ลาออกจากงานปุ๊บ นั่งรถทัวร์จากกรุงเทพฯไปเก๋บเห็ดปั๊บ ช่วงหน้าฝนโอกาสทอง

การเดินทางไปกาฬสินธุ์ครั้งนี้ ในขณะที่เรากำลังไปเก็บเห็ดเผาะกัน เราได้เจอกับหมวกใบไม้แท้ ๆ 100% ไม่มีอย่างอื่นผสมฝีมือคุณยายสังเวียน 

โอ้เธอ ยายเจ๋งมาก เห็นยายเดินเด็ดใบไม้ก็ว่าเอาไปทำอะไร #หมวกใบไม้นี่เองเริ่มจากเอาใบไม้ที่มีลักษณะเรียวยาว ครั้งนี้คุณยายใช้ใบจิก มาม้วนเป็นกรวยส่วนบนสุดของหมวก และค่อย ๆ ทำชั้นที่ 2 ,3 ,4 ,5 ด้วยการเอาใบไม้มาร้อยเป็นห่วงหลาย ๆ ใบ ใช้ก้านแข็งๆกลัดใบก่อนหน้าจนครบรอบวง จำนวนใบไม้ในแต่ละชั้นค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเพื่อให้ได้หมวกที่ปีกใบกว้างขึ้น หมวกใบไม้มหัศจรรย์นี้ใช้ได้ดีเมื่ออยู่บนหัว แต่เมื่อถอดออกมาก็พร้อมจะยุบลุงและกองกับพื้นทันที เมื่อยายยกหมวกให้เรา ก็ใส่ไม่ถอดเลยทีเดียว

เพราะความไม่พร้อม เราจึงได้พบกับความน่ารักตามวิถีที่ยายสังเวียนรับมือได้เป็นอย่างดี เจ๋งมาก ๆ เลยยย แค่สองมือกับใบไม้ก็ได้หมวกที่ใช้งานได้จริงแล้วววววว

ฤดูฝนนี้ความตั้งใจอันแรงกล้าคือ อยากไปเก็บเห็ดเผาะ กินก็ไม่เคยกิน เห็นกับตารึก็ไม่เคยเห็น หน้าฟีดเฟสบุคมีแต่คนเก็บเห็ด เพราะมีเพื่อนเป็นชาวอีสานเยอะมากกกกก็เลยเก็บกระเป๋านั่งรถทัวว์ไป #กาฬสินธุ์ กว่าจะถึงชาวบ้านเขาออกไปเก็บกันหมดแล้ว เรียกว่าเราเป็นแก๊งรั้งท้าย แต่ก็เจอนะเออ เห็ดเผาะต้องไปเก็บในป่า เห็ดบ่งบอกความอุดมสมบูรณ์ สมบูรณ์มากจนคนมาเก็บแทบไม่เหลือถึงมือเรา พอได้เจอบ้าง

ทีแรกก็สงสัย หัวเหมือนหิน เนียนขนาดนี้จะไปเจอได้ไง ปะโถ้ พอไปถึง ก็เอาไม้เขี่ยตามใต้ต้นไม้ต้นหญ้า ไม่เจอ!กว่าจะเจอดอกแรก เกือบชั่วโมงได้ ความรู้สึกมันแบบ โอโหหหห #ฉันทำได้ มันมองออกโดยอัตโนมัติเลยว่านี่คือเห็ดที่ตามหา อาจจะเพราะทำการบ้านศึกษาหน้าตามาตลอดทาง 5555ทีนี้ความมันส์ก็บังเกิด ไม่เงยหน้ามองฟ้าอีกเลยนอกจาก #เห็ดเผาะ

เราก็เจออีกสารพัดเห็ด เห็ดแดง เห็นผึ้ง เห็นน้ำฝน เห็ดดิน เห็ดระโงก พึ่งรู้ว่าเห็ดมีเยอะมากกกกกในป่าป่าเดียวอะ แต่ก็ยังแยกไม่ออกอยู่ดีว่าอันไหนกินได้ ต้องอาศัยถามคนพื้นที่ที่เซียนๆ เห็นปุ๊บตอบได้ปั๊บ ตอนเก็บก็จะไปกับน้องๆและยาย จะได้ไม่เก็บเห็ดพิษมารวมกับเห็ดน้ำดีที่เราจะเอาไปกินกัน 

เห็ดแต่ละชนิดจะมีรสชาติและเนื้อสัมผัสที่ต่างกัน มีความละมุนต่างกัน เห็ดเผาะ กัดเข้าไปจะดัง เผ๊าะ !แบบนี้มั๊งถึงได้ชื่อว่าเห็ดเผาะ 55555555