บรรยากาศช่วงเช้าของราชประชา รีสอร์ต แอนด์ สปา

รอพระอาทิตย์ขึ้น แต่มุดเมฆซะงั้น

อากาศดีมากจริง ๆ

ช่วงเช้าหลังจากกินข้าวเช้ากันเรียบร้อย เราก็เก็บข้าวของ และเช็คเอาท์ออกจากราชประชา รีสอร์ต แอนด์ สปา เพื่อเดินทางไปเที่ยวต่อ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วมาถึงเขาใหญ่ ไปเที่ยวต่อเสียหน่อย เราเลือกจะไปเที่ยวน้ำตกกันค่ะ

แน่นอนว่าน้ำตกขึ้นชื่อของเขาใหญ่นั้น สองน้ำตกลำดับต้น ๆ นั่นคือ เหวสุวัต และเหวนรก เราตกลงใจจะไปกันทั้งสองน้ำตกเลยทีเดียว

ถนนหนทางก็ไม่ลำบากเท่าไหร่ แต่บางช่วงทางชำรุดจนเหลือเลนเดียวต้องมีเจ้าหน้าที่มายืนอำนวยความสะดวกอยู่หลายจุดเหมือนกัน

จำได้ว่าน้ำตกทั้งสองแห่งนั้นไม่ต้องเดินมาก แต่ด้วยความที่ไม่ได้มาเป็นสิบ ๆ ปี เลยจำผิด จากทางเข้าเดินเข้าน้ำตกเหวสุวัต ได้เหงืออยู่ แต่ความสวยและความสดชื่นของน้ำตกที่ช่วงนี้มีน้ำมาก ก็ทำให้หายเหนื่อยไปได้เหมือนกัน

น้ำตกเหวสุวัต

ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกเสียหน่อย

จากนั้น ก็ออกเดินทางต่อไปยังน้ำตกเหวนรก ด้วยความเข้าใจผิด ๆ ต่อไปว่า เดินไม่เยอะเท่าไหร่ ปรากฏว่าที่เดินไม่เยอะนั้น น่าจะเป็น ผากล้วยไม้ ไม่ใช่น้ำตกเหวนรกแน่ 

ทางเดินลงน้ำตกเหวนรกนั้นทำไว้อย่างดี ราดปูนเป็นช่วง ๆ บางช่วงเป็นสะพานเดินชมพรรไม้ในป่า บางช่วงเป็นสะพานข้ามแม่น้ำ

วิวสวย ๆ สดชื่น

ยังชูสองนิ้วอยู่

แต่พอพ้นสะพานไปสักพักทางหักลงต่ำเป็นบันไดไม้ชัน ๆ แบบแทบจะตั้งฉาก ประมาณ 200 ขั้น แม่เจ้า แต่มาถึงแล้ว คงต้องลงกันหละ

น้ำตกเหวนรก สวยสมความเหนื่อย

บอกเลยว่าขนาดเดินลงยังเหนื่อย เดินขึ้นหอบพักเป็นระยะ ปอดแทบแตก หืดขึ้นคอบอกเลย แต่ตัวน้ำตกขนาดใหญ่ที่มีน้ำไหลแผ่ลงมาอย่างสวยงาม สร้างความชื่นตา ชื่นใจได้เป็นอย่างมาก แม้ว่าจะยังหอบอยู่ก็ตาม นั่งพัก นั่งชมน้ำตกกันพักใหญ่ ก่อนจะหอบสังขารกลับขึ้นไปยังลานจอดรถ และความจำอันสวยงามของน้ำตกขึ้นชื่อของเขาใหญ่ ทั้งสองแห่งนี้

น้ำตกเหวนรก