“ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ...ขณะนี้เรือของเรากำลังทำการเทียบท่าที่ท่าเรือเกาะเต่า ท่านผู้โดยสารท่านใดที่มีจุดหมายปลายทางที่นี่ ขอให้ใช้ประตูด้านหลังเรือเป็นทางออก สำหรับสัมภาระของท่าน เจ้าหน้าที่จะ... !@#$*&)(#%#&...." เสียงเจ้าหน้าที่บนเรือประกาศจุดหมายปลายทางแรก ขณะเดียวกัน ผมที่ตอนนั้นกำลังนั่งงัวเงียอยู่บนเรือ เหลือบไปเห็นวิวด้านนอกผ่านหน้าต่างเรือ ถึงกับตาลีตาเหลือก รีบวิ่งออกมาดูนอกเรือเลยทีเดียว
“เห้ยยย!!! เกาะเต่า ทำไมดูแล้วมันโคตรชิวเลยวะ" น้ำสีฟ้าคราม ตัดกับวิวเกาะที่พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา มีต้นมะพร้าวแทรกตามแนวเขาเป็นหย่อมๆ ให้ความรู้สึก Tropical มากกกกกกกกกกกกก
“สำหรับท่านผู้โดยสารที่มีจุดหมายปลายทางเป็นเกาะพะงัน กรุณานั่งอยู่กับที่ เกาะพะงันจะเป็นปลายทางต่อไป...."
และผมก็ต้องกลับมานั่งที่เดิม เพราะครั้งนี้ผมตีตั๋วมาเกาะพะงัน แต่ก็บอกกับตัวเองว่า จะต้องมาเกาะเต่าให้ได้ ชิวขนาดนี้ กลับจากทริปเกาะพะงันแล้วจะต้องรีบหาวันหยุดมาเกาะเต่าให้ได้เด็ดขาด!!!!!!
และทั้งหมดนี้เป็นที่มาของทริปชิวที่สุดในแปดล้านโลกของผมทริปนี้......
“เกาะเต่า"
แวะมาพูดคุยกันที่นี่นะครับ
https://www.facebook.com/gohangaround
และแล้วก็....
.
.
เอาวะ!!!!!! ไปมันเสาร์-อาทิตย์เนี่ยแหละ ขึ้นรถศุกร์เย็น กลับวันจันทร์มืดๆ ลางานวันนึง จบ!!! ง่าย!!!!! ไม่ต้องเสียเวลารอ
สองอาทิตย์ให้หลัง
ปะ...ลุย!!!!
สำหรับการเดินทางไปเกาะเต่า ผมแนะนำให้อ่านกระทู้เกาะพะงันของผมนะครับ เหมือนกันเป๊ะ แค่เกาะเต่าถึงก่อน
http://pantip.com/topic/35232477
เกาะเต่า...วันแรก
จนกระทั้ง...
.
.
“Taxi ?"
“แท็กซี่"
“แท็กสี้ ?"
“แต๊กซี่ ?"
“แท้กกกซรี่"
“แท็กซี่มั๊ยน้อง"
“Do you need taxi?" “
“แท็กซี่มั๊ยครับ"
“แท็กซี่มั๊ยพี่"
“!@#$%^&@#$$%^&*()(*&^%$#)_@#$%^&*(
หมู่มวลมหาพี่ๆ แท็กซี่ ทั้งไทย และพม่า ยืนชูป้ายหันหน้าเข้ามาทางท่าเรือคอยตะโกนเรียกลูกค้า ด้วยภาษาไทยในสำเนียงที่ตัวเอ็งถนัดกันอย่างคับคั่ง นึกภาพไม่ออก ให้นึกถึงเวลาที่บรรดาติ่งๆ ทั้งหลาย มารอรับศิลปินในดวงใจที่สนามบินยังไงอย่างนั้น 5555 ต่างกันนิดเดียว ตรงที่พี่ๆ เค้าไม่กรี๊ด ไม่ขอลายเซ็นผม ฮ่าๆๆๆ (แซวเล่นนะคร้าบบบบ)
แต่ทุกคนใจดีนะครับ เท่าที่ผมสัมผัส ถามอะไรก็เต็มใจตอบ เต็มใจให้ข้อมูล บอกว่าไม่ ก็ไม่มีตื๊อให้อึดอัดใจครับ สบายๆ
“กรูต้องไปไหนต่อวะเนี่ยยยยยยยยยยยย"
มึนๆ งงๆ แต่ที่รู้คือหิวมากกกกกกกกกก สายป่านนี้แล้วยังไม่ได้กินข้าว เดินออกจากท่าเรือ กำลังงงๆ หาข้าวกิน ก็มีพี่แท็กซี่คนนึงกำลังเดินกลับบ้านพอดี เห็นผมท่าทางเพิ่งมาถึง แกเลยเดินมาถามไถ่ คุยไปคุยมา ที่บ้านพี่เค้ามีให้เช่ามอเตอร์ไซค์อยู่ด้วยพอดี วันละ 200 บาทไทย ไม่มีมัดจำห้าพงห้าพันอะไรอย่างที่เลื่องลือมา ไม่มียึดบัตรประชาชน ไม่มีพิธีรีตรองอะไรเลย
เอาสิครับ รอไร!!!!!!
ไม่ทันได้เดินหา ไม่ทันได้ลำบากอะไรเลย เริ่มมาก็สวยละ
จากนั้นก็แว๊นเอากระเป๋าไปเก็บที่ที่พักที่จองไว้ อ้ออ!! ลืมบอกไป ผมพักที่หาดทรายรี หาดยอดฮิตของเกาะเต่า (ขออณุญาติข้าม ไม่พูดถึงส่วนของที่พักไปนะครับ ที่พักบนเกาะเต่ามีเยอะมาก ตั้งแต่โฮลเทลราคาหลักร้อย ไปจนถึงรีสอร์ทหรูราคาหลักหมื่น ต่อให้ไม่ต้องจอง วอร์คอินมารับรอง ยังไงก็ยังมีที่นอน) เช็คอินเสร็จ กินข้าวเสร็จ ได้เวลาลุยกันจริงๆ ละครับ
อย่างที่บอกตั้งแต่แรก ทริปนี้ผมไม่ได้เน้นอะไรมาก แค่อยากมาชิว ฉะนั้น พลงแพลนไม่ต้องถามถึง…ไม่มีจ่ะ ฮ่าๆๆๆ จะมีก็แต่ข้อมูลคร่าวๆ จากที่อ่านๆ มาตามรีวิวแทรกอยู่ในสมองเล็กๆ ปนกับขี้เลื่อยแค่นั้น กะมาจิ้มแผนที่เอาล้วนๆ แหะๆ
และจิ้มมาที่แรก…
Freedom Beach!!!
มาถึงจอดรถ ละเดินต่ออีกนิด...
….
และ...
ผ่างงงงงงงง!!!!!!!
.
.
.
ยืนดูวิวด้านบนนี้ก็ชิวอิ๊ปหายแล้วครับ
ปะ...ลงไปด้านล่างกัน
ว่าแล้ว...หาอะไรดื่ม ดับกระหายกันหน่อยดีกว่าครับ
ฮ๊า!!! ชื่นใจจริงๆ รู้สึกมีความสุขกับชีวิตตัวเองตรงนี้ และตอนนี้จริงๆ ครับ ไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องคอยฟังคำสั่ง หรือเอาอกเอาใจใคร อยากทำอะไรก็ทำ และถึงแม้ว่าผมเลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆ ตอนนี้ แต่มันกลับไม่รู้สึกเสียดายเวลาเลยซักนิด
....
ออกจะมีความสุขซะด้วยซ้ำ
......
แค่นั่งเฉยๆ เดินไปเดินมา นั่งโง่ๆ อยู่อย่างนั้น
แค่นั้นจริงๆ....เพลินนน
พอเริ่มกรึ่มๆ ได้ที่ ก็เริ่มง่วง ฮ่าๆๆๆๆ บวกกับยังเพลียจากการเดินทางอยู่ ก็เลยกลับไปหลับซักงีบ แล้วค่อยออกมาดูพระอาทิตย์ตกกันตอนเย็น
คร้อก!!....Zzzzzz……..
5 โมงเย็น!!!!!!
เห้ยย!!! 5 โมงเย็นแล้ว ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมากระวนกระวาย ตายๆๆๆๆๆ จะทันดูพระอาทิตย์ตกมั๊ยเนี่ยย รีบอาบน้ำ แต่งตัว ละจิ้มๆๆๆๆ ในแผนที่ว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกที่ไหนดี ลนลานกลัวจะไม่ทันถ่ายรูปพระอาทิตย์ตก
สุดท้ายก็จิ้มมั่วๆ มาตกที่....อ่าวหินวง!!!!!
รีบแว๊นมอเตอร์ไซค์ไปตามแผนที่อย่างไว เส้นทางนี่โหดมากครับ มันจะเป็นทางเล็กๆ แคบๆ และก็ชันนนนนนนนนนนนนนนนนน น.หนูนี่ให้ไปเลยแปดสิบล้านตัว ผมนี่ขับไปหวิวไป ตอนขับไปก็ไม่เท่าไหร่ เพราะมันเป็นขาขึ้น
แต่ในใจตอนนั้นก็คิดอยู่ตลอดเวลา
“เดี๋ยวกรูจะลงยังไงวะเนี่ยยยยยยยยยยย"
ขับรถไต่เขามาเรื่อยๆ สุดท้ายมาเจอบาร์ บาร์นึงชื่อว่า Coco View Bar อยู่บนยอดเขา และทางข้างหน้าเป็นทางลงที่จะลงไปอ่าวหินวง ซึ่งชันมหาโหดมากกกกกกกกกกกกกก ผมเลยตัดสินใจยกธงขาวไม่ไปต่อ
เอาจริงๆ ไม่ใช่เพราะทางน่ากลัว
…..
แต่เป็นเพราะผมรู้ว่า มีบาร์ มันต้องมีเบียร์ เลยต้องแวะ ฮ่าๆๆๆๆ
“พระอาทิตย์อยู่ไหน…หรือตกไปแล้วว??"
ถามพี่ที่บาร์
“อ่ออน้อง ฝั่งนี้เค้ามาดูวิวพระอาทิตย์ขึ้นกัน อยากพระอาทิตย์ตก ก็หันหลังไปหาดฝั่งนู้น โน้นนนนน"
!@#$%^&*()(*&^%$#@*&^%$%^&*
....
ใช่ครับ...ผมมาผิดทิศ
แม่เจ้าประคู๊ณณณณณณณณณ อุตส่ารีบ ลนลานแทบตาย เพื่อมาดูพระอาทิตย์ตก แต่เจือกมาผิดฝั่ง!!!!!!
แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี เพราะวิวบนบาร์ มันปัง!!! อลังการล้านแปดมาก!!!!!!!
....
ว่าแล้วก็....ขอเบียร์ป๋อง!!!! แหะๆ
เจ๋งมั๊ยล่ะ...เกาะเต่า
.....
เสร็จจากตรงนี้ก็ลงมาหาข้าวกิน แถวๆหาดทรายรีนั่นแหละครับ ร้านเยอะมาก ทั้งร้านโลคอล และร้านสำหรับนักท่องเที่ยว ให้เลือกกันหลากหลายเลยทีเดียวครับ ราคาก็แตกต่างกันไป เท่าที่ผมเจอก็ราคาอาหารตามสั่งจะเริ่มต้นที่ 60 บาท
ราตรีสวัสดิ์........
Zzzzzz……
เกาะเต่า...วันที่สอง
วันนี้เราจะไปดำน้ำรอบเกาะกัน!!!!
แต่ถ้าคิดจะมาชิวแล้ว...
ต้องไม่พลาดตื่นเช้ามาเดิน สูดลมทะเลยามเช้า ริมหาดทรายรีเป็นอันขาด
แสงแดดยามเช้า จะสาดส่องมาจากอีกฝั่งของเกาะ อีกทั้งแนวต้นมะพร้าวและต้นสนริมหาดช่วยบดบัง ทำให้พื้นที่บริเวณริมหาดทรายรีในยามเช้า โดนแดดส่องแค่ประปราย ซึ่งนั่นหมายถึงอากาศจะไม่ร้อน ออกแนวเย็นสบายเพราะลมพัดตลอดซะด้วยซ้ำ ฟินเฟร่อ เวอร์หนักมากกกก
....
สบายใจจัง....
ทะเลยามเช้า ลมเบาๆ แสงแดดอ่อนๆ ภาพพระเอกจูงมือนางเอก เดินเอาเท้าจุ่มน้ำ คุยกันกระหนุงกระหนิง มักปรากฏณ์ให้เราเห็นอยู่เสมอๆ ในละครหลังข่าวตั้งแต่เด็กจนโต จนเป็นภาพที่ฝังอยู่ในหัวผมมาจนถึงตอนนี้
...
แต่ผมมาคนเดียว...เหงาเลย
ผมเดินกลับมานั่งรอรถตรงจุดนัดพบ ได้นั่งเฉยๆ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ปล่อยอารมณ์ให้ไหลไปกับบรรยากาศดีๆ แบบนี้ เบียร์เย็นๆ ซักป๋อง....
ไม่ปงไม่ไปมันละ ดำน้ำ!!!
.
.
..
….
ผมล้อเล่น!!!! ฮ่าๆๆๆ
ซักพัก รถก็มารับไปที่ขึ้นเรือ
เย้...ได้ไปซักที
....
ชิวสึส ยู้วฮูววววว......
....
ผลงานศิลปะจากธรรมชาตินี่มันมหัศจรรย์จริงๆ
....
เดี๋ยวแมร่งบาดตรีนนนน !!! ฮ่าๆๆๆๆ
.
.
....
บ้า เดี่ยวปะการังพังหมด กว่าจะโตได้ ใช้เวลานานนะครับ (จำเค้ามาพูด ไม่ได้รู้อะไรขนาดนั้น ฮ่าๆๆๆ)
“เชี่ยย กรูถ่ายไรมาวะเนี่ยยยย!!!!"
ถ่ายไม่เป็นจริงๆ ไม่รู้ต้องถ่ายมุมไหน เล็งกล้องอะไรยังไง ยากแฮะ ที่เห็นของจริงสวยๆ ดันถ่ายรูปออกมาห่วย เลยมีรูปใต้น้ำที่พอเอามาให้ดูได้แค่ 2 รูปถ้วนนนนนน!!!
....
กราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคร้าบบบบ...กราบบบบบบบบ
ฝ. ทั้งลำ!!!!!!!!!!!
ทั้งลำมีคนแค่ไทย 4 คน จากทั้งหมดประมาณ 25 คน คือลุงกัปตัน ผม และคู่รักคู่นึง
ไกด์ก็เป็นลุงฝรั่ง จากสำเนียงน่าจะอเมริกัน มุกแกเยอะครับ ช่วยสร้างบรรยากาศบนเรือ และเรียกเสียงหัวเราะให้พวกเราตลอดทั้งทริปเลยทีเดียว
เจ๋งปะล่ะ....
ส่วนสาวๆ คนไหนจะบวกฝ. ก็ดูดีๆ นะครับ มีทั้งมาคนเดียว มากันเป็นกลุ่ม และมากับแฟน เอาเป็นว่าที่มากับแฟนถึงจะทำอะไรไม่ได้อย่างน้อยอย่างที่หวังก็ส่องวนๆ ไปครับ ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนผมไม่ใช่สายนั้น
....
ขอส่องเมียฝ. เงียบๆ ไปคนเดียวละกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
ล้อเล่น!!!! บรรยากาศบนเรือตอนนั้นมันสนุก ทุกคนเป็นกันเอง ราวกับรู้จักกันมานาน อีกทั้งวิวรอบๆ เกาะเต่ามันดึงดูดใจกว่านั้นเยอะครับ
เชิญ...ตามอัธยาศัย!
....
นอนได้ไง!!! View point รออยู่!!!!
อ้อ! ลืมบอกไป บนเกาะนางยวนมีบ้านพักด้วยนะครับ จากที่ฟังๆ มา ตอนเย็นหลังจากที่นักท่องเที่ยวขาจรกลับกันหมด เหลือแต่แขกที่มาพักบนเกาะ บรรยากาศเปลี่ยนไปราวกับเป็นเกาะส่วนตัวไปเลยครับ เงียบ และสงบมาก เหมาะกับคู่รักมาพักผ่อนเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งพอผมมาเห็นของจริง ผมก็เห็นด้วยครับ
….
มีหวังนั่งกอดเข่าร้องไห้ตาย ฮ่าๆๆๆ
…
ผมต้องเดินลุยเข้าไปในป่า!!!!
ซึ่งเป็นทางขึ้นเขาที่ชันมากกกกกกกกกกกก คือทางเดินเค้าก็ทำเป็นบันไดคอนกรีตไว้แหละครับ แต่ปัญหาคือมันชัน อากาศก็ร้อนอยู่แล้วด้วย หยุดพักซะหลายรอบเลยกว่าจะถึง และที่สำคัญเมื่อสุดทางเดิน มันจะต้องปีนหินก้อนใหญ่ๆ สูง แบบชิ่งไปชิ่งมา เพื่อขึ้นไปที่จุดชมวิว ซึ่งมันจะไม่ค่อยยากเท่าไหร่ถ้าวันนั้นผมใส่รองเท้าที่ไม่ใช่รองเท้าแตะ ที่คอก็ไม่มีกล้องถ่ายรูปคล้องอยู่ ไหล่ขวาไม่ได้ห้อยกระเป๋า
….
ทุลักทุเลโคตร!!!!
ข้างบนนี้พื้นที่ไม่ได้เยอะ พอแค่ให้คนยืนกันคร่าวๆ ประมาณ 7-8 คนก็แน่นละ ฉะนั้นอย่าหวังว่าขึ้นมาถึงแล้วจะได้นั่งพักชมวิวชิวๆ เป็นชั่วโมงๆ เพราะคนทยอยขึ้นกันมาเรื่อยๆ ข้างบนที่อยู่อยู่แล้วก็ต้องรีบๆ ถ่ายรูป ถ่ายเสร็จก็รีบลง ได้อยู่ซัก 5-10 นาทีผมว่าก็เยอะละครับ
หลังจากลงมาจุดชมวิว ด้วยอากาศที่ร้อนมาก ผมก็เดินเล่นดูนู่นดูนี่ไปเรื่อยอีกนิดหน่อย ก็หลบมานั่งพักที่ศาลาละครับ สู้แดดไม่ไหว ขนาดควักตังเดินไปจะซื้อเบียร์มานั่งจิบ ยังต้องยอมเปลี่ยนใจเป็นน้ำอัดลม ยอมแพ้จริงๆ ฮ่าๆๆ
จบจากเกาะนางยวนก็นั่งเรือกลับไปถึงเกาะเต่าซักประมาณสี่โมงครึ่ง ผมก็รีบอาบน้ำอาบท่า เดี๋ยวจะต้องออกตามล่าหาที่ชมวิวพระอาทิตย์ตกเกร๋ๆ ให้ได้
...
หลังจากที่วันแรกผมไปผิดฝั่ง -.-
ซักประมาณห้าโมงครึ่ง ผมรีบแว๊นมอเตอร์ไซค์ออกหาที่ชมวิวพระอาทิตย์ตกอย่างที่บอกไว้ตอนแรก ขับออกมาจากที่พัก เหลือบไปเห็นป้ายอะไร ซันเซ็ทๆ บาร์ๆ เนี่ยแหละ จำชื่อไม่ได้ แต่จากชื่อแล้วมันต้องใช่แน่ๆ ขับขึ้นไปเลยจ้า ทางนี่ชันโหดมากกกกกกก ชันแบบตรงๆ ขึ้นไปยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาอีกแล้ว ในใจคิดอีกแล้ว
“แล้วกรูจะลงยังไงฟระเนี่ยยยยยย"
ขึ้นไปถึง...ไหนวะ บาร์????
เห็นแต่ป่า กับรั้วไม้เก่าๆ หันไปเจอพี่คนนึง ถามไถ่ได้คำตอบแบบปวดร้าวสั้นๆ ว่า....
“เค้าปิดไปนานแล้วน้อง"
ไอส๊าดดดด กูโดนอีกแล้วววว เสี่ยงตายขึ้นมา ร้านเจ๊งงงง!!!!!!!!!!!
.
.
ลงๆๆๆๆๆ หันหัวรถกลับ...ผ่างงงงง!!!!!!!!
แต่เดี๋ยวนะ...เห็นเมฆครึ้มมาไกลๆ หลังภูเขาลูกนั้น ตายละหว่า ฝนกำลังมา เอาเข้าจริงๆ ไม่ใช่ฝนหรอกครับ มันพายุชัดๆ เห็นท่าไม่ดีผมก็เลยรีบบึ่งลงกลับที่พักก่อนที่ฝนห่าใหญ่จะมาถึง เห็นทางลงมั๊ยครับ ของจริงมันชันถึงขนาดผมกำเบรคจนจมสนิทรถก็ยังไหลลงเร็วราวกับลูกบอลกลิ้งลงจากเนิน กดดันโคตรๆ กว่าจะถึงข้างล่าง ฮ่าๆๆๆ
....
เบียร์ที่นี่ราคาถูกที่สุด เท่าที่ผมตระเวนตามล่ามาบนเกาะเต่า มีของดีอยู่ใกล้ตัวแท้ๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สุดท้าย...ลมพายุห่าใหญ่ก็พัดผ่านไป เหลือแค่ฝนโปรยปรายให้ผมได้นั่งมอง....
ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนชอบเวลาฝนตก ชอบกลิ่นดิน กลิ่นหญ้า ชอบอะไรที่มันชุ่มชื้น ถึงแม้บางครั้งมันจะเฉะแฉะก็เถอะ
บ่อยครั้งที่ฝนตก หลายๆ กิจกรรมที่เราคิด เราวางแผนไว้ก็จำเป็นต้องหยุด หยุดเพื่อรอฝน....
สำหรับผมในตอนนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรที่ฝนตก
.
.
บางทีได้หยุดบ้าง...ก็ดีเหมือนกัน
ภาพพระอาทิตย์ตก สาดทอแสงย้อมสีท้องทะเลให้เป็นสีทอง สิ่งที่ผมคาดหวังว่าจะต้องได้เห็นในตอนท้ายสุดก่อนบอกลาเกาะเต่าในวันพรุ่งนี้ กลับกลายเป็นเพียงแค่ภาพท้องฟ้าสีครึ้มหม่น...
ฝนกำลังตกแข่งกับพระอาทิตย์...ลมแรงปะทะหน้าผมตลอดเวลา
ผมนั่งมองมันอยู่อย่างนั้น....
บรรยากาศตอนนี้คงทำอะไรได้ไม่มากไปกว่านั่งคิดถึงเรี่ยวราวที่ผ่านมา อะไรคือความสุข ความพึงพอใจ และทำไมต้องเป็นเราที่มานั่งอยู่ที่นี่คนเดียว...คิดถึงใครบางคน
หลายๆ ครั้งที่บรรยากาศโดยรอบ ก็ทำให้เรารู้สึกเหงาอย่างไม่ตั้งใจ แต่ผมก็เชื่อมาตลอดว่า
.....
“ความเหงาไม่เคยทำร้ายใคร....ความคิดถึงต่างหากที่ทำร้ายเรา"
ผมนั่งอยู่ตรงนี้จนดึก ก็กลับเข้าไปเก็บของ เตรียมตัวบอกลาเกาะเต่าในวันพรุ่งนี้ พูดตรงๆ หลงรักเกาะเต่าหัวปักหัวปำจริงๆ สัญญากับตัวเองว่ายังไงก็จะต้องกลับมาอีก ใครไม่เคย...อย่ามัวรอ
....
ลองไปดูแล้วจะคิดแบบเดียวกับผม
สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบ ขอบคุณที่ให้กำลังใจกัน
หวังว่าวันนึงเราคงได้เจอกัน....ที่เกาะเต่า
จนกว่าจะพบกันใหม่....สวัสดีครับ
ปล. ค่าใช้จ่ายคร่าวๆ ที่จำเป็น
ค่ารถ+เรือจากกรุงเทพ ไป-กลับ: 2,200 บาท
ค่าเช่ามอเตอร์ไซค์: วันละ 200 บาท (เช่า 2 วัน)
ค่าที่พัก(รีสอร์ท): ประมาณคืนละ 1,000 บาท (พัก 2 คืน) [โฮสเทลจะแค่หลักร้อย]
ค่าอาหาร: ตีว่ามื้อละ 70-100 บาท (อาหารตามสั่ง)
Go hang around
วันจันทร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.27 น.
