ได้มีโอกาสไปชม เอะ จะเรียกชมก็ไม่ถูกนัก ขอเรียกสัมผัสโดยโสตประสาทก็แล้วกัน กับ ละครเวที 6 มิติ “เรื่องเล่าจากหิ่งห้อย” โดย BLIND EXPERIENCE ที่ ห้าง สามย่านมิตรทาวน์ ต้องเกริ่นไว้ก่อนว่าผมเป็นคนชอบละครเวทีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และก็เคยทำงานเบื้องหลังละครเวทีมาบ้าง ผมอาจจะกินในรีวิวเกินเบอร์ของคนทั่วไปก็ต้องขออภัย

ก่อนชมจะมีนิทรรศการให้ชมพร้อมสัมผัส โดยให้ประหนึ่งเราเป็นคนตาบอด ทั้งดม ทั้งสัมผัส ผมได้เรียนรู้ว่าคนตาบอดนั้นก็ถ่ายภาพได้ วิธีการถ่ายก็ใช้การบอกคนคนตาดี ให้ทราบว่าตำแหน่งไหนคืออะไร หรือบางครั้งคนตาบอดจะได้กลิ่นจะได้ยินเสียง แล้วเขาจะกดชัตเตอร์ ถ่ายสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ฐานดมกลิ่น เขาจะให้เราปิดตาดมกลิ่นต่าง ๆ แล้วให้เขียนบรรยายความรู้สึกว่าเป็นอย่างไรลงในกระดาษ แต่ผมแบบโชคดีมาก ได้ดมกลิ่นผี อ๊วกแทบแตก 55

การเรียนรู้ภูมิศาสตร์ของคนตาบอด โดยที่ลูกโลกจะมีปุ่ม ๆ ให้เราสัมผัส ผมก็ลองปิดตาดูหาประเทศ NewZealand ปรากฎว่าไปจิ้มที่อินโดแทน 55

สำหรับละครเวทีเรื่องนี้ผู้ชมจะถูกปิดตาตลอดทั้งเรื่องโดยตอนลงทะเบียนเราจะได้ที่ปิดตาสีดำมา ซึ่งไม่ไก่กานุ่มมาก ๆ ปัจจุบันผมก้ยังใช้ที่ปิดตานี้อยู่บางทีต้องการทำสมาธิก็ใช้ที่ปิดตานี้ช่วย

เราจะได้รับชมละครเวทีแบบนี้ผู้ที่มองไม่เห็นได้ชมกัน โดยก่อนที่จะเริ่มแสดง จะสอนวิธีการจูงคนตาบอด ซึ่งเราก็จะเป็นคนตาบอดด้วย ผมเพิ่งรู้วันนี้แหละตอนที่เราจูงคนตาบอดข้ามถนนหรือไปที่ต่าง ทำผิดมาตลอด วิธีการคือเราต้องเอามือขวาเท้าเอว และให้คนตาบอดใช้มือซ้ายจับไปที่ข้อศอกขวาของเรา อาจจะงงใช้่ปะ แล้วมันจะเดินกันยังไง แต่ที่ให้ทำแบบนี้ก็เพราะว่า ระยะห่างของการเดินจะพอดีและไม่ทำให้คนตาบอดชนกัน ซึ่งผมก็จับข้อศอกขวาคนข้างหน้า แล้วก็ให้คนข้างหลัง จับแบบเดียวกัน ผลก็คือ เราเดินไม่ชนคนข้างหน้า และก็สามารถปิดตาเดินได้ตามผู้ที่นำอย่างไม่มีปัญหา

< รูปจาก Blind Experience เนื่องจาผมปิดตาอยู่เลยถ่ายมาไม่ได้ >

หลังจากที่เราปิดตาแล้วเราจะไม่สามารถเปิดตาได้ตลอด 1 ชั่วโมงครึ่งนะครับ คอนเข้าไปยังโซนโรงละครก็จะได้สัมผัสการเดินสิ่งต่าง ๆ ซึ่งเหมือนเป็นการปูเรื่องว่าเราต้องเจออะไร แล้วเราถึงไปนั่งในโซนที่เขาแสดง อยากจะบอกให้ทุกคนหลับตานึกภาพตามก็คงไม่ได้ เพราะทุกคนต้องอ่านสิ่งที่ผมเขียน เอาละ พอเริ่มแสดงเราก็จะได้นั่งประจำที่ ที่ทางเขาได้จัดเตรียมไว้

แต่สิ่งที่จะบอกเล่าคือ เราจะได้ยินเสียงร้องไพเราะจนน่าขนลุก แบบ 3 มิติ เขาทำได้ดีทีเดียวในเรื่องวางตำแหน่งเสียงต่าง ๆ มันให้ความรู้สึกว่าเราไปอยู่ในสถานที่นั้น ๆ เพลงบางเพลงอาจจะคุ้นหู อย่างเพลงหิ่งห้อย แต่ด้วยบรรยากาศการประสานเสียงทำให้ไพเราะมาก ๆรวมทั้งตำแหน่งเสียงด้วย มันอาจทำให้คุณน้ำตาไหลโดยที่เราไม่รู้ตัว คุณต้องใช้ สมองจินตนาการคิดตามนะครับ แล้วคุณจะเห็นภาพ ผมเองตลอดการแสดงผมวาดภาพในหัว จุดนั้นจุดนี้ นึกหน้าของตัวแสดงต่าง ๆ

ถ้าใครฟังเผิน ๆ ก็จะเหมือนเรามานั่งฟังละครวิทยุ โดยมีสิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือตำแหน่งเสียง และ FX เสียงต่าง ๆรวมทั้งใบไม้ที่หล่นลงมา สิ่งของที่ให้เราได้สัมผัสตามเนื้อเรื้อง กลิ่นสมจริงมากครับ ทั้งอาหารและเรื่องราวต่างๆ จนรู้สึกว่าอยากกินตามเนื้อเรื่องนั้น ๆ ขึ้นมาเลย ผมเหมือนหลุดไปอยู่ในเรื่องเหมือนนั่งคนเดียว แล้วหายไปไปอยู่สถานที่ต่าง ๆ สำหรับเนื้อเรื่องนั้น ก็มีความซึ้ง และก็กดดัน นักแสดงแต่ละคนแอคติ่งน่าจะดีมาก การโปรเจคชั่นเสียงก็ดีมาก เขาคงไม่ได้ทำเสียงอย่างเดียวแต่คงแสดงไปด้วย ผมคิดว่าแบบนั้นนะ ทุกอย่างสดหมดนะครับ ดนตรีก็เล่นสดด้วย

พอตอนจบเปิดตามาเห็นฉากสุดท้ายหิ่งห้อยจำลองซึ่งไม่ได้เหมือนหรอกครับ แต่ทุกคนต่างมีความสุขที่ได้ปิดตาชมการแสดงอย่างเหลือเชื่อ

ละครเวทีเรื่องนี้เป็นการสร้างขึ้นเพื่อให้คนตาดีและผู้พิการทางสายตาเห็นได้ชมละครเวทีร่วมกันได้ รวมถึงคนแสดงบางท่านก็เป็นผู้พิการทางสายตาด้วย

ผมอยากให้ลองไปสัมผัสสักครั้งในชีวิต คุณอาจจะเห็นความมืดในแบบที่คุณไม่เคยได้เห็นมาก่อนก็ได้ ผมชมจบ ก็แทบจะ standing ovation

จบละครผมรีบวิ่งตรงไปที่ส่วนขายของที่ระลึกที่เกี่ยวกับละครทันที

ราคาบัตรละครเรื่องนี้ไม่ได้ถูกนะครับ ก็เริ่มที่ 1,000 อาจจะคิดว่าเห้ย 1,000 ต้องมาหลับตาดูเนี่ยนะ แต่เดี๋ยวก่อน มันเป็นละครที่ใช้คนและบุคลากร การเขียนบทเขียนเพลง Production ที่เราไม่เห็นนั้นมีค่าใช้จ่ายครับ และรวมทั้งยังมีส่วนของรายได้ที่สนับสนุนผู้พิการอีกด้วย

สำหรับละครเรื่องนี้จะจัดแสดงถึงวันที่ 13 ตุลาคม 62 ซึ่งบัตรหมดแล้วครับ อยากชมอีกทีรอปีหน้าเลย แต่ปีหน้าไม่ใช่เรื่องนี้แล้วจะเป็นเรื่องเจ้าชายน้อย สนใจไปดูรายละเอียดได้ที่ Blind Experience

#BlindExperience #เรื่องเล่าจากหิ่งห้อย
#SamyanMitrtown