รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน

จากลูกเจ๊ก 2 คน ที่เขียนโปสการ์ดคุยกันมาเกือบปีแต่ไม่เคยเจอกันสักที เกิดอยากไปเที่ยวด้วยกัน ทริปยาวๆเที่ยวอีสานเหนือ จึงเริ่มต้น
คนนึงอยากไปเชียงคานแต่ไม่ได้เลยช้ำใจยังไงก็ต้องไปให้ได้ อีกคนใจง่ายไม่เคยไปก็อยากไปเหมือนกัน
คนนึงเชียวชาญด้านที่พักและและการเดินทางราคาถูก แถมด้วยความชำนาญการใช้ Google Map
อีกคนเป็นนักขับขี่มอไซด์ที่ปลอดภัยที่สุดในประเทศไทย บิด 40 ตลอดทริป

อยากให้ติดตาม รูปไม่สวยมาก ข้อมูลไม่แน่นมาก แต่ความสุนกสนานมีมากกว่าการเที่ยวกันคนแปลกหน้าที่เจอหน้ากันครั้งแรก

อุปกรณ์ถ่ายภาพ
Fuji X-E2 + 35 F1.4
Canon 750D + 18-55
Gopro Hero Silver
ตกแต่งแต่งอีกนิดหน่อยตามจริต

รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.1
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.2
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.3
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.4 ตอนจบ พร้อมแจงค่าใช้จ่าย

---

มาเชียงคาน ต้องใช้ชีวิตช้าๆ เพราะว่าเที่ยวมันน่ารัก

มาเชียงคาน ต้องมาหาแมว เพราะแมวมันน่ารัก

มาเชียงคาน ต้องลองคุย เพราะคนที่นี่น่ารัก

มาเชียงคาน ต้องมากับเพื่อน เพราะความน่ารักของที่นี้อาจจะทำให้เรา "เหงา"

เขาว่ากันว่า ให้ใช้ชีวิตช้าๆ ที่เชียงคาน

5 มกราคม 2016

17.30 น.

ถนนคนเดิน เชียงคาน

ขับมอไซด์มาถึงถนนคนเดิน ตลาดเริ่มเปิดแล้ว คนเดิมกันเต็มไปหมด แถมมีป้ายตั้งไว้ว่าห้ามนำรถเข้าแล้ว เราสองคนก็มองหน้ากันเด๋อด๋า

แต่ในความลังเล มีมอไซด์คันหนึ่ง ขับผ่านเราไป …

ได้อ่อ ?

ได้ก็ได้ค่ะ ขับไปกลางถนนคนเดินเลย หลบคนตลอดทาง กลัวชน กลัวล้ม คืนรถดีว่า (คืนก่อนเวลาไป 30 นาที)

18.00 น.

บ้านชานเคียง

กลับมาเย็นมากจนเจ้าของเกสต์เฮาส์ถามอีกว่า

“ไปไหนกันมาอีกเนี้ย กลับกันป่านนี้"

เราประทับใจกับความใส่ใจของแกจริงๆ

และวันนนี้เราจะได้ย้ายไปนอนห้องที่เราหมายปองกันนะค้าาาา

เป็นห้องที่ตั้งใจว่าจะพักห้องนี้ตั้งแต่แรก ห้องชั้นบน ติดริมโขง หน้าต่างรอบด้าน คืนนี้น่าจะหนาวสุดใจ

19.00 น.

ถนนคนเดินเชียงคาน

คืนนี้เราเลือกกินผัดไทยเกี๊ยวกรอบ ร้าน ปล่อยแสงผัดไทยสูตรโบราณ เห็นชื่อร้านน่าสนใจ

เดินไปหน้าร้าน คนก็เยอะอยู่นะ ส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่นหรือไม่ก็ฝรั่ง เพราะมีบาร์เล็กๆอยู่ด้านใน

พวกเราหาโต๊ะนั่งแล้วค่อยเดินไปสั่ง

ไม่นานก็ได้ผัดไทย สองจาน หน้าตาไม่ประหลาด และรสชาติก็ไม่แย่ ราคาไม่แพง

แถมมีมุมให้ถ่ายรูปรอผัดไทยอีก

หลังจากกินเสร็จ ภารกิจสุดท้ายของวันนี้คือเดินเล่นชิวๆที่ถนนคนเดิน หาซื้อของฝากกัน

ใส่รองเท้าแตะของเกสต์เฮาส์มา ก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบไหน เพิ่งเห็นที่ร้านนี้แหละ

เริ่มจากร้านแรก ร้านกาแฟ สองผัวเมืย ร้านตกแต่งด้วยแมว มองไปทางไหนก็แมว

ร้านนี้มีโปสการ์ดใบจิ๋วด้วย ซื้อส่งกลับบ้านด้วย แต่ หาย น่าจะเล็กเกินไป

ที่นี่มีร้านเซรามิก ที่มาจากโรงงานตัวเอง ฝีมือดี ราคาโอเค แถมเจ้าของใจดีลดราคาให้ด้วย

ร้านโปสการ์ดไม้

ร้านของฝาก ที่เพื่อนแวะไปเลือกโปสการ์ด เจ้าของร้านยังใจดีมาช่วยเลือกด้วย

ร้านโปสการ์ดมีเยอะมากกกก เดินเข้าออกหลายร้านมาก

แล้วเราหยุดเขียนโปสการ์ดและซื้อของฝากกันที่ร้าน จำเลยรัก

เขามีตราปั้มและบริการส่งโปสการ์ดกับเขาได้เลย

ร้านขายผ้าฝ้ายทอมือโบราญ

ถนนคนเดินเชียงคาน

และสุดท้าย เราก็กลับเข้าที่พัก มานั่งคุยรับลมหนาวที่ริมระเบียง

ฝั่งลาวตอนนี้มืดมาก มีไฟสว่างเป็นหย่อมๆ

คืนนี้เหนื่อยมาก แต่ก็สนุกมากเช่นกัน

ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 3

แมวหน้ากากดำที่ร้านขายเสื้อ เดินไปเดินมา หน้าตาหน้ารัก