วันที่ 13 มกราคม 2568

มาๆ วันนี้ผมจะพาทุกคนไปพิชิต "ซำแฮก" แงก แงก ที่ อุทยานแห่งชาติ "ภูกระดึง" งึง งึง

เนื่องจากว่า จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้มีแพลนที่จะไปเดินที่ภูกระดึงแต่อย่างใด แต่ทว่า หลังจากที่ผมตะเวนเดินทางไปเที่ยวทั่วภาคเหนือมาแล้ว และก็ได้โฉบไปทางภาคอีสานที่ "ถ้ำนาคา" "ถ้ำนาคี" "วัดภูทอก" และ "หินสามวาฬ"
และภูกระดึงนั้น ก็อยู่ในระหว่างขากลับ ผมก็เลยแว่ะเดินเที่ยวซักหน่อยครับ

หลังจากที่ผมเดินทางมาถึงภูกระดึงในเวลาประมาณ 18:00 น. ซึ่งก็ใกล้ค่ำมากแล้ว ผมก็เลยทำการกางเต้นท์นอนอยู่ที่ด้านล่างครับ

และสำหรับคำถามที่ผมเห็นบ่อยมาก ตามกลุ่มต่างๆว่า เค้ากางเต้นท์กันตรงไหน

นี่ครับ กางเต้นท์ ใต้ร่มไม้ได้เลยครับ

ซึ่งมันก็อยู่ติดกับที่จอดรถนั่นเหลอะ กางได้เลยครับ มีคนกางหลายคนอยู่ครับ
แล้วก็ไม่ไกลจากตรงนี้นั้น ก็จะมีห้องน้ำ และห้องอาบน้ำแบบสะดวกสบาย และร้านอาหารด้านล่าง ก็จะปิดประมาณ 2 ทุ่มครับ
หมายเหตุ: รูปนี้ผมถ่ายตอนกำลังจะกลับอีกวันน๊ะครับ

ตอนกลางคืน ก็เดินไปที่ลานกว้างถ่ายรูปพระจันทร์ซักหน่อย

และผมก็ตื่นตี 5 ครึ่ง แล้วก็ไปล้างหน้า แปรงฟันซักหน่อยก่อนเดิน

เวลาประมาณ 6:07
ผมก็เดินมาที่ทางขึ้นได้เลยครับ เพราะว่าผมไม่ได้มีแพลนที่จะไปนอนค้างข้างบน ดังนั้น จึงไม่จำเป็นต้องไปต่อแถวจ่ายเงินค่าพื้นที่กางเต้นท์ครับ

ทางเดินมืดมากครับ
และก็จริงๆแล้วในวันนี้ มีน้องผู้หญิงคนนึง เดินขึ้นไปก่อนหน้าผมอีกน๊ะครับ ดังนั้น ในวันนี้ผมเดินขึ้นเป็นคนที่ 2 ครับ
หมายเหตุ: สำหรับคนที่สงสัยว่า เอ๊ะ! แล้วเรื่องกฏ การห้ามอยู่คนเดียวล่ะ กฏนั้น เค้าจะเริ่มบังคับตั้งแต่ "หลังแป" ครับ

ในระหว่างทางเดินที่มืดมาก แบบไม่เห็นอะไรเลยนั้น ผมก็เลยต้องใช้ ไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือครับ
แต่พอเดินไปได้ซักประมาณ 10 นาที มันก็จะเริ่มมีแสงให้พอเห็นทางได้แล้วครับ
ส่วนไฟส่องทางนั้น ก็มีอยู่น้อยมาก และมันก็ไม่ได้สว่างอะไรเลย

บันได 555+++

และเมื่อทางเดินข้างหน้า มันพอที่จะมีแสงส่องทาง นั่นก็หมายความว่า ที่ด้านหลัง มันก็มีสิ่งที่สวยงามรอเราอยู่ครับ

ผมเดินไปเรื่อยๆ แบบไม่มีหยุดพัก และก็คอยหันหลังมามองแสงจากพระอาทิตย์ ที่ไล่หลังมาอยู่เรื่อยๆครับ

และหลังจากที่เดินต่อไปได้ซักพัก อยู่ผมก็เริ่มได้ยินเสียงคนคุยกันครับ
Writer: หืมมม เราเดินมาเป็นคนที่สอง และก็มีน้องผู้หญิงเดินอยู่ข้างหน้าแค่คนเดียวนี่หว่า แล้วทำไมมีคนคุยกันหลายคนจัง (ผมคิดในใจ แบบเริ่มหลอนนิดๆ)

อ่อ... เหล่าพี่ๆลูกหาบ ที่หาบของ ของแม่ค้า เค้ายืนพัก พิงไฟคุยกันนี่เอง 555+++

และหลังจากที่ผมหยุดยืนคุย ทักทายกับพี่ๆลูกหาบอยู่แป๊บนึง ผมก็เดินต่อครับ 
แสงเริ่มไล่หลังมาเรื่อยๆ

ผมว่า มันเป็นวิวที่สวยงามพอสมควรเลยน๊ะครับ

แสงเริ่มเด่นชัดขึ้น ฟ้า เริ่มเป็นสีฟ้าชัดขึ้น

ไม่ได้การล่ะ 
ผมก็เลยจำเป็นที่จะต้องเร่งฝีเท้าขึ้น

และในที่สุดก็ถึง "ปางกกค่า"

อีก 200 เมตร เท่านั้น

แต่ทว่า หลังจากที่ผมเดินแบบไม่ได้หยุดพักเลย มาตั้งแต่ต้น
แรงผมเริ่มหมดตรงนี้ครับ ผมก็เลยจำเป็นต้องหยุดพัก แบบพักใหญ่ๆ เพื่อให้อาการหอบเหนื่อยนั้นหมดไป เพื่อที่จะเริ่มเดินต่อ

แสงทองของท้องฟ้า เริ่มสวยเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งนั่นก็หมายความว่า .....

พระอาทิตย์นั้น ใกล้ขึ้นเต็มที่แล้วๆๆๆ

และพอผมเดินจนพ้นเนินที่คุ้นตา
ผมก็พบกับสิ่งที่รอคอยครับ

ถึงแล้ว!!!

ในที่สุด ผมก็ทำสำเร็จครับ
"ข้าคือผู้พิชิต ซำแฮก" 555+++
ไหนๆ ไปรับ "ใบประกาศนียบัตร" ได้ีท่ไหน 555+++

นั่นงัย น้องผู้หญิง ที่เดินมาก่อนหน้าผม กำลังนั่งรอชมพระอาทิตย์ขึ้นอยู่เลย

อันนั้นโทรศัพย์ของน้องที่เค้าตั้งรอถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นครับ

สรุปว่า ทันครับ 
วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นเวลา 06:47 น. ครับ

และหลังจากที่ผมตั้งกล้อง GoPro ถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ผมก็เดินหามุมถ่ายรูปไปเรื่อยๆครับ

และในที่สุด พระอาทิตย์ที่ผมรอคอย ก็ขึ้นมาให้ยลโฉม แบบไข่แดงครับ

ไข่แดง กลมสวยเชียวครับ

ผมนี่ ทั้งเดิน ทั้งวิ่ง หามุม Foreground สวยๆ ถ่ายเป็นแนว Silhouette ที่ผมชอบเลยครับ
ผมว่า มันเป็นมุมที่สวยแปลกตากว่าที่ "ผานกแอ่น" ที่เราคุ้นเคยกันเลยน๊ะครับ

อัยย่ะ มุมนี้ ต้องการนางแบบด่วนๆเลยครับ 555+++

สำหรับตรงมุมนี้ มันจะเป็นมุมเปิดกว้างกว่าด้านซ้ายเมื่อกี้น๊ะครับ
หมายเหตุ: สำหรับจุดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ "ซำแฮก" มันจะมีอยู่ 2 จุด ซ้ายขวาน๊ะครับ (มุมนี้คือมุมด้านขวา เมื่อมองมาจากทางร้านค้าครับ)

สวัสดี "หลังแป"
ถ้าข้าต้องการไปถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นที่ตรงนี้ ข้าต้องเริ่มเดินตั้งแต่ตีอะไร 555+++

และหลังจากนั้น ผมก็เดินไปชมวิว ที่จุดชมวิวต่อไปครับ

จุดชมวิว "แตงโม แตงโหม่ แตงโม"

อย่าลืมมาอุดหนุนกันครับ แม่ค้าเค้าตั้งใจเอาเม็ดแตงโมออกให้อย่างดีเลยครับ

และผมก็เลือกแบบไม่มีเม็ดเลยครับ 555+++

"ข้าวใส่น้ำร้อน + หมู" ครับ

และนี่ๆๆๆ
จุดชมวิว "ถูเขาน้ำแข็งใส" ครับ 555+++

บรรยากาศยามเช้าของ "ซำแฮก" ครับ
เนื่องจากว่าวันนี้ วันจันทร์ นักท่องเที่ยวก็จะบางตานิดหน่อยครับ แต่ก็มีให้เห็นเดินขึ้นไปเรื่อยๆครับ

Writer: ไหนๆ เสื้อ "ผู้พิชิต ซำแฮก"
พ่อค้า: ไม่มีโว๊ยๆๆๆ

และหลังจากที่ผมเดินหาเสื้อ "ผู้พิชิต ซำแฮก" และเดินหาที่รับ "ใบประกาศนียบัตร" อยู่ซักพัก ผมก็เดินลงครับ

และในที่สุด ภารกิจอันยิ่งใหญ่ ของ "ผู้พิชิต ซำแฮก" ของผม ก็เสร็จสิ้นลงอย่างสมบูรณ์ครับ

และภารกิจต่อไปก็คือ
"ภารกิจตามล่า หาลายเซ็นท์" สุดเท่ห์ ของเจ้าหน้าที่ครับ
ซึ่งวันนี้ผม ก็ได้มาเพิ่ม 2 ลายเซ็นท์ครับ (อันบนสุด กับล่างสุดนั่นเหลอะ)

และหลังจากที่ผมสอบถามเจ้าหน้าที่ถึง ลายเซ็นท์ ที่เป็นแบบลงอักขระ สุดอลังการนั้น 
ผลก็ปรากฏว่า มันเป็นลายเซ็นท์ ของเจ้าหน้าที่ ที่อยู่ที่ศูนย์วังกวาง ด้านบนครับ

Writer: หึหึ คงมีซักวัน ที่ข้าจะได้ลายเซ็นท์สุดเท่ห์นั้นมาอย่างแน่นอน
Reader: โอ้โห๋ๆๆๆ นี่ท่านจะทำภารกิจ "ผู้พิชิต ศูนย์วังกวาง" ในวันข้างหน้า ใช่มั๊ยๆๆๆ
Writer: หึหึ ข้าคิดว่า เจ้าหน้าที่คนนั้น เค้าคงไม่อยู่ข้างบนตลอดไปหรอก คงต้างมีซักวันเหลอะ ที่เค้าจะต้องเดินลงมาข้างล่างน่ะ 555+++
Reader: อ้าว!!!

View Images

แบกกล้อง

 วันพุธที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2568 เวลา 15.15 น.