สาเหตุการมาทะเลของทุกคนคืออะไร คือการปล่อยใจให้ว่าง เพียงแค่นั่งฟังเสียงคลื่นซัดชายหาดบวกกับการนั่งมองทะเล ไปจนถึงท้องฟ้า ลมทะเลพัดมาสัมผัสตัว สองเท้าสัมผัสผืนทราย ภายใต้บรรยากาศที่แสนจะเย็นสบายใช่หรือไม่ สิ่งที่หลายคนอยากจะทำเมื่อเดินทางมาทะเล โดยจุดหมายของแต่ละคนในการเดินทางมาท่องเที่ยวทะเลย่อมแตกต่างกันเป็นธรรมดา และเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เมื่อตอนเป็นเด็ก หลายคนอยากมาทะเล เพราะอยากเล่นน้ำทะเล สัมผัสกับน้ำทะเล แต่เมื่อโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ เพียงเเค่การได้นั่งทอดสายตามองลงไปในผืนน้ำทะเล พร้อมกับการฟังเสียงคลื่นซัดชายหาด ดูนกบินว่อน ก็เพียงพอต่อการสร้างความสุขที่สามารถสัมผัสได้

สวัสดีทุกคนท่านที่เข้ามาอ่านBlogของดิฉันค่ะ ไม่ว่าจะตั้งใจ หรือไม่ต้องใจก็ตาม ก็ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมากค่ะ เอาละ เรามาเข้าประเด็นกันดีกว่าค่ะ ในสมัยที่ทุกท่านยังเป็นเด็กเนี่ยคงต้องมีประสบการณ์มากมายเกี่ยวกับทะเลเป็นแน่ ดิฉันก็มีค่ะ เดี๋ยวจะเล่าให้ทุกท่านได้ฟังกันค่ะ อย่าลืมหาขนมอร่อยๆมาทานระหว่างอ่านบทความนี้กันนะคะ เอาละ มาเริ่มกัน งั้นขอเริ่มขอเท้าความก่อนเลยว่าสมัยที่ดิฉันเป็นเด็กตัวเล็กๆ เนี่ย ดิฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในตัวเมือง ก็เลยทำให้ในวันหยุดสุดสัปดาห์เนี่ย ก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวตามสถานที่ยอดนิยมภายในจังหวัดมากนัก เนื่องจากการเดินทางและค่าใช้จ่ายในแต่ละครั้ง บางครั้งถ้าไปเที่ยวไกลๆ ก็ไม่มีเงินไปโรงเรียนกันเลยทีเดียว เลยทำให้วันหยุดแต่ละครั้ง ก็ต้องลงเอยที่ “หาดนาใต้ ตำบลโคกกลอย จังหวัดพังงา” ในตอนที่ไปสมัยเด็กๆ เนี่ย ก็จะไปกับพ่อแม่ ผู้ปกครอง ไปก็เพื่อเล่นน้ำบ้าง ก่อปราสาททรายบ้าง ตามประสาเด็กที่ยังต้องการเล่นเพื่อความสนุกแค่นั้น แต่พอดิฉันได้เติบโตขึ้น ก็ทำให้เข้าใจว่าการที่เราต้องการพักผ่อนจากการทำงานเนี่ย ก็สามารถพาตัวเราไปนั่งโง่ๆ ริมชายหาดได้เหมือนกัน เป็นการไปทะเลที่ทำเอาคิดถึงวันวานเลยทีเดียว วันที่เราเหนื่อยจากการทำงาน หรือวันที่เราเครียด เราท้อ เราหมดไฟ แค่พาตัวเองไปชมพระอาทิตย์ตกสวยๆ ขึ้นไปบนสะพานดื่มด่ำกับลมเย็นๆ สัมผัสกับทรายละเอียด ก็ทำให้เราสนุกได้เหมือนกัน เวลาที่ดิฉันเหงาไม่มีที่ไปเนี่ย ก็จะขับรถปักหมุดไปที่ “หาดนาใต้” กันเลยทีเดียว ไปเพียงเพราะซื้ออาหารอร่อยๆ เครื่องดื่มเย็นๆ และนั่งดูพระอาทิตย์ตกริมหาดก็ทำให้ลืมเรื่องที่เครียด และเรื่องที่ไม่สบายใจกันเลยทีเดียว และที่สำคัญในทุกๆวันอาทิตย์จะมีวงดนตรีเปิดหมวก มานั่งร้องเพลงเพราะๆให้ฟังอีก โห้แค่คิดตอนนี้เนี่ยทำเอาอยากวาร์ปไป “หาดนาใต้” กันเลยทีเดียวค่ะ

มาถึงตรงนี้แล้ว เป็นยังไงบ้างคะกับการไปทะเลตอนเด็ก และตอนโตของดิฉัน หากทุกท่านมีประสบการณ์การไปเที่ยวทะเลที่น่าสนใจ หรือที่คิดว่าหากไปทะเลแล้วคงไม่มีใครทำแบบนี้แน่ จะเป็นแบบไหนเราก็มาแชร์เรื่องราวน่ารักๆกันได้เสมอเลยนะคะ สำหรับวันนี้อีก 1 อย่างที่อยากจะฝากทุกท่านคือ ชีวิตของเรา ปล่อยให้มันเหนื่อยบ้าง ล้าบ้าง มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่าอาย เราเกิดมาแค่ชีวิตเดียว หากไม่ได้ลองให้ครบทุกรสชาติ มันจะเป็นสีสันได้ยังไง หากวันไหนคุณเครียด คุณไม่สบาย ก็ลองพาตัวเองไปนั่งชมพระอาทิตย์ตก นั่งฟังเสียงคลื่นกระทบกับชายหาด รับรองว่าแค่เสี้ยวเวลาหนึ่ง มันจะทำให้เราได้เติบโตขึ้นอีก 1 ก้าวแน่นอน ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการใช้ชีวิตนะคะ ไม่ว่าจะเกิดปัญหาใดขึ้น ก็ขอให้ลุกและก้าวมันผ่านไปเหมือนกับพระอาทิตย์ในวันใหม่ค่ะ

ภิญญดา ไชยยุทธ

 วันอังคารที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 เวลา 08.49 น.