รอเมื่อถึงวัน...หมดวสันตฤดู เพื่อเข้าสู่เหมันต์ ถือเป็นช่วงเวลาดี ที่จะเก็บเกี่ยวผลผลิตของสายฝนตามธรรมชาติ อืมมมมม...ไปเดินป่า ขึ้นดอย ตามหาดอกไม้งามๆ หรือจะ...บุกป่าหาน้ำตก เอาตูดไปแช่น้ำ ก็เพลินดีนะ

ฝากติดตามด้วยครับผม

https://www.facebook.com/wildlife.feelfree/

ครั้งนี้เราเลือกไป...เอออออ ทั้งสองอย่างแหละ แต่ขอนำเสนอ เรื่องราวการเดินทางสู่ ต า ด หิ น ย า ว หนึ่งในมากมายหลาย น้ำตกขนาดกลาง ของจังหวัดปราจีนบุรี

เริ่มละนะ...ออกจากกรุงเทพ ด้วยพาหนะส่วนตัว มุ่งหน้า อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี ถึงประจันตคาม เดินทางต่ออีกนิด เพื่อจุดหมายปลายทางแรก หน่วยพิทักษ์อุทยานเขาใหญ่ ขญ. 10 ที่นี่ เรานัดเจ้าหน้าที่นำทางพร้อมลูกหาบไว้เรียบร้อย

จากหน่วย ขญ. 10 เราต้องนั่งรถขับเคลื่อน 4 ล้อ ของทางอุทยานฯ ต่อไปอีกประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า เส้นทางก็ไม่เบาเลย มีลุยน้ำ ขึ้นเขา เข้าป่า ต้องคอยหลบกิ่งไม้สองข้างทาง สาหัสสากรรจ์ ไปถึงแก้มก้นกันเลย หนุกหนานมากมาก ตึงตัง ตึงตัง โครมคราม มาได้พักใหญ่ ก็ถึงเวลาเดินเท้ากันแล้ว

แปะไว้ตรงนี้แปปก่อนนะ จะเล่าเรื่องราวในกาลครั้งโน้นให้ฟังนิดเดียว เมื่อหลายสิบปีก่อนหน้านี้ เราเคยมาที่นี่แล้วล่ะ รถยังไม่สามารถเข้ามาส่งถึงจุดเดินเท้าได้ ทำไงล่ะ เดินสิครับ เดินกันทั้งวันนะครับ ลูกหาบไม่มี มีเจ้าหน้าที่นำทางเท่านั้น ข้าวของเครื่งใช้ อาหารการกิน จัดกันเต็มหลัง เต็มไหล่

เสมือนไปเดินป่า ขึ้นดอย ตามหาอภิมหาน้ำตก ต า ด หิ น ย า ว ไกลสุดไกล เหนื่อยและเหนื่อยมาก กว่าจะเจอน้ำตก พอถึงก็ไม่คิดไรแล้ว พุ่งหลาวเลยครับ มันดีมากมาย ย้อนกลับมาปัจจุบัน.....

จากจุดเดินเท้าใช้เวลาประมาณชั่วโมงนิดๆ ก็ถึงแล้ว ทางเดินก็มีผ่านป่าไผ่ ตัดออกทุ่งกว้าง มีช่วงต้องเดินข้ามลำธารให้ลุ้นด้วย แต่น้ำไม่เยอะมาก ก็บิ้วให้ตื่นเต้นกันเล็กๆ

เดินข้ามลำธารมีให้ลุ้นกันเล็กเล็ก

ถึงแล้วก็จัดการตั้งแค้มป์ กางเต็นท์ ฟลายชีท บริเวณกว้างขวาง ไม่มีผู้คน มีทีมเราทีมเดียว ก็แปลกใจอยู่นะ มากี่ครั้งก็มักจะไม่ค่อยเจอนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่น เป็นไปได้ว่าส่วนใหญ่ จะเที่ยวน้ำตกตะคร้อ ที่อยู่ใกล้ๆที่ทำการ ไม่ต้องค้างแรม เล่นน้ำเสร็จก็กลับกันได้เลย

ก็ดี อาณาจักรนี้เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ฮ่าาาาาาาาาาาา...

กายภาพ ตาดหินยาว เป็นเหมือนแผ่นหินขนาดใหญ่และยาวมาก มีร่องน้ำไหลหลายสาย เกิดเป็นน้ำตกสายเล็กสายน้อย สวยงามตามชื่อเรียก
เมื่อทุกอย่างเข้าที่ ก็ได้เวลา พุ่ ง ห ล า ว ครับผม มีแอ่งมีแก่งให้เล่นน้ำเยอะมาก น้ำเย็นชื่นใจ มีปลาตัวเล็กตอดนิดตอดหน่อย จะนั่งแช่เท้าเพลินๆ ก็แจ๋วเลย หรือจะลงแช่เป็นจากุชชี่ ก็ได้นะ ชื่นฉ่ำชุ่มอุรา...

เพลินมาก สุขสุดสุด

พี่แกแช่เป็นจากุชชี่เลยครับผม

พี่เจ้าหน้าที่ช่วยหุงข้าว

เล่นกันจนตัวเปื่อย ได้เวลาดินเนอร์ ก็ช่วยๆกันทำตามประสานักเดินทาง นั่งกินกันไปชมน้ำตกยามเย็นมันสุขจริงหนออออ...แต่การเดินทางแต่ละครั้ง มีสุขก็ต้องมีอุปสรรคกันบ้าง อะไรมันจะสุขสมหวังไปตลอดไม่มี๊...

บรรยากาศยามใกล้ค่ำ ในแบบ คน ฟ้า ป่า น้ำ

ฟ้าจ๋าฟ้า ทั้งวันนี่แดดดีมาก เล่นน้ำก็สนุกเพราะคลายร้อน ตกเย็นแสงก็สวย แต่...พอค่ำเท่านั้นละครับ มาทั้งเมฆทั้งฝน นี่ขนาดเลือกเวลาช่วงปลายๆฝนแล้วนะ

ตอนแรกมันก็เปาะแปะ เปาะแปะ อืมมมม...เดี๋ยวก็หยุดเนอะ หึหึ...ผ่านไปหลายเวลานาที ไมมันไม่หยุดอีกว่ะ แถมหนักกว่าเดิมอีก สรุป ค่ำคืนนั้นอ่วมไปด้วยสายฝนครับผม ตกเกือบทั้งคืน เต็นท์ก็เอาไม่อยู่ มีซึมมีแฉะ ดีนะตอนตั้งแค้มป์ เจ้าหน้าที่บอกให้อยู่ที่สูงไว้ก่อน ยังไงก็เผื่อฟ้าเผื่อฝนไว้นิด น้ำป่าไม่เข้าใครออกใคร

ผ่านค่ำคืนไปอย่าง..เอออออ ทุลักทุเลเลยทีเดียว เช้าวันใหม่ฟ้าใสปิ๊ง ทุกคนยังยิ้มได้หัวเราะกับเรื่องราวเมื่อคืน มันก็งี้แหละ มันต้องมีอะไรที่ไม่คิดว่าจะเจอ จะได้สนุก เที่ยวป่า เที่ยวเขา ขึ้นดอย ต้องเตรียมหัวใจ เตรียมร่างกายไว้รับแรงปะทะ...

สายๆไม่รอให้แดดมาไล่ แยกย้ายกันเก็บของ เดินทางกลับ ด้วยหัวใจที่ชุ่มฉ่ำ ตอนกลับมีเรื่องให้เสียวอีก น้ำขึ้นจากฝนเมื่อคืน ข้ามกลับทางเดิมไม่ได้ ต้องหาทางใหม่ ต้องให้เจ้าหน้าที่ขึงเชือกให้จับ ตอนข้ามน้ำ มันส์ดีแท้....ไว้โอกาสหน้าจะมาอีกนะ

น้ำค่อนข้างแรง ได้ลุ้นๆ

ต้องขอขอบคุณ เจ้าหน้า ลูกหาบและเพื่อนร่วมทางทุกคน ถ้าไม่มีทุกคนคงไม่สนุก ไม่สุขกันขนาดนี้ เพราะเราก็คงไม่ไปอ่ะ.........จบนะ