"บ้านบนดอยไม่มีแสงสี..บ่มีทีวี..บ่มีน้ำประปา..บ่มีโฮงหนัง..โฮงนวด..คลับ บาร์..บ่มีโคล่า..แฟนต้า..เป๊บซี่"ได้ยินเพลงนี้มานาน คนใช้ชีวิตในเมืองหลวงอย่างเรา ใครจะรู้ว่ามีพื้นที่นึงในประเทศไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ซักนิด ไม่มีแม้กระทั้งแป๊บซี่ขาย หากไม่ได้ไปสัมผัสด้วยตัวเอง..

แน่นอนว่าความฝันเท่ห์ๆ ของใครหลายคนจะต้องมีแบบว่าอยากจะเป็นครูดอยใจดี สอนเด็กๆผู้ด้อยโอกาสอยู่แน่ๆ ครั้งหนึ่งเคยได้ยินโครงการ "ครูบ้านนอก" ของมูลนิธิกระจกเงามา นานแต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไปซักที คราวนี้เลยต้องกำหนดโอกาสให้ตัวเองได้ลองทำซักที โทรไปหาคนนู้นก็ไม่ว่าง คนนี้ก็ติดงาน ในที่สุดก็ตัดสินใจในการเดินทางแบบฉายเดี่ยวครั้งแรกในชีวิต ฮ่า ฮ่า ฮ่า..มันคงจะดีนะ..

วิธีสมัครเป็นครู คลิกเข้าไปดูกันเลย >> http://bannok.com/volunteers/

สำหรับเรานั้นสมัครครูบ้านนอก รุ่น 166 "หัวใจครูดอย" วันที่ 25 – 28 มิถุนายน 2558 โดยรุ่นนี้เราไปกันที่ บ้านแม่แฮง ต.แม่สาว อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่ ในหมู่บ้านมีไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์เก็นสำรองใส่แบตเตอรี่ไว้ใช้ที่จำเป็น ในช่วงที่ฝนตกติดต่อกันก็จะไม่มีไฟฟ้าใช้ ซึ่งเราก็โชคดีเพราะวันที่เราไปเป็นช่วงที่ฝนตกต่อเนื่องพอดี :) ชาวบ้านที่นั่นเป็นคนชนเผ่าลาหู่ มีภาษาของตัวเอง ภาษาลาหู่ซาวด์เหมือนดูซีรี่ส์เกาหลีที่ไม่มีซับไทย มีแต่เด็กๆที่ได้เรียนโรงเรียนบางคนที่พูดภาษาไทยได้ ส่วนแม่อุ๊ย พ่ออุ๊ย ภาษาที่เราสื่อสารได้จะเป็นภาษามือ เวลาไปไหน เราต้องตีซี้กับเด็กๆไว้เป็นล่ามส่วนตัว เหมือนอยู่กรุงโซลเลยเชียวฮ่าๆ

เกริ่นมาซะยืดยาว...เรามาดูกันกันดีกว่าว่าครูอาสาเค้าทำอะไรกันบ้าง

24 มิถุนายน 2558

เริ่มจากเก็บปาเก๋า..เอ้ย!! กระเป๋าออกจากเมืองหลวงตอน 18.30 น.เรา เลือกใช้บริการรถ บขส.กรุงเทพฯ - บ้านท่าตอน รถ ป.1 ก็ขับชิวๆ แวะทุกสถานีย่อย ต่อนยอนกันไปเรื่อยๆ

25 มิถุนายน 2558( วันเเรกเเห่งการเรียนรู้ )

8.30 น. เราถึงที่หมาย อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ (14 ชั่วโมง..นานนนเกินไปนะ T-T)

9.30 น. ก็มีพี่ต้นซุงแห่งกระจกเงามารับเราเหล่าครูบ้านนอกไปรวมตัวกันที่อบต.แม่สาว เพื่อแนะนำมูลนิธิกระจกเงา และปฐมนิเทศน์ แนะนำตัวไปพลางๆ เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนการเดินทางเข้าไปทำกิจกรรมในหมู่บ้านและในโรงเรียน มีการเล่นบัดดี้ จับฉลากหาเพื่อนร่วมบ้าน จากนั้นรับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน

อาหารมื้อแรกของการเป็นครู

13.00 น.เริ่มต้นผจญภัย

ครูบ้านนอก เดินเท้าเข้าหมู่บ้าน ระยะทางประมาณ 4 กม.เข้าใจคำว่า ชีวิตคนเราย่อมมีขึ้นมีลง บางทีก็ขึ้นเนิน บางทีก็ลงน้ำ ผ่านสวนส้ม ลำไย ลิ้นจี่ เลาะริมเขา สไลด์ลงเนินบ้าง ก็เพลินๆดีนะ

เดินข้ามลำธาร..ล้มลุกคลุกคลานกันบ้างตามสไตล์

ประมาณ 15.00 น. เราก็เดินทางมาถึง ณ บ้านแม่แฮง สวยสมความเหนื่อยและความยากลำบาก และเราก็ได้รู้ความจริงอย่างหนึ่งว่า...หมู่บ้านที่นี่...รถยนต์สามารถเข้าถึงได้ด้วยถนนคอนกรีต..

ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างมีความหมายซ่อนอยู่ข้างในลึกๆ ฮ่าๆๆ

มาถึงจุดรวมตัว ครูบ้านนอกก็ต่างแยกย้ายเข้าพักตามบ้านของตัวเองที่ทางทีมงานจัดไว้

และนี่คือบ้านของเรา..เป็นบ้านไม้ไผ่สไตล์วินเทจ ตกแต่งแบบฟิวชั่นมีการประดับด้วยผ้าหลากสีสันเพิ่มความเก๋แก่ตัวอาคาร

หลังจากจัดแจงเก็บข้าวของเรียบร้อย เด็กๆก็จูงมือ เหล่าคุณครูชวนกันไปน้ำตก ก่อนไปครูพี่ต๋องแห่งกระจกเงากำชับกับครูทั้งหลายว่า ไปน้ำตกคุณครูต้องดูแลเด็กด้วย เหล่าคุณครูก็รับปากเป็นอย่างดี

เดินมาถึงน้ำตกเล็กๆในหมู่บ้าน เด็กๆก็ต่างโชว์สกิลการกระโดดน้ำขั้นเทพแก่เหล่าครูบ้านนอก ทำเอาเหล่าคุณครูนั่งมองกันด้วยความตะลึงอึ้งกันไปแถบๆ แถมมีสไลด์เดอร์บนหินโชว์เก๋ๆ สวนสยามที่ว่าเจ๋งยังต้องหลบไป

เอ่อ..เด็กๆดูแลคุณครูด้วยแล้วกันนะลูก

หลังจากที่เล่นน้ำกันอย่างชุ่มปอด ได้เวลา..ทำกับข้าวกินเอง..และนี่คือห้องครัวของบ้านเรา

เปิดเข้ามาข้างใน..แต่นแตนแต๊นน!!!.. พบกับ...กองฟืน..ใกล้มอดแล้ววว..เราเหล่าสมาชิกบ้าน AFพบกองฟืน...ไม่ตกใจเท่าพบกองฟืนที่มันใกล้มอดแล้ว.. สาวชาวกรุงอย่างเรามองหน้ากันตาปริบๆ ..เห็นทีเย็นนี้เราจะอดกันแน่แท้

ทันใดนั้นเด็กหญิงสุภาพร ฮีไร่ตัวน้อยวัย 6 ขวบก็ปรากฏกายขึ้น เด็กหญิงสุภาพรก้มลงเป่ากองไฟที่ใกล้มอด

...ไฟก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง..

และนี่คือโฉมหน้าของเด็กหญิงสุภาพร(กางเกงฟ้า)ฮีโร่คนเก่งของเรา แอบบอกว่าเด็กที่นี่ทักษะการช่วยเหลือตัวเอง และรับผิดชอบงานบ้านดีมากๆ ระหว่าที่คุณครูทำกับข้าวเด็กๆ จะช่วยเก็บล้างจานที่เลอะเทอะให้เองอัตโนมัติ ที่ไม่ต้องร้องขอ

เวลากินข้าวของคุณครูก็จะมีบรรดาแฟนคลับมานั่งรุมล้อม ไปไหนก็จะมีเด็กๆช่วยถือของ

มีแฟนคลับล้อมหน้าหลังของราวกับเซเลป

19.00 น. เรามีกิจกรรมสันทนาการ เกม เพลง ร่วมกับ เด็ก ๆ ทั้งหมู่บ้าน จากนั้นจะเป็นเวทีการแนะนำประวัติหมู่บ้าน ถาม – ตอบ ข้อซักถามจากผู้นำหมู่บ้าน และสรุปงานเตรียมกิจกรรมสำหรับวันต่อไป

วันที่ 26 มิถุนายน 2558 (กิจกรรมการเรียนการสอนวันแรก)

08.00 น. ครูบ้านนอกพร้อมเด็ก ๆ เคารพธงชาติหน้าเสาธง

เล่นเกมส์สันทนาการยืดเส้นยืดสายออกกำลังกายก่อนเริ่มการเรียนการสอนกันซักหน่อย

เริ่มการเรียนการสอนกันเล้ย!! คุณครูแต่ละคนต่างพยายามงัดวิธีหลอกล่อ จูงใจเด็กๆกันอย่างเต็มที่ ตั้งใจกันสุดๆ

12.00 น. คุณครูทานอาหารกลางวันพร้อมกัน วันนี้คุณครุจะเอาอาหารที่ทำที่บ้านมารวมกันและทานร่วมกัน

หลังจากรับประทานอาหารเที่ยง ครูบ้านนอกแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองตามที่ได้รับมอบหมาย มีการแบ่งหน้าที่การรับผิดชอบเป็น 3 กลุ่ม

1.กลุ่มสันทนาการ ดูแลรับผิดชอบเรื่องการทำกิจกรรม ร่วมกับเด็กๆ

2.กลุ่มทำสือการเรียนการสอน ดูแลรับผิดชอบเรื่องการปรับปรุงห้องเรียน และทำสื่อการเรียนการสอน

3.กลุ่มทำสนามเด็กเส่น สำหรับคุณครูผู้มีพละกำลังแข็งแรงบึกบึน ดูแลรับผิดชอบเรื่องการปรับปรุงพื้นที่ทำสนามเด็กเล่นให้น้อง

..ฝนตกพรำๆ.. ต้องปรบมือให้คุณครูที่ทำสนามเด็กเล่นกล้างแจ้งเป็นพิเศษค่ะ..สู้ไม่ถอยเลย ทีเดียว..

19.00 น. กิจกรรมสันทนาการของครูบ้านนอก สรุปกิจกรรมของวันที่ผ่านมา และเตรียมกิจกรรมในวันต่อไป

วันที่ 27 มิถุนายน 2558 (กิจกรรมการเรียนการสอนวันที่สอง)

ตื่นเช้า..สำรวจรอบๆหมู่บ้านกันซักหน่อย..ชาวบ้านที่นี่ส่วนใหญ่นับถือบรรพบุรุษและศาสนาคริสต์ นี่ตือโบสต์ประจำบ้านแม่แฮง

บ้านของชาวบ้านที่นี่ส่วนใหญ่ สร้างจากไม้ไผ่ทั้งลำ เอามาตีแผ่เป็นแผ่นหมือนไม้กระดาน เอามาปูพื้นและทำฝาบ้าน

ฟูดคอร์ทประจำบ้านแม่แฮง มีทั้งก่วยเตี๋ยวและขนมหวาน ร้านนี้เด็ดที่สุด เพราะมีร้านเดียวทั้งหมู่บ้าน

ทางเดินในหมู่บ้านเป็นถนนคอนกรีต ขึ้นเนินบ้าง ลงเนินบ้าง ไม่เหนื่อยเลยจริงๆ (=. = ')

ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนชาวไทยภูเขา..ที่เรียนของเด็กๆ..มีครูประจำชั้น 1 คน คือครูอัครเดช ประจำทุกระดับชั้น

บ้านอีกหนึ่งสไตล์ของบ้านแม่แฮง

เพื่อนร่วมทางระหว่างเดิน...ไก่ ควาย หมูดำ และสุนัข สามารถพบเห็นง่ายตามไหล่ทาง

นี่มัน..คุโรบุตะ..ใช่มั้ยนะ??

มองอะไรรึ?ถ่ายรูปแบบฮิปสเตอร์..เผลอๆเหม่อ

ชั้นวางของแบบฮิปสเตอร์

08.00 น. พบกันที่โรงเรียน คุณครูและเด็กๆ ช่วยกันปลูกหญ้าแฝก ตรงทางลงไปน้ำตก ป้องกันการสไลด์ตัวของดิน

คุณครูและเด็กๆช่วยกันปลูกหญ้าแฝกอย่างแข็งขัน

หลังจากปลูกหญ้าแฝกเสร็จ คุณครูต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบ ปรับปรุงสภาพห้องเรียนทำสื่อการสอน ทำกิจกรรมสันทนาการร่วมกับเด็กๆ และการทำสนามเด็กเส่นยังคนดำเนินต่อจากเมื่อวันก่อน เหล่าครูบ้านนอกช่วยกันลงแรงกันอย่างเต็มที่

เด็กๆตั้งใจระบายสีอย่างเต็มที่

12.00 น. รับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน มื้อนี้ผู้ใหญ่ใจดีทำขนมจีนน้ำเงี้ยวของแท้ เลี้ยวคุณครู และเด็กๆ

หลังจากที่เราทำกิจกรรมที่ได้รับมอบหมายจนสำเร็จ เหล่าคุณครูและเด็กๆ ก็มาเล่นกีฬาร่วมกันอย่างสนุกสนาน ล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง

หลังจากเล่นกิจกรรมมาเหนื่อยๆ ได้เวลาเข้าครัว

19.00 น. บริเวณกลางลานหมู่บ้านในคืนนี้มีการแสดง " วัฒนธรรมของชนเผ่าลาหู่ " จากชาวบ้านและเด็ก ๆ ในชุมชน :)

..คุณครูนี่เซิ้งกันมันส์หยดเลยค่ะ ..

เมื่อการแสดงของชาวบ้านจบ ถึงทีคุณครูแสดงใช้ชาวบ้านดูบ้าง หัวเราะกันเมื่อยกรามกันเลยทีเดียว

วันที่ 28 มิถุนายน 2558 ( วันร่ำลา )

ตื่นเช้าไปชอบปิ้งอาหารเช้า ณ ย่านการค้าที่ไหญ่ที่สุดของหมู่บ้าน :)

สิ่งที่ได้มาคือข้าวเหนียวหมูปิ้ง 5 ห่อ ที่ข้าวเหนียว 5 บาทมีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือ ไข่ทรงเครื่อง 4 ฟอง ทั้งหมดในราคา 70 บาท

ตระเวนร่ำลาเหล่าลูกสมุนตัวน้อย..หนึ่งในนี้มีชื่อว่า"จะซั่ม"เป็นเด็กที่เก่งมาก..แต่เข้าเมืองเปลี่ยนชื่อนะลูก..ได้ยินชื่อแล้วใจบ่ดี

คนนี้ชื่อ.. รัชนีกร..ยิ้มหวาน

ภาพเบื้องหลัง

สาวๆ เกิลล์แกงค์

ชีสสสส :)

คุยอะไรกันนะ???

ม้าเต่อ..ทรงนี้กำลังอิน

ช่วยเก็บฃยะ...น่ารักมาก..

"รอยยิ้ม"

เด็กชายพุฒิพงศ์...แสบที่สุดในหมูบ้าน

ยิ้มหน่อยจ้า

บอกให้ทำท่า ที่หล่อที่่สุด...

สนามเด็กเล่นของเรา :)

เด็กๆดีใจ..คุณครูก็ดีใจ

นี่นางฟ้าหรือปล่าว??

ภาพเบื่้องหลัง

"มิตรภาพ"ทำให้ค้นพบว่าการเดินทางไปไหนคนเดียวไม่ใช่เรื่องเลวร้าย..
..การเดินทางทำให้ทุกวิ นาทีที่ยังมาไม่ถึงข้างหน้าดูตื่นเต้น..วินาทีที่ผ่านไปดูมีความหมาย..
..ขอบคุณการตัดสินใจของเราในครั้งนี้ ทำให้การเดินทางครั้งนี้น่า จดจำกว่าครั้งไหนๆ..
..ขอบคุณความลำบากที่สอนให้ อดทน..
..ขอบคุณความขาดที่ทำให้เกิดความเอื้อเฟื้อ..
..ขอบคุณร้อยยิ้มและกำลังใจ ที่ก่อเกิดมิตรภาพ..
..ขอบคุณการช่วยเหลือแบ่งปันที่ทำให้เกิดความทรงจำดีๆ. .
..ขอบคุณที่หมู่บ้านที่ไม่ม ีไฟฟ้าทำให้เราได้ใช้เวลาร่วมกันอย่างเต็มที่..
..ขอบคุณดินที่เปื้อนรองเท้า แดดที่ร้อน ก้อนหินที่เหยียบ น้ำที่เย็นฉ่ำ..ทำให้รู้สึก ว่าตัวตนเดิมได้กลับมาอีกครั้ง..

ตอนมาคนเดียวนั่งรถมาก็รู้สึกเฉยๆนะ..แต่ตอนกลับนี่สิไม่รู้ทำไมนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว

ครูบ้านนอก รุ่น 166 "หัวใจครูดอย"

ขอขอบคุณ :

- ครูอาร์ท และครูมะลิ เอื้อเฟื้อภาพกิจกรรมบางส่วนมา ณ ที่นี้ค่ะ

- Layzue Kongprakhon พี่เมย์แห่งกระจกเงาสำหรับคลิปแห่งความทรงจำของเหล่าครูบ้านนอกค่ะ

-ขอบคุณโครงการดีๆของมูลนิธิกระจกเงาที่ทำให้เรามีความทรงจำดีๆร่วมกัน :)