ผู้คนจำนวนมากมักจะบ่นในทำนองเดียวกันว่า “เวลาไม่ค่อยมี เวลามีไม่พอ” อยากจะไปเที่ยวแหล่งธรรมชาติ แต่ก็ไม่มีเวลาได้ไป

จะว่าไปแล้ว เวลาของทุกคนมีเท่า ๆ กัน แต่คนเราใช้เวลาไม่เท่ากัน และก็อาจเป็นเพราะปัจจัยหลายด้านในการดำรงชีพของคนเรานั้นต่างกัน

หลาย ๆ คน ตื่นเช้ามาก็ต้องเร่งรีบ เพื่อไปทำงาน บางครั้งก็รีบจนทำอะไรไม่ถูก เคยเป็นกันบ้างไหมกับบางวันที่เราตื่นสาย แล้วต้องรีบลุกขึ้นมาทำอะไรแบบรีบเร่ง บางครั้งอาบน้ำ แปรงฟัน ยังไม่ทันจะรู้สึกถึงความสะอาดก็ต้องพอ รีบแต่งตัว รีบกิน รีบไปหมดเสียทุกอย่าง จนในวันนั้นมีความรู้สึกว่าอะไร ๆ ก็รีบเร่งไปหมด ยังทำอะไรได้ไม่ถึงไหน อ้าว!! จะมืดค่ำหมดวันอีกแล้ว...

ถ้าหากเมื่อใดที่คุณรู้สึกว่าในชีวิตแต่ละวันมีแต่ความรีบเร่งซ้ำ ๆ ... ลองหยุดพักสักสองสามวัน หาสถานที่ที่ไม่อึกทึก ไม่รีบเร่ง ปล่อยเวลาให้เป็นไปตามธรรมชาติ ท่ามกลางลำน้ำและป่าเขา ท่ามกลางผู้คนที่ยิ้มแย้มท่ามกลางวัฒนธรรมที่ยังไม่สูญหาย...

ลองไปที่นี่ดูสักครั้ง โฮมสเตย์บ้านวังไผ่ อำแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่ ไปล่องแพในลำน้ำกกจากท่าตอนไปบ้านวังไผ่ ไปพักโฮมสเตย์ที่นี่ นอกจากจะได้พักผ่อนหลีกหนีจากความเร่งรีบ ยังจะได้ทำอะไรสนุก ๆ ระหว่างล่องแพ ได้เรียนรู้ถึงวัฒนธรรมชุมชนไทลื้อ ได้กินอาหารพื้นถิ่น ซึ่งหากินได้ยากในเมืองหลวง และได้รู้ว่า “เวลา” นั้น ไม่ได้มีน้อยเลย ขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะจัดสรรเวลาที่มีนั้นอย่างไร

ล่องแพจากท่าเทียบเรือสะพานท่าตอนมาบ้านวังไผ่ ใช้เวลาราว 4-5 ชั่วโมง ค่อย ๆ ไหลเรียบตามกระแสน้ำหากเดินทางโดยรถยนต์เพื่อเข้าไปยังบ้านวังไผ่ จากสะพานท่าตอนใช้เวลาเพียงแค่สามสิบถึงสี่สิบนาที แต่สิ่งที่ได้สัมผัสและอารมณ์ของการเดินทางนั้นต่างกันลิบลับ...

ลองนึกย้อนถึงการเดินทางด้วยแพหรือเรือในสมัยก่อน ทำให้เราได้เห็นภาพอย่างชัดเจนถึงความอดทนและการใช้เวลาได้อย่างคุ้มค่าตลอดการเดินทาง...

ผู้คนที่นี่ไม่จำเป็นต้องรีบแข่งกับเวลา แต่เดินไปช้าช้ากับเวลาที่หมุนไปในแต่ละวันในวิถีชุมชนที่ยังคงสืบสานวัฒนธรรมไทลื้อไว้...

หากเมื่อกลับไปใช้ชีวิตปกติประจำวัน เราจะเห็นได้เลยว่า เวลาไม่ได้เดินไวอย่างเร่งรีบ... คือตัวเราเองที่รีบเร่งจนเหมือนว่าเวลามีไม่พอ...

โฮมสเตย์บ้านวังไผ่ไทลื้อ ต.ท่าตอน อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่

Facebook : ชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมไทลื้อ บ้านวังไผ่