ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 5)

highlights:

• อาหารเช้าที่ Hostel
• ความไม่มีสติที่ตลาดฮาน
• ป้ายรถเมล์เวียดนาม
  

---------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่ยับเยินกันมาเมื่อวาน [ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 4)] ตื่นเช้ามาวันที่ 2 ที่ดานัง ใครจะไปคิดว่า Hostel คืนละสองร้อยให้วิวนี้ได้อะ สวยมากกกกกก ฟ้ามันจะค่อยๆ เปิด ดวงอาทิยต์ค่อยๆ ขึ้น อื้อหืออออออ มันคือสวรรค์คนที่ชอบถ่ายรูปอย่างเราเลย

แล้วที่ Hostel จะมีหารเช้าให้ด้วย มีให้เลือกระหว่าง "Bread" กับ "Noodle" ซึ่ง Bread หรือขนมปังก็จะเป็นขนมปังฝรั่งเศสแห้งๆ แข็งๆ อันนึง กับไข่ดาวที่บางวันมีสองฟองบางวันมีฟองเดียว 5555 ส่วน Noodle นี่อย่าได้ไปคาดหวังว่ามันจะเป็นเฝอหรือก๋วยเตี๋ยวจริงๆ นะ มันคือมาม่าค่าาาาา มาม่าจืดๆ ที่ไม่อร่อยเลยยย แนะนำให้เลือกขนมปังเถอะหน้าตาดูดีที่สุดแล้ว 55555 ส่วนใครที่ติดกาแฟไม่ต้องกังวลไปเพราะเวียดนามเป็นเมืองแห่งกาแฟ ขนาดที่ Hostel ยังมีขายเลย ข้าง Hostel ซ้ายขวาก็มีขาย กินไปเลยจ้ะวันละสามแก้ว ทริปนี้เปลืองสุดก็ค่ากาแฟนี่แหละ TT^TT

หลังจากกินอาหารเช้ากันเรียบร้อย เราก็เดินมาที่ Danang Cathedral ตอนประมาณ 08.40 คนน้อยม๊ากกกกกก เราก็ถ่ายรูปให้เพื่อนไปมุมนู้นมุมนี้ พอเราจะถ่ายบ้าง เอ้า ทัวร์ลงจ้าาาาาาาา มาเก้าโมงเป๊ะเลย อุตส่าห์รีบมาแล้วนะ ยังไม่ทันเลย TT^TT สุดท้ายมุมนี้ก็ไม่มีรูปเรา ฉันจะมีรูปดีๆ ที่ เวียดนามบ้างไหมมมมม 555555 

เดินต่อมาอีกนิดหน่อยเราก็เจอตลาดฮาน เป็นคล้ายๆ ตลาดของฝากแถวบ้านเรา คือถ้าไปดูเอาหน้างานเราจะไม่รู้ว่าจะต้องซื้ออะไรบ้าง แนะนำให้ทำการบ้านก่อนไปว่าจะซื้ออะไร อันไหนต่อราคาได้ก็ต่อๆ กันไปค่ะ

แล้วที่ตลาดนี้มันมีประเด็นอยู่ว่า เราก็เดินคุยภาษาไทยไปกับเพื่อน พอแม่ค้าได้ยินว่าเราพูดภาษาไทย นางก็ถามมาเลยว่า "เอากาแฟชะมดไหม" พอนางพูดมาประโยคนี้ เราก็เข้าใจว่านางพูดไทยได้จ้าาาาา ก็เลยถามนางว่ามีชาดอกบัวไหม นางก็หยิบชาในรูปมาให้ดิฉัน แล้วเรื่องของเรื่องคือต่อราคาเสร็จสรรพเราก็ยังไม่ได้ซื้อ ว่าจะกลับมาซื้ออีกทีตอนจะออกจากดานัง พอกลับมาซื้ออีกทีก็ถามนางว่า "Do you remember me?" นางก็ทำท่าไม่รู้เรื่อง หน้าตางงๆ แต่ด้วยความที่เรารีบก็ไม่ได้เอะใจอะไรใดใด ก็เข้าใจว่าชาที่ซื้อมาคือชาดอกบัว (คือไม่มีสติตั้งแต่ดูรูปที่ปกไม่รู้ว่ามันคือชา ชาจีนอะแกรรรรร 55555) แล้วก็เข้าใจมาตลอดว่ามันคือชาดอกบัวจริงๆ จ๊นนนนนนจนผ่านไปเดือนนึง เพิ่งมาสังเกตตอนแยกของฝาก เฮ้ยยยยยยยยยยนี่มันไม่ใช่ชาดอกบั๊วววว ง่าวของแท้ ซื้อชาอะไรม๊าาาาาาาา 5555555 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าถึงเธอจะรีบแค่ไหนก็ต้องมีสติ

จุดหมายถัดไปใกล้ๆ กัน เราอยากไปลองชิมกาแฟร้านกงคาเฟ่ (Cộng cà phê) ที่อยู่ถัดจากตลาดฮานไปอีกนิดนึง แต่ระหว่างทางเห็นมีร้านขายหมวกเวียดนาม ไปลองๆ ถามราคาดู คือร้านนี้ถูกมากกก แค่ 20.000 VND เอง

ระหว่างลองหมวกกันอยู่เพื่อนก็แอบเห็นว่าร้านข้างกันคือร้านเฝอ มาเวียดนามต้องมาชิมเฝอสิบวกกับกินข้าวเช้าไม่อิ่ม ก็เข้ากันไปเลยจ้ะ สั่งเฝอมาลองชิม คือให้เยอะมากกกกกกกกแบ่งกันกินสองคนเกือบไม่หมดแหน่ะ แล้วเขาก็มีเครื่องเคียงเป็นทั้งผักแล้วก็พริกซอยด้วย ราคาประมาณ 80฿ อร่อยด้วย

แล้วในที่สุดก็ถึงจุดหมายหลักของเราสักที มัวแต่แชเชือนกันไปเรื่อย ที่อยากมาร้านนี้คือ พนักงานทุกคนจะแต่งตัวแบบทหารเวียดนาม แล้วร้านนี้ก็ดังมากๆ รีวิวไหนก็พูดถึง ว่าต้องมาชิมกาแฟมะพร้าวที่ร้านนี้ เราก็เลยอยากรู้ว่าจะอร่อยแค่ไหน

พอลองดูราคาก็คือแพงกว่ากาแฟที่ Hostel เราเกือบเท่านึงเลย ก็เลยสั่งแค่กาแฟมะพร้าวมาลองชิมแก้วเดียว รสชาติก็เฉยๆ นะ ไม่ต่างจากกาแฟทั่วไป แต่มันจะหอมมะพร้าวมากกว่าหน่อยนึง ราคาน่าจะ 75.000 VND ตีเป็นเงินไทยก็แพงเลยแหละ TT^TT

จากนั้นเราก็ย้อนกลับมาที่ตลาดฮานเพื่อมายืนรอรถไปอีกที่นึง ซึ่งป้ายรถเมล์บ้านเขามีแค่นี้แหละแกรรรรร ถ้าไม่รู้มาก่อนจะหาเจอไหม 555555555 แล้วก็ไม่ค่อยจะมีใครมารอขึ้นกันด้วยนะ ขนาดที่เป็นนักท่องเที่ยวเองยังน้อยมากๆ เลย สงสัยเขาขี่มอเตอร์ไซด์กันหมด

ส่วนอยากรู้ว่าเราจะขึ้นรถอะไร ไปที่ไหนโปรดติดตามในตอน [ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 6)] หรือติดตามการเดินทางอื่นๆ ของเราได้ที่ เพจ "Try to Try ก็แค่ออกไปลอง" แล้วจะรู้ว่าการก้าวออกจาก Comfort zone ของตัวเองมันสนุกแค่ไหน