:: ช่วงหยุดยาว 3 วัน มีธุระที่ราชบุรีตั้งใจจะออกแต่เช้า แต่ต้องมาเสียเวลาเวลาเพราะคุณปิติ(แมวดื้อ)ไปครึ่งชั่วโมง เพราะคุณปิติไปส่องสาวในบ้านคนอื่นต้องรอนางออกมา ถึงจะได้ไป

:: พอไม่ได้เขียนงานนาน (1 ปี) ก็เลยไม่รู้จะเขียนยังไง แล้วมันก็ไม่ใช่การผจญภัยเหมือนอย่างเคย ตั้งแต่มีแมวมาไปไหนพะวงไปหมดถ้าไม่มีแมว เหมือนทุกทีผมคงใช้วันหยุดเต็มในการไปเที่ยว รอบนี้มาถึงที่พัก สิ่งแรกที่ทำคือเล่นกับแมว เพราะแมวเต็มที่พักเลยเท่าที่นับได้คือ 5 ตัว ที่พักชื่อ บ้านไม้หอมรีสอร์ท สวนผึ้ง บรรยากาศก็ถือว่าดีมองเห็นหมอกเห็นภูเขาเหมาะกับการมาพักผ่อนเพราะเงียบสงบ หรือใครรักน้องแมวแนะนำมาพักที่นี่ ราคาที่จ่ายก็1500 ห้องก็เป็นห้องปกติ มีที่น้ำอุ่น มีแอร์ เตียงนอนได้ 2 คน มีทีวี มีครบตามรีสอร์ททั่วไป แต่ไฮไลท์คือแมว ที่มาต้อนรับตั้งแต่หน้าทางขึ้น ยันถึงห้อง ไม่พอน้องยังเข้ามาส่งถึงห้องพัก พลางสำรวจมนุษย์อย่างเราว่าจะหยิบอะไรออกมาให้เป็นค่าตอบแทน และทาโร่ถูกนำมาแจกจ่าย เป็นค่าเดินมาส่ง

:: เก็บของเสร็จก็เย็นพอที่แดดจะอ่อนให้เราออกไปวิ่งออกกำลังกายได้ วิ่งกับความเงียบสงบ วิ่งเพื่อทบทวน วิ่งเพื่อลืมความเครียดต่างๆ ที่แบกไว้ 6 กิโลสำหรับวันนี้ก็พอที่จะทำให้คืนนี้หลับสบาย ระหว่างวิ่งก็สลับกับเดินผมไม่ได้พกกล้องมาจึงทำให้การมองวิวธรรมชาติไม่ถูกรบกวนใดๆ ได้มองมันแบบที่มันเป็น ถ้าพกกล้องผมก็จะมองมันในแบบที่อยากถ่ายให้ออกมาดูดี เดินหามุม แต่เมื่อไม่มีกล้องผมก็แค่นั่งมองมันในสิ่งที่มันเป็นได้ทุกมุม

:: หัวค่ำก่อนนอนผมสั่งหมูกระทะมาทาน โดยมีสมุนมาเฝ้าเหมือนเดิมกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม ตัวเล็กตัวน้อยร้องเจี๊ยวจ๊าวขออาหาร กินกันจนหมดเหล่าสมุนก็ยังเฝ้ากันอยู่ ถ้ามาธุระครั้งหน้าอีกก็คงพักที่เดิมเพิ่มเติมคือเตรียมอาหารแมวมาด้วย สอบถามเด็กดูแลรีสอร์ทเขาบอกว่าไม่ได้เลี้ยงแต่ก็ให้กินบ้าง ผมเลยบอกว่าแมวนำโชคนะแบ่งขนมน้องกินบ้าง เพราะถ้ามาครั้งหน้าผมก็จะมาพักที่นี่อีกเพราะแมว ยิ่งตัวที่มีปลอกคอขี้อ้อนมาก กระโดดมานั่งบนตักด้วย

:: นาฬิกาความรู้สึกปลุกโดยอัตโนมัติเมื่อถึงหกโมงเช้า ผมอาบน้ำแล้วออกเดินอีกเกือบ 2 กิโลเมตรเพื่อไปหาซื้อไก่ให้แมว และถ่ายรูปเล่น ตามเส้นทางที่ผมไปวิ่งมาเมื่อวาน กลับถึงรีสอร์ทน้องแมวก็ไปนั่งอยู่บนตักลูกค้าอีกห้องแล้ว แหม่มันช่างอ้อนเขาไปทั่วซะจริงๆ ไม่นานน้องก็เดินมาที่ห้องผมเพราะคงได้กลิ่นไก่ น่องไก่ 6 น่องถูกแจกจ่ายครบทุกตัว พร้อมไส้กรอกอาหารเช้าของผมก็ถูกน้องยึดไป ส่วนผมก็กินไข่ดาวกับข้าวต้ม แค่เห็นน้องๆอิ่มก็มีความสุข อิ่มกันจนลุกไม่ไหว นั่งเลียขนอยู่ข้างๆ ขากลับผมเดินไปที่รถแบบไม่มีสมุนมาส่งเหมือนตอนมา เหล่าน้องๆ นอนอยู่กับที่ ท้องป่องๆ ถูกแดดเลีย ..ตาค่อยๆ ปิดลงอีกสักพักเดี๋ยวก็คงหลับ และทริปผมก็จบลงอย่างมีความสุข ที่เห็นแมวอิ่ม ตัวเองได้วิ่ง ได้พักผ่อน แม้จะไม่ได้ชาร์ตแบตเต็มเท่าไหร่สำหรับทริปเล็กๆนี้ แต่มันก็อิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก

View Images

ROAD MOVIE

 วันจันทร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2567 เวลา 14.14 น.