การเดินทางไปยังเกาะมันเทศ หรือเกาะไต้หวันของผมหลังจากวันแรกได้เดินทางไปหนานโถว ซึ่งอยู่บริเวณตอนกลางของไต้หวันตอนนี้ก็ได้เวลาเดินทางไปยังตอนเหนือของเกาะไต้หวัน ที่หลายคนรู้จักกันดีในนามเมืองหลวงของเกาะนี้ คือ "ไทเป" นั่นเอง สามารติดตามตอนที่ 1 ได้ทางนี้เลยครับ https://th.readme.me/p/1729

ข้อมูลเบื้องต้น "ไทเป"

ไทเป เป็นเมืองหลวงของไต้หวัน ซึ่งไต้หวันมีชื่อเต็ม ๆ เรียกว่า สาธารณรัฐจีน (Republic of China, ROC) ตั้งอยู่บริเวณตอนเหนือของไต้หวัน เป็นแหล่งศูนย์กลางการปกครอง เศรษฐกิจ

นครไทเป สาธารณรัฐจีน นั้นการเดินทางไปยังแหล่งสถานที่ท่องเที่ยวค่อนข้างจะสะดวกสบายด้วยการคมนาคมขนส่งที่ครอบคลุมไปทั่วเมือง เช่น รถไฟฟ้าใต้ดิน MRT รถบัสไปยังเมืองต่าง ๆ ทำให้เป็นเมืองที่เหมาะสำหรับเป็นเมืองเริ่มต้นของการแบคแพคหรือเดินทางเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง

HSR TAICHUNG I TAIPEI

จากทะเลสาบสุริยันจันทรา (SML) ตอนนี้ผมก็กำลังเดินทางกลับไปไทเป ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะไต้หวันโดยการเดินทางโดยรถไฟฟ้าความเร็วสูงนี้ผมได้ทำการจองตั๋วล่วงหน้าครับมันจะได้ประหยัดเงิน แต่ปรากฏจำเวลาขึ้นรถไฟฟ้า HSR ผิดครับ จองไว้เวลา 12.03 น. แต่ดันจำเป็น 12.30 น. นั่งรถบัสจาก SML ไปสถานี HSR ไทจงก็ 12.00 น. และเป็นคนดีช่วยเปิดลิฟต์ให้คู่รักไต้หวันอีก 555 ปรากฏพอขึ้นมาตรงบริเวณที่รับตั๋วหยิบใบจองมา อึ้งสิครับ รถไฟออกไปแล้ว ลาก่อน HSR หลังจากนั้นก็วุ่นกับปัญหาที่ก่อติดต่อเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่เลยบอกให้ไปรอบ 12.31 น. แต่ต้องจ่ายค่าส่วนต่างเพิ่มและยังได้ที่บริเวณ Non-reserve แทนครับ

บรรยากาศภายในรถไฟฟ้าความเร็วสูง THSR ครับ ซึ่งเป็นชินคังเซนส่งตรงจากแดนปลาดิบ ญี่ปุ่นนั่นเองโดยเป็นรุ่น T700 ครับรุ่นโกอินเตอร์ นั่งไปสักพักนอนบ้างตื่นบ้างจนมาถึงสถานีปลายทาง ไทเป

ถึงสถานี HSR ไทเปแล้วครับเตรียมตัวออกจากรถไฟขบวนนี้เพื่อไปยังที่พักเราดีกว่า

TAIPEI MAIN STATION : TAIPEI

ขึ้นบันไดเลื่อนจากบริเวณ THSR ไทเปมาด้านบนก็เจอกับศูนย์รวมการขนส่งไม่ว่าจะเป็นรถบัส (อยู่อีกตึก) รถไฟฟ้าใต้ดิน(MRT) รถไฟชานเมือง (TRA) และรถไฟฟ้าความเร็วสูง (THSR) ใครมารับรองว่าต้องหลงแน่ถึงแม้จะมีป้ายบอกทางก็ตาม เอ๊ะหรือเราโง่เองหว่า

บรรยากาศภายในไทเปเมนสเตชั่นตอนที่ผมไปคือ 1 ธันวาคม 2015 ซึ่งก็เป็นเดือนสุดท้ายของปีบรรยากาศในไทเปจะเห็นการประดับประดาต้นคริสต์มาสเต็มไปหมดไม่ว่าจะเดินไปที่ไหนในไทเป

เดินหลงไปในไทเปเมนสเตชั่นสักพัก เกือบครึ่งชั่วโมงหาประตูทางออกแบบมั่วซั่วไปหมดจนมาเจอรถไฟเลยถ่ายเก็บเป็นที่ระลึก

เดินหลงพอสมควรก็ได้เวลาข้ามสะพานลอยไปยังโฮสเทลที่ทำการจองไว้ ระหว่างข้ามสะพานลอยก็เห็นตึกไทเป 101 อยู่ไกล ๆ แสดงว่ามาถึงไทเปอย่างสมบูรณ์

บริเวณภายนอก STAR HOSTEL @TAIPEI TAIWAN

STAR HOSTEL ตั้งอยู่บริเวณใกล้กับไทเปเมนสเตชั่นโดยกดลิฟต์ขึ้นมายังชั้นที่ 4 ก็จะเจอกับศาลาและเค้าเตอร์พนักงาน สิ่งแรกที่ทำคือ ฮัลโหลลลล มองหน้าพนักงานใครจะตอบรับสัญญาณเสียงปรากฏมีผู้หญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นว่า มาทางนี้ค่ะ เราก็ตามเสียงเรียกไป บอกว่า เชคอิน สั้น ๆ เพราะอังกฤษไม่แข็งแรง พนักงานหญิงก็ทักทาย ฮัลโหล พร้อมถามพาสปอร์ตเราก็ยื่นให้ตามคำขอ พอพนักงานเห็นพาสปอร์ตเป็น Thailand พนักงานหญิงสาวเลยยกมือไหว้และกล่าว "สวัสดีค่ะ" ประทับใจแต่แรกพบเลยทีเดียว พร้อมบอกพนักงานว่า เพื่อนผมเพิ่งมาพักที่นี่เมื่อกลางเดือนนี่เองมากันสองคน ส่วนผมมาเดี่ยว อิอิ

บริเวณภายในห้องพัก STAR HOSTEL @TAIPEI MAIN STATION

บริเวณส่วนตรงนี้คือส่วนของเลาจ์ครับ ที่สามารถนำอาหารและเครื่องดื่มมากินได้ครับ รวมถึงพบปะสังสรรค์เพื่อนฝูง

บริเวณนี้ส่วนเก็บรองเท้าของเราครับ ซึ่งจะต้องถอดรองเท้าไว้ในลอคเตอร์ตามหมายเลขห้องแล้วหยิบรองเท้าในตะกร้าสำหรับเข้าด้านใน

หลังจากเก็บข้าวของเสร็จเรียบร้อยก็เตรียมตัวตะลอนไทเปช่วงที่หนึ่งกันก่อนดีกว่า ข้ามถนนดีกว่าเรา

จากนั้นก็เดินเข้าไปยังไทเปเมนสเตชั่นเพื่อนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปยังสถานีเจียงไคเชค

จากสถานีรถไฟฟ้า MRT ไทเปเมนสเตชั่น ก็นั่งรถไฟฟ้ามาลงสถานีเจียงไคเชคเมมมอรี่ฮอล์ ระหว่างนั่งก็ถ่ายบรรยากาศภายในแต่ละสถานีและในขบวนรถไฟฟ้า

การเดินทางไปยัง Chiang Kai-Shek memorial Hall

- นั่ง MRT ลงสถานี Chiang Kai-Shek memorial Hall ทางออกที่ 5

เมื่อออกมาทางออกที่ 5 ก็จะถึงอนุสรณ์สถานเจียงไคเชคครับ ฟ้าโปร่งเลยทีเดียวขอบคุณสวรรค์ที่ฝนตกแค่ตอนเครื่องบินลงจอด รอดตายอีกวัน

มองไปรอบ ๆ เห็นอะไรแอบแฝงมานิด ๆ ไทเป 101 แอบอยู่ตรงกึ่งกลางซอกตึกนะนั่น

ถ่ายบรรยากาศรอบ ๆ อนุสรณ์สถานเจียงไคเชคเพราะรอเวลาดูทหารเปลี่ยนเวรยามกัน ซึ่งตอนที่ไปทางสถานที่กำลังจัดเตรียมงานโฟรเซ่นครับ เปิดให้เข้าชมวันแรกคือวันคริสต์มาส ดังนั้นเราไปไทเปก่อนเลยอดได้ชมการสร้างสถานที่แทน

รูปปั้นท่านเจียงไคเชคนั่งเด่นสง่าพร้อมธงชาติของสาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) รวมถึงมีทหารอยู่ด้านข้างยืนนิ่งมากต้องยืนเป็นเวลา 1 ชั่วโมงเลยทีเดียว

เมื่อใกล้เวลาผลัดเปลี่ยนเวรยามพี่หน้าหล่อและสูงชะลูดก็เดินมาให้ทุกคนออกจากพื้นที่ แล้วไปอยู่หลังเส้นกั้นที่เจ้าหน้าที่กั้นเอาไว้ จากนั้นก็ชมการผลัดเปลี่ยนเวรยาม

พอชมการผลัดเปลี่ยนเวรยามเสร็จก็ลงมาข้างล่างก็เจอกลุ่มนักเรียนชุดดำ ตอนแรกนึกว่าไต้หวัน พอได้ยินเด็กไต้หวันทักว่า โคนิชิวะ คิดทักเล่นมั้ง พอเห็นธงชาติที่นำขบวนมาก็รุ้เลยว่าเป็นเด็กจากแดนอาทิตย์อุทัยมาเยือนเกาะมันเทศนั่นเอง

อีกสักภาพกับเหล่านักเรียนแดนญี่ปุ่นมาซะเย็นเลยนะนู๋

จากนั้นก็ออกเดินทางจากอนุสรณ์สถานเจียงไคเชคไปยังเขาช้างหรือเชียงซาน โดยเป็นปลายทางของ MRT สายสีแดงซึ่งบรรยากาศตอนอยู่อนุสรณ์สถานฯ ฟ้าโปร่งใสครับ แต่พอไปถึงสถานีเซียงซานฟ้าครึ้มเลยครับคล้ายกับจะมีฝนตกเลยตัดสินใจว่า ไว้คราวหน้านะตัวเทอ ถ้าเกิดฝนตกขึ้นมาไม่มีไรป้องกันเลย ซึ่งระหว่างไปสถานีเซียงซานรถไฟฟ้าสายสีแดงคันที่ผมขึ้นสักพักก็ประกาศอะไรสักอย่างแต่ไม่ได้ฟัง ก็เห็นคนยังขึ้นรถไฟฟ้าอยู่เลยแต่สักพักพอถึงสถานี DAAN อยู่ ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่รถไฟฟ้าเดินมาแล้วทำการปิดไฟในรถไฟฟ้า พร้อมให้ผู้โดยสารออกจากขบวนรถ แล้วก็ขึ้นป้าย NOT IN SERVICE จ๊าก นี่ต้องรอขบวนถัดไปเหรอนี่ ???

เมื่อเห็นสภาพอากาศแล้วเลยตัดสินใจไม่ขึ้นเขาช้างครับ เลยหันหน้าไปสู่ตึกไทเป 101 แทนโดยคิดว่าไม่ต้องขึ้น MRT ไปสถานีไทเป 101 หรอกเดินไปเรื่อย ๆ ดีกว่าถ้าฝนตกค่อยหาซอกตึกหลบฝน 555

เดินไปเรื่อย ๆ โดยมีตึกไทเป 101 เป็นจุดหมายก็เดินมาเจอ Moon Bus ที่ลิสต์ไว้ในรายการของตัวเองว่าต้องมาเยี่ยมเยือนให้ได้

รถบัสที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นอันเป็นผลงานของจิมมี่ เหลียว ศิลปินชาวไต้หวัน สถานที่ตรงนี้อยู่ใกล้กับไทเป 101 โดยหนังสือนี้ได้ตีพิมพ์เป็นภาษาไทย ว่า "ผู้ชายที่หลงรักดวงจันทร์" หรือ When the moon forgot ข้างล่างนี้เป็นบทความตอนหนึ่งในหนังสือครับ

สิ่งใดมองไม่เห็น, หรือนั่นเป็นเพราะมันไม่มีอยู่ ?

สิ่งใดเราเก็บซ่อนไว้ในความทรงจำ,

หมายความว่าจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป ?

ทุกยามเย็นย่ำ ผู้คนต่างร่ำรอทุรนทุราย

ดวงจันทร์กลับเร้นกลาย... มิได้ปรากฏตัว

กระแสคลื่นสงบนิ่ง ผืนสมุทรดุจกระจกน้ำสีดำ

ค่ำคืนปราศจากดวงจันทร์ โลกประหนึ่งฤดูกาลหนาวเย็น

ค่ำคืนมืดมิดที่สุดจะต้องสิ้นสุด

พระจันทร์กำลังขึ้น...

การเดินทาง :

MRT สถานีไทเป 101 (อยู่ตรงข้ามตึกเลยครับ) ทางออกที่ 3 แต่กรณีที่ใครขึ้นเขาช้างก็สามารถเดินทางมาเรื่อย ๆ มายังตึกไทเป 101 ได้เลยครับไม่ไกลกันมาก

ค่าเข้าชม : ฟรีค่าใช้จ่าย

เปิดบริการ : 09.00 น. - 21.00 น.

จากชมวิวตรงรถบัสอันเป็นผลงานของจิมมี่ เหลี่ยวเสร็จเรียบร้อยก็เดินข้ามถนนมายังตึกไทเป 101 ซึ่งเป็นแลนมาร์คสำคัญของไทเปและของไต้หวันเลยก็ว่าได้ พอข้ามมายังฝั่งตึกไทเป 101 หันไปยังรถบัสน้องพระจันทร์ก็เจอพระจันทร์กลมโต แต่ลอยต่ำ ๆๆ เหลือเกิน

เนื่องจากไปไต้หวันตอนต้นเดือนธันวาคม (30 พย. - 3 ธค.) พื้นที่ต่าง ๆ ในเมืองไทเปเลยมีการประดับประดาแสงสีริมถนน รวมถึงต้นคริสต์มาสทำให้รู้สึกว่า วันสิ้นปี 2015 กำลังจะมาแล้วสินะ แก่อีกแล้วเรา

เดินชมบริเวณรอบตึกไทเป 101 เสร็จเรียบร้อยก็เดินทางไปหาอะไรกินกันย่านที่คนไทย เรียกว่า "สยามสแควร์ไต้หวัน" หรือฮาราจูกุไต้หวันกันดีกว่า โดยนั่ง MRT มาลงสถานี XIMEN ออกประตู 6

ยามกลางคืน ณ ย่านพลุกพล่านแห่งหนึ่งของไทเป หรือซีเหมินติง ยิ่งมืดเท่าไหร่คนก็ยิ่งมาเยอะเท่านั้นครับ รวมถึงร้านไก่ทอดเจ้าดังที่ได้มาเปิดสาขาที่ไทย ขนาดที่ไต้หวันเองคนก็ต่อแถวกันเยอะมากมีทั้งยืนรอ และรอ รวมถึงนั่งกินกันเยอะ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าที่ต่อแถวนี่คือคนไต้หวัน หรือนักท่องเที่ยว ???

นอกจากร้านไก่ทอดเจ้าดังแบรนด์ไต้หวันเเล้ว สิ่งหนึ่งที่หลายรีวิวบอกให้ไปลิ้มลองกันนั่นคือ หมี่อาจง ตอนแรกคิดจะหายากเเต่เดินซอกแซกไปทั่วก็เจอเอง (ผมเป็นพวกถ้าตั้งใจหาอะไรมักจะไม่ค่อยเจอ แต่ถ้าไม่ตั้งใจแบบเดินสุ่มถึงเจอ แปลกใจกับตัวเองเหมือนกัน)

ก่อนจะเข้าไปซื้อต้องถ่ายหลักฐานว่ามาร้านนี้ต้องยืนกินกันก่อน กินไปโซ้ยไปอร่อยดี กับอากาศเย็น ๆ ฟินสุดๆๆ

ตอนไปสั่งร้านหมี่อาจงไปถึงก็จะเจอเคาเตอร์เราก็บอกว่าจะเอาอันใหญ่หรืออันเล็ก แต่จำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่รู้แต่ว่าเล็กกับใหญ่ต่างกันแค่ 5- 10 TWD เท่านั้นเองเลยตัดสินใจเอาใหญ่ครับ แล้วก็ทำการจ่ายเงินต้องเคาเตอร์แล้วก็ไปรับหมี่อาจงมากิน

ยิ่งมืดคนก็ยิ่งมาเยอะครับ ยืนกินกันขวางทางเดินกันเลยทีเดียว

กินเสร็จแล้วอย่าลืมทิ้งบริเวณที่ทางร้านจัดให้นะครับ แยกถ้วย แยกเศษอาหารด้วยหล่ะ

เดินย่านซีเหมินติงไปสักพักเพื่อดื่มด่ำบรรยกาศได้สักพัก ก็เข้าทำนองว่าไม่ดึกก็ไม่กลับเลยคิดว่าจะไปไหนดี เลยไปที่แห่งนี้ต่อแล้วกัน

จากนั้นก็กลับไปยังไทเปเมนสเตชั่นแต่ไม่รู้คิดยังไงเดินออกมานอกสถานีซะอย่างนั้นเลยถ่ายมุมกลางคืนแบบอารมณ์คนโสดซะเลย

พอถ่ายรูปได้สักพักก็เดินมายังข้างในไทเปเมนสเตชั่น ภาพหลังต้นคริสต์มาสแต่เดิมเป็นรูปผู้หญิงสองฝั่ง ตอนนี้ก็เปลี่ยนมาเป็นรูปผู้ชายแทน ซึ่งเป็นโปสเตอร์หนังเรื่อง ยิปมันครับ (ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นหนังด้วยซ้ำ จนกลับมาไทยถึงรู้ว่าเป็นหนัง อายจัง)

เดินปล่อยอารมณ์ไปสักพักก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า MRT ไปยังสถานี TAIPEI CITY MALL เพื่อไปห้างอะไรหว่าจำไม่ได้มีทั้งห้าง BREEZE ห้างอะไรสารพัดได้แต่เดินตามทางไปเรื่อย ๆ

บรรยากาศบริเวณห้าง Breeze และยามค่ำคืนในไทเปที่ผมยังเดินไปเรื่อย ๆ แบบว่าไม่ดึกยังไม่กลับ

ช่วงปลายปี 2015 หรือเดือนธันวาคมนอกจากทุกสถานที่ในไทเปจะประดับประดาด้วยต้นคริสต์มาสแล้ว ยังมีการแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับภาพยนตร์ด้วยกันสองเรื่องที่เข้าฉายในปลายปีนี้คือ สนูปปี้ และสตาร์วอร์สนั่นเอง เลยเดินชมของซะหน่อย

ระหว่างเดินบริเวณไทเปซิตี้ฮอล์ ห้าง Breeze ก็เดินถ่ายรูปไทเป 101 ไปเรื่อย ๆ จะเห็นได้ว่าตึกที่เคยชื่อว่าสูงที่สุดในโลกแอบแฝงกายในทุกซอกมุมตึกทั่วไทเปเลยทีเดียวทั้งระยะใกล้ระยะไกล ๆ

เดินไปเดินมาก็ไปตลาดกลางคืนอีกแห่งดีกว่า นั่นคือตลาดกลางคืนซือหลินครับเป็นตลาดกลางคืนที่มีชื่ออีกแห่งหนึ่งของไทเปเลยก็ว่าได้ ใครมาไทเปก็ห้ามพลาดเด็ดขาดครับ

การเดินทางไปตลาดกลางคืนซือหลิน

- MRT สายสีแดงสถานี JIANTAN ครับ (ภาพบอกชื่อสถานีผิดนะครับ) จากนั้นออกทางออกที่ 1 เมื่อออกจากทางออกก็ข้ามถนนครับก็จะเจอกับตลาดกลางคืนที่มีชื่อแห่งนี้

ตลาดกลางคืนซือหลินเป็นตลาดกลางคืนมีของกินที่หลากหลายให้หลายท่านได้ชมและได้ชิมกันครับ นอกจากนี้ยังมีร้านขายตัวต่อ เสื้อผ้า รองเท้าด้วย

เดินไปในตลาดกลางคืนซือหลินก็หาอะไรกินลงท้องเพราะอิ่มแล้ว เลยซื้อปลาหมึกอะไรสักอย่างมากิน เครื่องปรุงของไต้หวันจะเป็นผงพริกไต้หวันให้ความรู้สึกเผ็ดร้อนดีครับ แต่เราคิดถึงน้ำจิ้มซีฟู้ดของไทยซะมากกว่า

พอเดินไปใกล้ ๆ ทางออกของตลาดซือหลินก็เจอกับร้านปาโป่งปาลูกดอก ทำให้คิดถึงงานวัดหรืองานลอยกระทงที่ไทยเลยครับ คิดถึงบ้านคิดมาทันใด

พอใกล้ ๆ ทางออกอีกสักรอบคราวนี้ของกินเลยซื้อลูกชิ้นกะไส้กรอกมากิน พนักงานถามสไปชี่ เราก็ตอบ สไปชี่ ตามธรรมเนียมไต้หวันโรยผงพริกไต้หวันผสมพริกไทยหรือเปล่า กินทีขึ้นจมูกเลย จากนี้ชมบรรยากาศตลาดแห่งนี้ไปก่อนนะครับ

เดินกินไปกินมาก็เจอร้านไก่ทอดเจ้าดังแบรนด์ไต้หวัน ซึ่งหลังพลาดจากการกินที่สาขาซีเหมินก็เลยจะมากินที่นี่แต่ แต่คนเยอะอีกแล้ว ข้าน้อยเลยถอยทัพกลับดีกว่าครับท่าน

บริเวณด้านหน้าตลาดซือหลินตอนที่มาตรงบริเวณนี้คนไม่เยอะครับ แต่ข้างในแน่นเป็นปลากระป๋องเลยทีเดียว

เดินตลาดกลางคืนซือหลินได้สักพัก จะกินอะไรต่อก็ไม่ไหวเพราะกินเยอะ รวมทั้งน้ำดื่ม นม ต่าง ๆ เลยคิดว่าตอนนี้ได้เวลาอันสมควรที่จะกลับที่พักได้แล้ว เพราะพรุ่งนี้ผมมีทริปต้องตะลอนเส้นทางโกลเดนฝูหลงแต่เช้า อย่าลืมติดตามทริปเส้นทางนี้ได้ในรีวิวหน้านะครับ สำหรับรีวิวตอนนี้ขอจบทริปตะลอนไทเปช่วงแรกไว้ก่อนเพราะทริปตะลอนไทเปยังไม่จบครับติดตามได้ในตอนสุดท้ายครับ พร้อมบทสรุปของทริปไต้หวันนี้กันครับ

เพราะชีวิตคือการเดินทาง และการเดินทางบางครั้งก็คือความสวยงามในชีวิตทั้งปัญหา อุปสรรค การช่วยเหลือรวมทั้งการเดินทางตามเป้าหมาย ครับผม