กรุงเทพ-เชียงใหม่ ใกล้กันแค่นิดเดียว ...

เป็นคำกล่าวคำหนึ่งของเพื่อนในกลุ่ม ที่ต่างคนต่างมีรกรากอยู่กรุงเทพและเชียงใหม่ แต่ก็ใช้เวลาไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ตัวฉันเองมีถิ่นฐานบ้านช่องอยู่กรุงเทพ แต่ในทุกๆเดือน "กันยายน" ของทุกปี ฉันมักจะได้มีโอกาสไปเยือนเชียงใหม่อย่างสม่ำเสมอ..

เมื่อความคิดถึงรวมตัวกันจนเกิดการนัดหมายที่ดี ระหว่างฉันกับรุ่นน้องสนิท การเดินทางระหว่างกรุงเทพสู่เชียงใหม่ ก็เกิดขึ้นในฤดูฝน ซึ่งเป็นคำเปรยในวงสนทนา "ว่าฝนตกที่เชียงใหม่เมื่อไหร่ เราจะกลับมาพบกันอีก" การเดินทางในวันธรรมดาที่ไม่ใช่วันหยุดเทศกาลนั้นเราจะหาเพื่อนร่วมทางได้ยาก แต่สำหรับฉันกับรุ่นน้องคนนี้ เราชอบที่จะใช้เวลาในการเดินทางในวันธรรมดาที่แสนจะเงียบสงบ ครั้งนี้เราเลือกปักหมุดภูเขาหนึ่งลูกที่แสนกว้างใหญ่ นั่นคือ "ดอยอินทนนท์"

เราสองคนเดินทางโดยรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของน้อง โดยออกเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่เพื่อมุ่งหน้าขึ้นสู่ดอยอินทนนท์ กระเป๋าเป้ของพวกเราพยายามบรรจุแค่ของใช้ที่จำเป็น เสื้อผ้าเพียงพอใช้เปลี่ยนในคืนสองคืนเท่านั้น เราปักหมุดโลเคชั่นท่องเที่ยวหลายสถานที่มากที่ภูเขาแห่งนี้ การขี่มอเตอร์ไซค์ไปเรื่อยๆ แวะเที่ยวตามทาง กว่าจะขึ้นมาบนดอยอินทนนท์นั้นบรรยากาศก็เริ่มเย็นย่ำแล้ว ยามเย็นของที่นี่ช่างแสนสบาย คืนนี้เราเลือกทีจะพักแรมกันที่ "บ้านแม่กลางหลวง"

เวลาที่แสนพอเหมาะตอนที่เรามาถึงที่บ้านแม่กลางหลวงแห่งนี้ ทำให้เราได้เห็นภาพความสวยงามของทุ่งนาขั้นบันได ในยามที่พระอาทิตย์ใกล้ลับเหลี่ยมภูเขา อากาศเย็นสบาย ภาพที่เราเห็นของเวิ้งหมู่บ้านแห่งนี้ สวยคล้ายดั่งภาพวาด พระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน มีแสงแดดทออ่อนๆ ท้องฟ้าแจ่มใสเป็นสีฟ้า ถัดลงมามีก้อนเมฆสีขาวปุกปุยลอยอยู่ ตัดด้วยภูเขาสีเขียวเข้มหลายลูก ทุ่งนาสีเขียวอ่อนๆในฤดูฝนกำลังโยกตัวเต้นระบำล้อเล่นกับสายลมเอื่อยๆ ชาวบ้านชาวเขากำลังกลับจากการออกไปหาเห็ดและของป่า เมื่อหลายสิบปีก่อนที่นี่นิยมปลูกฝิ่น แต่ด้วยพระราชดำริของพระบามสมเด็จพระปรินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ของคนไทยทุกคน ได้ช่วยเหลือและฟื้นฟูชาวเขาที่นี่ให้หันมาปลูกพืชปลูกผลปลูกไม้ดอกเมืองหนาวแทนฝิ่น ทำให้ความเป็นอยู่ และบรรยากาศที่หมู่บ้านแห่งนี้ในสมัยนี้ สวยงามและน่าอยู่มากขึ้น ชาวเขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ปัญหาการมอมเมาจากฝิ่นก็หมดไป จนที่นี่เป็นกลายเป็นหมู่บ้านโครงการหลวงตัวอย่างในปัจจุบัน

เราสองคนเหนื่อยล้าจากการขี่มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยว คิดว่าคงนอนหลับพักผ่อนที่นี่สักคืน การเดินทางในวันธรรมดา ทำให้เราหาบ้านพักในราคาย่อมเยาได้ไม่ยาก เราตกลงราคาบ้านพักเรียบร้อย เก็บข้าวเก็บของ ฝากรถมอเตอร์ไซค์ เสร็จแล้วก็ออกไปเดินสำรวจหมู่บ้านแม่กลางหลวงแห่งนี้กัน

กลางคืนของที่นี่อากาศเย็นสบาย ดวงดาวเต็มท้องฟ้า มองแล้วสบายตากว่ามองแสงไฟจากถนนในเมืองกรุงเป็นไหนๆ ร้านอาหารที่นี่ก็ขายอาหารให้นักท่องเที่ยวในราคาไม่แพง พระจันทร์ดวงกลมโต กำลังเริ่มออกมาอวดโฉมจากหลังก้อนเมฆ สวยงามเสียจนเราสองคนต้องเปิดเพลง "แสงจันทร์" ของมาลีฮวนน่า เคล้าคลอบรรยากาศ มีเบียร์ช้างเป็นเพื่อนซี้ กับขนมฮานามิห่อละห้าบาท ที่หามาแกล้มความสุข เข้ากันกับน้ำเมาเป็นอย่างดี การสนทนาในยามค่ำคืนระหว่างพี่สาวกับน้องชายเกิดขึ้นจนดึกดื่น เพลิดเพลินเสียจนลืมไปเลยว่าเรามาเที่ยวกันแค่สองคนเองหรือนี่..

การพักผ่อนหนึ่งคืนผ่านไปเร็วมาก ตื่นเช้ามาวิวบรรยากาศของแม่กลางหลวงก็ทำให้เรายิ้มและมีความสุขอีกแล้ว ถึงแม้จะมีเมฆฝน แต่เมฆฝนนั้นกลับทำให้เราเย็นฉ่ำหัวใจ ทำให้ฤดูฝนครั้งนี้ที่บ้านแม่กลางหลวงดูสวยงามจัง..

ในหมู่บ้านแม่กลางหลวงนี้ มีร้านกาแฟเล็กๆ น่ารักๆ ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา ชื่อร้าน"กาแฟอุ่มเอิบ" ถ้าคุณได้เดินเข้ามาในหุบเขาลูกนี้แล้ว จะเห็นด้วยกับคำพูดของฉันที่ว่า "ร้านเล็กๆซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา"จริงๆ รสชาติกาแฟของที่นี่ก็ดีงามมาก บรรยากาศในร้านเป็นธรรมชาติ ข้างๆร้านมีลำธารที่อนุรักษ์พันธุ์ปลาในหุบเขานี้ไว้ด้วย เราสามารถนั่งจิบกาแฟ อ่านหนังสือ และใช้เวลาพักผ่อนอยู่ที่นี่ได้นานๆเลยล่ะ

ถ้าหากให้ฉันบรรยายถึง "บ้านแม่กลางหลวง" แห่งนี้เพื่อให้ทุกคนสัมผัสได้ว่า น่าจะลองมาเยือนแค่ไหน ฉันก็คงจะอธิบายไม่ถูก แต่สิ่งที่ฉันสัมผัสได้จากที่นี่ ..

คือการเดินทางที่ไม่ได้ลำบากมาก รถราสามารถขึ้นมาได้สะดวกสบาย บ้านพักโฮมเสตย์ที่นี่มีให้เลือกหลายแบบในราคาย่อมเยา หุบเขาเล็กๆ ที่มีทุ่งนาขั้นบันไดอยู่ตรงกลาง อากาศดี มีสายลมพัดเย็นสบาย อาหารการกินหาง่าย ถึงแม้จะไม่มี 7-11 ร้านโชห่วยของชาวเขาก็ทำหน้าที่ได้ดี มีบ้านเล็กๆชั้นเดียวของชาวบ้าน ปลูกไต่ระดับอยู่ตามไหล่เขา มีแปลงผักปลอดสารพิษ แปลงดอกไม้เมืองหนาว ถนนหนทางสะอาดตา มีเจ้าหมา เจ้าแมวท้องถิ่น คอยอาบแดดรับไออุ่น และรอต้อนรับนักท่องเที่ยวเสมอ..

จริงๆแล้ว การมาเยือน "บ้านแม่กลางหลวง" ของฉันกับน้องครั้งนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย เพียงแค่ผ่านจะแวะพักหลับนอนเพื่อเดินทางไปยังจุดหมายต่อไปเพียงเท่านั้น แต่สิ่งที่ได้พบเจอ กลับทำให้ต้องรู้สึกประทับใจ กับความน่ารักของหมู่บ้านเล็กๆในหุบเขาที่นี่ ความเอื้อเฟื้อที่ได้รับจากชาวเขา ความสวยงามของธรรมชาติที่เงียบสงบ ฉันคงจดจำความอบอุ่นของหมู่บ้านแม่กลางหลวงแห่งนี้ได้ ไม่ลืม..

Travelers Flowers นักเดินทางทุ่งดอกไม้.

กันยายน 2559