ไปเที่ยวเชียงราย | หมู่บ้านลอบือ 101 (ตอนที่ 9)

highlights:

• วิวข้างทางที่หมู่บ้านลอบือ
• ทำถนน ทำถนนน และทำถนนนนน TT^TT

---------------------------------------------------------------------------------

หลังจากตอนที่แล้ว [ไปเที่ยวเชียงราย | หมู่บ้านลอบือ 101 (ตอนที่ 8)] เราเหลือเวลาเพียงครึ่งวันสุดท้ายสำหรับการทำถนนและการอยู่ในหมู่บ้านลอบือแห่งนี้ เราก็ยังคงมุ่งหน้าเดินไปยังสถานที่ที่ทำถนนกันอย่างเรื่อยเฉื่อยไม่รีบร้อน 55555 ก็วิวมันสวยมากกกกกกกกกก สวยจนไม่คิดว่าจะได้มากันอีกก็ต้องเก็บภาพไว้ในความทรงจำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้อะเนอะ ^^

แต่ระหว่างที่เรากำลังค่อยๆ เดินไต่เขากันไป ก็มีครูเบญขี่มอเตอร์ไซด์ผ่านหน้าเราไปอย่างเหี้ยมโหด 55555 ถ้าจะให้นับความไกลจากตัวหมู่บ้านมายังจุดที่เราทำถนนกันก็เกือบ 2 กิโลได้เลยนะ ไกลม๊ากกกกกก ถึงวิวจะสวยแค่ไหนแต่การเดินขึ้นเขาก็ตัดกำลังไปเยอะมากเช่นกัน  TT^TT

(ขอขอบคุณภาพจาก: พี่ต้นซุง)

ในที่สุดเราก็เดินไต่เขามาจนถึงที่ทำงานของเราในวันนี้ 😰 ตอนที่เราเดินมาถึงน่าจะเวลาประมาณ 12.50 น. ทุกคนกำลังพักเที่ยงกินข้าว แล้วก็พักผ่อนเก็บเรี่ยวแรงไว้ทำถนนกันต่อในช่วงบ่าย

ถ้าดูดีๆ ก็จะเห็นว่า อิฐ หิน ดิน ทราย ที่วางเรียงรายอยู่ทางด้านข้างพร่องลงไปเยอะมากแล้ว ใกล้ความเป็นจริงแล้วทุกคนนนนน ถนนมันต้องเสร็จวันนี้แหละ ฮึ๊บบบบบบ

แล้วด้วยความที่เรี่ยวแรงถูกใช้หมดไปตั้งแต่ทำถนนวันแรกแล้ว ไม่มีปัญญาจะไปช่วยคนอื่นแบกหามไหว ก็เลยย้ายตัวเองมาช่วยครูบอลกรอกหิน กรอกทรายลงถุงแทน เพื่อให้แบกไปใช้งานได้ง่ายๆ แต่ว่าอยู่โรงผลิตนี้ก็ไม่มีคำว่าง่าย ฮรือออTT^TT

เพราะความต้องการใช้งานหินและทรายมาตลอดเวลาอย่างไม่หยุดหย่อน พอกรอกหินเสร็จสักพักก็ต้องกรอกทรายต่อ แล้วพอจุดผสมปูนตรงต้นทางพูดทรายยยยย แล้วทุกคนก็พากันพูดทรายยยยยต่อกันมาเรื่อยๆ พอต้นทางพูดหินนนนน ทุกคนก็พูดหินต่อกันมาเรื่อยๆ กลายเป็นว่าแทบจะเข็ดขยาดกับคำว่าหินและทรายกันไปเลยทีเดียว 55555

แต่สิ่งที่ได้เห็นคือ ทุกคนช่วยกันมากๆ ไม่ว่าใครจะหยิบจับหนักเบามากน้อย แต่ทุกคนก็คือช่วยกัน และสู้ม๊ากกกกกก ก็เป็นบรรยากาศที่รู้สึกว่าเหนื่อยแต่ก็สนุกมากจริงๆ เดี๋ยวก็หินนนนนน เดี๋ยวก็ทรายยยยยยย 5555

ใช้แรงงานทาสกันไปสักพัก อยู่ดีๆ ก็มีคนใจดีซื้อไอติมมาแจก งื้ออออ ขอบพระคุณค่าาาา >\\< น้ำตาลกำลังตกพอดี ได้ไอติมหวานเย็นชื่นใจมีแรงลุยต่อแล้ว

ระหว่างที่ทำงานไปก็มีคุณผีเสื้อบินมาเกาะมือน้องที่ตักดินอยู่ใกล้ๆ กัน คือผีเสื้อที่นี่ไม่มีความกลัวคนใดใดทั้งสิ้น นิ่งมากกกและเกาะอยู่นานม๊ากกกกกก จนเราถ่ายรูปมาได้ไกล้ขนาดนี้

เวลาก็ผ่านไปหลายชั่วโมง ทุกคนก็ยังคงใช้แรงงานทาสกันต่อไป 5555 จุดที่ทำถนนก็ยิ่งเละไปมากกว่าเดิมเพราะระหว่างที่ทำก็จะมีการใช้น้ำมาผสมปูนอยู่ตลอด น้ำก็เลยเซาะถนนดินแดงเละตุ้มเปะไปหมด

ขนาดเราที่เดินเฉียดๆ ดินแดงมันยังเหนียวติดรองเท้าแล้วก็เดินยากม๊ากกกก แทบจะสงสารชาวบ้านเวลาฝนตกเลยว่าจะเดินทางกันยากลำบากขนาดไหน กว่าที่ถนนดินแดงพวกนี้จะกลายมาเป็นถนนปูนที่ผู้คนไปมาสะดวกเหมือนกับในเมือง

อีกอึดใจเดียวเท่าน้านนนนนถนนของเราก็จะเสร็จแล้วววว เหล่านายช่างก็ยังคงผสมปูนกันอย่างต่อเนื่องไปพร้อมๆ กับการฉาบผิวปูน ส่วนโรงผลิตอิฐ หิน ปูนทรายก็ปิดโครงการกันไปเรียบร้อย รอเพียงแค่ให้นายช่างผสมปูนปรับพื้นผิวก็จะเสร็จแล้วววว *0*

ฝ่ายเก็บของเคลียพื้นที่ก็เก็บกันไป ส่วนฝ่ายที่ทำงานเสร็จแล้วก็มาออกกำลังกายยืดเหยียดกล้ามเนื้อกัน จริงจังฝุดฝุด

และแล้ววววววในที่สุด ถนนที่เราเหล่าครูอาสาและชาวบ้านช่วยกันทำก็เสร็จสักที น้ำตาไหล ซึ่งในครั้งนี้ครูอาสารุ่น 235 ที่มาทำถนน 2 วัน ได้ความยาวทั้งหมด 32 เมตรรรรรร ฮู้เร่ 

(ขอขอบคุณภาพจาก: น้องเจมส์)

หลังจากทำถนนเสร็จภาพทุกคนก็ยับเยินมากกกก ไม่เว้นแม้แต่รองเท้าเยินจนไม่กล้าใส่ไปเดินที่สนามบินตอนกลับบ้านเลย 55555

หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่างก็พากันเก็บของเดินลงเขากลับบ้านกันนน 

(ขอขอบคุณภาพจาก: พี่แฟร์)

แต่เรื่องราวของเรายังไม่จบแต่เพียงเท่านี้ คืนสุดท้ายที่หมู่บ้านลอบือจะเป็นอย่างไร สนุกสนานแค่ไหน โปรดติดตามตอน [ไปเที่ยวเชียงราย | หมู่บ้านลอบือ 101 (ตอนที่ 10)] และสามารถติดตามเรื่องราวอื่นๆ ของเราได้ที่ [https://th.readme.me/id/JKtrytotry] หรือพูดคุยกันได้ในเพจ "Try to Try ก็แค่ออกไปลอง" แล้วจะรู้ว่าการก้าวออกจาก Comfort zone ของตัวเองมันสนุกแค่ไหน