ณ Galo Hostel Kobe เวลา 19.30 น.

เราเพิ่งนั่งรถไฟฝ่าฝนอย่างเหนื่อยล้าจากเมือง Tottori มายังเมือง Kobe

โฮส เจ้าของที่พักเป็นคนใจดีและเฟรนด์ลี่มาก เอ่ยถามว่า

โฮส: "Are you here for the Kobe Luminarie (โคเบะ ลูมินาริเอะ)?"

เรา: "ลูริเอะ... ลอริเอะ? อิหยังเน้อ?"

โฮส: "ลูมิเน... เอ่อ ลูมิแนร์... It's our famous light festival"

โฮสพยายามอธิบายไป พลางควานหาใบโบรชัวร์ไป แต่สุดท้ายก็หาไม่เจอ เลยทิ้งท้ายไว้ว่า

โฮส: "It's only for a week. Please check on it."

เราพยักหน้าไปส่งๆ ด้วยความเพลีย กะว่าทานมื้อค่ำเสร็จจะเข้านอนเลย

เวลา 20.25 น.

สปาเกตตี้กับชานมจากร้านสะดวกซื้ออร่อยจริงๆ! มีแรงแล้ว

ไหนลองเช็คงานไฟอะไรนั้นดูหน่อยดีกว่า ทำไมโฮสเชียร์จัง

โหว! ทำไมมันดูเป็นงานไฟอเมซิ่งยิ่งใหญ่จิงกาเบลขนาดนี้ ตั้งแต่มาญี่ปุ่นยังไม่ได้ดูงานไฟเลย

ไหนๆ วันนี้วันอาทิตย์ที่ 8 ธ.ค. 62 แสดงว่างานเปิดถึง 21.30 น. เราหันไปดูนาฬิกา 20.35 น. แล้ว!

คืนนี้เราอยู่โคเบะเป็นคืนสุดท้าย หมายความว่าถ้าพลาดคืนนี้ ก็ไม่ได้ดู Kobe Luminarie อีกแล้ว

มือไวกว่าความคิด เรายัดสปาเกตตี้พร้อมชานมที่เหลือเข้าปาก

วิ่งไปหยิบเสื้อโค้ชมาคลุมทับชุดนอนสีชมพู กางเกงวอร์มสีฟ้า

ใส่หมวกไหมพรมสีเหลือง รองเท้าสีแดง แล้ววิ่งไปสถานี Shin-Kobe ทันที

รีบมากซะจนลืมหยิบ JR PASS กับ IC Card มากด้วย

เวลา 20.50 น. ถึงสถานี Motomachi สถานที่จัดงานแล้ว! แต่ไม่เห็นงานเลย ไปทางไหนนะ?

หันซ้ายหันขวา เจอคุณลุงใส่เสื้อคุลมเหมือนกัน ยืนถือป้ายบอกทางภาษาญี่ปุ่นเรียงกันอยู่

เดาว่าคงชี้ไปงานไฟนะ เพราะคนไปทางนั้นเพียบเลย ตามไปโลด

มาถึงข้างนอกสถานีแล้ว ตามทางแยกมีคนหนุ่มสาววัยทำงาน ใส่เสื้อคลุมเหมือนพวกคุณลุง

คอยยืนให้สัญญาณข้ามถนน และถือป้ายบอกทาง น่าจะเป็นอาสาสมัครมาช่วยงานนะ

เดินมาจนถึงสายไฟคริสมาสต์เส้นแรกแล้ว "Happy Holidays"

ตกแต่งเบาๆ น่ารักตามทางเดินไปงาน ใกล้จะถึงแล้วล่ะ

เลี้ยวโค้งมาก็เจอไฟประดับต้นไม้เรียงรายสองข้างทางสวยๆ

แว่บแรกแอบต๊กกะใจ อย่าบอกนะว่า Kobe Luminaire ที่ว่ามีเท่านี้ ช็อกแปป ฮ่าๆ

พอเลี้ยวโค้งไปอีกทีก็เจอความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง

ทุกคนที่เดินมาพร้อมเรา ร่วมใจกันส่งเสียง "ว้าวววววว!!!"

ในภาพยังถ่ายทอดความสวยงามออกมาได้ไม่ถึง 10%

ของจริงคือสวยอลังกาลงานสร้างมาก

ดนตรีคริสมาสต์ที่เปิดในงานยิ่งขับกล่อมให้มีความสุข

ระหว่างทางจะมีคนสวมเสื้อคลุมแบบเดียวกับอาสาสมัครตอนต้นมายืนขอรับบริจาค

งานนี้ทำเราตื้นตัน เดินไปน้ำตาคลอไป นึกถึงโฮสที่มาประชาสัมพันธ์งานนี้ให้เรารู้

นึกถึงคุณลุงที่สถานียืนถือป้ายบอกทาง คนหนุ่มสาวยืนให้สัญญาณคนข้ามถนน

และเด็กวัยรุ่นยืนพูดขอรับบริจาคอย่างร่าเริง เหมือนคนทั้งเมืองรวมพลังกันเพื่องานนี้

เราเลยเดินไปถามสาวน้อยวัยรุ่นที่ยืนถือกล่องว่า "Is this donation for this festival?"

น้องตอบด้วยรอยยิ้มร่าเริงว่า "Yes! Donation box" เราเลยล่วงเหรียญหนึ่งกำมือ ใส่ไปในกล่องบริจาค

น้องโค้ง 90 องศา พร้อม "Arigatou Gozaimasu" และยื่นบัตรขนาดเท่านามบัตรให้

ในนั้นเขียนว่า "Thank you for your support" และมีภาพงานไฟนี้ "25th Kobe Luminarie" นี้ปีที่ 25 แล้วหรอ!

มีอาสาสมัครเยอะมากๆๆๆ กว่าร้อยชีวิต

เดี๋ยวตอนจบงานจะรู้ว่าทำไมต้องมีอาสาสมัครเยอะขนาดนี้

ถึงคนจะเยอะ แต่ไม่เบียดเสียดนะ ไม่มีการเบียดชนกัน เดินได้สบายใจ

ตรงบริเวณที่ถ่ายรูปสวยๆ นักท่องเที่ยวก็เข้าแถวเป็นระเบียบรอถ่ายรูป

ไฮไลท์ของงาน! สวยเว่อร์วังมาก

เหมือนเป็นปราสาท วังน่ารักๆ คนมาออกกันอยู่ตรงนี้เยอะมาก

ตรงนี้เป็นบริเวณที่ให้ลั่นระฆังขอพร อยู่ระหว่างเส้นทางใบไม้แดง

งานนี้ไม่ได้มีดีแค่ดูไฟ ใครเดินอยู่แล้วหิว มีร้านอร่อยๆ เพียบ แถมราคาถูกมากด้วย

ระฆังซินเดอเรลล่าตีบอกเวลา 21.30 น.

**พรึ่บ** ไฟดับพร้อมกันทั้งงานเลยจ้า

นักท่องเที่ยวที่มาดูไฟต่างก็ตกใจร้องกรี๊ด ก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะ

คงไม่มีใครคาดคิดว่าที่บอกว่างานเลิก 21.30 น. คือจะดับไฟพรึ่บตอน 21.30 น. เป๊ะ!

เข้าใจแล้วว่าทำไมต้องมีอาสาสมัครเยอะขนาดนั้น

ตอนไฟดับต้องมีคนตกใจชนกันบ้างล่ะ มืดตื๊ดตื๋อไปแวบนึงเลยจริงๆ

งานเลี้ยงเลิกรา ทยอยกลับบ้านจ้า

ระหว่างเดินไปสถานีรถไฟ เจอคนมาแสดงโชว์เอนเตอร์เทนค่า

คนนั่งดูเยอะมาก แล้วส่งเสียงเชียร์กันแบบจริงจัง

ระหว่างที่นักแสดงหยุดพักดื่มน้ำ มีเด็กประถมสองคนวิ่งมาชูมือขึ้นสองข้าง

แล้วตะโกนว่า "がんばって!" - สู้ๆ นะ!

"โคเบะลูมินาริเอะ เป็นค่ำคืนที่หนาวแต่อบอุ่นจริงๆ "

————————————————————————

Facebook: Cookie Lifelong Learner