"ความห่างไกลยังคงมีเรื่องราวอยู่เสมอ"
การเดินทางครั้งนี้เราจะพาไปในดอยลึก  
สัมผัสหมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ
ที่นี่..บ้านห้วยปุ้ม อ.เชียงคำ จังหวัดพะเยา

สถานที่นี้ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว อาจจะไม่มีสิ่งอำนวนความสะดวกใดๆ 
ไฟฟ้า สัญญาณโทรศัพท์ หรือที่พักเราไปขอครูที่โรงเรียนกางเต็นท์นอน 
แต่ความสุขที่เราได้รับจากที่นี่มันมากมาย 
การที่เราไม่ได้คาดหวังเราก็จะเจอกับสิ่งที่เราไม่ได้คาดหวัง

สำหรับการเดินทางมาที่นี่ อาจจะลำบากนิดหนึ่งเพราะด้วยที่ไม่มีรถประจำทางผ่านและการขึ้นดอยที่ยากเพราะถนนหนทางยังไม่ค่อยดี แต่ก็มีรถชาวบ้านที่ให้เราติดขึ้นไปยังหมู่บ้าน แต่คงไม่มีที่ไหนหากเราตั้งใจไปแล้วจะเดินทางไปไม่ถึง

ก่อนที่การเดินทางไปสัมผัสบรรยากาศทั้งหมดจะเริ่มขึ้น 
เรามี VDO ที่เราถ่ายทำ ตลอดการเดินทางที่เราไปสัมผัสที่ บ้านห้วยปุ้ม จังหวัดพะเยา
มาให้ชมครับ แบบว่า ไปคนเดียว ถ่ายทำคนเดียว พิธีกร ตากล้อง ตัดต่อ 
อะไรเองคนเดียวหมดเลยครับ
ยังไงฝากรายการไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะครับ 

อย่าให้เรื่องเงินมาเป้นข้ออ้างของการเดินทาง 
ถ้าอยากเที่ยวก้ออกมา ไม่กี่บาท หรอกครับ
เดินทางไปกับเรานะครับ
สอบถามการเดินทางเพิ่มเติมได้ที่..
เพจ : https://www.facebook.com/maikeebaht/
IG : https://www.instagram.com/mr.konr/

การเดินทางกว่า10ชั่วโมงจากกรุงเทพพาเรามาถึง

"เชียงคำ" อำเภอเล็กๆที่เต็มไปด้วยธรรมชาติและภูเขา

ทริปนี้เราจะพาไปสัมผัสหมู่บ้านเล็กๆในดอยลึก

กับสถานที่ ที่ไม่สะดวกสบาย ไม่มีไฟฟ้า สัญญาณ

หรือโฮมสเตย์ เราไปขอคุณครูที่โรงเรียนกางเต็นท์

แต่กลับได้สิ่งที่เรียกว่าความสุขแบบจริงๆ

ที่นี่..บ้านห้วยปุ้ม อ.เชียงคำ จังหวัดพะเยา

บ้านห้วยปุ้มเป็นชุมชนเล็กๆ ที่อยู่ห่างตัวเมืองเชียงคำประมาณ 50 กิโลมีชายแดนติดกับประเทศลาว และมีภูเขาโอ้มล้อมหมู่บ้านเอาไว้ คนส่วนใหญ่ที่นี้จะเป็นเผ่าม้ง ที่ทำสวนทำไร่ หมู่บ้านที่นี่เราบอกเลยว่าใกล้ชิดกับธรรมชาติมากๆ เพราะผู้คนที่นี้ยังคงใช้วิถีชีวิตแบบเดิมๆ ผู้คนเป็นกันเอง

เราเริ่มเดินทางทริปนี้จาก กรุงเทพ – เชียงคำของจังหวัดพะเยา นั่งรถยาวๆ 10 กว่าชั่วโมงครับ

การเดินทางไปบ้านห้วยปุ้ม ที่นี่ไม่มีรถประจำทางผ่าน เราก็ต้องเหมารถ จากขนส่งเชียงคำมายังจุดที่ลุงคนขับรถแนะนำว่าอาจจะมีรถชาวบ้านขึ้นไปยังบ้านห้วยปุ้มครับ เราเหมารถมาในราคา 300 บาท

ลุงคนขับรถไปติดต่อ ผู้ใหญ่บ้านของบ้านน้ำยวนเป้นอะไรที่กันเองมากๆเลยครับ ต้องขอบคุรลุงขับรถที่ประสานผู้ใหญ่บ้านให้และผู้ใหญ่บ้านเชียงคำก็ไปติดต่อรถชาวบ้านที่จะขึ้นดอยวันนี้ สรุปวันนี้มีรถชาวบ้านที่กำลังจะขึ้นไปที่ดอยพอดีเลยครับ นี้หละครับที่เราว่าเป็นสเห่น์ของการเดินทาง การที่ได้พูดคุยกับคนแปลกหน้า และคนแปลกหน้าก็ยินดีที่จะช่วยเหลือเราเสมอครับ

เราก็ได้ติดรถชาวบ้านขึ้นมาจากบ้านน้ำยวนครับ บอกเลยว่าทางโหดมากครับ ถนนบางช่วงอย่าเรียกว่าถนนเลยดีกว่า ฮ่าๆ ก้ต้องขอบคุณชาวบ้านจริงๆ ครับที่ให้เราติดรถขึ้นมา

วิวระหว่างไปบ้านห้วยปุ้มครับ

บ้านห้วยปุ้ม ที่นี่ไม่มีฟ้าใช้นะครับ พลังงานส่วนใหญ่จะเป็น โซลาเซลล์ บ้านบางหลังก็ยังคงเป้นทรงเก่าๆที่พอมีให้เห็นอยู่บ้านครับ

บ้านห้วยปุ้ม ส่วนใหญ่ชาวบ้านที่นี่จะทำสวนทำไร่ครับ และที่เราเห้นเยอะๆเลยนะ น่าจะเป็นสวนลำไยครับ

อยู่นี่บอกเลยว่ากินจนเบื่อครับเดินผ่านบ้านไหนก้เด็ดลำไยให้เรากิน ใครสายลำไยมาที่นี่ บอกเลยว่าเพลินครับ

เป็นหมู่บ้านที่อยู่ใกล้ชิตธรรมชาติจริงๆ ครับ

หมู่บ้านเล็กๆ ที่เดินแปปเดียวก้ทั่วแล้วหละครับ แต่เหนื่อยหน่อย เพราะต้องเดินขึ้นเขา

ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านห้วยปุ้มครับ

ครั้งหนึ่งที่นี่ครั้งหนึ่ง สมเด็จพระเทพ เคยเสด็จมาด้วยครับ

วิวพระอาทิตย์ตกที่บ้านห้วยปุ้มครับ

ตกเย็นครูที่โรงเรียนบ้านห้วยปุ้มพาเราไปจุดชมวิวของหมู่บ้านด้วยครับ ที่นี่มีสัญญาณโทรศัพท์ที่ชาวบ้านจะขึ้นมาโทรติดต่อกันครับ

วิวที่นี่สามารถมองเห็นอำเภอเชียงคำด้วยหละครับ

จุดนี้จะเป็นจุดที่มีสัญญาณโทรศัพท์เกือบทุกเครือข่ายครับ ชาวบ้านจะมานั่งโทรศัพท์กันตรงนี้ครับ

[img]https://f.ptcdn.info/220/072/000/qmrgab6ss90m8b4LdJl-o.jpg[/img

บ้านห้วยปุ้ม

ตกเย็นมีหมอกลงเบาๆ ที่บ้านห้วยปุ้มเป็นอะไรที่ธรรมชาติมากๆครับ ธรรมชาติแบบไม่ได้ปรุงแต่ง

โรงเรียนบ้านห้วยปุ้ม ที่เราอาศัยนอนครับ น่าจะเป็นโรงเรียนที่วิวดีอีกที่หนึ่งของประเทศไทยเลยหละครับ

ที่นี่สอนเด็กตั้งแต่ชั้นอนุบาล ถึง ป.6 ครับ ครูที่นี่จะเป็นครูตำรวจ ตชด และ ครูอาสาครับ

ทุกวันศุกร์นักเรียนที่นี่จะใช้ชุดประจำเผ่า นั้นคือ ชาวม้งครับ เป็นภาพที่น่ารักดีครับ

เพราะที่นี่ไม่มีไฟฟ้าและแสงไฟ จึงทำให้ดาวแบบเต็มตามากๆครับ

บรรยากาศยามเช้าที่บ้านห้วยปุ้ม

ก็นี้หละครับ เรื่องราว 3 วัน 2 คืนที่บ้านห้วยปุ้มการที่เราไม่ได้คาดหวังอะไรเราก็จะได้สิ่งที่ไม่คาดหวัง

การเดินทางมาในสถานที่ที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวบางครั้งเราจะได้อะไรกลับไปมากกว่าการแค่มาถ่ายภาพ

ความทรงจำครั้งที่ได้มาเยือน และเรื่องราวที่ได้สัมผัส ความสุขที่เราได้รับมันเกินคำบรรยายที่เราจะพูดออกมาได้

ครั้งนี้เราต้องขอบคุณครูที่โรงเรียน ที่ให้ที่นอน และอาหารตลอด 3วัน 2คืนครับ ขอบคุณครูจริงๆจากใจเลยครับ

ส่วนขากลับ เราก็ติดรถชาวบ้านมาลงที่อำเภอเชียงคำ พอดีมีชาวบ้านไปยังเมืองพอดี

การเดินทางแบบนี้ถึงแม้มันจะลำบากสักหน่อย แต่เราว่ามันก้สนุกดีและมีเสน่ห์แถมยังได้ประสบการณ์ใหม่ๆ อีกด้วยครับ

แล้วเจอกันในการเดินทางครั้งหน้า เดี่ยวเราจะเล่าให้ฟังครับ

สอบถามการเดินทางเพิ่มเติมได้ที่..

เพจ : https://www.facebook.com/maikeebaht/

IG : https://www.instagram.com/mr.konr/

ยังไงฝากรายการ ที่เราถ่ายทำไว้ด้วยนะครับ