กลับมาตั้งหลายเดือนแล้วเพิ่งจะมาเขียนรีวิว แฮะ ๆ ก็ช่วงสิ้นปีเรามีทริปเที่ยวเยอะ เลยไม่มีเวลาเขียน ตอนนี้ว่างแล้ว และไม่ทริปไหน เลยมานั่งระลึกชาติ เขียนรีวิวกันสักหน่อย ลืม ๆ ไปแล้วด้วยสิ
ย้อนเวลากลับไป เดือน กันยายน 2019 รัฐบาลออกมาตราการสนับสนุนกระตุ้นการท่องเที่ยว/ร้านค้า/ที่พัก โดยเปิดให้แย่งลงทะเบียน 10 ล้านคน แจกคนละ 1000 บาท (แต่มีข้อแม้ว่าต้องใช้ต่างทะเบียนบ้านตัวเองนะ และต้องระบุจังหวัดที่เราจะใช้ตอนลงทะเบียน) .. โดยโครงการนี้มีชื่อว่า " ชิม ช้อป ใช้ "
คิดสิคิด ว่าเราจะไปเที่ยวไหนดี ? ก่อนเปิดให้ลงทะเบียน มีโปรฯ ตั่วเครื่องบินมาพอดี เราเลยชวนน้อง ๆ ที่ทำงาน ว่าเราจะไปใช้เงิน ชิมช้อปใช้ กันที่เชียงใหม่เนอะ คืนนั้นก็จัดการจองตั๋วเครื่องบินไว้เรียบร้อย และวันต่อมาก็ลงทะเบียน ได้สำเร็จกันทุกคน อิ ๆ
ทำการบ้านมาก่อน ว่าพักที่เราเล็งไว้ เปิดให้ซื้อวอชเชอร์ จองที่พัก ร่วมโครงการชิมช้อปใช้ได้ แถมมีอายุ 1 ปี กรี๊ด !!! โชคดีเลยเป็นของพวกเรา เพราะวันสุดท้ายของโปรฯ คือวันที่เราจองตั๋วข้ามปีพอดีเย้ ๆ เกริ่นมานาน มาเที่ยวกันเลยแล้วกัน
.... 1 ปีถัดไป ไวเหมือนโกหก
29 พย. 2020 ขึ้นเครื่องเวลา 05.40 น. (เช้ามาก เรียกว่า ดูพระอาทิตย์ขึ้นบนเครื่องกันเลยทีเดียว)
ถึงเชียงใหม่ 7 โมงเช้า อากาศกำลังเย็นสบาย ๆ ดีกว่ากรุงเทพฯเยอะเลย
ออกประตูมาก็เรียกสองแถวแดง ไปหาอะไรรองท้องกันสักหน่อย ที่ร้านสภากาแฟ ค่าโดยสารก็คนละ 30 บาทขาดตัว (ห้ามเกินนี้ แต่น้อยกว่านี้ได้ ถ้าต่อราคาได้ 55)
ถึงร้านคนเยอะ ต้องรอสักครู่ ถึงจะได้ที่นั่งทาน สั่งเลย กำลังหิว
อาหารก็ทานได้ แต่กาแฟหวานมาก คาเฟอีนแทบไม่มีมาเลย ยังคงอยู่ในโหมดง่วงต่อไป ZZzzz
ทานอาหารเช้าเสร็จ รอรถแดงเพื่อจะเรียกไปเดินเที่ยวแถวประตูท่าแพเพื่อฆ่าเวลาขึ้นรถตู้ไปแม่กำปอง เวลา 11.40 น. รอรถตั้งนาน เพราะแถวร้านสภากาแฟ ไม่ค่อยมีรถแดงผ่าน เลยต้องเดินไปเรื่อย ๆ
เอ่อ!! ลืมบอกไปถ้าใครจะไปแม่กำปอง โดยไม่เช่ารถขับ ต้องจองตั๋วรถตู้ไป-กลับ แม่กำปอง ล่วงหน้าเอาไว้นะคะ (ห้ามไปซื้อหน้างานเพราะตั๋วเต็ม อดไปไม่รู้ด้วย ค่าตั๋วก็คนละ 150 บาท ไป-กลับ 300 บาท แต่มีทริคเล็ก ๆ จะบอก ถ้าเราวางแผนไปแม่กำปองแน่นอน ให้ติดตามเพจ https://www.facebook.com/Van.H...
เพราะเค้าจะจัดโปรฯ ราคาถูก เหลือ 100-120 บาท แล้วแต่ช่วง ก็ช่วยประหยัดไปได้เยอะจ๊ะ)
รอรถแดง ก็ไม่มา เลยเรียกรถตุ๊ก ๆ ไปส่งประตูท่าแพ (ถูกกว่ารถแดง เพราะ 4 คน 100 บาท)
ถึงประตูท่าแพ คนมุงอะไรกัน และต่อแถวอะไรกันหนอ ต้องตามไปดู
อ่อ จะมีอาชีพ รับจ้างต้อนนก มาหน้ากล้อง แล้วพุ่งไม้ ให้นกตกใจ แล้วนักท่องเที่ยวเดินผ่าน แล้วถ่ายภาพ
สรุป มุมนี้ ใครก็ไม่สามารถไปยืนถ่ายภาพได้ เพราะต้องเสียเงิน และต่อคิว เพื่อจะได้ภาพตรงนี้ อึ่ม
ไปถ่ายที่อื่นก็ได้ ช่วงที่ไป ยังไม่เปิดประเทศเนอะ นักท่องเที่ยวต่างชาติ ไม่มี โควิด-19 ยังไม่หายคนเลยไม่เยอะ
และก็เดินเที่ยวไปเรื่อย ๆ เจอวัดที่ไหนก็แวะไหว้พระวัดนั้น
คนไม่มีเลย
วัดสุดท้าย เพี้ยงขอให้ดวงดี ตามชื่อวัดนะ สาธุ
เดินมาสะดุดกลิ่นหอม เย้ายวน ยั่วใจจนทนไม่ไหว จึงต้องหยุดเติมคาเฟอีน กันสักหน่อย
ร้านน่ารักดี
ได้คุยกับเจ้าของร้าน ช่วงโควิด-19 ระบาด ร้านรวงปิดกันหมด เพราะไม่มีนักท่องเที่ยว ยังโชคดี ที่เจ้าของร้านไม่ได้เช่า เลยยื้อเปิดมาได้ เราเลยโชคดี ได้กินกาแฟ หอม ๆ อร่อย ๆ กัน
และเยื้อง ๆ ร้านมีร้านอาหาร รถเข็น 1 เจ้า เราเลยฝากท้องกับร้านนี้ บอกเลย รสชาติอร่อย แถมราคาไม่แพงด้วยค่ะ
ใกล้ได้เวลา ขึ้นรถตู้ ก็เรียกรถแดง ไปส่งกาดวโรรส ระยะทางไม่ไกล ลุงคนขับใจดี ลดให้ 20 บาทเหลือ 4 คน 100 บาท
จุดขึ้นรถตู้จะอยู่ริมแม่น้ำปิง หลังตลาดวโรรส ช่วงที่มารอรถ สามารถหาซื้อของฝาก ของกินได้ เช่น หมูยอ แคปหมู น้ำพริกหนุ่ม ดอกไม้ สตอเบอร์รี่ (เทียบราคาหลายๆ ร้านก่อนซื้อ)
ไปรอขึ้นรถกันดีกว่า
จองก่อน ก็จะได้คิวขึ้นรถก่อน เลือกที่นั่งได้ก่อนใคร อิ ๆ ... ย้ำ ห้ามมาขึ้นหน้างาน เพราะที่นั่งเต็มตลอด
ถ้าใครมีเวลาเหลือก่อนรถออก สามารถไปเที่ยวน้ำพุร้อนสันกำแพงก่อน ก็ได้ ตามรีวิวที่เราเคยไปมาค่ะ
จากท่ารถตู้ไปบ้านแม่กำปอง ใช้เวลาเดินทาง 1.45 ชม. หลับไปจ้า ZZzzz
จุดจอด รับ-ส่ง จะอยู่ตรงนี้จ้า ส่วนเที่ยวเดินรถ ไปดูกันในเพจได้เลย
ในเมืองคนไม่มี แต่ที่ไหนได้ มากองกันอยู่บนนี้ พระเจ้า ! คนเยอะมาก รถเยอะ คนเยอะ เดิน ๆ ระวังรถกันด้วยนะคะ
จากท่ารถ ต้องเดินเท้าไปยังบ้านพักเรา ฮึบ ๆ ส้นสูงอย่าใส่มา เน้นผ้าใบ ที่พื้นใหม่ ๆ หน่อย เพราะเวลาเดินทางชัน จะได้ไปลื่น
เดินผ่านจุดวุ่นวาย คนเยอะ ตาก็เล็ง ไส้อั่วไว้ เดี๋ยวมาจัด
ชันดีจัง อย่าเอาของมาเยอะ เวลาแบกเป้ มันจะหนัก 55
และก็ถึงที่พักของเรา ที่ที่คุ้นเคย
บ้านอิงดอย แม่กำปอง
หมดสภาพกันไปเลย กว่าจะถึง 55
เชื่อไหมว่าจากคนเยอะ ๆ ด้านล่าง แต่ถ้าคุณมาพักที่นี่ เหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่งเลย เพราะสงบเงียบ เป็นส่วนตัวมากกกก
ไปดูห้องพักกัน วันนี้ เราเลือกห้องบ้านกาแฟ นอนรวมกันเลย 4 คนจะได้คุยกันได้ทั้งคืน
สาเหตุที่เราเลือกพักที่นี่ 2 หน เพราะชุดเครื่องนอน หมอน ผ้าห่ม ผ้าขนหนู เค้าหอมมาก ไม่เหม็นเลย ^_^
ถึงไม่มี ทีวี ตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร เพราะมาหน้าหนาว ตู้เย็นไม่ต้องใช้แน่นอน (ขนาดน้ำยังไม่อยากอาบเลย 55)
ห้องน้ำกว้าง
เปิดทีวี เห็นแต่ภาพดาราขายของ แต่ถ้าเปิดหน้าต่างที่แม่กำปอง จะได้เห็นภาพแบบนี้ ♥♥
นอนเล่นสักพัก ให้หายเหนื่อย แล้วออกไปเดินเล่นรอบ ๆ หมู่บ้านกัน
ข้าง ๆ ที่พักจะมีร้านกาแฟ ข้ามธารน้ำตกกัน
บรรยากาศดีเว่อร์
และเดินขึ้นไป ชมวิวหมู่บ้านกัน
เค้กเค้าอร่อยดีนะ
มุมมหาชน กว่าจะรอคนหมด
และเดินลงมาข้างล่าง บ้าง
ร้านค้าเยอะมาก ๆ เยอะจนตกใจ ขนาดมาต้นปี ร้านยังไม่เยอะขนาดนี้เลย
มุมถ่ายรูป ยังมีเยอะอยู่
ช่วงที่มาคนเยอะ แต่จะถ่ายยังไง ให้ไม่มีคน
อดทนรอ จนกว่าคนจะเดินไปหมด
อุโบสถกลางน้ำ
มาหาไส้อั่วแม่นิ่มทาน .... แน่นอนเย็นขนาดนี้แล้ว ก็หมดนะสิ เลยต้องพึ่งแบบนี้ทาน ก็อร่อยดีนะ
ไข่ป่าม
เดินหาของทานได้สักพัก ก็กลับที่พัก ไปทานอาหารเย็น (อาหารเย็น+เช้า รวมในที่พัก)
วิวดี ๆ อากาศเริ่มเย็น
เงินที่ซื้อวอเชอร์เหลือ เลยจัด craft soda มาดื่มดู
ทานข้าวเย็นเสร็จ ฟ้าเริ่มมึด อากาศเริ่มหนาว เลยอยากทานอะไรร้อน ๆ เดินออกมาใกล้ ๆ ที่พัก จัดหมูกระทะสักชุดแก้หนาวดีกว่า
เดินลงมาจากบ้านอิงดอย ร้านจะอยู่ซ้ายมือ ไม่ไกล ๆ
เราอิ่มข้าวมาแล้ว เลยสั่งแค่นี้ เอาแค่ชุดเดียว เอาแค่หายอยากพอ
และกลับที่พัก เข้านอน พรุ่งนี้ไม่ไปชมพระอาทิตย์ขึ้น เพราะคิดว่าคนเยอะ นอนตื่นสาย ๆ ดีกว่า
กลางคืน เงียบ ๆ สวย ๆ
อรุณสวัสดิ์ ... อากาศหนาวดี ขนาดมาเดือนนี้ ยังขนาดนี้ ถ้ามาเดือนธันวาคม-มกราคม จะขนาดไหนหนอ
เช้านี้ รับกาแฟร้อน ๆ คลายหนาวสักแก้วไหม
ฝั่งตรงข้ามบ้านพักเรา บ้านสำราญชน ที่พักก็สวยดี เคยถ่ายทำภาพยนต์ เราก็เคยมานอนแล้ว 1 ครั้งแนะนำอาหารเย็นอร่อย
ที่เราชอบมาพักที่นี่เพราะ อาหารเช้าจะเป็นข้าวต้ม (อร่อย) และแถมกาแฟสด 1 แก้ว ร้อน/เย็น ขอบอกว่า เมนูกาแฟ ที่นี่อร่อยทุกเมนูจ้า
สั่งชาร้อน มาเรียกความอบอุ่น ระหว่างนั่งคุยกันเพลิน ๆ
ความสุขของการมาเที่ยว ไม่ต้องเน้นไปเที่ยวเยอะ ๆ ขอเพียงแค่ 1 สถานที่ ที่ถูกใจ แค่นั้นก็พอ
และนั่งคุยกับเจ้าของที่พักไปเพลิน ๆ ได้ของฟรี มาชิมอีก 1 ขวด 55
ก่อนกลับ ซื้อกาแฟสด มาดริปต่อที่บ้าน ไม่ได้เชียร์ แต่ของเค้าดีจริง
สาย ๆ เช็คเอ้าท์ เดินไปทานส้มตำ ขนมจีนน้ำเงี้ยว ไก่ย่าง ไส้อั่ว ร้านแม่นิ่ม มาทีไรก็ต้องทานให้ได้ เพราะอาหารที่นี่อร่อยทุกอย่าง บ่าย ๆ ก็หมดแล้ว คนเยอะมาก แต่ก็ต้องรอนะไม่นาน เค้าทำเร็วอยู่
เนื้อเน้น ๆ ไม่มีมัน เครื่องเทศเข้ากัน พูดไปก็น้ำลายไหล
และไปรอขึ้นรถที่เดิม เดี๋ยวนี้เค้ามีบริการ แม่กำปอง-ม่อนแจ่ม หรือ ม่อนแจ่ม-แม่กำปอง แล้วนะ สะดวกสบาย ไม่มีรถเที่ยวได้นะเออ
รถตู้ออกจาก แม่กำปอง 13.20 น. ขากลับเร็วกว่าขามา ถึงกาดวโรรส บ่าย 2 กว่า ๆ ขากลับเมารถกันซะ เพราะคนขับ ขับเร็วไปหน่อย 55
ช่วงที่นั่งพัก ก็ได้คุยกับคนขับรถแดงแถวนั้น ว่าเวลาเหลือ (ขึ้นเครื่อง 23.00 น.) จะไปนั่งชิว ๆ ที่ chom cafe แล้วกลับมาเดินเล่นแถวนิมมาน แล้วส่งสนามบิน คิดค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ คนขับบอก เหมา 500 บาทแล้วกัน ช่วงโควิด อะไรทำได้ ก็รับไว้ก่อน ดีกว่าว่างงานเนอะ
ถึงแล้ว
ชมคาเฟ / chom cafe เชื่อไหมว่าดังมากจากนักท่องเที่ยวจีน ชอบมาถ่ายรูปที่นี่กัน
เพราะร้านตกแต่ง ได้สวยงาม ยิ่งใส่เดรสสีขาว คนใส่จะเหมือนนางฟ้า ในเทพนิยาย เลยเป็นที่นิยมมากัน
ก่อนไปต้องจองคิวล่วงหน้า แต่เราไปวันธรรมดา ไม่ใช่เวลาพีค เลยไม่ต้องจอง โชคดีไป
ตรงปก สวยงาม ตามท้องเรื่อง จริง ๆ แหละ
จัดสวนได้สวยดี ชอบ ๆ
ไปชิมอาหารกันมั่ง มื้อนี้แต่ละคนเน้นเครื่องดื่มเปรี้ยว ๆ แก้เมารถ 55
รถแดงพาหนะของเรา
แล้วไปเดินเล่นนิมมานฯ กันต่อ
มีหลายซอย เดินจนเมื่อย หาอะไรกินดีกว่านะ .. ข้าวซอยนิมมาน
มาเหนือ ก็ต้องอาหารเหนือเนอะ
หิวใช่ไหมตอนสั่ง 55
จากนั้นก็โทร.เรียกรถแดง ไปส่งสนามบิน กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ
ขอบคุณรัฐบาลที่ออกค่าที่พัก+ค่ากินให้ฟรี ขอบคุณบ้านอิงดอยที่ ออกโปรฯ ร่วมกับรัฐบาล ขอบคุณมิตรภาพดี ๆ แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าจ้า
ค่าใช้จ่าย
แตงโมเนื้อทราย
วันอาทิตย์ที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2564 เวลา 18.40 น.