ทริปนี้ที่จริงไม่มีอะไรเลย นอกจากพาพ่อกับแม่ไปเปลี่ยนที่นอน และหาที่กินอร่อยๆ
"แค่ได้นั่งรถออกจากบ้าน ก็สนุกแล้ว" แม่พูดมาแบบนี้ แล้วจะรออะไรอีก ไปค่ะ!

หาดแสงจันทร์ (Had Seangchan) อยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดระยอง เป็นที่ขับรถไปไม่ไกลมาก ประมาณ 3ชั่วโมงจากกรุงเทพ เป็นชายหาดที่เงียบสงบ เหมาะกับการมาพักผ่อนมากค่ะ

เนื่องจากคลื่นลมค่อนข้างแรง ชายหาดแสงจันทร์ จึงมีการสร้างแนวหินที่เรียกว่า เขื่อนหินทิ้ง มากั้นไว้ตลอดชายฝั่งเพื่อป้องกันการกัดเซาะของคลื่นลม โดยสร้างหินเป็นรูปตัวT กันคลื่น ทำให้หาดแห่งนี้มีขายหาดที่โค้งเว้าคล้ายรูปเกือกม้ายาวไปจนสุดถนนเป็นภาพที่สวยงาม แปลกตากว่าทะเลที่ไหนๆเลยค่ะ

วันที่มาเป็นวันที่ตรงกับวันเชงเม้งพอดี ทำให้รถติดหนักมาก มาถึงระยอง บ่ายสองโมงครึ่ง เราสามคนพ่อแม่ลูกหิวโซ เลยขับรถพุ่งไปยังร้านอาหารก่อนจะเข้าที่พัก เราไปกินข้าวกลางวันกันที่ แหลมเจริญซีฟู้ด(Leam Charoen Seafood) ร้านอาหารชื่อดังของจังหวัดระยองค่ะ

ภาพบรรยากาศของร้าน อยู่ท่ามกลางเรือประมง และท่าเรือ อากาศวันนี้ ไม่ร้อนมากค่ะ

เมนูที่เราสั่งนั้น มีปูผัดผงกระหรี่ สั่งแบบที่แกะเนื้อมาให้แล้ว กินอย่างเดียวสบายๆ

ปลาหมึกแดดเดียว หอยตลับผัดพริกเผา ไข่เจียวหอยนางรม ต้มยำน้ำข้นรวมมิตร กินกันแค่ 3คน อิ่มจุกมากๆค่ะ อาหารที่สั่งมาก็อร่อยทุกอย่าง ต้มยำก็แซ่บถูกปากพ่อและแม่มาก

พอหนังท้องตึงได้ที่ ก็ออกมาเดินเล่นริมทะเลฝั่งตรงข้ามกับร้านอาหาร ชายหาดช่วงนี้เป็นหาดยาวๆ ไม่มีกองหินค่ะ

ยืนลังเลกัน ว่าจะเดินตามลูกมาไหม เพราะว่าแสงแดดมันร้อน

สุดหาดนั้นเป็นประภาคารค่ะ

แม่ไม่ยอมเดินออกมาจากใต้ร่มไม้ มีแต่พ่อที่เดินตามเรามา เลยได้นายแบบมายืนเป็นแบบให้ถ่ายรูปสักรูป

จากนั้นก็เดินทางเข้าที่พักกันค่ะ

เราพักที่ หาดแสงจันทร์รีสอร์ท เป็นบ้านบังกะโล 2ห้องนอน 1ห้องน้ำ และมีบริเวณห้องรับแขกตรงกลาง มีตู้เย็น ทีวี อ่างล้างจาน โต๊ะกินข้าว โซฟา ถือว่าเป็นที่พักที่สะดวกสบายเลย พ่อกับแม่ชอบมากๆ

หาดแสงจันทร์ มีถนนเลียบชายหาดตลอดชายฝั่งแนวยาว แต่เล่นน้ำได้แค่ริมชายหาดระหว่างกองหินเท่านั้น เพราะออกห่างฝั่งไปคลื่นจะแรงมาก จะมาเดินเล่นชมวิวกองหิน หรือขับรถชมบรรยากาศริมทะเล ก็ยิ่งชิลค่ะ

ยิ่งตอนเย็นๆแล้วบรรยากาศยิ่งดีค่ะ จะมีร้านอาหารแผงลอย พวกรถเข็นมาขาย ส้มตำ ไก่ย่าง ของทอด มาตั้งขายกันอย่างคึกคัก หากจะกินให้จริงจังหน่อย ก็มีแบบร้านขายอาหารทะเล ที่เอาเก้าอี้แบบโต๊ะญี่ปุ่นมาตั้ง นั่งกินปูดูทะเล ดูพระอาทิตย์ตกดิน ดูเด็กเล่นน้ำไปเพลินๆไป

จะอาหารทะเล จิ้มจุ่ม อาหารอีสาน ปลาเผา หรือปลาหมึกย่าง ก็มีค่ะ เอาเสื่อมานั่งเองแล้วสั่งจากร้านไปกินก็ได้ ราคาย่อมเยา

เราสองแม่ลูก เดินออกมาดูพระอาทิตย์ตกกัน พร้อมของกินเล็กๆน้อยๆไปฝากพ่อ เพราะพ่อไม่ยอมออกมาค่ะ

"ดูทำไมพระอาทิตย์มันก็ตกของมันทุกวัน" พ่อกล่าว ฟังแล้วได้แต่กรอกตาเบาๆ

พระอาทิตย์ตกพ่อไม่อิน พ่อเลยนอนตากแอร์อยู่ในบ้านเย็นๆดีกว่า

พอมีกันสองคนแม่ลูก อยากมีรูปถ่ายตอนพระอาทิตย์ตกช่วงแสงกำลังสวยๆบ้าง

"ถ่ายหนูให้หน่อยแม่" ตั้งกล้องให้แม่ สอนให้โฟกัส กดปุ่มแบบง่ายๆ จากนั้นเราก็หมุนไปหมุนมา ให้แม่รัวไปเรื่อยๆค่ะ

"จะถ่ายไปทำอะไรเยอะแยะเนี่ย" แม่ก็บ่นไปตามประสาผู้ใหญ่ ที่คิดว่า มุมเดิมๆจะต้องถ่ายทำไมหลายรูป

เราเน้นจำนวนภาพเยอะๆไว้ก่อน ซึ่งก็เบลอซะเยอะเพราะแสงน้อย ที่เหลือรอดมาก็มีอยู่เท่านี้ 2ใบถ้วนค่ะ

มาดูรูปแม่กันบ้าง

ดูบรรบากาศบ้าง ตกเย็นมีเด็กมาเล่นน้ำ มีหนุ่มสาวมาเดินเล่นชายหาด

บรรกากาศดีมากค่ะ สงบ และร่มรื่น แม่ชอบมาก ชายหาดที่นี่ไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ ขยะเยอะเลยค่ะ ทั้งที่ลอยมากับน้ำ และที่คนทิ้งอยู่บนฝั่ง

อากาศยามเช้าบริเวณหาดแสงจันทร์ค่ะ หลังจากเราเคี่ยวเข็นพ่อมาตลอดคืนให้ออกไปดูข้างนอกบ้าง เช้านี้พ่อก็ยอมออกมาดูทะเลกับเราแล้วค่ะ ก่อนที่ไปกินอาหารเช้าของทางโรงแรม

นายแบบ ของเราหล่อที่สุดแล้ว

กิจกรรมน้อยๆ เน้นการนั่นเฉยๆ และไปกินข้าวร้านอร่อยๆในเมืองระยอง ทำให้ระยะเวลาแค่ 2วัน1คืน ผ่านไปอย่างรวดเร็วค่ะ

พ่อบ่นว่า "น่าจะมาสัก 3 วัน"

ไอ้เราก็หันไปบอกพ่อว่า "มาแค่2วัน พ่อยังไม่ออกไปไหนเลย ชวนไปเที่ยววัด เที่ยวป่าชายเลน เที่ยวทะเลหาดอื่น หรือหากิจกรรมอื่นให้ทำ ก็ไม่ไป แล้ว 3วันจะอยู่ทำอะไร?"

พอตอบว่า "ก็ย้ายที่นอน กินอะไรอร่อยๆ ตามประสา พ่อแม่ลูก ก็พอแล้ว"

พูดมาขนาดนี้ "อ่ะ ยอม! " คราวหน้าจะพาไปเที่ยวสัก 3วัน ตามที่ต้องการค่ะ

ฝากติดตามเพจน้อยๆ เป็นเพจท่องเที่ยวและเม้าท์กันแบบสบายๆ เหมือนนั่งเล่าให้เพื่อนฟัง

https://www.facebook.com/sandysohappy/

"แสนดีแฮปปี้ คนอ่านก็แฮปปี้"