เกวะตะ ให้สุขเต็มสิบ
บ้านเกวต ตำบลพญาแก้ว อำเภอเชียงกลาง จังหวัดน่าน มีบ้านไม้ขนาดเล็กๆ ตั้งอยู่ริมผาหันหน้าสู่หุบเขา ขุนเขามากมายรายล้อมบ้านหลังนี้ไว้ บ้านหลังนี้มีเจ้าของชื่อพี่แสง พี่แสงจะมีห้องไว้รับรองผู้มาเยือน เพียงแค่สองห้อง รับได้สูงสุดไม่เกินหกคนถ้วน
ที่นี่มีไฟฟ้าแค่พอใช้เท่าจำเป็น
ที่นี่มีอาหารอร่อยๆ จากฝีมือเจ้าของบ้านไว้คอยต้อนรับ
ที่นี่มีดาวเต็มฟ้าในตอนแสงอาทิตย์ลาลับไป
ที่นี่ไม่มีความวุ่นวายของผู้คน
ที่นี่ไม่มีเสียงเครื่องยนตร์ กลไก
...ที่นี่มีความสุขอยู่รอบๆตัวตลอดเวลา......
ที่นี่มีชื่อว่า เก วะ ตะ โฮมสเตย์
คำบรรยายด้านบน เกิดจากการที่เราได้ไปสัมผัสมาเมื่อไม่นานมานี่เอง หลายคำบอกเล่ากับอีกหลายข้อความ ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับ เกวะตะ ที่เคยได้ยินได้อ่านมาบ้าง ยังไม่ได้ครึ่งนึงกับสิ่งที่ได้เห็นได้สัมผัสจริงๆ
ความน่ารักของตัวบ้าน ความเป็นกันเองของพี่แสง ที่คอยมาเล่าเรื่องราวความเป็นมาของบ้านหลังนี้ วิวภูเขาที่ใช้คำพูดแบบหนังไทยโบราณได้ว่า “มอบตัวเดี๋ยวนี้ ขณะนี้ภูเขาล้อมไว้หมดแล้ว” มันมากมายความสุข สุขจนทะลัก.....
ย้อนความกันนิดนึง เกวะตะโฮมสเตย์ เป็นหนึ่งในเป้าหมายของการเดินทาง สี่วันสามคืนที่น่าน แต่เป็นสถานที่ที่เราตั้งใจมามากที่สุด คือมาน่านครั้งนี้ตั้งใจมาเยือนที่นี่แหละ ที่อื่นก็เป็นส่วนเติมเต็มในลำดับถัดๆไป งั้นมาเริ่มเรื่องราวการเดินทางกันได้แล้วเนอะ อารมณ์มาเต็มตั้งแต่เริ่มยังไม่ได้เข้าเส้นทางซักที
ออกจากเปียงซ้อโฮมสเตย์ เก้าโมงกว่าๆ เรื่องราวของเปียงซ้อติดตามได้ที่นี่นะ https://th.readme.me/p/43942 ตามเส้นทางมุ่งหน้าสู่ อำเภอปัว ผ่านบ้านสกาด ก่อนจะถึงจุดหมายปลายทาง ออกมาจากเปียงซ้อได้ไม่เท่าไหร่ แวะหาไรกินก่อนเลย เจอเตี๋ยว local ริมทาง บรรยากาศดีจัง เจอพี่ๆนักปั่นทักทายพูดคุยกันนิดหน่อยตามประสานักเดินทาง พี่ๆเค้าอึดจริงๆ ปั่นจักรยานเที่ยวข้ามเขาเป็นลูกๆ นับถือๆ
วิวดีเตี๋ยวก็อร่อย.....
อิ่มแล้วก็ไปกันต่อ ขับมาถึงสามแยกบ่อเกลือ ถ้าตรงไปก็กลับทางเดิมแล้วค่อยไปเข้าปัว แต่เราเลี้ยวขวา ไปอีกเส้นทางจะได้วิ่งเป็นวงกลมตามขนบธรรมเนียมการขับรถเที่ยวน่าน ตั้งใจไปแวะ จุดชมวิว 1715 ด้วย
วันนี้ที่ 1715 อากาศเปิด มองเห็นวิวเขายาวๆไป มาคราวที่แล้วหมอกเพียบไม่เห็นอะไรเลย ขาวจั๊วะไปทั้งหุบเขา
คราวนี้เห็นวิวเต็มๆเลย สวยงามมากมาก.....
จาก 1715 คราวนี้ขับยาวเลย ไม่แวะที่ไหนแล้วกะไปกินเที่ยงที่สกาดแล้วค่อยเข้าไปที่ เกวะตะ มาถึงสกาดก็บ่ายนิดๆกำลังหิว เจอร้าน อึ่ง อบ โอ่ง เป็นร้านอาหารตามสั่งมีก๋วยเตี๋ยวด้วย แล้วก็มีที่พักด้วย แล้วก็มีวิวสวยๆอีกด้วย
กระเพราหมูกรอบสุดขอบฟ้า....
อันนี้ชอบเป็นการส่วนตัว วิวห้องน้ำสุดจริง....
แวะทานข้าวบ่าย แล้วก็เดินทางกันต่อ จากสกาดไปจนถึงหมู่บ้านเกวต ซึ่งเป็นที่ตั้งของ บ้าน เกวะตะ จุดหมายปลายทางของเราในวันนี้ เส้นทางจะเป็นถนนบ้าง ไม่เป็นถนนบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับสาหัสสากรรจ์ เหมือนทางไปเปียงซ้อ มีบางช่วงต้องลุ้นนิดหน่อย แต่ยังถือว่าโอเคอยู่นะ
มีนิดเดียวตอนถึง เกวะตะ มีป้ายบอกแล้วล่ะ แต่ลังเลนิดหน่อยเลยขับเลยเข้าไปในหมู่บ้าน จริงๆต้องเลี้ยวซ้ายเข้าไปก็ถึงแล้ว และคนส่วนใหญ่ที่เดินทางมา ก็พลาดคล้ายๆเรา อันนี้จากคำบอกเล่าของเจ้าของบ้าน
คำบรรยายเกี่ยวกับ เก วะ ตะ ได้พรรณาไว้ด้านบนเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว จากนี้จะพาไปชมความสุขแบบไม่มีสิ่งเจือปนใดๆเลย
เกวะตะโฮมสเตย์......
เมื่อเรานั่งมองออกไปบริเวณรอบๆบ้าน...โค ตะ ระ ฟินนนน
อาหารเย็นกับแสงสุดท้าย.......
เมื่อเวลาใกล้ค่ำ
นอนดูดาวกัน...
มื้อเช้า
เชิญดื่ม......ชา
สุขเต็มสิบจริงๆนะ…
ประมาณหนึ่งวันกับหนึ่งคืนที่นี่ มันดีต่อใจจริงๆ ความสุข ความสงบ ความเรียบง่ายในชีวิต หาได้จากที่นี่ หวังว่าจะมีโอกาสได้มาเยือนอีกครั้ง
ปิดท้ายเบาๆ https://youtu.be/gBjyxSimR6U
ตามไปกันต่อนะ จะเข้าปัว ไปนอน cocoa valley มีหมอกขาวๆนุ่มๆมาฝากกับโกโก้ร้อนๆ.....
คน ฟ้า ป่า น้ำ
วันพุธที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2566 เวลา 22.55 น.