สวัสดีค่ะ

วันนี้เราอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่เชียงรายมา เป็นการเที่ยวเรื่อยๆ ธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ แต่แค่อยากแชร์ แฮ่ๆ

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ

ปล.กระทู้นี้อาจจะไม่ได้ปกปิดหน้าตานะคะ ต้องขออภัยหากทำให้ไม่ชอบใจ

อันนี้เราไปตั้งแต่ ปีก่อน เดินทาง 19/12/58 สิ้นสุด 27/12/58

เห็นว่าใกล้หนาวแล้ว เลยจะมารีวิว เผื่อเป็นประโยชน์(รึเปล่า) ให้กับหลายๆคน (อย่าฝากความหวังไว้เยอะนะ ส่วนใหญ่มีแต่รูป)

***ใช้กล้อง Canon 70D เลนส์ kit 18-135 ที่มากับกล้องนั่นแหละค่ะ ^_^

Day 1

เริ่มการเดินทางด้วยนครชัยแอร์ค่ะ(จริงๆจองเครื่องไว้แล้ว แต่ก็ต้องทิ้งเพราะมหาลัย --* เอาวะ รถก็ไป ไหนๆก็ตั้งใจไว้แล้ว) จากอุบล-เชียงราย ใช้เวลาประมาณ 18 ชั่วโมงในการเดินทาง

เราเอาเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใช้แล้วไปบริจาคให้ชาวเขาด้วย ก็เลยขนเยอะไปหน่อย

แล้วก็เดินทางมาถึงพะเยาเราก็ต้องลงที่นี่เพราะอาของเพื่อนที่จะมารับเรามาทำธุระที่นี่ มาถึงก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ก็ไม่เคยมานี่นา

เราชอบนะ ม.สวยอ่ะ เราชอบตรงที่ให้จอมอไซค์ไว้ข้างนอกแล้วใช้รถบัสภายในม.แทน มันดูเป็นระเบียบ

ไม่ถ่ายตรงป้ายคงจะเสียใจแย่ 55555

รออาทำธุระเสร็จก็ทดลองเป็นเด็กม.พะเยาดูซิ นั่งรถบัสเล่นค่ะ

แดดแรงมากค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ แต่หน้าร้อนคาดว่าไหม้แน่นอนใช่มั้ยคะ

เติมพลังด้วยโรตี

หลังจากนั่นอาก็พาเราไปไร่องุ่นค่ะ จุดนี้พาไปไหนก็ไปหมด เพราะไม่มีแพลน 55555

แถมไม่รู้ด้วยนะว่าชื่อไร่อะไร

มีที่ให้ถ่ายรูปบ้าง แต่ก็ไม่เยอะค่ะ องุ่นก็พอมีบ้าง เพราะเก็บเกี่ยวหมดแล้ว เหลือนิดๆหน่อยให้เข้าชมกัน คนไปเที่ยวก็เยอะนะ ตอนกลับก็รู้ว่าไร่ชื่อ Phuklong Hill อิอิ *ฝากบอกเจ้าของไร่ว่าอรุ่นจากต้นอร่อยดีนะคะ

แล้วก็ไปต่อที่กว๊านพะเยา หื้มมม ได้ยินนี่ จขกท.หูผึ่งเลยค่ะ เพราะดูรีวิวในทวิต มีคนนึงถ่ายที่ตู้โทรศัพท์คือสวยอ่ะ อยากไปๆ เพื่อนบอกมันไม่มีอะไรนะ แต่ก็ยังอยากไป 555555

มาถึงก็เกือบเย็นเลย แถมที่นั่นมีงานด้วย คนพรึ่บของกินเพียบ

ตู้โทรศัพท์เจ้าปัญหา.... ได้ถ่ายสมใจ

แล้วก็หาของกิน....

จ้วงงงงงงงงงงง

อิ่มหนำสำราญแล้วเราก็เดินทางไปเชียงราย(ซักที) เราพักที่บ้านเพื่อนนะคะ อยู่ที่อำเภอเทิงค่ะ ถึงบ้านประมาณ 5 ทุ่ม คุณยาย คุณแม่ และคุณลุงก็รอพวกเรา แถมทำอาหารรอด้วย หื้ออออออออ ถึงพวกเราจะอิ่มกันมาแล้ว แต่ก็จะกินค่ะ เดี๋ยวคุณยายเสียใจ ^_^

ไม่กินเธอฉันคงเสียใจ อร่อยมากค่ะ เราเป็นคนที่ชอบน้ำพริกอ่องมาก เพื่อนก็แบกกลับไปทำให้กินบ่อยๆ วันนี้มากินถึงที่ รสชาติก็เหมือนๆที่เพื่อนทำ แต่แปลกที่รู้สึกอร่อยกว่า อาจเพราะการต้อนรับที่ดีของเจ้าบ้านด้วยมั้ง รู้สึกอบอุ่นมาก แล้วพวกเราก็หลับไปพร้อมกับความอิ่มอกอิ่มใจและอิ่มท้อง

Day 2

ในเช้าของวันที่ 2 เราตื่นมาก็พบว่าเพื่อนหายไป 1 คน เลยเดินออกไปดู เจอนางนั่งคุยกับแม่กับยายอยู่ นี่ก็ไปแจมด้วย ซักพักก็ชวนกันแว๊นมอไซค์ขับไปเรื่อยๆ ในหมู่บ้าน แล้วก็แวะไปดูธุรกิจรีสอร์ทของครอบครัวนางซะหน่อย

ใครหาที่พักในเชียงราย แนะนำไปพักที่นี่ได้นะคะ เจ้าของใจดี มีหมาให้เล่น 5555 ปอมๆตัวเล็ก 5 ตัว วิ่งดุ้กดิ้กน่ารักมากเลย *พูดแล้วหมั่นเขี้ยว

รีสอร์ทอยู่ทางขึ้นภูชี้ฟ้าค่ะ ราคาเริ่มต้น 400-450-500-550. ทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ จะดีลผ่าน Agoda ก็ได้ค่ะ หรือจะสายตรงไปที่รีสอร์ก็ได้

053-696030 / 087-183-3659 / 086-669-1234

ห้องพักจะเป็น 2 ส่วน คือเป็นหลัว และเป็นตึกค่ะ แถมที่นี่ยังเป็นสถานที่ในการจัดงานเลี้ยงงานแต่งอยู่บ่อยครั้ง ให้สนใจไปใช้บริการได้นะคะ บรรยกาศดีมาก

นั่งจิบกาแฟยามเช้า จัดว่าเด็ด

Reception ค่ะ

ภายในห้องพัก

แล้วก็กลับบ้านค่ะ เพราะเราเริ่มจะหิวแล้ว กลับไปก็เจอเพื่อนอีก 1 คนผู้ถูกทอดทิ้งนั่งอยู่กับยายส่วนอีกคนยังไม่ตื่นค่ะ (จะนอนไปถึงเที่ยงเลยรึไง) พร้อมกับคำถาม "ไปไหนมา ทำไมไม่ปลุก พาไปอีกเดี๋ยวนี้" เวรกำของตรูแท้ๆ แล้วก็ขับไปตามเส้นทางเดิมอีกรอบ พอนางหนำใจแล้วก็กลับปรากฎว่าเพื่อนอีกคนก็ยังไม่ตื่นค่ะ (นังขี้เซา!!!) เราสามคนก็เลยตัดสินใจกินข้าวเช้าเลยละกัน ไม่รอละ เดี๋ยวนางตื่นค่อยเรียกมากิน ไม่อยากปลุกเพื่อน

สถานีต่อไป บ้านดำค่ะ

มาถึงก็คนเยอะมาก ทั้งไทยและเทศ(จีนซะส่วนใหญ่)

ไอ้อ้วนกับม้าเจ้าปัญหา.....คือนางไปกัดฝรั่งด้วยค่ะ ไม่รู้ไปทำอิท่าไหน ระวังด้วยนะ อย่าไปแหย่มันล่ะ

ขอโทษที่ทำให้เสียอรรถรสค่ะ 5555

ที่นี่น่ามาเที่ยวนะคะ ถ้ามีโอกาสได้มาเชียงรายก็อย่าลืมแวะล่ะ เหมือนศึกษาประวัติศาสตร์ ห้องน้ำก็เก๋ไม่หยอก *ถ้าไม่ติดว่าคนจีนชอบลัดคิว แล้วก็...ไม่ราด - -*

ต่อด้วยไร่ชาฉุยฟงในตำนาน นี่คือสถานที่เที่ยวอันดับ 1 ของทริปนี้ หลังจากที่ลงความเห็นกัน ชอบมาก อากาศดี ปลอดโปร่งที่สุด ชาอร่อยด้วย

แต่ก่อนจะถึงไร่ชาก็ขอเติมพลังกันด้วยก๋วยเตี๋ยวเรือริมทาง อร่อยยยยยยยยยยย

ถึงแย้วววววว

ตอนขึ้นเนินลุ้นมากค่ะ แทบจะช่วยเพื่อนขับ 5555

พอถ่ายรูปจนพอใจก็มานั่งกินค่ะ เครื่องดื่มและขนมมีให้เลือกมากมาย

มาไร่ชาก็ต้องสั่งอะไรที่เป็นชาสิเนอะ

ชาเขียวอร่อยมาก กินเข้าไปเหมือนมีผงชาอยู่ในปาก ฟินนนนน

ปิดท้ายวันด้วยกับข้าวแสนอร่อยจัง ตังค์อยู่ครบ ขอบคุณคุณพ่อที่เลี้ยงค่ะ

อร่อย แต่เสียดายกินไม่หมด เพราะยังอิ่มอยู่เลย

Day 3

วันนี้แพลนมีแค่ วัดร่องขุ่น กับไร่บุญรอด แล้วก็กลับไปปาร์ตี้ของกินริมลำธารที่บ้าน

เห็นครั้งแรกบอกเลยว่าสวย

มีที่ให้โยนเหรียญอธิฐานด้วย

แอบกลัว....

เราเดินถ่ายรูปแป๊ปๆก็ออกไปแล้ว จะบอกว่าที่นี่คนเยอะมาก จีน 95% เลย (เข้าใจฟีลใช่มั้ยคะ) แต่ก็ไม่เป็นไร คงเป็นเรื่องธรรมดาของเค้า

เราไปเที่ยวต่อดีกว่า

มาถึงเกือบ 5 โมงเย็น ปรากฎว่าเค้าท์เช่าจักรยานปิดแล้วค่ะ ฮือ เสียใจ แต่ไม่เป็นไร เดินเอาก็ได้

ลาก่อนเจ้าจักรยาน....

มาไร่บุญรอดก็ต้องถ่าย

เดินเล่นไปเล่นมาก็ค่ำแล้ว ข้างในก็ยังไม่ได้เข้าไป วันหลังก็ได้วะ อยู่อีกหลายวัน 555555

แล้วเราก็กลับไปปาร์ตี้ริมลำธารที่บ้านชิวๆจนดึก...

Day 4

หลังๆเริ่มไม่มีแพลนละ พาไปไหนก็ไป (อีกแล้ว)

เพื่อนที่เรียนม.เดียวกันมาเที่ยวที่เชียงใหม่ บอกว่าจะมาเชียงรายก็เลย อื้มม ไปเจอกันซักหน่อยดีกว่า วันนี้มีโอกาศเข้าไปข้างในของไร่บุญรอดแล้วค่ะ เย้ๆๆๆๆ

เด็กๆน่ารักมาก

เราไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ไปนั่งปิกนิกคุยกัน ท่ามกลางไร่ชามากกว่า

แล้วก็เลยแนะนำเพื่อนไปฉุยฟงสิ(ตัวเองก็อยากไปอีกไง 555) เพราะ พรุ่งนี้เพื่อนก็จะกลับแล้ว สวยมากเลยนะ โน้มน้าวทุกทาง จนเพื่อนตกลงไป แต่ก็ลุ้นว่าจะถึงนู้นค่ำมั้ย ไม่มั่นใจว่าร้านปิดก็โมง พอไปถึงก็รู้เรื่อง ร้านขายเครื่องดื่ม ขนม และของฝาก ปิดแล้ว *ลืมบอกว่ามีร้านขายของฝากด้วยนะคะ ^_^

หลังจากแห้วก็ตกลงกันว่าไปหาอะไรกินกันดีกว่า ตกลงกันได้ จบที่ไนท์บาร์ซ่า แต่ก่อนกลับก็ขอแชะก่อนนะ

เออ...ก็ได้ฟีลคนละแบบกับวันก่อนที่มาเว้ย ถือว่าคุ้ม

ถึงแย้ว อันนี้ฝรั่งเยอะมากกกกกกกกก

นี่ๆๆๆ มาที่นี่แนะนำเลย ไอติม ชื่อร้านอะไรไม่รู้จำไม่ได้ แต่จะอยู่ในอาคารอ่ะ อยู่ข้างบันได คนต่อแถวเยอะมาก นี้ก็ไปร่วมด้วย แต่ส่งเพื่อนไปต่อ รอชิมอย่างเดียว 5555

หมดภายใน 1 นาที 5555555

Day 5

วันนี้เราตกลงกันว่าจะเก็บแรงเพราะ พรุ่งนี้เช้าต้องขึ้นภูชี้ฟ้า แต่แม่ก็พาออกไปไร่แสนคำรักซึ่งอยู่ห่างจากบ้านแค่ 10 กิโลเอง

เหมือนกำลังจัดงาน เห็นว่าจะมีเทศกาลดนตรี

เจ้าตัวจิ๋วของพี่ 555555 หลานของเพื่อนเองค่ะ เอามาเป็นนางแบบ

ตรงนี้จะไปร้านอาหาร กินไปชมวิวไป

มีพื้นที่ให้กางเต้นท์สำหรับนักท่องเที่ยวด้วยนะ เผื่อใครสนใจ

กลับบ้านพักผ่อนเอาแรง ไปขึ้นภูกานนนนนนนนนนนนนนนนนน

Day 6

วันนี้ขึ้นภูกันแล้วววว ตื่นเต้นๆ เราตื่นตั้งแต่ ตีสามแล้วออกเดินทางเลย กลัวไม่ทันอาทิตย์ขึ้นและทะเลหมอก เดินทางโดยรถปิกอัพค่ะ จะได้รับลม นั่งข้างหลังคือได้ฟีลมาก สนุกสุด แถมอ้วกด้วยค่ะ 55555555

และแล้วก็ทัน คนเยอะมาก เดินไกลมาก พักประมาณ 3 รอบกว่าจะถึง เถียงกับเพื่อนสุดทางกับคำถามที่ว่า

"ว่าระยะทางเท่าไหร่"

"กูว่า 2 โล"

ระหว่างทางจะมีน้องๆชนพื้นเมืองแต่งชุกน่ารักๆ นั่งร้องเพลง และแสดงความสามารถพิเศษระหว่างทาง ตอนมืดๆ น้องจะใช้ไฟฉายส่องไปที่หน้าตัวเอง อุ๊ย! แม่ตกใจลูก 555 ด้วยความที่น้องแต่งหน้าเต็ม แต่ก็น่ารักน๊าาาา

ขึ้นไปถึงลืมเรื่องอ้วกไปเลยค่ะ ตอนดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้นนี่ไม่เท่าไหร่ ได้ยินแต่เสียงคุยกัน จ๊อกแจ๊กๆ พอขึ้นเท่านั้น ทะเลหมอกก็มา ว้าวมาก

ตกลงราคาจ้างนายแบบค่ะ เหมือนจะไปหาเรื่องน้องเค้า เด็กเยอะมากเลย มีให้เลือกถ่ายเพียบ

จุ๊บได้มั้ย ?? ได้ค่ะ

แล้วทำไมเหมือนกลัว

ตัวเอกเลย น้องดูชิคอ่ะ

พอแดดเริ่มร้อนขึ้นก็พากันเดินลง

แต่ก็ยังหามุมถ่ายรูป

ยากแค่ไหนก็ขึ้นไปค่ะ

จนได้รูปมา

ลงมาถึงก็เจอร้านขายของ ซึ่งตอนขึ้นไปไม่ได้สนใจอะไร รีบขึ้นอย่างเดียว แล้วก็มีรถสองแถวบริการลงจากภู เราไม่ทราบราคาอ่ะ ใครทราบก็บอกได้นะ แล้วก็เจอไปบอกระยะทางที่เดิน สรุปประมาณ 700 เมตร หื้ม ! รู้สึกเหมือน 2 กิโล

นั่งรถ ชมวิว ร้องเพลง หัวเราะก็สนุกดี แต่นั่งไปซักพัก เฮ้ย! เหมือนจะอ้วกอีกรอบว่ะ เพื่อนบอก อดทนไว้ ได้แต่บ่นว่าเมื่อไหร่จะถึงวะ แม่จะพาเราไปไหนเนี่ย นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ พอไปถึง อ๋ออออ พามาน้ำตก อาการจะอ้วกเริ่มดีขึ้น จะมาตกม้าตายตอนจอดรถแบบดริฟของลุง เต็มๆ แล้วก็มีป้าเดิมมาเก็บค่าจอดรถ20 บาท (ในใจ:ทำไมต้องกรูว กรูอ้วกอยู่เนี่ย เห็นมั้ย) ก็เลยรวบรวมแรงทั้งหมดที่มียกแขนขึ้นแล้วใช้มือชี้ไปที่เพื่อนซักคน แล้วบอกไป "ไปเอากับคนนั้นค่ะ"

พออาการดีขึ้นก็วิ่งถ่ายรูป จนแม่และเพื่อนขำ "เป็นใคร คนที่อ้วกเมื่อกี๊หายไปไหน" น้ำตกที่นี่อุ่นมากกกกกกกกกกกก

หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านแล้วหลับเป็นตาย ส่วน จขกท.ก็ไข้ขึ้นค่ะ อ้วกตลอดวันไปอี๊ก

Day 7

หายป่วยแล้ววววววววววว

วันนี้เป็นคืนสุดท้ายที่จะได้อยู่เชียงราย เศร้าาาาาาาา แต่ก็ได้แต่บอกตัวเอง ชั้นต้องกลับมาใหม่แน่นอน

วันนี้มีแพลนไปเที่ยวในตัวเมืองเชียงรายกันค่ะ แต่กว่าจะออกจากบ้านก็เกือบบ่ายสาม ไปถึงตัวเมืองก็เกือบเย็น พอดีอยู่ในช่วงงานเชียงรายดอกไม้งาม ก็ไปค่ะ

ก่อนจะเข้าไปในงานก็แวะซื้อของกินค่ะ อันนี้เป็นโดนัทขึ้นชื่อเลย เค้าบอกมาว่าอย่างกับพอนเดอริงเลยนะ พอชิมแล้วก็ จริงๆค่ะ อร่อยจริงๆ

ไปลองนะ

มุมถ่ายรูปเยอะมาก ดอกไม้ก็สวย เข้าไปแล้วสดชื่น

เดินๆอยู่ก็เจอนางฟ้า......

มีร้านขายเครื่องดื่มและขนมด้วยนะ น่านั่งมาก

ในที่สุดก็มีรูปถ่ายที่ครบทุกคน

จากนั้นเราก็ไปต่อกันที่ถนนคนเดิน

เค้าว่ากันว่าที่นี่มีหอนาฬิกาเปลี่ยนสี แต่เปลี่ยนทุก 1 ชั่วโมง(ใช่รึเปล่า ??)

จะได้เห็นไปเนี่ย พอไปถึง วิ่งข้ามถนนไป ก็ได้ยินเสียงระฆัง เฮ้ย มาว่ะ! โชคดีจัง

แล้วก็เดินไปหาของกิน ขนมเยอะมาก ซื้อมาเยอะด้วย ของฝากก็เยอะ

อันนี้เรียกว่าอะไรไม่รู้ เห็นแปลกๆก็อยากชิม มันเป็นแผ่นแป้งปิ้งแล้วสอดไส้น้ำอ้อยอ่ะ อร่อยดีเหมือนกันนะ

ร้านนี้คนต่อคิวเยอะมาก เลยไปต่อด้วยซะหน่อย

พอได้กินก็อเข้าใจว่าทำไมคิวยาว

ชอบอะไรแบบนี้จัง

มีลานให้นั่งเล่นคุยกันด้วย

เราก็เอาด้วยค่ะ ปวดขา แถมหลงกับเพื่อนด้วย โทรฯไปก็ไม่รับ จนตัดสินใจมารอที่รถดีกว่า เจอนางสองคนนั่งจ้วงส้มตำกันอยู่ อยากจะแหม่ไปให้ถึงเกาหลี ตามหาให้วุ่น 55555

แล้วเราก็ไปต่อที่มานีมีวังค่ะ แฮ่ๆ ไม่มีรูปนะ รู้แต่สนุกมาก แต่เสียดายไปถึงแล้ววงดนตรีลงซะแล้ว มีแซวบอก พรุ่งนี้มาให้ทันวงขึ้นนะ

พอได้ที่ก็กลับบ้านนอน หลับสนิทตลอดคืน

Last day

เราเป็นคนค่อนข้างนิสัยเสียอ่ะ คือถ้าไปเที่ยวที่ไหนที่สนุกแล้วพอวันจะกลับจะงอแงตลอด วันสุดท้ายนี้ไม่ค่อยตลกเลย ทั้งๆที่เดี๋ยวก็กลับไปเจอกันที่มหาลัยอยู่ดี แต่ก็นั่นแหละ เจอที่มหาลัยกับมาเที่ยวมาสร้าความทรงจำด้วยกัน มันต่างกันนี่หว่า.....

วันนี้เราแค่ไปหาอะไรกินเล็กๆน้อยๆก็พอ

ไอติมลุงชมค่ะ เค้าบอกว่าขึ้นชื่อของเชียงรายเลย (ใช่มั้ยคะ)

วันนี้เราเลยปิดท้ายทริปด้วยของหวาน

ลุย!!!!

อร่อย ราคาไม่แพง มีเนื้อครีมให้เลือก ท้อปปิ้งก็เยอะ คุ้ม!!!!

แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านเกิด หลังจากนั้นก็กลับไปใช้ชีวิตเด็กมหาลัย

สุดท้าย....

ขอบคุณเพื่อนร่วมทางทุกคน

ขอบคุณยาย แม่และลุงที่ต้อนรับและดูแลอย่างดี

ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้ทริปนี้เกิดขึ้น เป็นความทรงจำที่ดีมาก ยังคงหัวเราะ แต่ตลกทุกครั้งเมื่อนึกถึง

ก็อย่างที่เค้าบอก...."ไปไหนก็ไม่สำคัญเท่าไปกับใคร"

รัก.....

ขอบคุณที่มาอ่านจนจบ อาจจะรูปเยอะไปหน่อย แล้ววิวไม่เยอะเท่ารูปคนก็ต้องขอโทษด้วย

ถ้าอยากสอบถามเพิ่มเติม หลังไมค์มาได้ จขกท.ตอบได้ก็จะตอบนะคะ