18th April 2023
เหมือนคนกระหายหาการท่องเที่ยว
คือวันที่สองของการพักที่ญี่ปุ่น แม้จะวันที่สอง
แต่เป็นวันแรกที่ได้ว่างได้เที่ยวนอกเหนืองานในตารางที่ยังไม่แน่นทั้งวันเหมือนสัปดาห์ที่สอง
เที่ยวล่าแต้ม แม้ค่ำแล้วยังจะออกจากบ้านพัก เที่ยวเหมือนอยากจะสำรวจฟุกุโอกะมันซะให้ทั่ว ๆ ในวันเดียว
คือแค่วันเดียวในฟุกุโอกะก็สามารถแยกเขียนบล๊อกได้ถึง 5 บล๊อกเลยจร๊ะ คงเป็นที่เที่ยว ที่สุดท้ายของวันที่สองที่พักในฟุกุโอกะ ในขณะที่โฮสยังนั่งทำงาน เราก็ออกไปเที่ยวโน่น นี่ นั่น พอกลับเข้าบ้านพักราว 4 โมงกว่า โฮสก็ยังทำงานกันอยู่
ในขณะที่โฮสญี่ปุ่นหน้าดำเคร่งเครียดทำงานต่อจนเย็น เราคนไทยแอบย่องกันเงียบ ๆ แบบเกรงใจออกบ้านตอนเกือบจะ 6 โมงเย็น เพราะอยากดูแสงเย็นที่หาดโมมิจิ และที่ติดกันนั้นยังเป็นที่ตั้งของหอคอยฟุกุโอกะอันเลื่องชื่อ ไม่ได้เราจะพลาดที่นี่ไม่ได้ ที่สำคัญที่สุด ห่างบ้านพักแค่ 1.3 กม. แต่ตอนนั้นยังเป็นคนไทยรักการนั่งรถอยู่
ไปสถานีฟูจิซากิ แล้วเกาะบัสนิชิเท็ตสึ 306 ไปไม่กี่ป้ายก็ถึง Fukuoka Tower Bus stop ลงเดินตรงดิ่งไปหาดโมมิจิดูสิว่าจะสวยแค่ไหน
แสงเย็นก็จะประมาณนี้ คือหกโมงกว่าแล้ว
ตะวันยังไม่ตกดิน ช่วง จขบ.ไป ตะวันตกดินราว ๆ ทุ่มเกือบสองทุ่มค่ะ
ที่ตรงนี้เรียกว่า Morizon
เป็นโซน Wedding Private Zone ที่ตั้งยื่นลงไปในทะเลตรงโมมิจิ บีช ค่ะ
แขกที่ร่วมงานเท่านั้นจะเข้าไปตรงตึกได้ แต่โซนด้านนอกตึกก็จะมีร้านไอติม ร้านอาหาร ร้านเหล้า ไว้ซื้อไปนั่งดื่มชิลล์ริมหาดได้
ภาพด้านล่างหอคอยฟุกุโอกะอีกมุม หากมองจากโซนโมมิจิ บีช
เราแวะโมมิจิ บีชแป๊บ ๆ พอหอมปาก หอมคอ
จุดประสงค์หลักคือการมาชมวิวเมืองฟุกุโอกะยามค่ำคืนจากจุดชมวิวบนหอคอยฟุกุโอกะค่ะ
ว่าละก็ไป !!
ซื้อตั๋ว จ่ายค่าเสียหาย ผู้ใหญ่ 800 Yen
ดีนะ มาเรียเนลล่าให้ส่วนลด 10 percen มาเลยได้ใช้ตอนซื้อตั๋วสองคนกับเพื่อนสาว
เหลือ 1,400 Yen/2 people ใช้ SCB JCB Platinum ได้แต้มและเงินคืนอีกจำนวนนึงค่ะ
City Night View Point จะอยู่ที่ชั้น 123 ขึ้นลิฟต์แก้วไปค่ะความญี่ปุ่นก็จะมีหน้าจอพร้อมเสียงรายงานตลอดค่ะ จนท.ในลิฟต์ก็จะชวนดูวิว momichi seaside park ไปด้วย เผื่อบางคนกลัวความสูงเนาะ จิตวิทยาเขาดี
พอขึ้นไปก็มัวตะลึงกับวิว จนไม่ทันสังเกตว่ามีอะไรรออยู่"คิว" ค่ะ รอยาวครึ่งชั่วโมงแลกกับการได้ถ่ายรูปแค่ 1 นาทีก็ต่อแถวยาวไปเลยค่ะ ทัวร์เกาหลีเยอะมากที่นี่ ไม่มีลุงป้านะ หนุ่มสาวเกาหลีทั้งนั้น รู้สึกจะมีไทยอยู่สองคน เรากับเพื่อนนี่แหล่ะ
เกือบถึงตาเราแล้วล่ะ
มากี่คนก็ 1 นาที เท่านั้นนะคะ
เพื่อสิ่งนี้
คือภาพ เบลอแทบทุกรูปค่ะ มีรูปเดียวที่ดีสุด เพราะต้องทำเวลา กล้องใหญ่ไม่ได้ใช้
เพื่อนมือไม่นิ่ง เพราะไม่ชินมือถือเรา คัดมาได้ใบเดียวจริงที่ชัดสุด ที่เหลือเบลอตามการเคลื่อนไหว 555
ภาพข้างล่าง
พอเป็นไอโฟน มือถือเพื่อนสีก็จะได้ประมาณนี้ คือ เพี้ยนมาก
น่ากลัว 555
ไม่ค่ะ เรายังไม่หมดหวัง
แม้จะหมด 1 นาที ในมุมที่แต่งไฟ มีอีกมุมของตึกที่ไม่แต่งไฟ แต่ก็สวยไม่แพ้ แต่งนะเราว่า ภาพข้างล่างค่ะ เทียบเอา
ติดวิวหาดโมมิจิและทะเลหาดฮากะตะมาด้วยค่ะ
ย้ายมามุมนี้
ไม่ต้องรอคิวนาน ไม่แต่งไฟ สวยแบบไม่หวือหวา ไม่ต้องรีบถ่ายด้วย
ฟุกุโอกะ และทุกคนที่อยู่ที่นั่น
ตอนนี้คิดถึงเธอมากรู้ไหม
Mariabamboo
วันเสาร์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 เวลา 16.19 น.