ไปปากช่องแบบไม่มีรถ ฉบับลำบาก

highlights:

• นั่งรถตู้จากบางแสน ชลบุรี ไปสถานีเอกมัย
• นั่งรถไฟฟ้า BTS บางนา ไป BTS หมอชิต
• นั่งรถเมล์จาก BTS หมอชิต ไปขนส่งหมอชิต
• นั่งรถจากขนส่งหมอชิตไปปากช่อง โคราช

---------------------------------------------------------------------------------

จุดเริ่มต้นของเรื่องราวคือเราตื่นสายจ้าาาาา ตื่นมาเกือบเก้าโมง แล้วเราอยู่บางแสนจะต้องกลับปากช่อง

มีให้เลือกระหว่างรถทัวร์กับรถตู้ เราก็เลยเลือกรถตู้เพราะคิดว่าจะเร็วกว่า ปรากฏถึงหนองมนตอน 09.30 รถตู้นางรอคนเกือบสิบโมงแล้วถึงออก โอเคนิดหน่อยแหละ ไม่เป็นไร น่าจะยังทันรถไฟอยู่ คือที่จะกลับรถไฟเพราะราคาถูกมากกกกกกและวิวสวยมากกกก [รวบรวมความกล้า ก้าวขาขึ้นรถไฟอีกครั้ง]

พอมาถึงอมตะนครรถตู้นางก็จอดรอคนอีก สักพักนึงนางให้เราเปลี่ยนไปนั่งรถอีกคัน แล้วรถอีกคันก็รอคนอีกเกือบครึ่งชั่วโมงถึงจะออก เท่านั้นไม่พอรถติดจ้าาาา ช้าไปกว่าเดิมอีกกก บวกกับนางแวะเติมแก๊สด้วย Oh my God!!!! ณ จุดนั้นโมโหจนธาตุไฟจะเข้าแทรกและ 55555

ก็เลยบอกนางว่าจะลง BTS อุดมสุข แล้วด้วยความโมโหจนหูอื้อตาลาย เห็นเป็นสถานี BTS บางนา เราก็ลงเลยจ้ะ ตอนที่ไปถึงคือตอนเที่ยงตรงแล้ว เที่ยงตรงเรายังยืนอยู่ BTS บางนาอยู่เลยอะเธ๊ออออออ เราตกรถไฟอย่างสมบูรณ์แบบแล้ววว TT^TT

แล้วก็ไปยืนมองแผนที่ BTS อยู่พักใหญ่ว่าจะไปหมอชิตยังไงดี เพราะตอนนั้นไม่มีเน็ต บวกกับมีเงินสดแค่ 200 บาทไทย และไม่มีบัตร ATM ด้วย จะกดเงินได้ก็ต้องมีอินเทอร์เน็ต เอายังไงดี คือตอนแรกจะกลับรถไฟไง ไม่มีเน็ตก็น่าจะกลับได้แหละ ทีนี้พอตกรถไฟชีวิตตื่นเต้นขึ้นมาทันทีเลย 555555 ในหัวตอนนั้นเราจะไปตั้งต้นที่หัวลำโพงก่อนดีไหมเพราะมีเน็ตแน่ๆ และกดตังได้ หรือจะไปเสี่ยงที่หมอชิตก็ไม่รู้ว่าจะมีเน็ตหรือเปล่า เงินจะพอค่ารถไหม ก็เลยลองเปิดหา Wi-Fi ของสถานีดูจะได้ตัดสินใจถูก เฮ้ยยยยยย มันมีด๊วยยยยย เรารอดตายแล้วววว *0*

ก็เลยนั่งจาก BTS บางนา มาลงที่ BTS หมอชิต 59 บาท นั่งลืมโลกไปเลย นาทีนี้เราไม่รีบแล้วแหละ 5555 เหมือนจำได้ว่า BTS หมอชิตเคยมาแล้วตอนที่จะไปสนามบิน แต่ตอนนั้นมาแบบรีบๆ ไม่ทันได้ดูอะไร

วิวมุมนี้สวยมากกกกกกกก ถ้าดอกไม้บานเต็มที่น่าจะสวยกว่านี้อีก

เราเดินตามทางออกเรื่อยๆ เพื่อหารถเมล์ไปที่ขนส่งหมอชิต ตรงทางลงเราก็เหลือบตาไปเห็นราคาวินคือ 80 บาท!!!!! ราคาสะเทือนขวัญมากแมรร่ ก็เลยไปดูตรงป้ายรถเมล์ว่ามีสายไหนเข้าหมอชิตบ้าง แนะนำว่าอย่าอ่านภาษาไทย คือมันจะโคตรงงว่า ใช่หมอชิตที่เป็นสถานีขนส่งรึเปล่าฟะ คืออ่านภาษาอังกฤษมันจะเคลียเลยว่า "Bus terminal" จากที่ดูมี 2 สายที่ผ่าน คือสาย 3 กับสาย 7 อะไรสักอย่าง

พอเอาหน้าออกจากป้ายปุ๊ป รถมาพอดีสาย 3 เราก็กระโดดขึ้นเลย ราคา 8 บาทเอง ถูกกว่าวิน 10 เท่า 555555 สารภาพตามตรงว่านี่คือการขึ้นรถเมล์ไปขนส่งหมอชิตเองครั้งแรก คือมากรุงเทพหลายปีมาก แต่ไม่เค๊ยไม่เคยได้ไปขนส่งเองเลย โคตรกลัวอะ แต่เดี๋ยวนี้ในรถเขามีจอให้ดูว่าป้ายหน้าคืออะไร ลดการกลัวลงไปได้เยอะเลย ^^

แล้วนางก็มาจอดให้เราตรงข้างๆ ขนส่งหมอชิต เดินเข้าซอยไปนิดนึงก็ถึงที่ซื้อตั๋ว

เอ้อละเหยลอยลม จากเก้าโมงครึ่งถึงบ่ายโมงครึ่งอะแกรรร ยังไม่ได้ออกไปไหนเลย แล้วจะถึงบ้านกี่โม๊งงงงงง

ขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นสามซื้อตั๋วไปภาคอีสาน เราจะไปปากช่อง ดูจากเวลาแล้วถ้าเราลงตลาดปากช่องแล้วต่อสองแถวเข้าบ้าน ชีวิตลำบากกว่าที่เป็นอยู่แน่นอน เราก็เลยกะว่าจะตีตั๋วโคราชแล้วลงหน้าบ้าน จะถึงค่ำแค่ไหนก็ได้เพราะลงหน้าบ้าน 555555

แล้วจะมีคนเข้ามาชาร์ตถามเราว่าจะไปไหน เราบอกไปโคราช เค้าก็เลยแนะนำยี่ห้อนี้มาให้ เป็นรถ VIP ราคา 209 บาท นั่งสบายมากกกก

เราได้ชานชาลาที่ 64 ถ้าหลงทางให้มองที่พื้นไว้ แล้วก็เดินตาม หรือถามคนขายตั๋วก็ได้นะ

เราเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถจะออก ก็แวะเติมพลังก่อนเพราะไม่รู้ว่าจะถึงบ้านกี่โมง

เดินตามทางมาเรื่อยๆ

ตอนแรกกะว่าจะเข้าห้องน้ำก่อนขึ้นรถ เอ้าาาาาทำความสะอาดจ้าาา วันนี้มันวันอะไรฟะเนี่ยยยยย TT^TT

พอเราไปถึงชานชาลาที่ 64 เอ้าาาาา ไหนรถอะ TT^TT จะบ่ายสองแล้วนะ แต่พอดีมีพนังงานอยู่แถวนั้นเค้าเลยชี้รถให้ดูว่าอยู่ชานชาลา 62 เพราะ 64 ซ่อมถนน _ _"

ขึ้นรถเสร็จเรียบร้อย มัวแต่บอกเขาว่าจะลงไหน เหลือบมาเห็น เฮ้ยยยยยนี่มันน้องแดงนี่หว่าาาาา จังหวะนรกมาก ภาพน้องแดงที่ได้มาเลยไม่สวย แล้วทางนี้เป็นแค่ทางเดียวที่ถ่ายน้องแดงได้ชัดสุดแล้วด้วยถ้ามาทางรถไฟจะมองไม่เห็นเลย ฮรืออออออ 

น้องแดงเป็นใคร ทำไมเราถึงตื่นเต้น น้องแดงเป็นรถไฟฟ้าชานเมืองที่วิ่งระยะไกลๆ นานๆ มีสายไฟติดตัว เอ้ย ติดหัวไปตลอดทาง เหมือนรถไฟที่ญี่ปุ่น ที่มาเลเซีย ใครนึกภาพไม่ออกไปดูรูปได้ที่นี่จ้ะ -> [นั่งรถไฟไปเที่ยวปีนัง&ตามหาคาเฟ่ harry 2020 (ตอนที่ 7 จบ)] บ้านเราจะเจริญแล้ววววว ตื่นเต้นๆๆ

แล้วเราก็เจออีเว้นรถติดๆ มาตลอดทางเลยจ้ะแมรรร่ ทั้งทำถนน ทั้งอุบัติเหตุ บ้าบอมากอะ

แต่ยังดีที่ภาพข้างทางมันสวย ฟีลเหมือนฤดูใบไม้เปลี่ยนสีที่ต่างประเทศเลย แต่มันก็แฝงภัยแล้งที่หดหู่ไว้ด้วยเหมือนกัน แม่เราบอกว่าที่บ้านน้ำไม่ไหลแต่เราก็ไม่คิดว่ามันจะแห้งขนาดนี้อะ

ภูเขาแดงทั้งลูกเลยยย แห้งมากกกกก ถึงว่าเกิดไฟไหม้บ่อยๆ

ยังดีที่บางช่วงสวยมากกกกกกกกกก

กลบความลำบากลำบนในวันนี้และความหดหู่จากภัยแล้งไปได้เยอะเลยยยย

ถ้าวันนี้ไม่โมโหรถตู้เรากะว่าจะไม่ถ่ายรูปเลย แต่พอโมโหปุ๊ปก็ต้องหาทางเบี่ยงเบนความสนใจ เลยได้รูปที่สวยมากกกกกเซ็ทนี้มา ขอบคุณความลำบากลำบนในวันนี้จริงๆ 55555555 เหมือนเป็นการได้ก้าวออกจาก Comfort zone แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ลำบากมากกกกไปไหนแบบไม่มีแผนเนี่ย ฉันไม่พร้อมมมม TT^TT จบถึงบ้านแบบเยินๆ ตอน 17.30 เดินทางแปดชั่วโมงเบาๆ เสียเวลาเกินไปมากจริงๆ ส่วนตอนหน้าเราจะได้ขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพกันแล้ว ลำบากไม่ได้ต่างกันเลย 55555 [วายป่วงทันทีที่คิดขึ้นรถไฟ] และทุกคนสามารถติดตามการเดินทางอื่นๆ ของเราได้ที่ เพจ "Try to Try ก็แค่ออกไปลอง" แล้วจะรู้ว่าการก้าวออกจาก Comfort zone ของตัวเองมันสนุกแค่ไหน

ขอบคุณที่ติดตามค่าาาา ❤
Try to Try ก็แค่ออกไปลอง

-=แถมท้าย=-

สรุปค่าใช้จ่าย

วินไปหนองมน 20฿

รถตู้จากหนองมนไปเอกมัย 100฿

BTS บางนา ไป BTS หมอชิต 59฿

รถเมล์จาก BTS หมอชิตไป ขนส่งหมอชิต 8฿

รถทัวร์ไปปากช่อง 209฿

ค่าข้าว 40฿

ชาไข่มุก 29฿

รวม 465 บาท แพงม๊ากกกกกกกกกกก