หนองเขียว - นครหลวงเวียงจันทน์

ทริปหนองเขียว - นครหลวงเวียงจันทน์ เป็นทริปต่อเนื่องจาก รถไฟ EMU ขบวนล้านช้าง และ หลวงพระบาง - เมืองงอยเก่า นั่งเรือกลับจากเมืองงอยกลับมาเราเดินจากท่าเรือไปที่พักที่เราเคยพักรอบก่อน Sunrise Bungalow รอบนี้มาเช้า เช็คอินตั้งแต่ 8 โมงเช้าค่าห้อง 80,000 กีบ ที่นี่มีธรรมดาแบบที่เราพัก และห้องแอร์ที่อยู่ด้านบน ด้านล่าง มีหลายจุด แต่เราชอบห้องพัดลมธรรมดา ที่นอนโอเคเลย หมอนแข็งไปนิด มุ้งกางง่ายมาก ผ้าเช็ดตัวบางไปนิด น้ำอุ่นดี มารอบนี้เปลี่ยนจากส้วมนั่งยองๆ มาเป็นแบบนั่งแล้ว ปลั๊กไฟมีจุดเดียวบริเวณด้านบนโต๊ะวางน้ำดื่ม วิวจากระเบียงโอเคเลยในราคาแค่นี้

พิกัด: https://goo.gl/maps/rPJdDQiBNP...

เก็บกระเป๋าเรียบร้อยก็ออกมาหาของกิน มีเฝอทุกร้านเลย เราเลยเลือกเดินผ่านสะพานหนองเขียวมาถ่ายรูปก่อน

พิกัด: https://goo.gl/maps/nCRHt2v3wr...

เดินข้ามสะพานมาร้านแรก เราก็สั่งเฝอเหมือนเดิม แต่ร้านนี้มีแค่หมูกับควาย มื้อเช้าก็ขอหมูก่อนแล้วกัน ชามนี้ 20,000 กีบ

พิกัด: https://goo.gl/maps/EHd4HR7rqj...

กินอิ่มจ่ายเงินแล้วเดินต่อไปที่ธนาคาร BCEL ดีใจที่มารอบนี้ธนาคารเปิดแล้ว เรทที่ได้เท่าที่หลวงพระบาง 1 บาท = 450 กีบ ถ้าแลกเงินที่ธนาคารจะต้องกรอกรายละเอียดในใบแลกเงิน และใช้ Passport ด้วย

พิกัด: https://goo.gl/maps/2kaU2ripBg...

เดินกลับเข้าห้องพักไปพักท้องก่อน ความตั้งใจแรกจะขึ้นจุดชมวิวผาแดง แต่ที่พักแนะนำให้ขึ้นจุดชมวิวผาส้มนาง แต่เราเลือกเดินสำรวจก่อนจนมาเจอจุดชมวิวผาน้อย และผาขาว เราเลยเลือกขึ้นอันนี้ก่อน เสียค่าขึ้น 20,000 กีบ ตามป้ายจะมี 2 จุดชมวิว เราเลือกขึ้นจุดชมวิวผาน้อยก่อน 

คำเตือน: มาเดินขึ้นจุดชมวิวเวลาบ่าย 2 แดดร้อนมาก สิ่งที่ห้ามลืมเลยคือน้ำดื่ม สำคัญจริงๆ ด้านในตรงที่จ่ายค่าขึ้นไม่มีน้ำขาย ต้องซื้อจากร้านด้านริมถนน

พิกัด: https://goo.gl/maps/G7npqJMRm8...

จ่ายค่าขึ้นเสร็จ เดินมาเจอสะพาน ข้ามแล้วเดินตามทางได้เลย ทางไม่ยาก ไม่หลง มีป้ายตลอดทาง เดินขึ้นแค่ 15 นาที แต่เป็น 15 นาทีที่ร้อนตับแตกมาก แดดสว่างจ้ามาก

ถึงจุดชมวิวผาน้อยแล้ว งดงามมาก แดดดีสุดๆ ลมพัดอ่อนๆ ถ่ายรูปได้ 10 รูปมือถือเตือน overheating แล้วดับเลย 

ระหว่างรอมือถือเย็นลง เราก็พักตัวเราด้วยเพราะร้อนมากพอๆ กับมือถือ น้ำหมดไป 1 ขวด 600 มล. พอมือถือเปิดได้ก็เริ่มเก็บภาพต่ออีกชุด พอขึ้นมาแล้วไม่เจอคนอื่น เราชอบอยู่นาน

พอน้ำขวดที่ 2 กำลังหมด เราก็เลยรีบลง ตอนแรกจะไปต่อที่จุดชมวิวผาขาว แต่เดินไปได้ 400 เมตรจากจุดทางแยกผาน้อยและผาขาว ทางหายกลายเป็นหญ้าท่วมหัว ต้นไม้หนาแน่นมาก เราเลยเลือกย้อนกลับ 

ขาลงเดินสบายมากไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงริมถนนแล้ว ลงมาก็อยากกินน้ำอัดลมเย็นๆ แต่ร้านที่เราไปซื้อมีแต่น้ำมะพร้าว มันก็ชื่นใจดี กระป๋องนี้ 10,000 กีบ

แรงยังเหลืออยู่เลยตัดสินใจตุนน้ำเพิ่มอีก 2 ขวด ราคาน้ำดื่มขวดละ 5,000 กีบ และขึ้นจุดชมวิวผาส้มนาง ก่อนจ่ายค่าขึ้นฝนทำท่าจะตกแล้ว แต่เราก็อยากขึ้นไปดูจุดนี้ จุดชมวิวน้องใหม่ ค่าขึ้น 20,000 กีบ ทางขึ้นเดินง่ายมาก มีชันบางจุด มีจุดพักเป็นจุด มีป้ายน่ารักๆ ตลอดทางด้วย 

พิกัด: https://goo.gl/maps/yzVEbegqy9...

ขึ้นมาถึงด้านบนแล้วมัน WOW มาก หายเหนื่อย พร้อมสู้ฝนมาก

พอฝนหยุดตก เราก็ออกมาเก็บภาพต่อ มันคุ้มค่ามากจริงๆ จุดนี้ทำไว้ดีมาก แข็งแรง ขึ้นมาเยอะๆ ก็ไม่ต้องเบียดกัน 

ด้านบนจุดชมวิวมีห้องสุขาด้วย ถ้าด้านในน้ำหมด ออกมาตักที่ถังใหญ่ด้านนอกได้

พอเริ่มมีคนขึ้นมาด้านบน เราก็เลยเดินขึ้นมาพักศาลาด้านบน เห็นทางเดินขึ้นก็อยากรู้ว่าจะไปไหนต่อได้ ก็เลยเลือกลุยต่อ

ด้านบนคือศาลาที่เราเห็นจากจุดชมวิวด้านล่าง บนนี้ดีงามมาก คิดว่าคงขึ้นมาได้ไม่มาก ด้านบนคือ the best ลมดีสุดๆ แถมมีเสื่อปูไว้แล้ว เราเลยนอนพักให้เหงื่อแห้งก่อน 

พอเริ่มถ่ายรูปแล้วหยุดไม่ได้จริงๆ จุดนี้วิวดีมาก ลมดีสุดๆ แต่ต้องระวังหลายจุดที่ไม้ไผ่มีช่องเท้าลงได้ 

พออยู่จุดนี้เราเลยตัดสินใจอยู่ต่อจนอาทิตย์ตกลับทิวเขาไปด้วยเลย และช่วงอาทิตย์ตกนี้ดีงามมากที่สุด 

ลงมาถึงด้านล่างคนสุดท้าย ฟ้ามืดพอดี 

มื้อเย็นเราตั้งใจมาชิมกุ้งแม่น้ำอูตามที่ตอนเช้าเขาชวนเรากิน ที่พักที่เราพักจะมีร้านอาหารเป็นแพผูกริมน้ำไว้ เราสั่งกุ้งทอดกระเทียม และข้าวราดกะเพราเนื้อ เราก็ลืมถามว่าเมนูไหนที่จะชูรสกุ้งแม่น้ำอูมากที่สุด พอสั่งกุ้งทอดกระเทียม เราว่าเหมือนกุ้งทั่วไป มื้อนี้เป็นมื้อแรกในทริปที่กินเกินแสน มื้อนี้รวมน้ำ 175,000 กีบ

พิกัด: https://goo.gl/maps/Ps3TX2WZm2...

อิ่มแล้วก็ไปเดินถ่าย super full moon แต่เมฆเยอะ น่าเสียดายมาก

คืนนั้นเรารีบนอนเพราะจะตื่นเช้าไปปีนผาแดงอีก แต่พอตื่นเช้ามาตี 4 เรารู้สึกว่าไม่ไหว เพลีย และคิดว่าถ้าเราขึ้นผาแดง เราอาจไม่ทันรถกลับหลวงพระบาง และจะตกรถไฟกลับเวียงจันทน์ด้วย เลยนอนต่อตื่นมาอีกที 6 โมง เปิดประตูระเบียงก็เจอหมอกที่ฝั่งตรงข้ามเลย ตามไปดูรีวิวเก่าที่ได้ขึ้นผาแดงได้ที่นี่ หนองเขียว-เมืองงอย 

ออกมาเก็บภาพบนสะพานก่อนกลับสักนิด

ไม่เจอผู้คนขออนุญาตถอดหน้ากากสักนิด เช้าๆ ขอสูดอากาศบริสุทธิ์ให้เต็มปอดก่อน กลับห้องและเก็บกระเป๋าออกมาหารถไปสถานีขนส่งหนองเขียว แต่ไม่มีรถเลย เราเลยเลือกเดินไป ระยะทางประมาณโลนิดๆ ไม่เกิน 2 โล อากาศดี เดินสบาย มาถึงสถานีขนส่ง รถตู้คันแรกเต็มแล้ว เราได้คันที่ 2 ออก 9:30 ค่ารถ 70,000 กีบ 

พิกัด: https://goo.gl/maps/aPmfAac4u2...

ขากลับนี่บอกเลยว่าลุ้นหนักมาก รถมาถึงสถานีขนส่งเที่ยงครึ่ง เรารีบหารถไปสถานีรถไฟหลวงพระบางเลย จอยไปค่ารถ 50,000 กีบ ทางจากสถานีขนส่งสายเหนือไปสถานีรถไฟบันเทิงมาก หลายจุดก็ต้องตกหลุมบ้าง ไปถึงสถานีรถไฟหลวงพระบาง บ่ายโมง 15 แล้ว เรารีบติดต่อหาคนที่จองตั๋วให้เราเลย แต่เราก็ลืมไปว่าเขาเข้าคิวรอซื้อตั๋วให้คนอื่นอยู่ ร้อนใจกลัวไม่ได้กลับบ้าน ทั้งโทรทั้งไลน์ จนคนจองตั๋วเอาตั๋วมาส่งตอน 13:30 และรถไฟออก 13:53 คำเตือนรถไฟที่นี่ออกตรงเวลามาก ควรมารอก่อนเวลาอย่างน้อย 40 นาที เพราะต้อง scan กระเป๋า ตรวจสิ่งของต้องห้าม ตามไปดูที่รีวิวที่ฝากไว้ด้านบนได้ ค่าตั๋วรถไฟ 242,000 กีบ

พิกัด: https://goo.gl/maps/aPmfAac4u2...

รถถึงสถานีนครหลวงเวียงจันทน์ตรงเวลา ออกมาเจอรถไปตลาดเช้าที่กำลังจะออกพอดี เราก็เลยขึ้นมาด้วย ค่ารถ 15,000 กีบ 

พิกัด: https://goo.gl/maps/zawMnbbA6t...

ความตั้งใจแรกจะข้ามกลับเลย แต่เราก็อยากถ่ายบรรยากาศช่วงเย็น-มืดของเวียงจันทน์บ้าง ทุกครั้งจะมาเช้าตรู่แล้วเย็นก็จะไปเมืองอื่น หรือกลับไทย รถมาจอดที่ตลาดเช้า เราต้องรีบหาของกินก่อน มื้อแรกของวันตอนเกือบ 5 โมงเย็น

พิกัด: https://goo.gl/maps/m6CjMsKXT7...

เดินหาที่พักเจอ Phetmanyxay hotel คืนละ 150,000 กีบ เราโอเคกับห้องที่ได้ สะอาด แอร์เย็น น้ำแรง wifi แรง 

พิกัด: https://goo.gl/maps/M8CFmE3adc...

เก็บของเรียบร้อยก็เริ่มออกสำรวจเวียงจันทน์

เดินต่อมาที่วัดธาตุฝุ่นเทพนิมิตร วัดสวยมาก แต่ได้ถ่ายแต่ด้านนอก

พิกัด: https://goo.gl/maps/YHxwiygYYK...

ออกจากวัดธาตุฝุ่นไปที่ประตูชัย ระยะทางนิดเดียวจริงๆ เดินง่าย ตั้งใจจะมาถ่ายรูปประตูชัยตอนเปิดไฟ 

พิกัด: https://goo.gl/maps/e6e8Un1jrA...

มีเหตุให้เราต้องพับแผนการเดินสำรวจเวียงจันทน์ยามค่ำเท่านี้ เพราะ เจอนักท่องเที่ยวตุรกีทำตัวไม่น่ารัก จนเรากลัวต้องหนีกลับโรงแรม และนี่เป็นครั้งแรกในการเที่ยวคนเดียวมาตลอด 20 ปีที่กลัวจนยอมทิ้งการเดินเที่ยว จบทริปใน Part หนองเขียว - นครหลวงเวียงจันทน์ไว้แค่ความประทับใจ