สวัสดีค่ะ สืบเนื่องจากกระทู้ https://pantip.com/topic/38959657 วันนี้จึงได้มีโอกาสเอารูปจากกล้องฟิล์มมาให้ชมกันค่ะ

.

สเน่ห์ของกล้องฟิล์ม คือ ไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย บางรูปเบลอ บางรูปแสงรั่ว และจากทริปนี้เราเอาฟิล์มที่ถ่ายแล้วมาถ่ายซ้ำไม่รู้ตัว ภาพจึงซ้อนกัน

หลังจากที่ร้านส่งไฟล์มาให้ทางอีเมลล์ เรานี่เปิดอย่างลุ้น ว่ารูปจะเป็นยังไง เพราะบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกล ขอให้ได้รูปดีดีแบบคนอื่นบ้างเถิด

.

รูปทั้งหมดถ่ายด้วย

Camera : Agfa Lomo 200

Film : Agfa 400 & Agfa200

..

..

เปิดทริปด้วยการเที่ยวที่ Red Fort, Delhi

ชาวอินเดียชอบการถ่ายรูปมากค่ะ แอบถ่ายซะเลย : )

วิวรอบๆที่พักค่ะ (Apple Guest House) ที่พักอยู่ใกล้ Shati Stupa คุณลุงคุณป้าใจดีมากๆค่ะ วิวรอบๆที่พักก็ดีงามมาก

Moon Land บริเวณรอบๆ Lamayuru Monastery ที่นี่ถูกเปรียบเปรยว่าเป็นดินแดน Moon Land ระหว่างทางไปสวยงามมาก สายน้ำระหว่างทางสีฟ้า ตัดกับภูเขาสีน้ำตาล สลับกับวิวภูเขาน้ำแข็งไกลไกล

บริเวณ Nubra Valley พื้นที่บริเวณนี้เป็นทะเลทราย บริเวณที่นักท่องเที่ยวไปขีร่อูฐกัน

ทางไปที่พักของเรา Dragon Guest House ที่ Nubra Valley ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่มีฮีทเตอร์ อากาศในช่วงเมษายนทำเราหนาวเหน็บ แต่วิวบริเวณที่พักก็สวยงาม พอให้เดินเล่นถ่ายรูปเพลินๆได้ ลืมความหนาวในบางขณะ

มุ่งหน้าสู่ Pangong Lake ทะเลสาปที่สูงที่สุดในโลก วิวข้างทางทำให้มนุษย์แบบเราตัวเล็กๆไปเลย ในใจท่องนโม ตัสสะ ภาวนาว่าทางแคบๆกับเหวในบางช่วง บอกตัวเองว่า ต้องรอดกลับบ้านให้ได้นะ ^^

แม่น้ำสีฟ้า ตัดกับภูเขาสีน้ำตาล เราจะเห็นวิวแบบนี้จนเบื่อไปเลย อากาศหนาวๆ ทำให้คิดถึงอากาศร้อนในเมืองไทยมากๆ

Pangong Lake ทะเลสาปที่สูงที่สุดในโลก แต่ทว่าทำไมเราถึงรู้สึกโดดเดี่ยวจัง ความอบอุ่นจากเพื่อนคงไม่พอสินะ สงสัยต้องยกฮีทเตอร์มาตั้งไว้ที่นี่ ก่อนที่หิมะจะตก ก่อนที่จะรู้ว่าจะต้องติดเขาอยู่ที่นี่ ยังสนุกกับการลั่นชัตเตอร์ทั้งกล้องฟิล์ม ทั้งกล้องดิจิตอล

วิวหน้าที่พักบริเวณ Pangong Lake เป็นเหมือนสวนสนุกของหลายคนๆ ลงมาเล่นหิมะ ปาไส่กัน เหมือนย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง

วันที่รถของนักท่องเที่ยวต่อคิวยาว เพราะไม่สามารถไปต่อ หิมะปิดทาง ทำให้กลับเข้าเมืองเลห์ ไม่ได้ เราก็ได้แต่รอ รอ และเข้าไปกินเกี๊ยวซ่าฝีมือชาว

เลห์ดู ถึงจะไม่อร่อยเท่าในห้างบ้านเรา แต่ตอนนั้นก็ทำให้ประทังชีวิตอยู่รอดไปได้

วิวระหว่างทางเที่ยวที่เลห์ จำไม่ได้ว่าถ่ายไปที่ไหน สิ่งที่ยังจำได้ดี คือภูเขาลูกใหญ่สีน้ำตาล ภูเขาหิมะ ดอกแอพพลิคอต เราว่าเลห์ คือสวรรค์ของคนชอบถ่ายรูปนะ ถ่ายไปตรงไหน ก็สวย สวยไปหมด แต่แน่นอน มาให้ถูกฤดูกาลกันนะ จะได้ไม่ติดเขาแบบเรา..

วิวจากหน้าต่างเครื่องบิน " หิมาลัย ต้องใช้ใจกอด " จริงๆสินะ กลับบ้านดีกว่า หิวข้าวฝีมือแม่แล้ว

: )

รูปถ่ายทั้งฟิล์ม ทั้งดิจิตอล มันเป็นตัวกระตุ้นความทรงจำที่ดีอย่างนึงเลย กลับมานั่งดู ก็หวนให้เรานึกถึงสถานที่แห่งนี้ ได้ทบทวนกับตัวเอง ได้เป็นส่วนหนึ่งของช่วงชีวิตในวัยนั้น แต่แน่นอนมากกว่าภาพถ่ายแล้ว คงเป็นเหตุการณ์ที่เราประทับใจ ต่อให้นานแค่ไหน ก็ยังคงเป็นเรื่องเล่าของเราไปอีกนาน