---

น้ำพุร้อนหินดาด ตลาดอีต่อง โบอ่องเจดีย์ ราชินีปูไทย เพลินใจแควน้อย เกินร้อยภูผา งามสุดตาเขื่อนวชิราลงกรณ

---

“หยุดยาวไปเที่ยวไหนกันดี” คงเป็นคำถามยอดฮิตของทุกๆ คน เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่อยากให้รางวัลกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้คำตอบสักที่ว่าจะไปไหน เป็นจังหวะพอดีกับคลิป “อาสาพาไปหลง” ของพี่ว่านไฉ อัพคลิปไปเที่ยวบ้านอีต่อง ที่ใครอีกหลายๆ คนสงสัยว่าชื่อหมู่บ้านอะไรนะ! มันมีในประเทศไทยหรือวะ 555 บ้านอีต่อง ที่มีเหมืองปิล๊อก อยู่ในอำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี หมู่บ้านที่เป็นทางผ่านสำหรับคนที่จะไปเดินป่า อย่าง “เขาช้างเผือก” ยอดนิยมของนักเดินป่า และจองยากมากกก พอเห็นคลิปของพี่ว่านไฉ ที่พาไปเที่ยวเราก็ขอปักหมุดทันที พร้อมชวนทุกคนไปเที่ยวด้วยกันซะเลย แผนการเดินทางครั้งนี้ไป 2 วัน 1 คืนค่ะ โดยมีสมาชิกผู้ร่วมเดินทางกัน 4 คน 

20 พฤศจิกายน 2563: กรุงเทพฯ - บขส.กาญฯ – ตลาดทองผาภูมิ – บ้านอีต่อง

 เราเริ่มเดินทางกันตั้งแต่ 05.00 น. โดยเรานั่งรถ mini bus รอบแรก ของ “กาญจนบุรีเอ็กซ์เพรส” ราคาอยู่ที่ 120 บาท/คน ที่หมอซิต (สถานีเดินรถโดยสารขนาดเล็ก) โดยเราสามารถจองตั๋วล่วงหน้าได้ หรือจะเข้ามาซื้อที่ขึ้นรถเลยก็ได้นะคะ เราใช้เวลา 2 ชม. ก็มาถึงที่ บขส.กาญฯ ตอน 07.00 น. จากนั้นเราต้องต่อรถจาก บขส.กาญฯ ไปลงตลาดทองผาภูมิต่อค่ะ โดนรถที่เรานั่งจะเป็นรถหวานเย็นหรือรถแดง เป็นรถคันเดียวกันที่วิ่งไปถึงสังขละบุรี เสียงคุณลุงประจำรถตะโกนเรียก ผู้โดยสาร “รถไปไทรโยค ตลาดทองผาภูมิ ถึงสังขละ ออก 07.15 นะจ๊ะ” 5555 รออะไรค่ะ กระโดดขึ้นรถต่อโล้ด แนะนำ เข้าห้องน้ำก่อนขึ้นรถนะคะ เพราะต้องนั่งรถอีกนานค่ะ ส่วนค่ารถก็จ่ายที่คุณลุงคนเดิมที่เรียกผู้โดยสารเมื่อกี้ เลยค่ะ จ่ายเพียง 80 บาท แต่วิวสองข้างทางราคาหลักล้านค่ะ สวยมากๆ แต่ที่แปลกของรถแดงหรือรถหวานเย็นคือ คันที่เรานั่งไม่มีแอร์ แต่ลมกลับเย็นตลอดทางค่ะ ทั้งที่แดดออกแรงมาก ที่แน่ๆ คือไม่ต้องกลัวไปไม่ถึงที่หมายก็คุณลุงคนเดิมจะคอยตะโกนบอกว่าถึงไหนแล้ว ไม่ว่าใครจะไปบ้านอีต่อง หรือไปสังขละบุรี แนะนำให้นั่งรถแดงหรือหวานเย็นมานะคะ ได้บรรยากาศไปอีกแบบค่ะ

หลังจากนั่งรถแดงกันจนเมื่อยตูดในที่สุดประมาณ 10.30 น. เราก็มาถึงตลาดทองผาภูมิกันแล้วจ้า พอถึงเราก็จะเจอท่ารถเหลืองเข้าไปบ้านอีต่อง รอบรถเหลืองที่เข้าบ้านอีต่องมีเพียง 4 รอบ/วัน (10.30,11.30,12.30 และ 13.30 น.) ปล.แต่ถ้ารถเหลืองรอบไหนเต็มแล้วก็จะออกรถเลยนะคะ ตอนที่เราไปถึงเจอรถเหลืองจอดรอ 2 คัน ก็เลยแวะไปเข้าห้องน้ำก่อน สุดท้ายเลยไม่ทันรถรอบ 10.30 น. ทั้ง 2 คัน ก็เลยต้องรอรถรอบ 11.30 น.แทน แต่ แต่ แต่ รถเรากลายเป็นรอบสุดท้ายของวันไป เพราะรถเหลืองรอบสุดท้ายมีคนเหมาไปแล้ว ทำให้วันนั้นรถจาก 4 รอบ เหลือเพียง 2 รอบ เท่านั้น ปล.หากใครเดินทางมาเผื่อเวลาไว้เยอะๆหน่อยนะคะกันเราพลาดรถเหลืองเพราะหากพลาดรถเหลืองต้องเหมารถขึ้นไปหมู่บ้านค่ะ (เหมาก็ประมาณ 1,000-2,000 บาท ราคาขึ้นอยู่กับช่วงเทศกาล) ค่าเสียหายสำหรับรถเหลืองอยู่ที่ 70 บาท/คน นะคะ ในระหว่างทางที่เข้าไปบ้านอีต่อง กำลังซ่อมแซมถนนแนะนำนะคะใครนั่งรถเหลืองเข้าไปให้พกเสื้อคลุม หรือผ้าคอยคลุมตัวและหัวไว้นะคะ เพราะมันมีฝุ่นไปเกือบตลอดทาง คือลงจากรถกลายเป็นแม่เฒ่าไปเลยค่ะ 555 หรือหากใครมี shower cap ก็เอามาใช้ได้นะคะ 555

ทุกคนเห็นเหมือนกันใช่มั้ยคะ ระหว่างนิ้วคนขับรถเหลืองคีบอะไรบ้างอย่าง “ยาดม” 55555 คนขับคีบยาดมค่ะ เนื่องจากการไปบ้านอีต่องต้องผ่าน โค้งถึง 399 โค้ง ก็ต้องมีบ้างค่ะ ใครเมารถอย่าลืมพกยาแก้เมารถมาด้วยนะคะ หลังจากนั่งรถกันมาได้สักพักเขาจะจอดรถเพื่อพักรถประมาณ 20 นาที ค่ะ ทุกคนสามารถแวะเข้าห้องน้ำ และถ่ายรูปกันก่อนได้นะคะ วิวสวยมากก

ในที่สุดเราก็มาถึงบ้านอีต่องกันแล้วค่ะ หลังจากนั่งรถกันมาถึง 3 ต่อ นานถึง 9 ชม.เต็ม T^T เนื่องจากทุกคนยังไม่ได้กินข้าวกันตั้งแต่เช้า ก็เริ่มมือไม้สั่นกันไปตามๆกัน 5555 ก็เลยเอาปลาเก๋า (กระเป๋า) ไปฝากที่พักกันก่อนค่ะเพราะที่พักเขาให้เช็คอินได้ตอน 14.00 น. ครั้งนี้เราไปพักที่ “ผาแปโฮมสเตย์” ห้องคืนละ 1,000 ค่ะพักได้ 2 คน/ห้อง รวมค่าอาหารเช้าแล้ว หลังจากฝากกระเป๋าก็ข้ามไปฝั่งตรงข้ามที่พักเป็น “ครัวเจ๊ณี” ร้านอาหารที่ดังในบ้านอีต่อง เน้นอาหารทะเลที่ได้มาจากทะเลพม่า ไปครั้งนี้เลยสั่งอาหารจานเดี่ยวกันมากินค่ะเนื่องจากตอนที่ไปครัวกำลังจะปิดพอดีเลยคิดว่าสั่งอาหารจานเดี่ยวมากินน่าจะเร็วกว่าสั่งเป็นกับข้าวมากินกัน

หลังจากกินข้าวเสร็จก็ถึงเวลาเช็คอินพอดีเลยค่ะ “ผาแปโฮมสเตย์” เป็นที่พักค่อนข้างดีเลยค่ะ แต่ไม่เหมาะกับคนที่ต้องการความเป็นส่วนตัวสูงค่ะ เพราะห้องไม่เก็บเสียง เสียงแต่ละห้องสามารถได้ยินเลยค่ะว่าคุยอะไรกัน แต่ถือว่าสะดวกในการเดินทาง เพราะอยู่ในตลาดอีต่องเลยค่ะ หาง่ายและเป็นจุดศูนย์กลางที่มีทุกอย่าง และเจ้าของเป็นกันเองค่ะ

หลังจากกินข้าวกันเสร็จก็ต้องมาเดินย่อยกันสักหน่อย ระหว่างที่เดินย่อยก็คิดกันว่าตอนเย็นจะเดินขึ้น “เนินช้างศึก” เพื่อไปดูพระอาทิตย์ตกดินกัน แต่ไปถามคนท้องที่ คนท้องที่แนะนำว่าไม่ให้เดินตอนเย็นนะคะ เพราะอันตรายตอนขากลับลงมา พี่ๆเขาแนะนำให้เดินตอนเช้าปลอดภัยกว่าเดินตอนเย็น พวกเราเลยต้องเปลี่ยนแผนมาเป็น ขึ้นรถไปแทน เราสามารถติดต่อรถเหลืองเพื่อขึ้นไป “เนินช้างศึก” ได้นะคะไป-กลับคนละ 50 บาท หรือที่พักบางที่ เขาอาจมีบริการสามารถสอบถามที่พัก ที่เราเข้าพักได้ค่ะ ไม่แนะนำคนที่ขับรถเก๋งคันเล็ก ขับขึ้นเนินนะคะ เพราะหลุมระหว่างทางค่อนข้างใหญ่แนะนำให้ขึ้นไปกับรถรับจ้างดีกว่าค่ะ หลังจากนัดแนะเวลากับรถรับจ้างแล้วก็เลยเดินเล่นรอเวลากันซะหน่อยค่ะ

---

เหมืองปิล๊อก

---

    มาบ้านอีต่อง ไม่พูดถึงเหมืองปิล๊อกก็เหมือนมาไม่ถึง เหมืองแร่ดีบุกที่เคยรุ่งเรืองเมื่อครั้งในอดีต ยังคงทิ้งความทรงจำ และร่องรอยของเครื่องมือเก่า ไว้ให้คนรุ่นหลังได้เห็น ทางเข้าเหมืองจะตรงข้ามกับซุ้มประตูบ้านอีต่องเลยค่ะ เดินเข้ามาสักพักจะเจออุปกรณ์สำหรับงานในเหมือง เดินตรงไปอีกสักพักจะเจอบ่อปลาคราฟ ที่มีตัวแย่งซีนอย่าง ลูกอ๊อดที่ตัวใหญ่ พอๆกับลูกปลาเลยค่ะ ว่ายแข่งกับปลาคราฟสวยๆ 555 นอกจากนี้ก็จะมีไกด์ประจำถิ่นไปทุกที่ ที่นักท่องเที่ยวไป เจ้าตัวสีน้ำตาลมีทั่วตลาดอีต่องเลยค่ะ สามารถดีลค่าจ้างลูกชิ้น 1 ไม้ ให้พาเที่ยวได้เลยนะคะ ตอนเช้ายังพาพวกเราเดินขึ้นเนินช้างศึกอยู่เลยค่ะ 5555 เดินเข้าไปอีกก็จะเจอน้ำตกเล็กๆ สามารถเดินถ่ายรูปได้ค่ะ สวยทุกมุม ถ้ามาในช่วงปลายฝนน่าจะเจอหมอกลงสวยไปอีกแบบค่ะ

---

วัดเหมืองปิล๊อก

---

หากเรามาถึงบ้านอีต่อง ภาพแรกที่เห็นเด่นมาแต่ไกลเลยคือ พระพุทธรูปปางนาคปรก สวยมากหากมองจากตลาดค่ะ นอกจากนี้ที่วัดยังมีองค์เจดีย์ ซึ่งเราสามารถเดินขึ้นไปสักการะได้นะคะ โดยองค์เจดีย์กับ พระพุทธรูปปางนาคปรกทางขึ้นสักการะจะคนละทางกันนะคะ วิวระหว่างทางสวยมากค่ะ โดยเฉพาะทางที่ขึ้นไปสักการะพระพุทธรูปปางนาคปรก เราจะเห็นวิวของเนินช้างศึกด้วยนะคะ

---

เนินช้างศึก

---

หลังจากลงมาจากวัดเหมืองปิล๊อก นัดพี่ๆเขาไว้ตอน 17.00 น. เพื่อขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่เนินช้างศึกกันค่ะ ในระหว่างทางที่ขึ้นไปข้างบนข้างทางสวยตลอดทางเลยนะคะ ให้บรรยากาศเหมือนกำลังเดินอยู่บนสันเขาเลยค่ะ สวยมากๆ หายเหนื่อยจากการนั่งรถเลยค่ะ วิวนี้ถือว่าเป็นของขวัญปลายปีให้กับตัวเองได้ดีเลยค่ะ หลังจากรอมาสักพัก พระอาทิตย์กำลังตกลงเรื่อยๆ แต่ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกถึงขอบฟ้าค่ะเพราะเมฆมาบังซะงั้นเลยอดบ๊ายบายคุณพระอาทิตย์เลยค่ะ

หลังจากที่ท้องฟ้าเริ่มมืดลง เหมือนมีใครมาปล่อยคิวหมอกเลยค่ะ คือหลังจากที่พระอาทิตย์ถูกเมฆบังไปแปบเดียวนับ 1 2 3 หมอกลงค่ะ ลงแบบเหมือนมีสวิตซ์เปิด-ปิดได้ 555 สวยงามมมมมค่ะ

หลังจากที่ลงมาจากเนินช้างศึกมาทุกคนก็เริ่มหิวกันแล้ว ก็เลยมานั่งกินหมูกระทะเจ้าดังของบ้านอีต่องสักหน่อยค่ะ “ครัววิวสุดแดน” ที่นี้เขามีหมูกระทะหลายแบบทั้งชุดเล็ก ชุดใหญ่ และที่สำคัญค่ะ อร่อยและถูกโคตรรรรค่ะ 555 มันดีต่อใจมาก แนะนำหากใครไปกิน รีบไปหน่อยนะคะเพราะร้านคนเยอะค่ะ

หลังจากกินหมูกระทะเสร็จก็ต้องมาเดินย่อยกันสักหน่อยค่ะ เราก็เลยเดินไปสะพานเหมืองแร่กันค่ะ เพราะที่นี่เขาดังเรื่องการถือตะเกียงเจ้าพายุ สามารถซื้อถือถ่ายรูปคู่กับแผ่นไม้ที่แขวนสวยๆ ได้ค่ะราคา 30 บาท แต่หยกสายประหยัดพกตะเกียงจิ๋วไปเองเลยเอามาใช้เป็นพร็อพถ่ายรูปแทนตะเกียงเจ้าพายุซะเลยค่ะ 555

‘’ยิ่งมืดยิ่งเห็นดาวชัดเจน” แอบเสียดายทางช้างเผือกเบาเบาค่ะ วันที่ไปไม่ขึ้นซะงั้น TT

---

21 พฤศจิกายน 2563: กลับบ้าน

    ขณะนี้เวลา 05.00 น. ทุกคนตื่นกันมาเพื่อขึ้น “เนินช้างศึก” กันอีกรอบค่ะ ฟังไม่ผิดขึ้นไปอีกรอบค่ะ แต่รอบนี้เปลี่ยนวิธีเป็นเดินขึ้นแทน เมื่อวานนั่งรถกันแล้ว เช้านี้เดินแทนเพราะเงินในเป๋าตังค์หมดแล้ว 5555 เส้นทางที่ใช้เดินเป็นเส้นทางเดียวกันกับเส้นทางที่ไปอุโมงค์เก่าเลยนะคะ เขาจะมีป้ายบอก “ทางขึ้นเนินช้างศึก 1.2 กม.” ในระหว่างทางเราสามารถเห็นวิวของบ้านอีต่องได้ด้วยสวยตลอดทางเลยค่ะ ทางเดินก็ไม่ได้ลำบากนะคะ แนะนำเลยค่ะ เพราะไม่ค่อยมีคนเดิน แนะนำเลยนะคะว่าคุ้มกับความเหนื่อยที่เสียไปค่ะ

หลังจากเดินมาได้ครึ่งทางเราจะเจอกับป้ายที่เขียนว่า “อุโมงค์เก่า” ค่ะ ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยคะว่าพวกเราจะเข้าไปหรือวะ น่ากลัวขนาดนี้! ตอบเลยว่าเข้าค่ะ โดยมีผู้นำคือพี่ปู ผู้ชำนาญการ ตามมาด้วยสมาชิกอีก 3 คน ครั้งแรกที่เข้าไปจะได้ยินเสียงตะโกนจากผู้ชำนาญการตลอดว่า “มีจิ้งจกด้วยนะ” “มีค้างคาวด้วยนะ” สักพักลูกทีมคนสุดท้ายเห็นตัวอะไรไม่รู้ดำๆที่พื้นของอุโมงค์พร้อมตะโกนบอกว่า “ตุ๊กแกตัวโคตรใหญ่เลยพี่” เท่านั้นละค่ะ วงแตกกกก วิ่งออกมากันแทบจะไม่ทัน 555 ขออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตุ๊กแกค่ะ ไม่ไหวววจะเป็นลม ขอดมยาดมแปบ เป็นอันว่าต้องพับความอยากรู้ว่าปลายอุโมงค์เก่ามีอะไร หากใครไปถึงปลายอุโมงค์แล้วอย่าลืมกลับมาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ 555

ในที่สุดดดดดก็ถึงเนินช้างศึกค่า ถือว่าคุ้มมากสำหรับการเดินขึ้นมาเนินช้างศึกค่ะ วิวสวยหลักล้านมาก นอกจากนี้อากาศก็ดีมาก มีเสน่ห์คนละแบบกับตอนนั่งรถมามากเลยค่ะ หากใครมาที่นี่ต้องมาลองเดินขึ้นกันนะคะระหว่างทางดอกไม้ก็สวยค่ะ

หลังจากที่เราลงมาจากเนินช้างศึกแล้วก็ขอแวะมาที่ “สะพานเหมืองแร่” มาเก็บภาพก่อนกลับจากเมื่อวานที่มากันตอนดึกๆ ที่สะพานเราสามารถซื้อป้ายมาเขียนและผูกแถวบริเวณนั้นได้นะคะ ราคา 20 บาท

เมื่อถ่ายรูปเสร็จแล้วท้องก็เริ่มโวยวายหิวแล้ว พวกเราก็เลยรีบเดินกลับมาที่พัก เพื่อกินข้าวเช้ากันค่ะ ข้าวต้มที่ผาแป ดีมากกกค่ะ เราชอบไข่มากกกก เขาทำสวยมากเจาะไข่แดงข้างในเยิ้มกำลังดีเลยค่ะ พูดแล้วก็หิว อยากกิน 555 

ก่อนหน้านี้เราทำการโทรหา “คุณลุงจันทร์” เพื่อขอเหมารถเหลืองเพื่อลงไปตลาดทองผาภูมิ เพราะว่ารอบรถเหลืองขากลับมาตลาดทองผาภูมิที่มี 4 รอบ/วัน (06.30, 07.00, 07.30 และ 08.00 น.) รอบสุดท้ายหมดตอน 08.00 น. ปล.ตอนนั้นหนูยังวิ่งหนีตุ๊กแกอยู่เลยค่ะ 555 พอดีกับที่เราได้เบอร์คุณลุงจันทร์จากเว็บที่เขาแนะนำไว้ ก็เลยโทรคุยกับคุณลุงไว้พร้อมนัดคุณลุงตอน 10.00 น. โดยระหว่างทางคุณลุงจะพาแวะเที่ยวไปเรื่อยๆระหว่างทางไปด้วย ราคาอยู่ที่ 2,000 บาท/4 คน เราสามารถคุยกับคุณลุงได้นะคะ หากไม่ได้มาในช่วงหน้าเทศกาลอาจถูกกว่านี้ ใครที่มากันหลายๆคน หารกันคุ้มมากกเลยค่ะ คุณลุงจันทร์น่ารักมาก เป็นกันเองและคุยสนุก 555 ใครอยากได้เบอร์เดียวจะแปะไว้ให้นะคะ
เบอร์โทรคุณลุงจันทร์นะคะ 092-549709

---

น้ำตกจ๊อกกระดิ่น

---

ที่แรกที่คุณลุงจันทร์พาแวะคือ น้ำตกจ๊อกกระดิ่น น้ำตกตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ ค่าเข้าจะอยู่ที่ 40 บาท/คน จ่ายครั้งเดียวเราสามารถเข้าไปอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิได้เลยโดยไม่ต้องเสียตังค์เพิ่มนะคะ ถ้าหากเราขึ้นมาจากตลาดทองผาภูมิน้ำตกจะถึงก่อนบ้านอีต่อง ในช่วงนี้ยังไม่อนุญาตให้ลงเล่นน้ำที่น้ำตกนะคะ

---

อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ

---

หลังจากออกจากน้ำตก ขับมาอีกไม่ไกลก็จะเจอกับป้ายอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิใหญ่เด่นมาแต่ไกล เราสามารถไปดูจุดชมวิวของอุทยานได้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นจุดชมวิว “เนินกูดดอย” “เนินช้างเผือก” รวมไปถึงบ้านทาร์ซาน ที่ดังมากของอุทยาน หรือหากใครอยากใกล้ชิดกับธรรมชาติก็สามารถนำเต็นท์มากางได้นะคะ หรือใครไม่ได้เอาเต็นท์มาก็สามารถเช่าของอุทยานได้เหมือนกัน

---

เขื่อนวชิราลงกรณ

---

จากคำขวัญของอำเภอทองผาภูมิ กล่าวถึงเขื่อนวชิราลงกรณ จะไม่มาก็คงจะเหมือนมาไม่ถึงอีกเช่นกัน หากใครมาก็สามารถแวะได้นะคะก่อนกลับลงไปตลาดทองผาภูมิเพราะเป็นทางผ่านสามารถแวะถ่ายรูป รับลมชิวๆ ก่อนได้ คำเตือน ระวังลิงที่เขื่อนนะคะค่อนข้างดุ ที่สำคัญเจ้าหน้าบอกว่าลิงไม่ชอบเด็กและผู้หญิงนะคะ ระวังแย่งของจากมือด้วยนะคะ ปล.จะมีป้ายเตือนไม่อนุญาตให้อาหารลิงนะคะ เพราะเป็นการสร้างนิสัยให้ลิงคิดว่าคนจะเอาอาหารมาให้ ทำให้เขาอาจทำร้ายนักท่องเที่ยวแบบไม่ตั้งใจ เราต้องเป็นนักท่องเที่ยวที่ดีเคารพเจ้าบ้านนะคะ (ลิง)

ขากลับเราลงไปที่ตลาดทองผาภูมิเหมือนเดิมนะคะ หากใครจะไปสังขละสามารถรอรถแดงหรือหวานเย็นเพื่อไปสังขละต่อได้นะคะ ส่วนคนที่จะกลับไปบขส.กาญฯ ก็สามารถขึ้นป้ายตรงกันข้ามกับตอนมาได้เลยนะคะ รถจะมาห่างกันคันละ 1 ชม. แนะนำนะคะหลังจากเราลงรถแดงเพื่อต่อรถกลับกรุงเทพฯ แนะนำว่าให้ไปซื้อตั๋วบริษัทรถที่เราต้องการนั่งกลับที่จำหน่ายตั๋วดีกว่านะคะ

การไปอีต่องครั้งนี้เป็นการชาร์ตพลังให้กับตัวเองได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ ได้ออกไปมองความคิดที่แตกต่าง ได้ออกไปเรียนรู้ในสิ่งที่บ้างทีอาจไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำ ไปเที่ยวทุกครั้งก็พบว่าเราโคตรเหมือนคนตัวเล็กบนโลกใบใหญ่ตลอดเลยค่ะ เราหวังว่ารีวิวครั้งนี้จะทำให้ทุกคนอยากมาตามหาหัวใจที่หมู่บ้านอีต่อง เหมือนเรานะคะ

---

ขอบคุณสมาชิกผู้ร่วมเดินทาง (พี่ปู, แม่รัตน์ และพี่เบส)
ขอบคุณทุกคนที่คอยให้ความช่วยเหลือตลอดการเดินทาง
ขอบคุณคนที่รีวิวก่อนหน้านี้ ได้รีวิวจากหลายๆคน 555
ขอบคุณตัวเองที่กลับมาเขียนรีวิว หลังจากห่างหายไปนานมาก
ขอบคุณคนอ่านทุกท่าน
ขอบคุณนะหัวใจ