พิชิตแลนด์มาร์คพัทลุงที่เขาอกทะลุ

"อกทะลุ" เขาหินปูนที่มีรูเป็นที่มาของชื่อ ตั้งเด่นกลางเมืองพัทลุงจนกลายเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด

ถ้าผ่านมาในพัทลุง ไม่ว่าใครที่หลงไหลการปีนป่ายต่างอยากทดสอบกำลังเพื่อให้ได้ความสวยงามบนนั้นเป็นรางวัล

ผมเป็นคนหนึ่งที่คิดแบบนั้น ชอบมองเขาลูกนี้เวลาเดินทางผ่านไปผ่านมาด้วยความแอบหวังว่า วันหนึ่งคงได้ยืนอยู่บนนั้นบ้าง

แล้ววันนั้นก็มาถึงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

ป้ายบันได 1066 ขั้น ท้าทายให้ผมรีบสาวเท้าขึ้นไปให้สุด บันไดที่นี่ไม่ได้ชันมากและเดินง่ายถ้าเทียบวัดถ้ำเสือกระบี่ แต่ที่ยากลำบากกว่าของเขาอกทะลุคือการต้องปีนป่ายหน้าผาที่มีแค่แง่งหินรองเท้าและมีตัวช่วยแค่เชือก

"พี่ขึ้นไปไหม" พีคน้องผู้ชายที่นั่งหอบอยู่บันไดขั้นสุดท้ายตอนผมไปถึง

"เดี๋ยวพี่รอถามเพื่อนที่มีด้วยกันก่อน"

ผมรอจนสองสาวที่ไปด้วยเดินมาทัน หลังจากให้ตัดสินใจจากภาพตรงหน้า แมวกับตาลส่ายหัว

"ถ้าพี่ไป ผมไปด้วย" พีคบอก

ผมปล่อยให้น้องเขาขึ้นก่อน ค่อยๆ หาที่วางเท้า แล้วดึงตัวตามเชือกขึ้นไป ช้าๆ อาศัยสมาธิดีๆ ทำซ้ำๆ ไปแบบนี้ ไม่น่าเกิน 20 นาที เราก็ขึ้นไปยืนบนจุดที่เห็นวิว 360 องศาของเมืองพัทลุง

สักพักพี่อีกคนบอกว่าเพื่อนเสื้อดำตัดสินใจตามขึ้นไป ผมรีบไปดักถ่ายรูป แมวเล่าให้ฟังว่า ตอนแรกกลัวปวดแขนเพิ่มจากเดิมเพราะต้องโหนเชือก แต่พี่เบิร์ดเจ้าหน้าที่ที่คอยอำนวยความสะดวกอยู่ พูดชักจูงจนต้องสู้ ขึ้นมาพร้อมๆ กับเพื่อนแปลกหน้าอีก 3-4 คน

พี่เบิร์ดอธิบายมุม เป็นตากล้องให้กับคนอื่นอย่างสนิทสนม ชื่นชมความงามจนมืด แล้วจึงกลับลงด้วยกัน ผมเห็นความตั้งใจของพวกพี่ๆ ทีมพัทลุงในการช่วยเหลือทุกคน ไฟฉายที่คอยส่องให้ทุกคนโดยมีผมปิดท้าย เสียงบอกให้ย่างตรงนี้ วางเท้าตรงนั้น จับเชือกยังไง ดังอยู่ตลอดเวลา จนทุกคนถึงพื้นปลอดภัย

ขาลงกลับ ใช้เวลาผ่านบันไดเร็วกว่าขาขึ้น เรากล่าวลากันอย่างกับคนที่เคยรู้จักกันมาก่อน

เย็นนี้ผมได้เห็นความตั้งใจของแมวที่ดูท่าแล้วไม่น่าจะได้ ความมุ่งมั่นของพีคแม้กลัวความสูง และยิ่งใหญ่ที่สุดคือทีมของพี่เบิร์ดเขาอกทะลุที่พร้อมเป็นแรงดันและการออกแรงช่วยเหลือให้ทุกคนสำเร็จ

#travelblogger #traveltrap #ที่นี่พัทลุง #เขาอกทะลุ #Amazingไทยเท่