ภูเก็ตแบบวาร์ป...วาร์ป ทำไมต้องวาร์ป ตามกันมาได้เลยครับ

ป.ล. รูปเยอะมากๆ ต้องขออภัย 

ป.ล.2 รูปทั้งหมดจากกล้องมือถือ

ป.ล.3 ถ่ายรูปติดใครมาต้องขออภัยด้วยครับ

***หากมีข้อมูลผิดอะไรในกระทู้นี้ ขอความกรุณาแบ่งปันข้อมูลที่ถูกต้องด้วยครับ***

ทริปนี้เดินทางวันที่ 22 กรกฎาคม 2563 เป็นทริปแรกที่เดินทางด้วยเครื่องบิน หลังสนามบินเปิดให้บริการอีกครั้ง

ทำไมเลือก "ภูเก็ต"? ก็คงต้องตอบว่าอยากไปภูเก็ตในช่วงที่ไม่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติสักครั้ง และทริปนี้เป็นทริปที่ลองเส้นทางการไปสนามบินดอนเมืองแบบที่เรายังไม่เคยไปอีกด้วย ออกจากบ้านเช้าหน่อย นั่งรถเมล์ครีมแดงมาหัวลำโพง นั่งรถชานเมืองขบวน 339 เที่ยวเวลา 5:20 มาลงสถานีรถไฟดอนเมือง ค่าโดยสาร 5 บาท เช้าแบบนี้รถออกตรงเวลา และถึงตรงเวลาที่ 5:52 น.

ระหว่างทางก็ได้ภาพสถานีกลางบางซื่อ

ถึงสถานีรถไฟดอนเมืองแล้ว ข้ามทางรถไฟแล้วเดินตรงออกไปริมถนนเลยนะ ตรงที่เคยตัดขึ้นทางเชื่อมไปสนามบินกั้นหมดทุกเส้นทาง ต้องเดินตรงมาริมถนนแล้วเดินย้อนขึ้นทางเชื่อมอีกที และเมื่อมาถึงลิฟท์แล้ว ยังกดชั้น 3 ที่เป็นขาออกไม่ได้ ต้องกดชั้น 1 จากนั้นเราจะโดนไล่ออกจากอาคารอีกครั้งเพื่อให้ไปผ่านจุดคัดกรองที่ประตู 15 สุดเทอร์มินอล 2 กันเลย จากนั้นก็ขึ้นบันไดเลื่อนหวานเย็นมาชั้น 3 แล้วก็ดำเนินการตามปกติ งงกับการมาสนามบินมากมาย แต่เอาเถอะตรวจและกันไว้ก็ดี เราเริ่มวิ่งตั้งแต่ทางเชื่อมสถานีรถไฟ วิ่งนอกอาคาร วิ่งไปออกตั๋วกับแอร์เอเชียที่อยู่ติดกับเทอร์มินอล 1 แล้วก็วิ่งต่อไป Gate 71 แต่ระหว่างทางก็ได้แสงเช้าที่ดอนเมืองอีกครั้ง

ถามว่าคนเยอะไหมที่ดอนเมือง มันน้อยกว่าทุกครั้งที่เราเคยมาใช้บริการ และมันคือมาตรฐานใหม่ที่ทุกอย่างตรงเวลาหมดเลย

คิดถึงมวลหมู่เมฆก็ได้มาเจอกันอีกครั้ง

และวันที่เราไปเขาไม่ได้ลงทางรันเวย์ฝั่งหาด ลงอีกฝั่ง ได้ความว่าช่วงนี้ลมแรงจะเปลี่ยนมาลงอีกทาง (เราพับแผนการไปถ่ายรูปเครื่องบินลงจอดไปเลย)

ออกจากเครื่องมาทุกอย่างแปลกตาไปหมด มีคนมายืนรอกดเจลแอลกอฮอล์ ให้ scan ไทยชนะ check in กดเจลกัน 2-3 จุด มือสะอาดมาก ชอบสุด ก่อนออกอาคารก็ให้ scan ไทยชนะ check out เดินมาทางด้านซ้ายมือจะเจอรถ airport bus สีส้มๆ นั่งเข้าเมืองในราคา 100 บาท

ขอชม airport bus สีส้มนี้มากหน่อย เราประทับใจมาก รถนั่งสบาย แอร์เย็นฉ่ำ ออกตรงเวลา คนขับขับรถดีมาก พนักงานประจำรถก็บริการดี ให้ข้อมูลดี แจ้งให้คนลงระวังประตูและรถที่ชอบแซงซ้าย ยิ้มแย้มแจ่มใสมาก ขาเข้าเมืองสุดสายที่สถานีขนส่งเก่า ใช้เวลา 1 ชั่วโมงพอดี ทำธุระเสร็จเรียบร้อยก็ถึงเวลาตะลุยเมืองเก่าภูเก็ต ย่านชิโนโปตุกีสกัน

เดินวนไปวนมาเก็บบรรยากาศกันก่อนนะ ยังไม่ได้เจาะจงเข้าที่ไหนเป็นพิเศษ ย่านนี้พอคนน้อยก็ดูน่าค้นหาดี แต่เสียดายรถจอดเยอะไปหมดเลย เลือกมาให้ดูเฉพาะที่ไม่ติดรถ อาจจะเอียงๆ ขออภัยด้วย อย่างที่บอกวาร์ปมาเที่ยวหลังธุระเสร็จ

street art บางส่วนที่ได้ถ่ายมา

เราเดินวนผ่านหน้าร้านโกยูร 3 รอบ รอโต๊ะว่าง และเราก็ฝากท้องด้วยบะหมี่ฮกเกี้ยนน้ำร้านโกยูร ชามนี้ราคา 50 บาท มาเต็มมาก เครื่องเยอะไปหมด และที่สำคัญน้ำซุปดีมาก ใส่แค่น้ำส้มอย่างเดียวก็พอแล้ว

ออกจากร้านโกยูรด้วยความอิ่มเอมในรสชาติที่ถูกปากเรา เดินมาเจอขนมอาโป๊งแม่สุณี ก็จัดมาอีก 7 ชิ้น 20 บาท พุงยื่นมากแล้วกินได้แค่ 4 ชิ้นเอง

อิ่มจนเดินต่อไม่ไหวแล้ว สุดท้ายเดินมาที่สวนที่มีพญามังกรทะเลหรือฮ่ายเหล็งอ๋อง ต้องชมว่าคลองทางผ่านโดยรอบเมืองเก่านั้นไม่เหม็น ไม่เน่า ช่วงนี้มีการปรับปรุงพื้นที่หลายจุดเลยนะ สวนนี่ก็ด้วย อาคารเก่าหลายจุดด้วย

จากนั้นเดินมาที่ภูเก็ตมิวเซียม (เรียกแบบนี้ก็ดีนะ เพราะเจ้าหน้าที่อธิบายไว้อย่าง แต่เอกสารที่แจกจากอีกหน่วยงานชื่อสลับกัน) โดยได้รับความร่วมมือจากมิวเซียมสยาม เราเริ่มจากการเข้าภูเก็ตนครา อันนี้คือสถานีตำรวจเก่า จุดสังเกตคือมีหอนาฬิกาด้วย ที่นี่จะพูดถึงภูเก็ต และที่เกี่ยวข้องกับภูเก็ต ด้านล่างจะเป็นนิทรรศการภาพจำ เล่าเรื่องภูเก็ตสมัยสงครามโลก ส่วนด้านบนก็จะเป็นเครื่องมือในการทำดีบุก มีให้ทดลองร่อนดูด้วย

เดินข้ามถนนมาที่เพอนารากันนิทัศน์ ฝั่งนี้จะเป็นธนาคารชาร์ดเตอร์เก่า ด้านล่างจัดแสดงสิ่งของที่ได้รับบริจาคจากชาวภูเก็ตที่อาศัยในย่านนี้ กับภาพถ่ายภูเก็ตในมุมมองต่าง ๆ และอีกจุดเป็นห้องนิรภัยเก่าของธนาคาร ส่วนด้านบนจะเปิดนำชมเป็นรอบ เราได้รอบสุดท้าย 15:30 และมีเราคนเดียว ต้องขอบคุณในความใจดีของเจ้าหน้าที่ ด้านบนเป็นสื่อวิดิทัศน์ เล่าเรื่องความเป็นมาเป็นไปของชาวเพอรานากัน การขึ้นเรือจากจีนมาทำงาน อาคารบ้านเรือน และที่เป็นไฮไลต์ของการชมชั้น 2 ก็คือ เราสามารถเดินเข้าชมบ้านในเขตเมืองเก่าได้ด้วยระบบคอมพิวเตอร์ ตื่นเต้นและสนุกจนลืมถ่าย VDO มาให้ดู

ปิดท้ายทริปวาร์ปๆ นี้ที่ Campus Coffee Roaster เราชอบบรรยากาศร้านนะ jelly coffee ก็ดี หวานกำลังดี ขนมก็ใช้ได้เลย แต่เสียดายที่นั่งได้แป๊บเดียว ต้องเตรียมตัววาร์ปกลับกรุงเทพฯ แล้ว

ขากลับเราขึ้นรถ airport bus คันเดียวกับที่นั่งมา น้องจำเราได้ ชวนคุยกันสนุกมากขึ้น ขากลับช่วงเย็นรอบ 5 โมงรถจะติดมากเป็นพิเศษเวลาในการขับรถมาสนามบิน 1:15 ชั่วโมง ถือว่าคุมเวลาได้ดีมาก

เข้ามาด้านในแล้วหิวก็ต้องพึ่งพาร้าน 2 dollar ทุกอย่าง 70 จริงๆ ข้าวกะเพราไก่+ไข่ดาวก็ด้วย

สิ่งที่ประทับใจตลอดทริปนี้ภูเก็ตรองรับ cashless เกือบทั้งหมดแล้ว มันดีมากสำหรับคนเอ๋อที่ชอบลืมกดเงินมาแบบเรามาก และ new normal ที่สนามบิน การขึ้นและลงเครื่องนั้นดีมากๆ อยากให้มันเป็นมาตรฐานแบบนี้ตลอดไป จะไปยืนแย่งกันลงทำไมก็ไม่รู้