนๆ น่ารักดี

นี่แหละครับ หน้าตาของเครื่องบินทิ้งระเบิด “บริพัตร” หล่อไม่เบา

ออกแบบโดยพันโท หลวงเวชยันต์รังสฤษฏ์ (มุนี มหาสันทนะ) ในปี 2472

ส่วนชื่อ “บริพัตร” นั้นมาจาก สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์

เครื่องบินทิ้งระเบิดเบรเกต์ 14

เครื่องบินขับไล่สปิตไฟร์ สัญชาติอังกฤษ

สมัยเล่นเกมสงครามโลก เอาเจ้านี่ขึ้นบินทีไร โดนเครื่องเยอร์มันสอยเรียบ ของจริงไม่แน่ใจว่าอ่อนด๋อยเหมือนในเกมรึเปล่า

เครื่องบินสื่อสารวิดเจียน ด้านข้างมีประตู ชะโงกเข้าไปดูข้างในได้

แต่อย่าเข้าไปทั้งตัวนะฮะ เพราะไม้ผุ ไม่ปลอดภัย

เครื่องบินฝึก ที-6

“บ่ายสามแล้วววววววแก” อาเจ๊ส่งเสียงเตือน

“รู้แล้วๆ กำลังรีบบบบบ”

เหลือของให้ดูอีกเยอะ ในเวลาแค่ 30 นาที หลังจากนี้จึงเป็นการถ่ายภาพแบบร้อนลน

นอกจากเครื่องบินที่ผมถ่ายทีละลำก่อนหน้านี้ ยังมีอีกเพียบบบ

ที่สุดทางเดิน มีเครื่องบินอ้วนๆ อีกลำ ที่เข้าไปดูข้างในได้

รีบจนลืมถ่ายให้ดูว่าข้างนอกหน้าตาเป็นยังไง

ข้างๆ กันนั้นก็มีเจ้าสองลำนี้ น่าจะเป็นของกองทัพเรือ เพราะมีคำว่า ราชนาวีตัวเบอเร่ออยู่บนเครื่อง

อาคาร 4

จ้ำอ้าวเข้าอาคาร 4 ซึ่งมีเครื่องแบบทหารแสดงอยู่ฝั่งหนึ่ง ด้านในเป็นอุปกรณ์สำหรับฝึกบิน

Hypobaric Chamber ห้องที่จะดูดอากาศออกไปเรื่อยๆ เพื่อจำลองความสูงระดับต่างๆ บนโลก

หลักการคือ เมื่ออากาศเหลือน้อยลง ร่างกายจะขาดออกซิเจน และมีสติอยู่อีก 3 - 5 นาที ในช่วงนี้ ถ้าคุณคว้าหน้ากากออกซิเจนมาใส่ทัน ก็จะปลอดภัย

ดังนั้นนักบินทุกคนจะต้องฝึกในห้องนี้ และจำช่วงเวลาก่อนหมดสติให้ได้ เพื่อให้สวมหน้ากากได้ทันท่วงทีนั่นเอง

Credit - http://wirush.blogspot.com/2005/07/hypobaric-chamb...

ก่อนออกมีเครื่องบินสีน้ำเงิน ซึ่งน่าจะเป็นเครื่องที่เราผลิตได้เอง เพราะมีป้าย “ภูมิใจไทยทำ” ตั้งหราบนปีก

อาคาร 5

อาคารที่ปิดซ่อมแซม แต่เราเห็นประตูเปิดอยู่ เลยเดินเข้าไปแบบมึนๆ

คนงานก็หันมามองเราแบบงงๆ

เฮลิคอปเตอร์แบบโอเอช-13

ผ่านสงครามเกาหลีและสครามเวียดนามมาแล้ว ตัวเล็กแต่ใจสู้นะเรา

เฮลิคอปเตอร์เอช-43

และลำนี้... น่าจะเคยผ่านตาใครหลายๆ คน

ผมอยู่มุมนี้ได้ไม่นาน คิดถึงพระองค์ท่านจริงๆ

โชคดีที่หันมาเจอเจ้าหมู เฮลิคอปเตอร์หน้าตาตลกช่วยเปลี่ยนอารมณ์

ชื่อของมันคือ เอช-58ที หน้าที่หลักคือลำเลียงและช่วยชีวิต

เฮลิคอปเตอร์ เอช-19 สำหรับใช้งานทั่วไป

หันมาเจออีกลำ ไม่แน่ใจว่ารุ่นอะไร

ออกมากลางแจ้ง จ้ำไปอาคาร 2

อาคาร 2

ในนี้มีเครื่องบินอีกหลายลำจอดอยู่ และใช้เป็นห้องสมุดการบิน แต่ไม่มีใครใช้งาน โดนนกยึดเป็นฐานที่มั่นไปเรียบร้อย

เครื่องบินขับไล่ ฮอว์ค 75

เครื่องบินขับไล่ โบอิ้ง

เครื่องบินขับไล่และฝึก เอล-39

มิก-21 เทคโนโลยีพี่หมีรัสเซีย แต่เครื่องนี้เวียดนามมอบให้เราเพื่อส่งเสริมมิตรภาพ

ลำตัวยาวกว่าปกติ หล่อเหลาแบบแปลกๆ เห็นหน้าตาแบบนี้ นี่เป็นเครื่องบินเหนือเสียงเชียวนะ

ว่าแต่ทำไมส่วนหัวต้องทำให้มีขยักแนวตั้งแบบนั้น มันไม่ต้านลมรึ

ออกจากอาคารสอง เพื่อวนออกไปด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ เจอแสงแดดแผดเผาอีกครั้ง

เก็บภาพมาคร่าวๆ ครับ

เก็บตกอีกหน่อย ก่อนขึ้นรถ กลับบ้านแล้วจ้า

สรุป

ชอบ

มีเครื่องบินเยอะ ทั้งเครื่องสมัยสงครามโลกสวยคลาสสิค เอฟ-16 และกริพเพน ที่หล่อจริงอะไรจริ
เข้าไปดูข้างในเครื่องบินบางลำได้ด้วย
ถ่ายรูปสนุกมาก
ฟรี

ไม่ชอบ

การจัดแสดงบางส่วนขนาดการบำรุงรักษา
ลานจัดแสดงกลางแจ้งร้อนตับแลบ
อาจไม่เหมาะกับคนที่ไม่สนใจเครื่องบิน และ/หรือ ไม่ชอบถ่ายรูป

อื่นๆ

กว้างกว่าที่คิด ถ้าชอบถ่ายรูปเครื่องบิน เผื่อเวลาไว้ซัก 2 ชั่วโมงครับ แต่ถ้าเดินดูเฉยๆ 1 ชั่วโมงก็พอ
ถนนหน้าพิพิธภัณฑ์กำลังสร้างรถไฟฟ้ากันอยู่
ช่วงบ่ายร้อนมาก ไปก่อนเที่ยงน่าจะดีกว่า