สวัสดีครับ

เมื่อเดือนพฤศจิกายน ผมมีโอกาสได้ไปญี่ปุ่นมาครับ

ตอนแรกผมจองไว้ไปซัปโปโรตั้งแต่ Airasia เปิดเส้นทางบินใหม่

แต่ดันมายกเลิกเที่ยวบินซะได้ ทำให้ทริปซัปโปโรล่มไป

และเมื่อตอนเดือนตุลา มีโปรแลกแต้มของ Airasia ออกมา

โดยราคาไปกลับ กรุงเทพ - โอซาก้า ใช้แค่ 500 แต้ม + 46xx บาท เท่านั้น

ประกอบกับเป็นช่วงใบไม้เปลี่ยนสีพอดี และมีเวลาว่าง ทำให้ผมกดจองอย่างไม่ลังเล

ทริปนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ได้ไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่น

เดินทางทั้งหมด 14 วัน 13 คืน ตั้งแต่วันที่ 13-27 พฤศจิกายน 2558

โดยแพลนเที่ยวคร่าวๆไว้ประมาณนี้ครับ

13/11/58 ถึงสนามบิน Kansai 22.40 น. นอนสนามบิน

14/11/58 เที่ยว Koyasan (KTP)

15/11/58 นั่งรถไฟไปเมือง Kanazawa เที่ยวรอบๆเมือง (Takama-Hokuriku Pass)

16/11/58 Shirakawago (Takama-Hokuriku Pass)

17/11/58 เที่ยวหมู่บ้าน Gokayama และ Ainokuraguchi (Takama-Hokuriku Pass)

18/11/58 เที่ยวเมือง Toyama (Takama-Hokuriku Pass)

19/11/58 กลับ Osaka เที่ยว Kyoto (Takama-Hokuriku Pass) (Kyoto City Bus)

20/11/58 เที่ยว Kyoto, Arashiyama (Hankyu Tourist Pass) (Kyoto City Bus)

21/11/58 Minoh Waterfall (Hankyu Tourist Pass)

22/11/58 Himeji , Kobe (KTP)

23/11/58 Nara (KTP)

24/11/58 Arashiyama , Kyoto (KTP)

25/11/58 Kyoto (KTP)

26/11/58 เที่ยว Uji ตอนเย็นเดินทางไปสนามบิน (KTP)

27/11/58 เครื่องออก 00.10 ถึงประเทศไทย ตี4

Pass ที่ใช้ทั้งหมดก็มี

Takayama-Hokuriku Area Tourist Pass 13,500 Yen (ซื้อจากไทย)

Kanazawa Loob Bus One Day Pass 500 Yen

Kansai Thru Pass 3 Day (KTP) 2 ใบ ใบละ 5,200 Yen

Hankyu Tourist Pass 2 Day 1200 Yen

Kyoto City Bus 2 ใบ ใบละ 500 Yen

ค่าใช้จ่าย

ทริปนี้หมดรวมๆประมาณเกือบๆ 28000 บาทครับ แบ่งออกเป็น

ค่าเครื่องบิน 4620 บาท

ค่าพาส+ค่ารถไฟ 7000 บาท

ค่าที่พัก 13 คืน 7000 บาท

ที่เหลือเป็นค่าอาหาร และค่าเข้าชมอีกประมาณเกือบๆ 9000 บาท

ผมจัดกระเป๋าก่อนเดินทางประมาณวันสองวัน ตื่นเต้นมากก จะได้ไปญี่ปุ่น

ครั้งนี้พยายามเอาของไปให้น้อยที่สุด เพราะว่าไม่ได้ซื้อน้ำหนักกระเป๋ากับสายการบิน (งก)

ไอเทมสำคัญเลยก็คือ รองเท้า เพราะทริปนี้เป็นทริปที่เดินเยอะมากก

ควรจะเลือกรองเท้าที่ใส่แล้วรู้สึกกระชับ เดินสบาย ไม่กัดเท้า

พร้อมแล้วออกเดินทางกันเลยดีกว่าครับ

ไฟท์ XJ 610 ออกเดินทาง 15.20 น. ถึงสนามบินคันไซประมาณ 22.40 น.

และตั้งแต่วันที่ 27 มีนาคม 2559 เป็นต้นไป จะปรับเวลาใหม่

โดยเวลาขาออกเป็น 14.15 น. และถึงสนามบินคันไซ 21.40 น. ซึ่งจะทำให้

สามารถเดินทางเข้าเมืองได้สะดวกมากยิ่งขึ้น

หลังจากอยู่บนเครื่องบินมานานกว่า 5 ชั่วโมง และแล้วก็มาถึงสนามบินคันไซ

ผมเลือกนอนที่สนามบินอีกเช่นเคย เพราะไม่อยากเสียตังค่าโรงแรม (งกอีกแล้ว)

มุมที่สงบที่สุดก็คงจะเป็นข้างๆ Lawson ซึ่งตอนนี้รู้สึกจะไม่ให้นอนในอาคารนี้แล้ว

แต่ให้ไปนอนที่ Aero Plaza แทน ใครจะนอนสนามบินก็ลองหาข้อมูลดูนะครับ

เคาท์เตอร์ Nankai จะเปิดเวลา 5.00 น. ส่วน JR Ticket Office จะเปิดเวลา 5.30 น.

หลังจากหลับๆตื่นๆจนถึงเวลา ตี 5 ผมเลยตัดสินใจ ไปซื้อ Kansai Thru Pass

เพื่อใช้เดินทางเข้าสู่เมืองโอซาก้า แล้วไปเที่ยว Koyasan ในตอนเช้า

ส่วนพาสอื่นๆค่อยไปซื้อตามสถานีรถไฟ เพราะเคาท์เตอร์ที่ขายพาสในสนามบินยังไม่เปิด

ใช้เวลาประมาณเกือบๆชั่วโมงก็มาถึงเมือง Osaka

ผมจองที่พักไว้ที่ Hotel Toyo ราคาคืนละเกือบๆ 500 บาท สภาพห้องก็อย่างที่เห็น

เป็นห้องเล็กๆ มีฟูกสไตล์ญี่ปุ่น และผ้าห่มหนาๆให้หนึ่งผืน (ถ่ายตอนเย็น)

เวลาจะอาบน้ำต้องลงไปที่ชั้นหนึ่ง ซึ่งจะมีห้องอาบน้ำให้ใช้หลายห้อง

เดินทางสะดวกมาก เพราะอยู่ใกล้สถานีรถไฟ Dobutsuen-mae และ Shin-Imamiya

เดินไม่ถึง 2 นาทีก็ถึงสถานีรภไฟ

เนื่องจากโรงแรมให้เช็คอินตอนบ่าย ผมเลยขอฝากกระเป๋าไว้ที่โรงแรม

น้ำเนิ้มไม่ได้อาบ ก็ตัดสินใจเดินทางไปเที่ยว Koyasan ต่อ

การเดินทางไป Koyasan แนะนำให้ใช้ Kansai Thru Pass เพราะน่าจะประหยัดที่สุดแล้ว

โดยต้องนั่งหลายต่อสักหน่อยครับ ตามรูปเลยยครับ

รถไฟที่ญี่ปุ่นตรงต่อเวลามากๆ โดยเราสามารถใช้เว็ป Hypeydia วางแผนการนั่ง

รถไฟจากบ้านไปได้เลย สะดวกสุดๆ

รถไฟมาแล้วววว ปู๊นๆๆ

ระหว่างทางไป Koyasan วิวสองข้างทางสวยมากก ผ่านหมู่บ้าน ภูเขา แม่น้ำ ลำธาร

แต่เนื่องจากความเพลีย ผมเลยหลับๆตื่นๆเกือบตลอดทาง

ตื่นมาดูวิวได้ไม่ถึง 10 วิ ก็หลับต่ออีกแล้ว 555555

พอถึงสถานี Hashimoto เราต้องเปลี่ยนขบวนรถไฟหนึ่งรอบ ไปขึ้นอีกคันหนึ่งแทน

นั่งรถไฟต่อมาอีก 40 นาที ก็จะถึงสถานี Koyasan ซึ่งจะอยู่ในหุบเขา บรรยากาศดีสุดๆ

แต่เราจะต้องนั่งรถรางต่อขึ้นไปด้านบนอีก ใช้เวลาประมาณ 5 นาที ก็จะถึงด้านบน

เดินออกมาจากสถานี ก็จะเจอลานจอดรถบัสอยู่ด้านหน้าครับ

อากาศหนาวมากกก ลมแรงสุดๆ

ที่สถานีจะมีแผนที่รถบัส และตารางเวลารถบัสแจก อย่าลืมหยิบครับ

Koyasan หรือ โคยะซัง เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ตั้งอยู่ในจังหวัด Wakayama ซึ่งได้รับการแต่งตั้งเป็นมรดกโลกแห่งหนึ่ง

เป็นเมืองที่มีอายุเก่าแก่ถึง 1200 ปี และยังเป็นศูนย์กลางศาสนาพุทธ นิกายวัชรยาน

ปัจจุบันที่นี่ยังคงมีวัดอยู่ 117 วัด ที่ยังคงสืบทอดหลักธรรมมาจนถึงปัจจุบัน

โดยผมแนะนำให้เริ่มเที่ยวจาก Daimon ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือสุด แล้วค่อยๆเดินเที่ยวไปเรื่อยๆจนจบที่สุสาน Okunion ทางขวามือสุด

ระยะทางไม่ไกลมาก บรรยากาศดี เดินได้สบายๆครับ

นั่งรถบัสมาไม่นาน ก็ถึง Daimon แล้วครับ

ประตู Daimon เป็นทางเข้าสู่โคยะซังในอดีต และเป็นประตูที่เก่าและสำคัญที่สุด

สร้างขึ้นมาหลายร้อยปีแล้ว ทั้งสองด้านของประตู จะมีเทพ ที่นิยมสร้างไว้เพื่อป้องกันสิ่งชั่วร้ายต่างๆ ไม่ให้เข้าสู่ตัวเมืองได้

จาก Daimon เราสามารถค่อยๆเดินไปยังวัด Kongobuji ได้

ตลอดสองข้างทางจะเป็นบ้านเรือนที่เรียบง่าย แต่บรรยากาศกลับเงียบเหงา

แทบไม่มีคนเลย

ตอนแรกกะจะมาดูใบไม้แดงที่ Koyasan แต่ก็ต้องผิดหวัง

เพราะใบไม้เริ่มร่วงไปหมดแล้ว เหลือให้ดูเพียงเล็กน้อย

แต่บรรยากาศของที่นี่ดีมากจริงๆ เป็นเมืองที่สงบ ไม่วุ่นวาย

เดินมาจนเจอประตูคล้ายๆที่ Daimon ลองเข้าไปเดินเล่นกันดูดีกว่า

ภายในบรรยากาศร่มรื่น มีต้นไม้สูงใหญ่อายุเก่าแก่มากมาย

เดินมาจะเจอเจดีย์สไตล์ Pagoda สูง 2 ชั้น ใหญ่โตมากก

สามารถเข้าไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในได้

นักท่องเที่ยวที่นี่ไม่ค่อยเยอะมาก ส่วนมากจะเป็นทัวร์มาลงมากกว่า

เดินเที่ยวเรื่อยๆ เพลินๆ

สองข้างทางถนน เต็มไปด้วยต้นไม้มากมาย ผมชอบมาก

เดินจนมาถึงวัด Kongobuji แต่เนื่องจากถ้าเข้าไปชมภายใน ต้องเสียค่าเข้าชม

เลยคิดว่าเดินต่อเพื่อไปสุสาน Okunoin เลยดีกว่า

ระหว่างทางดันมีฝนตก ยังดีที่เสื้อสามารถกันฝนได้

แต่คนญี่ปุ่นนี่พกร่มกันแทบทุกคนเลย

เดินมาเรื่อยๆประมาณ 20 นาที และแล้วก็เจอทางเข้าสุสาน Okunoin

จริงๆสามารถนั่งเมล์มาได้ แต่ผมไม่ได้รีบร้อนอะไร เลยเลือกที่จะเดินมา

ทางเข้าสุสานจะมีอยู่หลายทาง ผมเข้าทาง Ichinobashi-guchi Bus Stop

และเดินไปจนถึง Gobyo ก่อนจะเดินย้อนกลับมาที่ Okunoin-mae เพื่อนั่งรถบัสกลับ

รวมระยะทางประมาณ 3.2 กิโลเมตร

Okunion เป็นที่ตั้งของสุสานของท่าน Kukai ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งศาสนาพุทธนิกาย Shigon

หรือนิกายวัชรยาน และเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีผู้นับถือมากที่สุดในประวัติศาตร์ของญี่ปุ่น

ที่สุสานแห่งนี้มีหลุมฝังศพกว่า 2 แสนหลุม ตั้งเรียงรายกันอยู่

ภายในมีสุสานมากมาย บรรยากาศเงียบสงบ จนแอบวังเวง

และเป็นสุสานที่แอบน่ารักเล็กน้อย

บางสุสานก็มีการจัดตกแต่งอย่างสวยงาม

เดินมาเรื่อยๆ ผ่านสุสานเก่าแก่มากมาย

ตลอดสองข้างทางจะมีต้นไม้เก่าแก่ที่มีอายุหลายร้อยปีเรียงรายกันอยู่ ร่มรื่นสุดๆ

ด้านในจะมีสุสานของท่าน Kukai แต่ว่าห้ามถ่ายรูป

หลังจากเดินจนสุดทาง ก็ได้เวลาเดินกลับ

เดินไปก็คิดไป ท้ายที่สุดเราก็ต้องจากโลกนี้ไปเหมือนกัน มาตัวเปล่าก็ต้องไปตัวเปล่า

ความสุข ความทุกข์ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เราไม่ควรยึดมั่น ถือมั่นอะไรสักอย่าง

ขากลับผมก็นั่งหลับตลอดทางอีกเช่นเคยย ไม่รู้ไปเพลียจากไหนมา

หลังจากกลับจาก Koyasan ผมก็เข้าไปเช็คอินที่โรงแรม และรีบอาบน้ำทันที

เพราะรู้สึกว่าตัวเองเน่ามากก ไม่ได้อาบน้ำมากว่า 30 ชั่วโมง 555555

หลังจากนั้นก็นั่งรถไฟไปที่สถานี Osaka เพื่อนำใบ Exchange Order ไปแลกเป็น

Takayama-Hokuriku Pass ซึ่งจะเปิดใช้เดินทางในวันพรุ่งนี้

ช่วงเย็นมีเวลาว่าง เลยออกมาเดินเล่นแถวๆ Shinsekai ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่พัก

เวลาแค่ 5 โมง ที่นี่ก็เริ่มมืดแล้วครับ แถวๆนี้จะเต็มไปด้วยร้านอาหารต่างๆมากมาย

แต่ฝนดันตกลงมาซะงั้น เลยต้องรีบกลับที่พัก

ช่วงค่ำหลังจากฝนหยุดตก เลยนั่งรถไฟมาเที่ยวที่ Namba

ซึ่งขาช้อป ไม่ควรพลาด เพราะที่ Namba จะมีแหล่งช้อปปิ้ง ที่จะเต็มไปด้วยร้านค้าต่างๆ

มากมาย และช่วงกลางคืน ป้ายร้านค้าต่างๆจะเปิดไฟสวยงาม เหมาะแก่การเดินเล่นชิวๆ

มากี่รอบๆ ที่นี่ก็ยังคึกคักเหมือนเช่นเคย

มาถึง Namba สิ่งที่ไม่ควรพลาดเลยคือถ่ายรูปกับป้ายกูลิโกะยอดฮิต 55555

จาก Dotonbori ผมเดินมาเที่ยวที่ Namba Park ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ของสถานีรถไฟฟ้า Namba

เป็นสวนลอยฟ้าใจกลางเมือง ยามค่ำคืนจะเปิดไฟที่ประดับอยู่ตามต้นไม้

บรรยากาศเหมาะแก่การมานั่งเล่น เดินเล่น และยังมีห้างสรรพสินค้าให้เดินช้อปปิ้งอีกด้วย

เจ้าสวนลอยฟ้านี่จะมีอยู่หลายชั้นเลยครับ

วิวยามค่ำคืนจาก Namba Park

หลังจากเดินเล่นจนเหนื่อย เมื่อยตุ้ม ก็ได้เวลากลับที่พัก แค่วันแรกก็ทำเอาปวดขาซะแล้ว

15/11/58

ผมตื่นตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง รีบอาบน้ำ เก็บข้าวเก็บของ เช็คเอาท์ออกจากที่พัก

และตรงดิ่งไปยังสถานีรถไฟ

วันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มเปิดใช้ Takayama-Hokuriku Pass

ผมนั่งรถไฟไปยังสถานี Osaka เพื่อให้ทันรถไฟ Thunderbird ที่จะไปยังเมือง Kanazawa

มาถึงทันเที่ยวแรกเวลา 7.10 น. พอดี

รถไฟไป Kanazawa ระหว่างทางจะวิ่งผ่านเมือง Kyoto,Fukui

ผ่านวิวทุ่งนา ภูเขา สวยๆมากมาย

เวลาเกือบ 10 โมง ก็มาถึงเมือง Kanazawa ที่เมืองนี้อากาศดีมาก ลมเย็น สบายๆ

ถึงสถานีรถไฟปุ้บ ผมก็ตรงไปที่ Office ของ Hokutetsu Bus

เพื่อจองตั๋วรถบัสไป Shirakawago ในวันรุ่งขึ้น พร้อมกับซื้อ Loop Bus One Day Pass

ซึ่งใช้สำหรับขึ้นรถบัสเที่ยวในเมือง Kanazawa ได้ไม่จำกัดในหนึ่งวัน

ที่พักเมือง Kanazawa ส่วนใหญ่ราคาค่อนข้างสูง

ผมจองห้องพักไว้ที่ Good Neighbors Hostel ราคาคืนละ 846 บาท (แอบแพง)

เป็นโฮสเทลเล็กๆ อยู่ใกล้สถานีรถไฟไม่กี่ร้อยเมตร

ก่อนจะออกไปเที่ยว เลยเดินเอากระเป๋าไปฝากไว้ที่โฮสเทลซะก่อน

วันนี้เป็นวันว่างๆ สบายๆ ตั้งใจไว้ว่าจะเที่ยวรอบๆเมือง Kanazawa ครับ

เริ่มต้นกันด้วยตลาด Omicho Market นั่ง Loop Bus จากสถานีรถไฟมาไม่ไกล

ที่นี่จะเน้นขายอาหารทะเลสดใหม่ ส่วนใหญ่จะเน้นหนักไปทางปู

ไข่หอยเม่นทะเล แค่เห็นหนามของมันก็ไม่กล้ากินแล้ว 5555

เห็นเค้าว่ารสชาติอร่อย แต่ผมยังไม่เคยลองเหมือนกัน

อาหารที่ปรุงสุกแล้วก็มีให้ซื้อทาน แต่ผมก็ไม่ได้ลองอีกเช่นกัน พลาดมากก

ใช้เวลาเดินเพลินๆประมาณครึ่งชั่วโมงก็ทั่วตลาดแล้วครับ

พ่อค้าคนนี้เห็นผมจะถ่ายรูปหน่อย ยืนเก๊กเท่เลย ฮ่าๆ

หลังจากเดินตลาด Omicho จนทั่ว ก็ออกมารอ Loop Bus เพื่อไป Oyama Shrine ต่อ

นั่งรถบัสมาเพียง 2 ป้ายก็ถึงแล้วครับ และแล้วฝนก็ได้เทลงมา

จากป้ายรถเมล์ เดินไปไม่ไกลก็ถึง Oyama Shrine

ที่นี่เป็นศาลเจ้าเล็กๆ ไม่มีอะไรมาก เอาจริงๆไม่ต้องมาก็ได้ 55555

ใบไม้ในสวนบริเวณศาลเจ้าเริ่มแดงแล้ว

มีป้ายให้เขียนคำอธิษฐานขอพรจากเทพเจ้า

หลังจากนั้นก็ออกมารอรถบัสอีกรอบ ตั้งใจจะไปที่สวน Kenrokuen

เห็นรถบัสมาก็งงๆ ใช่คันนี้ป่าวว้า ลองดูแล้วกัน

สรุปรถบัสพาออกเมืองไปไกลลมากกก กว่าจะหาทางกลับได้ ใช้เวลาเป็นชั่วโมง

คือรถบัสที่นี่มันจะมีหลายสาย เป็นรถบัสท่องเที่ยว และรถบัสประจำเมือง

เวลาขึ้นต้องดูดีๆครับ ไม่งั้นหลงแน่

กลับมาถึงใจกลางเมือง ฝนก็ยังไม่หยุดตก ยังดีที่ตกไม่แรงมาก

ดูแผนที่ในโทรศัพท์แล้ว สวน Kenroluen เดินไปไม่ไกล เลยเดินเล่นไปเรื่อยๆ

ระหว่างทาง เดินไปเจอถนนอีกเส้น ใบไม้แดงเรียงเป็นแถบๆ บรรยากาศดีมากกก

อากาศก็เย็นสบาย ชิวไปอีกกก

เดินต่อมาจนถึงพิพิธภัณฑ์ 21st Century Museum of Contemporary Art

ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะรูปแบบใหม่ จัดแสดงศิลปะร่วมสมัยแนวทดลอง

งานศิลปะบางส่วนให้ชมฟรี บางส่วนต้องเสียเงินครับ

เสียดาย ผมไม่ได้เข้าไปชม เพราะเห็นว่าคนเยอะมากๆ ยืนเรียงแถวต่อคิวยาวเลย

ผนังโค้งเป็นแม่สี เข้ามาถ่ายรูปได้ สนุกดีครับ

จากพิพิธภัณฑ์ เดินข้ามถนนมาไม่ถึง 100 เมตร ก็จะถึงสวน Kenrokuen

ซึ่งเป็นสวนที่ติด 1 ใน 3 สวนที่สวยที่สุดในประเทศญี่ปุ่น

สวนนี้ตั้งอยู่ใจกลางเมือง Kanazawa ซึ่งใกล้กับปราสาท Kanazawa

เพราะแต่เดิม สวนแห่งนี้เคยเป็นส่วนหนึ่งของปราสาท

ในสวนจะมี บ่อน้ำ สระน้ำ ต้นไม้ทั้งเล็ก และใหญ่ มีการจัดสวนตามแบบญี่ปุ่น

ถ้ามาช่วงใบไม้เปลี่ยนสี ก็จะได้เห็นใบไม้แดง สวยสดงดงามเลยทีเดียว

ที่นี่ต้องเสียค่าเข้าชมสวน 310 Yen

สามารถนั่งรถบัสมาจากสถานีรถไฟ Kanazawa ได้เลย โดยลงที่ป้าย Kenrokuen-shita

ที่สวนแห่งนี้จะมีทางเข้า ออก อยู่หลายทาง

หากเข้าทางพิพิธภัณฑ์ เดินเข้ามาก็จะเจอกับสระน้ำ

สวนที่นี่ใหญ่ และกว้างขวางพอสมควร ถ้าเดินเล่นชิวๆ ก็ใช้เวลาประมาณ 1-2 ชั่วโมง

ช่วงกลางเดือนพฤศจิกายน ใบไม้ที่นี่กำลังแดงสวยเลยครับ

ถ้าเป็นช่วงปลายเดือนน่าจะร่วงหมดแล้ว หรือถ้ามาช่วงเดือน มกรา กุมภา

ก็มีโอกาสได้เจอหิมะ ซึ่งก็จะสวยไปอีกแบบแน่นอน

Kenrokuen หมายถึง “ปัจจัย 6 ประการ" สาเหตุที่ได้ชื่อนี้เนื่องจากคุณสมบัติ 6 ประการ

ที่ทำให้เกิดทิวทัศน์ที่งดงามสมบูรณ์แบบของสวนแห่งนี้

คือ ขนาดใหญ่ สงบ มีลูกเล่น ความเก่าแก่ ทางน้ำไหล และทัศนียภาพจากในสวน

สวนที่นี่สวยมากๆ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงติด 1 ใน 3 สวนที่สวยที่สุดในประเทศญี่ปุ่น

เดินเล่น ชมนกชมไม้ ไปเรื่อยๆ เราไม่เหนื่อย เราไม่เมื่อย

วิธีการดูแลรักษากิ่งของต้นสนในสวนคือการผูกเชือกตามกิ่งขึ้นเป็นทรงกรวย

อย่างเป็นระเบียบเพื่อป้องกันไม่ให้กิ่งไม้หัก และยังทำให้ต้นไม้มีกิ่งที่สวยงามอีกด้วย

เดินเล่นเพลินๆจนถึงเวลา 4 โมงเย็น ซึ่งไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้ถึงมีนักท่องเที่ยวเยอะขึ้นเรื่อยๆ

ผมเห็นว่าใกล้มืดแล้ว เลยเดินออกจากสวน ไปที่ปราสาท Kanazawa

จากสวน Kenrokuen เดินข้ามถนนมาไม่ไกล ก็จะถึงทางเข้าภายในบริเวณรอบๆ

ปราสาท Kanazawa

ปราสาท Kanazawa นั้นถูกสร้างขึ้นในปี 1583 เพื่อใช้เป็นที่พักของตระกูลคากะ (Kaga)

ในอดีตเคยถูกไฟไหม้หลายต่อหลายครั้ง ทำให้อาคารหลายส่วนเสียหายและพังทลายลง

จึงมีการสร้างขึ้นใหม่ โดยมีต้นแบบมาจากอาคารเดิมก่อนที่จะถูกไฟไหม้

เนื่องจากผมมาถึงค่อนข้างเย็นแล้ว ใกล้ถึงเวลาปิดให้เข้าชม

เลยเดินขึ้นเนินบริเวณข้างปราสาท มาชมวิวด้านบนแทน

เดินเล่นบริเวณรอบๆปราสาท จะถึงเวลา 5 โมงเย็น ซึ่งท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว

ก็ได้เวลากลับที่พักไปพักผ่อน

จากปราสาท ผมเดินกลับมาบริเวณถนนเส้นหลัก

ตอนแรกจะรอรถเมล์กลับไปที่สถานีรถไฟ

แต่เห็นว่าบรรยากาศดี ลมเย็นสบาย เลยเดินเล่น ชิวๆ ไปจนถึงตลาด Omicho

แล้วก็ขึ้นรถเมล์กลับไปยังสถานีรถไฟ Kanazawa ก่อนจะเดินกลับไปยังที่พัก

ช่วงกลางคืน นึกขึ้นได้ว่า พรุ่งนี้จะไป Shirakawago และนอนพักอีก 1 คืน

ถ้าแบกกระเป๋าไปด้วย ก็กลัวจะไม่มีที่ฝากกระเป๋า และเกะกะป่าวๆ

เลยคิดว่าจะนั่ง Shinkansen ไปเมือง Toyama

เพื่อฝากกระเป๋าใบใหญ่ไว้ที่โรงแรมล่วงหน้าก่อน 2 วัน

นี่เป็นการขึ้นชินคันเซนครั้งแรกในชีวิต ตื่นเต้นน

เบาะกว้าง นั่งสบาย ใช้เวลาจาก Kanazawa เพียง 23 นาที

ด้วยความเร็วสูงสุด 260 กว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมง ก็มาถึงเมือง Toyama

สรุปพอไปถึงโรงแรมที่ Toyama ดันเข้าโรงแรมไม่ได้

ประตูโรงแรมล็อค ซึ่งต้องใช้กุญแจไข ประตูถึงจะเปิด

เลยต้องเดินนั่งรถไฟกลับเมือง Kanazawa ด้วยความเซ็งเล็กน้อย 55555

และตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะมาใหม่อีกรอบในตอนเช้าตรู่

16/11/58

ผมตื่นตั้งแต่ตี 5 รีบอาบน้ำ เก็บข้าวเก็บของ

รีบตรงดิ่งไปสถานีรถไฟเพื่อนั่งชินคันเซนไปฝากกระเป๋าที่เมือง Toyama อีกรอบ

ที่ไปแต่เช้าเพราะต้องรีบกลับมาให้ทันรถบัสไป Shirakawago ที่จองไว้เวลา 8.10 น.

สรุปพอไปถึง ประตูโรงแรมก็ยังล็อคอยู่ เข้าไม่ได้ ทำไงดีว้าาาา

เดินไปเดินมาอยู่นาน ตอนแรกจะตัดใจ ไม่ฝากแล้ว

แต่จู่ๆก็มีคนเดินออกมาหยิบของที่หน้าประตู

ผมเลยชิงจังหวะนั้น รีบตามเข้าไป ก่อนที่ประตูจะปิด

เดินขึ้นไปก็เจอล็อบบี้ ที่ปิดประตูอยู่ แต่ว่าไม่ได้ล็อค

เลยเดินเข้าไป เอากระเป๋าวางไว้ และเขียนโน้ตสั่นๆ บอกไว้ว่าอีก 2 วันจะกลับมาเช็คอิน

ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปที่สถานีรถไฟ นั่งชินคันเซนกลับ Kanazawa

เห้อออ เหนื่อยแต่เช้าเลย 55555

และแล้วก็กลับมาถึง Kanazawa ทันเวลาพอดี

ออกมายืนรอประมาณ 10 นาที รถบัสไป Shirakawago ก็มาถึง

ผมจองไว้เที่ยวเช้าสุด เวลา 8.10 น. และนี่คือหน้าตาของตั๋วซึ่งเป็นภาษาญี่ปุ่นล้วนๆ

พร้อมแล้วก็ขึ้นรถกันเลยดีกว่า

ระหว่างทางจะผ่านภูเขามากมาย โดยจะมีอุโมงค์ลอดผ่านภูเขาตลอด

วิวข้างทางสวยมาก แต่ผมก็หลับเกือบตลอดทาง ไม่รู้ไปทำอะไรมา ถึงเพลียขนาดนี้

จาก Kanazawa ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ก็มาถึงหมู่บ้านมรดกโลก Shirakawago

ที่นี่อากาศเย็นสบาย อยู่ท่ามกลางหุบเขา ตอนเช้านักท่องเที่ยวยังไม่เยอะมาก

หมู่บ้านแห่งนี้มีอายุเก่าแก่กว่า 200-300 ปี ตั้งอยู่บนภูเขาในเขตจังหวัด Gifu

และ Toyama ทางตอนกลางของเกาะฮอนชู

สิ่งที่ผมชื่นชอบที่สุดก็เป็นรูปทรงของหลังคา ที่มีความชันมากถึง 60 องศากับพื้นดิน

จนดูเหมือนคนพนมมือ

แถมยังทำจากวัสดุที่มาจากธรรมชาติ ดูเรียบง่ายและสวยไปอีกแบบ

เราเรียกสถาปัตยกรรมแบบนี้ว่าเป็นรูปแบบกัสโช (Gassho-zukuri)

จากจุดจอดรถบัส เราต้องเดินข้ามสะพาน เพื่อไปยังตัวหมู่บ้าน

วันนี้มีเวลาเที่ยวที่นี่ทั้งวัน ผมเลยเดินเที่ยวไปรอบๆ เข้าซอยนู้น ทะลุซอยนั้น

เรียกได้ว่าเดินมั่วมากๆ ลองถ่ายรูปคู่กับตัวบ้านซะหน่อย คนนี่ดูตัวเล็กไปเลย

หมู่บ้านชิราคาวาโกะได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538

ทำให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ขึ้นในพริบตา บ้านเรือนต่างๆกลายเป็น

ร้านขายของที่ระลึก ร้านค้า ร้านอาหาร และพิพิธภัณฑ์

ในเดือนมกรา และกุมภา ของทุกปี ที่นี่จะถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ

และจะมีการจัดแสดงไฟ Light Up ที่เป็นการเปิดไฟแสดงแสง สี ในช่วงเวลาค่ำคืน

ส่วนจะมีการเปิดไฟวันไหนบ้าง ลองหาข้อมูลดูนะครับ

เดินไปเจอน้องหมา ไม่รู้ปากเป็นอะไร ลิ้นหอยต่องแต่งอยู่มุมปาก

เจ้าของก็ไม่รู้ไปไหน ปล่อยให้น้องหมานั่งเหงาหงอย โชว์ปิกาจู้อยู่หน้าบ้าน 5555

ที่นี่อากาศดีมาก และแดดก็แรงมากเช่นกัน

นักท่องเที่ยวมาเดินเล่นกันมากมาย

เดินไปเจอต้นเมเปิ้ล กำลังแดงสวยเลย

ที่นี่จะมีจุดชมวิวอยู่บนเนินเขา ที่สามารถมองเห็นหมู่บ้าน Shirakawago จากมุมสูงได้

สามารถเดินจากตัวหมู่บ้านมาได้ ระยะทางไม่ไกล

พอมองจากมุมสูงแล้ว อย่างกับหมู่บ้านในเทพนิยาย

จะเห็นได้เวลาส่วนใหญ่ตัวบ้านจะหันหน้าไปทางเดียวกันตามทิศทางลม

เพื่อช่วยให้บ้านเย็นสบายในฤดูร้อน และสร้างความอบอุ่นในฤดูหนาว

ลงมาจากจุดชมวิว แวะทานไอติมซะหน่อย

ผมใช้เวลาเดินเที่ยวในหมู่บ้านตั้งแต่ 9 โมงครึ่ง จนถึงเกือบๆสี่โมงเย็นก็กลับมารอรถบัส

ตอนนี้ยังงงอยู่เลย ว่าเราทำบ้าอะไรตั้ง 6 ชั่วโมง

ทั้งที่ความจริง ใช้เวลาแค่ 2-3 ชั่วโมงก็เดินทั่วหมู่บ้านแล้ว

คืนนี้ผมจองที่พักไว้ที่ Guest House YAMASHITA-YA ราคาคืนละ 800 กว่าบาท

ซึ่งอยู่ใกล้กับหมู่บ้านมรดกโลก Gokayama ห่างจาก Shirakawago ประมาณ 30 กว่ากิโลเมตร

ตอนแรกนึกว่าบรรยากาศจะคึกคัก ที่ไหนได้ พอนั่งรถบัสมาถึงก็ต้องอึ้ง

บรรยากาศเงียบเหงามาก ไม่มีคนสักกะคน ร้านค้า ร้านอาหารก็ไม่มี

ที่พักที่นี่เป็นบ้านแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม เจ้าของที่พักใจดี วันนี้มีผมคนเดียวที่มาพัก

เข้ามาเช็คอิน เจ้าของก็แนะนำร้านอาหารให้ ซึ่งอยู่ไกลออกไปประมาณ 2 กิโลเมตร

เจ้าของที่พักอาศัยขับรถไปส่งให้ แต่ผมบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเดินไปเอง

ภายในห้องนอนเป็นเตียงสองชั้น มีฮีทเตอร์ให้หนึ่งตัว

บริเวณพื้นปูด้วยเสื่อทาทามิ

ทางเดินบริเวณหน้าห้องนอนเป็นพื้นไม้ เดินทีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด

เวลาเดินต้องใส่รองเท้าสำหรับเดินในบ้าน

ส่วนประตูจะเป็นแบบบานเลื่อน ทำจากกรอบไม้หนาๆ คลุมด้วยกระดาษสีขาวขุ่น

อันนี้บริเวณห้องนั่งเล่น มีโต๊ะเตี้ยๆอยู่กลางห้องหนึ่งตัว และหมอนใช้สำหรับรองนั่ง

เคยดูแต่ในการ์ตูนเรื่องโดราเอมอน แต่วันนี้ได้มาสัมผัสของจริง 555555

หลังจากเช็คอิน เก็บข้าวของเรียบร้อย ผมก็เดินไปยังร้านอาหาร

บรรยากาศเงียบเหงามาก ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงเรื่อยๆ ทุกบ้านปิดเงียบไร้วี่แววของผู้คน

เดินผ่านร้านขายเนื้อหมีด้วย แต่ราคาค่อนข้างแพง

เลยเดินต่อไปเรื่อยๆเพื่อไปยังร้านที่เจ้าของที่พักแนะนำ

กว่าจะเจอร้านอาหาร ท้องฟ้าก็มืดสนิทพอดี ตอนนั้นคือหิวมากกก ไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้า

ผมสั่งข้าวเทมปุระกับซุปมาทาน แต่พลาดมากก ตอนแรกนึกว่ากุ้งเทมปุระ

ที่ไหนได้ เป็นแค่ผักชุบแป้งทอด

ที่เมนูเขียนวงเล็บไว้ว่า Vegetable ไอเราก็ไม่ทันคิด นึกว่าเป็นผักเคียงไรงี้ 555555

มื้อนี้หมดไป 750 เยน เป็นมื้อที่แพงที่สุดในทริปเลยก็ว่าได้ 55555

หลังจากกินเสร็จ ก็เดินกลับที่พักท่ามกลางความมืดมิด

คืนนี้นอนหลับสบายครับ ผ้าห่มอุ่น แถมยังมีฮีทเตอร์ให้อีก17/11/58

เช้านี้ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย บรรยากาศรอบๆที่พักดีสุดๆ

มองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นวิวภูเขาสวยงาม ถ้ามาช่วงมกรา แถวนี้คงเต็มไปด้วยหิมะ

ผมจิบกาแฟ นั่งชมวิวอยู่สักพัก ก่อนจะรีบเก็บของ และเช็คเอาท์ออกจากที่พัก

เช้านี้มีแพลนจะไปที่ Suganuma Village ซึ่งเป็นหมู่บ้านมรดกโลกอีกแห่ง

อยู่ห่างจากที่พักไปประมาณ 3.5 กิโลมเตร

จริงๆสามารถนั่งรถบัสไปได้ แต่เที่ยวเช้าสุดก็ 9 โมงครึ่งแล้ว

ผมเลยเลือกที่จะเดินชมวิวไปเรื่อยๆในตอนเช้าดีกว่า

เดินไปเรื่อยๆ ผ่านเขื่อนกั้นน้ำ

ผ่านหมู่บ้านเล็กๆ

ผ่านหุบเขาและแม่น้ำ

ในที่สุดก็เดินมาถึง Suganuma Village

ที่นี่จะมีบ้านสไตล์ Gassho-zukuri เหมือนกับที่ Shirakawago แต่จะมีจำนวนน้อยกว่า

เป็นหมู่บ้านเล็กๆ นักท่องเที่ยวไม่เยอะมาก

เดินเล่นชมหมู่บ้านกันดีกว่า

บางบ้านใช้พื้นที่หน้าบ้านปลูกต้นไม้

บางบ้านใช้เป็นที่เก็บของ

ส่วนบ้านนี้เปิดเป็นร้านขายของฝาก ของที่ระลึก

ใช้เวลาเดินประมาณครึ่งชั่วโมงก็ทั่วหมู่บ้านแล้ว

แต่กว่ารถบัสจะมาก็เวลาเที่ยง เลยใช้เวลาที่เหลือประมาณชั่วโมงนิดๆ

เดินชมวิว ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อย

เดินเล่นจนถึงเวลาเที่ยง ก็ออกมายืนรอรถบัสที่ป้าย

จากหมู่บ้าน Suganuma เราจะไปต่อกันที่ หมู่บ้าน Ainokura

สามารถนั่ง Kaetsuno Bus ที่วิ่งระหว่าง Shin-Takoka กับ Shirakawago ไปได้

Kaetsuno Bus ที่วิ่งระหว่าง Shirakawago กับ Shin-Takaoka นั้น ไม่จำเป็นต้องจองล่วงหน้า

สามารถยืนรอที่ป้าย และขึ้นรถได้เลย

รถบัสใช้เวลาเพียง 15 นาที ก็มาถึงป้าย Ainokuraguchi

และจากป้าย เราต้องเดินขึ้นเนินขึ้นไปอีกประมาณ 5 นาที ก็จะถึงหมู่บ้าน Ainokura Village

ที่นี่ถูกแต่งตั้งให้เป็นหมู่บ้านมรดกโลกเช่นเดียวกับหมู่บ้าน Shirakawago

และหมู่บ้าน Suganuma

บรรยากาศเงียบสงบ นักท่องเที่ยวไม่เยอะเหมือนที่ Shirakawago

ที่นี่จะมีพิพิธภัณฑ์อยู่หลายหลัง สามารถเข้าชมได้โดยมีค่าใช้จ่ายประมาณ 200-300 Yen

หรือถ้าไม่อยากชมพิพิธภัณฑ์ก็มีร้านอาหาร ร้านกาแฟเล็กๆ ให้นั่งชิวๆชมวิวภูเขาเพลินๆ

หมู่บ้านนี้จะมีขนาดใหญ่กว่า Suganuma หน่อย

บ้านบางหลังเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าไปพัก

ผมเห็นคนไทยลากกระเป๋าเดินทางกันมาหลายคนเลย

ทิวทัศน์รอบหมู่บ้านส่วนใหญ่ก็จะเป็นภูเขา ภูเขา และก็ภูเขา 55555

อากาศเย็นๆ แดดอ่อนๆ เหมาะแก่การนอนหลับซะจริงๆ

คุณยายคนนี้ก็เก่ง นั่งรถบัสมาเที่ยวคนเดียว เดินปร๋อเลยย

หลังจากเดินเล่นได้สักพัก ดูนาฬิกาก็ใกล้ถึงเวลาที่รถบัสไป Shin-Takaoka จะมาแล้ว

เลยค่อยๆเดินลงไปรอที่ป้ายรถบัส และระหว่างยืนรอรถบัสอยู่ ฝนก็ได้โปรยปรายลงมา

ตั้งแต่เมื่อวานที่ไป Shirakawago จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอฝนเลย

แต่พึ่งมาเจอฝนตอนกำลังจะกลับ ถือว่าโชคดีมาก

รถบัสจะขับขึ้นเขามาเรื่อยๆ และจากภูเขาก็ค่อยๆกลายเป็นที่ราบลุ่มธรรมดา

ผ่านท้องทุ่งนามากมาย ฝนก็ตกมาตลอดไม่ขาดสาย

จากหมู่บ้าน Ainokura ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ ก็จะมาถึงสถานี Shin-Takaoka

ที่เป็นสถานีรถไฟที่ Shinkansen วิ่งผ่านระหว่างเมือง Kanazawa กับ Toyama

และเมือง Takaoka ก็เป็นบ้านเกิดของนักเขียนการ์ตูนชื่อดัง Mr.Fujiko F Fujio

ที่เขียนการ์ตูนเรื่องโดราเอมอนที่ทุกคนรู้จักนั่นเอง

ผมจองโรงแรมไว้ที่ Weekly Sho Hotel Toyama ราคาคืนละ 500 กว่าบาท

อยู่ใกล้สถานีรถไฟ Toyama เดินเพียง 5 นาทีก็ถึง

ห้องพักสภาพดีมาก มีแอร์ ตู้เย็น โต๊ะทำงาน โคมไฟ แต่ว่าไม่มีห้องน้ำในตัว

โดยต้องขึ้นลิฟต์ไปอาบที่ชั้น 8 ซึ่งจะเป็นห้องน้ำรวม

ถ้าไม่นับเรื่องห้องน้ำ ถือว่าคุ้มค่าคุ้มราคามากๆ

เพราะที่พักในบริเวณภูมิภาค Chubu ส่วนใหญ่จะราคาตั้งแต่ 800 บาทขึ้นไป

ถึงโรงแรม หลังจากหาข้าวจากมินิมาร์ทกิน ผมก็สลบไสลไปหลายชั่วโมง

และนี่คือหน้าตาอาหารที่ผมกิน มันคือข้าวผัดกับปลาซาบะนั่นเอง ซื้อมาเวฟกินที่ห้องพัก

ส่วนใหญ่ทริปนี้ก็จะซื้อแบบนี้มากิน เพราะว่าประหยัด มื้อนึงประมาณ 300-400 เยน

และเงินส่วนใหญ่จะหมดไปกับค่าขนมมากกว่า 55555

ตื่นมาอีกที ฝนก็ยังไม่หยุดตก

เช็คพยากรณ์อากาศก็พบว่าที่เมืองนี้จะต้องเจอฝนไปอีกหลายวัน

เพราะฉะนั้น หลับต่อดีกว่า...คร่อก

18/11/58

เช้าวันใหม่ ตื่นขึ้นมา หน้าตาสดใส

วันนี้ตั้งใจว่าจะเดินเที่ยวรอบๆเมือง Toyama และช่วงบ่ายไป Kanazawa

เช้านี้อากาศดี ฝนหยุดตกแล้ว เดินออกมาจากที่พักก็เจอกับลมปะทะเข้ากับหน้า

มันหนาววววมากก

ในเมือง Toyama จะมีรถรางที่วิ่งให้บริการอยู่รอบๆเมือง

เดินมาทางทิศใต้จากสถานีรถไฟ Toyama ก็จะเจอกับปราสาท Toyama

เป็นปราสาทหลังเล็กๆ ส่วนรอบๆปราสาทจะเป็นสวนสาธารณะ

เดินเล่นรอบๆปราสาท จู่ๆฝนก็เทลงมา ความหนาวที่มีอยู่ ก็ยิ่งทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้น

ทำให้ต้องเข้าไปหลบฝน และหลบหนาวในมินิมาร์ท

พอฝนเริ่มซาลง ก็ออกไปเดินเที่ยวกันต่อ

ผ่านดอกไม้ริมคลอง

ต้นไม้ริมถนน

และคนริมทางเดิน เดี๋ยวๆ นี่มันรูปปั้น

ไม่รู้ว่าทำไมถึงเอามาตั้งไว้ริมถนนเหมือนกัน แต่ก็ดูเก๋ไก๋ดีเหมือนกันนะครับ ว่ามั้ย 5555

เดินจนไม่รู้จะไปไหนแล้วว แถมยังง่วงมากๆอีกด้วย

เลยคิดว่าเดินกลับไปนอนที่ห้องพักดีกว่า ... หาววว

ช่วงบ่าย ตื่นขึ้นมาฝนก็ยังไม่หยุดตก เลยคิดว่าลองนั่งชินคันเซนไป Kanazawa ดูดีกว่า

เผื่อว่าที่นั่นฝนจะไม่ตกเหมือนที่นี่

สรุปที่ Kanazawa ฝนก็ตกเช่นเดียวกัน เลยฆ่าเวลาด้วยการเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า

บริเวณสถานีรถไฟ Kanazawa ก่อนจะเดินลุยฝนไปเที่ยวตลาด Omicho อีกรอบ

และเดินกลับสถานีรถไฟ นั่งชินคันเซนกลับที่พัก โดยไม่ได้ถ่ายรูปแม้แต่รูปเดียว 55555

พุดดิ้งอันนี้อร่อยยมาก ราคา 113 เยน มีขายในร้านมินิมาร์ททั่วไป

เนื้อนุ่ม แทบจะละลายในปาก นั่งกินไป ชมวิวบนชินคันเซนไป ฟินสุด 5555

19/11/58

เช้านี้ตั้งใจจะนั่งรถไฟกลับ Osaka เลยตื่นตั้งแต่เช้าตรู่

เพื่อไปให้ทันรถไฟ Thunderbird เที่ยวแรก จะได้มีเวลาเที่ยวทั้งวัน

ถึงโอซาก้า ไม่รอช้า รีบดิ่งตรงไปยังที่พักเพื่อฝากกระเป๋า

ผมจองโรงแรมไว้ที่ Park Inn ราคาคืนละประมาณ 300 บาท จองไว้ทั้งหมด 2 คืน

แต่เมื่อมาถึงที่พัก ก็มีห้องว่างพอดี เลยสามารถเช็คอินได้เลย

ภายในห้องพักมีฟูกญี่ปุ่น พร้อมกันผ้าห่มหนาๆให้อีกหนึ่งผืน

และมีชุดสำหรับอาบน้ำให้อีก 1 ชุด

แน่นอนว่า โรงแรมราคาถูกขนาดนี้ ห้องอาบน้ำก็ต้องเป็นห้องรวม

หลังจากเก็บของเข้าที่พักเรียบร้อย ก็ออกไปเที่ยวกันต่อ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่สามารถใช้ Takayama Hokuriku Pass ได้อยู่

และสามารถขึ้น Thunderbird ได้ไม่จำกัด

เลยใช้โอกาสนี้ นั่งรถไฟไปเที่ยวเมือง Kyoto

ที่เมืองเกียวโต แนะนำให้ซื้อ Kyoto City Bus Pass ราคาวันละ 500 เยน

ซื้อได้จากคนขับรถบัสหรือที่เคาท์เตอร์หน้าสถานีรถไฟก็ได้

สามารถใช้นั่งรถบัสเที่ยวเมืองเกียวโตได้ไม่จำกัด

เริ่มต้นกันที่วัดน้ำใส หรือวัด Kiyomizu-dera เพราะไม่รู้จะไปไหนดี

วัดนี้เป็นสถานที่ชมใบไม้แดงที่มีชื่อเสียงมากของเมืองเกียวโต

และที่นี่ยังได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก

จากสถานีรถไฟเกียวโต ให้นั่งรถบัสสาย 100 และ 206 ลงที่ป้าย Kiyomizu-michi

และจากป้าย เราต้องเดินขึ้นเนินไปอีกประมาณ 10 นาที

ซึ่งสองข้างทางจะเต็มไปด้วยร้านค้า ร้านขนมมากมาย

และแล้วก็เดินมาถึงวัดน้ำใส

ที่นี่นักท่องเที่ยวจะเยอะตลอดทั้งปี เพราะว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดฮิตของเมืองเกียวโต

บริเวณโดยรอยจะพบคนใส่ชุดกิโมโนมากมาย เข้ากับบรรยากาศของวัดได้เป็นอย่างดี

เดินขึ้นบันไดมาและหันหลังกลับไป ก็จะเห็นเมืองเกียวโตจากมุมสูง

ถ้าเข้าชมบริเวณด้านในของวัด จะต้องเสียค่าเข้าชม 300 เยน

แต่เนื่องจากวันที่ผมไป ใบไม้ยังแดงไม่ค่อยเยอะ

เลยคิดว่าค่อยกลับมาเที่ยวที่นี่ในวันท้ายๆดีกว่า เลยไม่ได้เข้าไปชมบริเวณอาคารด้านในวัด

จากวัดน้ำใส ผมนั่งรถเมล์มาแถวๆย่าน Gion

ซื้อขนมจากมินิมาร์ท และก็เดินมานั่งกินบริเวณริมคลอง

ฟังเสียงน้ำไหลไป กินไป บรรยากาศดีสุดๆ

กินเสร็จก็มาเดินเล่นชมเมืองไปเรื่อยๆ

เดินมาที่ย่าน Kawaramachi

เดินผ่านถนนช้อปปิ้ง Teramachi เลยเข้ามาเดินเล่นสักหน่อย

ตลอดสองข้างทางจะมีร้านค้า ร้านเสื้อผ้า ร้านอาหารมากมาย

เดินเล่นจนมาโผล่อีกถนนหนึ่ง ตั้งใจจะนั่งรถบัสไป Heian Shirne

แต่ว่าหาป้ายรถบัสไม่เจอ เลยคิดว่าเดินไปเลยละกัน ง่ายดี

ใช้เวลาประมาณ 20 นาที ก็เดินมาเจอ เสา Torii ขนาดใหญ่ตั้งเด่นเป็นสง่า

เดินต่อไปอีก 100 เมตรก็ถึง Heian Shrine แล้ว

เจอเด็กๆมาทัศนศึกษาเยอะมากก ปีก่อนที่เคยมานี่แทบไม่มีคน

ศาลเจ้าแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อร้อยกว่าปีก่อน ในโอกาสครบรอบ 1100 ปีของเมืองเกียวโต

บริเวณด้านหลังของศาลเจ้า จะมีสวนขนาดใหญ่ แต่เนื่องจากผมมาเย็นแล้ว

เลยไม่ได้เข้าไปเดินเที่ยวชม

เดินเที่ยวศาลเจ้า Heian จนทั่ว ก็นั่งรถเมล์กลับมาที่ย่าน Gion อีกรอบ

ที่ Gion จะมีถนนอยู่เส้นนึง ที่บ้านเรือนจะเป็นอาคารไม้แบบญี่ปุ่นดั้งเดิม

บรรยากาศดี เหมาะแก่การมาเดินเล่นถ่ายรูปชิวๆ

สองข้างทางส่วนใหญ่จะเป็นร้านชา และร้านของที่ระลึก

เดินเล่นย่าน Gion จนทั่ว ก็ไม่รู้จะไปไหนดี

จำได้ว่าปีที่แล้วเคยไปเดินเล่นที่ Fushimi Inari ในช่วงเวลากลางคืน

แต่ว่าไม่ได้ขึ้นไปถึงข้างบนสุด งั้นวันนี้ไปเดินขึ้นอีกรอบแล้วกัน

จาก Gion นั่งรถเมล์ไปลงแถวๆสถานีรถไฟ Tofukuji

และต่อรถบัสสาย 5 เพื่อไปยัง Fushimi Inari

วิธีที่สะดวกที่สุดในการมา Fushimi Inari คือนั่งรถไฟของ JR มาครับ

ลงสถานี Inari ก็เจอทางเข้าเลย

แต่ผมไม่อยากเสียตังค่ารถไฟ เลยนั่งรถบัสมา

ถึงแล้ววว ลุยกันเลยดีกว่า

Fushimi Inari หรือที่คนไทยนิยมเรียกว่า ศาลเจ้าจิ้งจอก

มีชื่อเสียงโด่งดังมาจากเสาโทริอิ (Torii) หรือเสาประตูสีแดงที่เรียงกันเป็นจำนวนหลาย

หมื่นต้นจนทั่วทั้งภูเขา Inari ศาลเจ้าแห่งนี้มีความเก่าแก่ คาดว่าถูกสร้างมาประมาณ

1000 กว่าปีแล้ว

ทางเดินขึ้นบริเวณด้านบนจะเต็มไปด้วยเสาโทริอิ

ระยะทางรวมแล้วประมาณ 5 กิโลเมตร วนเป็นวงกลม ใช้เวลาเดินประมาณ 1-2 ชั่วโมง

ตอนกลางคืนบรรยากาศแอบน่ากลัว ทางเดินบางช่วงก็ไม่มีไฟ

ช่วงประมาณ 1 กิโลเมตรแรก จะมีจุดชมวิว ที่สามารถมองเห็นเมืองเกียวโตได้

คนส่วนใหญ่มักจะขึ้นมาถึงแค่จุดนี้ แล้วก็เดินลง

เพราะเดินขึ้นไปด้านบนก็ไม่ค่อยมีอะไรต่างจากเดิมมาก

แต่วันนี้ผมมีเวลาเยอะ เลยลองเดินขึ้นไปดูดีกว่า

ทางเดินจะเป็นทางขึ้นเขาไปเรื่อยๆ มีศาลเจ้าเยอะแยะมากมาย

ครั้งนี้ผมเดินขึ้นตาม สาวๆญี่ปุ่น เค้าตะโกนคุยกันตลอดทาง

ทำให้บรรยากาศไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไรครับ 55555

และแล้วก็ขึ้นมาถึงด้านบน เหนื่อยพอสมควรเลยครับ

ด้านบนก็ไม่มีอะไรมาก เป็นศาลเจ้า และก็มีเสาโทริอิเล็กๆเต็มไปหมดเลย

ใครที่อยากเดินเล่น ท่ามกลางบรรยากาศหลอนๆ น่ากลัวๆ

ลองมาเดินที่ Fushimi Inari ในช่วงเวลากลางคืนดูนะครับ

อากาศเย็นสบาย ได้คิดอะไรเพลินๆ

ก่อนกลับแวะถ่ายรูปซะหน่อยย

แต่ก็ต้องตกใจ เห็นเป็นเงาใครยืนอยู่ก็ไม่รู้

^

^

ล้อเล่นนะครับ เงาผมเอง 555555555

นั่งรถเมล์กลับมาที่สถานีเกียวโต ก่อนจะนั่งรถไฟกลับ Osaka

หิวและง่วงนอนสุดๆ

20/11/59

เช้าวันใหม่ อากาศหนาวๆ ทำให้ไม่อยากลุกออกจากที่นอนเลยสักนิดด

วันนี้ผมเปิดใช้ Hankyu Tourist Pass เป็นวันแรก

ซึ่งสามารถใช้นั่งรถไฟสาย Hankyu ได้ไม่จำกัด

แต่สถานีต้นทางที่ Osaka คือสถานี Umeda ทำให้ต้องเสียค่ารถไฟไปสถานี Umeda

อีกนิดหน่อย แต่ก็ถือว่ายังคุ้มอยู่ดี

ผมนั่งรถไฟมาลงที่สถานี Kawaramachi ใจกลางเมือง Kyoto

แดดอ่อนๆ ลมอ่อนๆ ยิ้มอ่อนๆ ชิวดีจริงๆ

ผมนั่งรถเมล์สาย 5 ไปยังวัด Enkoji แต่เนื่องจากป้ายรถบัสนี้อยู่นอกเส้นทางที่สามารถใช้ Kyoto City Bus Pass ได้

ทำให้ต้องเสียเงินค่ารถบัสเพิ่มอีก 160 Yen

จากป้ายรถเมล์ เดินต่อประมาณ 10 นาทีก็จะถึงทางเข้าวัด

ที่นี่เสียค่าเข้าชม 500 Yen

เดินเข้าไปจะเจอสวนหินก่อนเลย

วัดแห่งนี้ เป็นของนิกายรินไซเซน

เป็นแหล่งชมใบไม้แดงที่นิยมแห่งหนึ่งของเมืองเกียวโต

ภายในมีการจัดสวนอย่างสวยงาม มีต้นเมเปิ้ลที่ใบกำลังเปลี่ยนสีมากมาย

มีอาคารให้นั่งชมใบไม้แดงเพลินๆ

บรรยากาศเงียบสงบ

วันที่ผมไป ใบไม้ยังไม่ค่อยแดงเท่าที่ควร

ถ้ามาช่วงปลายเดือนน่าจะแดงสวยกว่านี้

บริเวณด้านหลังของวัด มีเนินเล็กๆ สามารถเดินขึ้นไปชมวิวเมืองเกียวโตด้านบนได้

อากาศดีสุดๆไปเลยย

จากวัด Enkoji ตอนแรกผมจะไปวัด Ginkakuji และวัด Eikando ต่อ

แต่เห็นว่าใบไม้ยังไม่ค่อยแดงเท่าที่ควร เลยเก็บไว้ไปวันท้ายๆดีกว่า

ช่วงบ่าย เลยนั่งรถไฟ Hankyu มาเที่ยวที่ Arashiyama

เนื่องจากวันนี้เป็นวันศุกร์ ทำให้คนเยอะมากๆๆ

จริงๆแล้วที่นี่ก็คนเยอะทุกวัน

ที่นี่ใบไม้แดง กำลังสวยเลยครับ เหมาะแก่การมาเดินเล่นสุดๆ

ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆ

เจอคุณตาคุณยายเดินจับมือกัน โรแมนติกไปอีกกก

เดินมาจนถึงทางเข้าวัด Adashino Nenbutsu-ji เห็นด้านในมีใบไม้กำลังแดง

เข้าไปชมกันดีกว่า

เสียค่าเข้าชม 500 Yen

บริเวณด้านในจะมีสุสานมากมาย

มีทางเดินผ่านป่าไผ่ ขึ้นไปชมสุสานเล็กๆด้านบน

และมีรูปปั้นหินขนาดเล็กตั้งเรียงรายกันอยู่เต็มไปหมด

เป็นดั่งที่ระลึกถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว

ผมเดินเล่นจนท้องฟ้าเริ่มจะมืด จึงค่อยๆเดินกลับไปยังสถานีรถไฟ

มืดแล้ว แต่ผู้คนยังคงคึกคัก

ร้านค้า ร้านอาหาร ต่างเปิดไฟสวยงาม

และแล้วก็เดินกลับมาจนถึงสถานีรถไฟ Arashiyama

ที่สถานีนี้จะมีโคมไฟ ที่เปิดไฟเรียงราย อย่างสวยงาม

จบไปอีกหนึ่งงวันน ครบครึ่งทริปพอดี

ผมขอจบ Part แรกไว้เพียงเท่านี้นะครับ ทริปนี้ค่อนข้างยาว เลยแบ่งออกเป็น 2 Part

อ่านต่อที่ Part 2 ได้เลยครับ https://th.readme.me/p/1849