โลกของผมกว้างขึ้นทุกครั้งที่ได้ออกเดินทาง เพราะผมยึดถือเสมอว่าต้องใช้แต่ละวันที่อยู่บนโลกให้คุ้มค่า

ถ้าพูดถึงเชียงคาน ทุกคนก็คงจะคุ้นหูกันดีอยู่เเล้ว ตัวผมเองก็เช่นกันเพราะไปเชียงคานเหมือนทางกลับบ้าน ไปบ่อยจนนับครั้งไม่ได้แต่ก็ไม่เคยทำรีวิวสักทีเพราะกระทู้เชียงคานมีเต็มกันไปหมด เเต่ดันบังเอิญไปเห็นรูปเลยเสียดายและจนอดใจไม่ไหวจนต้องตั้งกระทู้ขึ้นมาฮ่าๆ ลองมาดูเชียงคานในมุมของผมบ้างนะครับ กระทู้นี้ผมจึงอยากจะพาทุกคนไปเดินเล่นถนนคนเดินเชียงคานในมุมของผม (แค่เดินเล่นถนนจริงๆนะครับฮ่าๆ เพราะไปแต่ละทีไม่เคยได้ไปหรอกดูหมอกยามเช้า ตักบงตักบาตร เพราะเมาไม่ตื่นสักที)

**** เชียงคานเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ทุกคนนิยมมาพักผ่อน เป็นอันดับต้นๆของประเทศไทยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะมาค้างคืนกับครอบครัว มาเดินเล่นชิลๆ มาแวะ มาอกหัก มาแก้เบื่อ มาเเก้เหงา มาเเก้เหล้าเอ้ยไม่ใช่ละ ไม่ว่าจะเหตุผลใดๆที่ผมกล่าวมาข้างต้นนั้น ผมมาเชียงคานด้วยเหตุผลแบบนั้นเกือบทั้งหมดเลยครับฮ่าๆ เริ่มด้วยครั้งนี้ก่อนเลย ฤดูหนาวล่าสุดที่ผ่านมา

***ส่วนมากมีแต่รูปนะครับ และข้อมูลอาจจะไม่เเน่นมาก เพราะอย่างที่บอกข้างต้นว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะรีวิว ทนๆดูหน่อยนะครับฮ่าๆ

***วัตถุประสงค์หลักของกระทู้นี้ แค่อยากจะมาบอกว่า เชียงคานเที่ยวได้ทุกช่วงเวลา แต่คนและร้านค้าจะลดลงตามเทศกาล

เดือนกุมภาพันธ์ 2560

ครั้งนี้ผมมาเที่ยวกับพี่ๆในโรงพยาบาล ด้วยความที่จะกลับทางริมโขงเพราะที่ทำงานอยู่หนองคาย เชียงคานเลยเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่จะเเวะเที่ยว และก็ไม่พลาดครับ แวะทันที

เรามาจากภูเรือ ถึงเชียงคานประมานสี่โมงเย็น มาถึงดวงอาทิตย์กำลังจะตกพอดี

ร้านกาแฟร้านนี้ กลายเป็นร้านประจำของผมไปโดยอัตโนมัต เพราะทุกครั้งที่ไป คือต้องแวะ รสชาติกลมกล่อมอร่อยถูกปากมากเลยทีเดียว

แสงดวงอาทิตย์สาดสะท้อนมา อยากจะบอกว่า โคตรสวยเลยครับ พอมาถึงเราก็เดินเล่นกันแบบไม่รอช้าเลยครับ

จากนั้นเราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ หาของกินไปเรื่อย และนี่ครับคือของกินที่อยู่คู่กับเชียงคานมานานมาก เเล้วผมก็ชอบมากด้วย สิ่งนั้นคือ กุ้งเสียบครับ ไปแต่ละที ผมเดินชิบทุกร้านเลยครับ รสชาติจะคล้ายๆกันหมด ถ้าจะให้ดีผมแนะนำให้เอาไม้ที่ปิ้งสุกใหม่ๆนะครับ

พอได้เเล้วก็ถือเดินเลยครับ กินกุ้งเเล้วเริ่มคาวปาก อย่ารอช้าครับ เบียร์วุ้นรออยู่ บอกเลยว่าเบียร์วุ้นคืออีกหนึ่งเหตุผลที่ชอบไปเชียงคานฮ่าๆ

เดินแล้วก็เดิน แต่ละร้านชิกๆคลูๆมากครับ

และแลนด์มาร์คอีกที่ที่สำคัญของเชียงคาน ที่ใครต่อใครก็ไม่พลาด นั่นคือ ป้ายสุเนต์ตาครับ ฮ่าๆ พี่ผมก็ไม่พลาดเช่นกัน

จากนั้นก็เดินซื้อของกินไปเรื่อย เพราะเรื่องกินเรื่องใหญ่พี่ผมแต่ละคนนี่ นึกว่าลูกหมู อุดมสมบูรณ์กันถ้วนหน้าเลยทีเดียว

หน้าตาอาหารที่มีอยู่ในถนนคนเดินส่วนใหญ่จะประมานนี้นะครับ

มาถึงทั้งทีจะไม่แวะร้านเบียร์ประจำก็เป็นไปไม่ได้ ร้านนี้เลยครับ ปล่อยแสง บาร์ แต่ไม่ได้ถ่ายบรรยากาศในร้านไว้ เอาบรรยากาศหลังร้านแทนละกันครับส่วนบรรยากาศหน้าร้าน จะอยู่ในช่วงต่อไป

แรกๆก็คุยกันไว้ว่าจะนั่งแปปเดียว นั่งไปนั่งมารู้ตัวอีกที 2 ทุ่ม ลุกสิครับลุก รีบเดินกลับเลยครับงานนี้

นี่คือสีสันอีกหนึ่งสีสันของถนนคนเดิน แหม๋มีมองด้วย มองไมอะเราเขิล

ก่อนจะกลับเลยผลักพี่ ให้ไปยืนฮิปเตอร์กับอีกหนึ่งแลนมาร์คของเชียงคาน แต่ดูจากรูปแล้วน่าจะฮิปโปซ๊มากกว่ามั้งครับหนิ ฮ่าๆหยอกๆนะพี่

พอเดินจนอิ่มหนำสำราญใจ ก็ถึงเวลากลับที่งานกัน สิ้นสุดการขึ้นคานเอ้ยเดินเชียงคานสำหรับครั้งนี้

กุมภาพันธ์ 2558

ครั้งนี้ก็เช่นกันครับ มาแวะเหมือนเดิม กับพี่ที่ทำงานเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือความสวยงามของทุ่งดอกไม้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นซ๊ะละ หรือเป็นเพราะผมไป เเล้วดอกไม้ตายหมด ฮ่าๆ

ครั้งนี้เรามาจากทาง สังคมพอถึงแก่งคุดคู้ ก่อนเข้ามาถนนคนเดินเชียงคาน มีทุ่งดอกมากสวยงามอร่ามตา รอช้าทำไมละครับ ควักเงินค่าเข้าสิครับ ตั้ง 30 บาทแหนะ พอจ่ายเงินเสร็จก็ไม่รอช้าครับจัดชุดกันใหญ่เลย เเต่สวนดอกไม้นี่ไม่ค่อยมีรูปผมเท่าไหร่ เพราะมันขัดกับหน้าตาเถื่อนๆของผมซ๊ะเหลือเกิน เลยอายถ่าย

ดอกไม้มีต้นสูงต้นเตี้ยสลับกันไป อย่าถามว่าแต่ละต้นชื่ออะไรนะครับ เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เอ้า รัวเลยพี่รัวเลย

นึกว่าพรีเซนเตอร์แชมพุมาเอง

รูปรวมกันสักหน่อยก่อนจะไปเดินเล่น

รอบนี้มาสไตล์ฟรุ้งฟริ้งกันมากครับ ส่วนมากก็จะคล้ายๆทุกรอบที่มา แวะร้านเดิมๆ แวะถ่ายรูปกับแลนมาร์คบ้าง ร้านค้าบ้าง ถ่ายเเล้วก็ถ่าย แล้วก็ถ่าย ถ่ายรูปเสร็จกลับ บอกเลยว่ามาเชียงคานไม่ต่างจากการมาเปลี่ยนบรรยากาศของการถ่ายรูป ถามว่าเบื่อมั้ย ก็ไม่นะครับฮ่าๆ(ถามเองตอบเอง)

พอถ่ายรูปกันเสร็จจนพอใจ แล้วก็กลับหนองคายกันครับ

รูปนี้คือปั้ม ปตท.สาขาเชียงคาน เห็นทีไรผมนี่ อยากจะขโมยไปทำสวนหย่อมที่บ้านทุกครั้ง

ตุลาคม 2559

รอบนี้มานอนค้างที่นี่ มาแบบไม่ได้ตั้งใจ มาเพราะเพื่อนเศร้าและอกหัก หลักๆที่มาก็คือ มาเปลี่ยนที่กินเบียร์ แต่บรรยากาศช่วงนี้ถือว่าโอเครอยู่นะครับ เพราะวุ่นวาย ไม่ร้อนมาก เเละผมก็ไม่เดินมากเช่นกัน ฮ่าๆ

มาในมาดสองหนุ่มสองมุม อยากจะบอกว่า มาเชียงคานกับมันนี่แหละครับ บ่อยสุดละ 4-5 ครั้งได้

มาแล้วไม่กินกุ้งเสียบเดี๋ยวเขาว่ามาไม่ถึง

นี่คือหน้าร้าน ปล่องแสงที่ผมบอกตอนช่วงต้นนะครับ วันนี้แค่มาพักใจ ส่วนใหญ่เดินหาซื้อของแล้วก็กินเบียร์คุยกัน โรงแรมที่เรานอน อยู่ตรงซอย 5 จำชื่อไม่ได้ แต่บรรยากาศโคดได้ มีดาดฟ้าชั้นสาม หลังห้องเป็นระเบียงยื่นออกไปเห็นวิวน้ำโขงชัดเจน

สำหรับทริปนี้ ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการมาพักใจครับ บอกเลยว่า เชียงคานคือสถานที่ พักใจได้ดีอีกที่นึงเลยละฮ่าๆ

พฤษภาคม 2560

รอบนี้ผมลองเดินทางด้วยรถประจำทางดูครับ แต่อยากบอกว่า ฮ่าๆ นานมากๆๆๆๆๆ ยิ่งรถอุดร- เลย นี่หวานเย็นอะไรเบอร์นั้นคร๊าบบบบ

ผมเริ่มต้นจาก โรงพยาบาล-อุดร-เลย-เชียงคาน

ขึ้นรถที่ บขส.นอก ของอุดรนะครับราคาค่าตั๋ว 91 บาท

จากนั้นถึงเมืองเลยก็มานั่งรอที่นครชัย แล้วก็ไปเชียงคานค่าตัว 34 บาท

ระหว่างทางฝนตกตลอดเลย เเต่อยากบอกว่า สวยอีกแบบนะครับ จะมีหมอกจางๆลอยเต็มไปหมด

จากนั้นก็เดินเล่นตามมารยาท

แวะถ่ายรูปกับแลนมาร์คสักหน่อย เเล้วก็ไปนั่งจิบเบียร์ที่ริมโขง บรรยากาศนี่โคดได้เลยครับ

ที่แรกก็ตั้งใจจะมานี่ครับ ร้านกาแฟเจ้าประจำ ฮ่าโชคเข้าข้างมาก ร้านปิดจ้าาาา อดแดรกเลย

ไม่ย่อท้อครับ ลองร้านใหม่ ร้านนี้เลยครับ with a view บรรยากาศดีมาก

หลังจากกินกาแฟเสร็จก็เดินทางกลับ เพราะระยะทางอีกยาวไกลมาก มาครั้งนี้ทำให้รู้ว่า มาแบบประหยัดก็มาได้นะครับ เพราะมาเที่ยวเชียงคานไม่แพงอย่างที่คิด สิ้นสุดสำหรับทริปนี้

ทริปสุดท้ายครับ

มกราคม 2558

ทริปนี้ถ้าถามว่ามาได้ไง ก็คงตอบได้เลยว่า มาจากความบ้านของเพื่อนผมคนเดิมครับ เปิดทีวีเจอสารคดีเชียงคาน ปุปปัปสตาร์ทรถมากันเลย หึมๆ แต่มารอบนี้ สวยมากครับ ผมว่าสวยที่สุดเท่าที่ผมเคยมาเเล้ว เพราะว่า ฝนตกปรอยๆ ไอหมอกนี่ฟุ้งเต็มเลยครับ

รอบนี้ก็เช่นเคยครับ เดินกินเบียร์กินกุ้งเสียบ เดินๆเสร็จขับรถกลับ ขอนแก่น จะบ้ารึเปล่าเป็นการมาเชียงคานที่ใช้เวลาอยู่เชียงคานน้อยที่สุดละครับ 1 ชม เต็ม

แต่บรรยากาศที่ได้ก็คุ้มค่ามากครับ

ถ่ายกับแลนมาร์คตามมารยาทกันสักหน่อย ถ่ายเสร็จ กินเสร็จ เดินทางกลับ ขอนแก่น

สิ้นสุดสำหรับกระทู้นี้ ถ้าจะเรียกให้น่ารัก เรียกว่าแบ่งปันภาพถ่ายก็ได้นะครับฮ่าๆ ขอบคุณที่อ่านข้อความผม ขอบคุณที่ดูรูปผม ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ

***ความสุขรอให้เราไปตามหาอยู่เสมอ ผมเชื่ออย่างงั้น