ทริปนี้เป็นอีกเส้นทางที่อยากไปมานาน "หนองเขียว-เมืองงอย" แขวงหลวงพระบาง สปป.ลาว รอบก่อนที่ไปไหลเรือไฟที่นครหลวงพระบางน้องที่ดูแลที่พักเล่าจนอยากไป ประกอบกับพี่คนหนึ่งที่เราตามใน IG ก็ไปที่นี่บ่อยมาก ทริปนี้เกิดขึ้นเพราะทริปสบเมยล่ม และทริปนี้ก็มีเพื่อนไปด้วยอีกคน

ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ - อุดรธานี ด้วยนกแอร์

พอมาถึงอุดรธานีก็ออกมาหารถตู้จากสนามบินไปที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 1 จังหวัดหนองคาย ราคารถตู้ 200 บาท/คน

พอมาถึงสะพานฝั่งไทยก็แวะกินข้าวให้เรียบร้อยก่อน เราเดินเข้าด่านบ่ายโมงนิดๆ เลยเวลาพักเที่ยงไม่ต้องเสียค่าล่วงเวลาที่ฝั่ง สปป.ลาว ด่านฝั่งไทยให้เครื่องอัตโนมัติ ผ่านแล้วเราก็จะเดินไปเลย พี่ตม.ที่นั่งจุดนั้นก็พูดมาเลยว่า "มัวแต่เดินยิ้มหวานไม่มีประทับตราออกเดี๋ยวก็ต้องกลับมาใหม่อีกนะ" ก็ไม่ได้มาด่านนี้นานไง รอบก่อนยังไม่มีเครื่องนี้เลย เราก็ยื่นให้พี่เขาประทับตราออกนอกประเทศให้ นั่งรถข้ามสะพานคนละ 15 บาท พอมาถึงด่านฝั่ง สปป.ลาว จ่ายค่าบัตรผ่านประตู 5 บาท พี่ๆรถรับจ้างบอกให้เราไปช่องข้างๆ เร็วกว่าไม่ต้องต่อคิวยาว เดินไปมีแค่คิวก่อนเรา ผ่านเร็วมาก เวลาข้ามแดนด่านนี้ออกช่อง one way นะ ออกมาได้ก็แลกเงิน 7,000 บาท (2 คน) เรทที่ได้ 266 กีบ ซื้อซิมมือถือพร้อมแพ็คเกจ 3 วันในราคา 20,000 กีบ ทุกอย่างเรียบร้อยก็เดินหารถเมล์สาย 114 (หรือ 14) ไปตลาดเช้า ในราคา 8,000 กีบ จากนั้นก็ต่อสาย 08 (หรือ 108) ไปสถานีขนส่งสายเหนือ ราคา 5,000 กีบ รถเมล์ดีเลยนะทั้ง 2 ต่อเลย

ไม่นานก็ถึงสถานีขนส่งสายเหนือ ตั้งใจจะนั่งรถนอน เพื่อให้ไปเช้าที่หลวงพระบางพอดี

ตารางเวลาเดินรถก็จะประมาณนี้ แต่ไม่มีตารางเวลารถนอน ราคารถนอนเป็น 150,000 กีบ รถนอนมีเวลา 20:00น.

ได้ตั๋วแล้ว เราถามหาที่ฝากกระเป๋า พี่คนขายใจดีให้เอาเข้ามาฝากไว้ในห้องขายตั๋วเลย กลับเข้าเมืองด้วยรถสองแถวใหญ่คนละ 20,000 กีบ มาลงที่ Center points เดินเล่นรอเวลาร้านค้าตั้งแผง แวะเข้าวัดหายโศกกันก่อน ชอบราวบันไดนาคมาก ทำจากเปลือกหอย สวยดี

ได้เวลาไปเดินถนนคนเดินตลาดมืดริมโขงแล้ว และโชคดีมาทันอาทิตย์ตกพอดี มองกลับมายังฝั่งไทยพอดี

หมึกย่างเคลื่อนที่ แม่หญิงจะถือเดินไปเรื่อยๆ พอมีคนสั่งก็จะนั่งปิ้งให้เลย

เดินตลาดมืดเสร็จก็เดินหารถ Skylab กลับสถานีขนส่งสายเหนือ ได้ถูกสุดที่ราคา 60,000 กีบ มาถึงก่อนเวลารถออก 40 นาที บริเวณรอบๆ สถานียามค่ำ

ถึงเวลาขึ้นรถ รถนอนต้องถอดรองเท้า เจ้าหน้าที่จะแจกถุงให้คนละใบใส่รองเท้า รอบนี้เราได้เตียงบน (รอบก่อนเตียงล่าง)

แวะร้านอาหารช่วงตี 1 เราลงมากินเฝอ หรือถ้าใครไม่กินก็มีให้แลกของที่เราอยากได้ ที่ร้านมีปลั๊กให้ชาร์จแบตมือถือด้วย

พักรถ 30 นาทีก็ขึ้นไปนอนต่อ ทางโค้งมากขึ้นกว่าจะมาถึงท่ารถสายใต้ของหลวงพระบาง 9 โมงเช้า กำลังงงงวยว่าจะไปขนส่งสายเหนือต่อเพราะหลายรีวิวบอกรถหนองเขียวต้องขึ้นสายเหนือ โชคดีที่เพื่อนเราเข้าห้องน้ำแล้วเราก็แวะคุยกับพี่คนเก็บค่าเข้าห้องน้ำ พี่เขาบอกข้ามฝั่งไปตรงจุดจอดรถระหว่างประเทศที่มาจากไทยทุกสาย จะมีรถตู้ไปหนองเขียวเหมือนกัน ที่นี่ราคา 55,000 กีบ แพงกว่าฝั่งสายเหนือ 15,000 กีบ แต่ไม่ต้องเสียค่า Skylab อีก 20,000 กีบ

โดนเหวี่ยงต่ออีก 150 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงก็มาถึงสถานีขนส่งหนองเขียว

ต่อ Skylab เข้ามาที่เมือง รถมาส่งอีกฝั่งของสะพานหนองเขียว คนละ 10,000 กีบ ตัดสินใจเดินตามฝรั่งที่นั่งรถมาด้วยกันเข้า Sunrise guesthouse คุณลุงเจ้าของพาดูหลายห้องเลยทั้งห้องแอร์และพัดลม เราตัดสินใจนอนพัดลมในราคา 50,000 กีบ ห้องวิวดีมาก เห็นสะพานหนองเขียวและแม่น้ำอูชัดเจน

เดินออกมาหาของกินสรุปเราเลือกร้านน้ำลิน อาหารถูกปากเรา แต่อาหารออกช้าไปนิด ราคาอาหาร 80,000 กีบ มีน้ำปั่น 2 แก้ว และโค้กและน้ำเปล่าอีกอย่างละขวด

อิ่มแล้วก็เดินมาที่ Pha thok cave เสียค่าเข้าถ้ำ 20,000 กีบ ถ้ำนี้สั้นมาก เดินแป๊บเดียวจบ อ้าวแค่นี้หรอ 5555 เดินดูก็มีแค่รอยกระสุนปืน หินรูปหน้าคน และจุดชมวิวมุมสูง

ออกจากถ้ำก็เดินกลับย้อนมาเจอชาวบ้านกำลังล้างไคหรือสาหร่ายแม่น้ำอยู่ พี่เขาเล่าให้ฟังว่าพอทำเขื่อนกั้นน้ำอูก็ต้องไปหาไคมาจากจุดอื่น

เดินต่อมาที่ Landmark จุดหนึ่งของหนองเขียว คือ สะพานหนองเขียว

นั่งกลางสะพานไปเลย (ก่อนนั่งดูรถแล้ว ไม่มีผ่านมาทั้ง 2 ด้าน ปลอดภัยแน่นอน)

เดินไปท่าเรือที่จะไปเมืองงอย อยากดูเวลาให้ชัดเจนอีกรอบ วิวจากท่าเรือก็สวยดี

กลับห้องพักมานั่งเก็บภาพพร้อมกับแสงสวยๆ หลังอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว

อาบน้ำเสร็จก็ออกมาเดินหาของกินช่วง 2 ทุ่ม เมืองเงียบมากๆ มีเหลือขายอยู่ร้านเดียว คืนนี้ได้กินข้าวซอย

คืนนี้ต้องรีบนอน เช้าจะไปปีนผาแดง Landmark ที่ต้องขึ้นให้ได้ ยิ่งมืดยิ่งอากาศเย็น หลับสบายมากๆ

เช้าวันรุ่งขึ้นตื่นกัน 5:30 เริ่มเดิน 5:45 เสียปี้ 20,000 กีบ สูงแค่ไหนไม่รู้ ระยะทางแค่ไหนก็ไม่รู้ มีป้ายบอกเดิน 1.30 ชั่วโมง ก็เดินบ้าง พักบ้าง จนเพื่อนบอกให้เราล่วงหน้าขึ้นไปก่อน พอเห็นป้าย 200 เมตรก็เร่งสปีตเลย พอได้ยินเสียงฝรั่งคุยกัน เราก็วิ่งเลย และใช้เวลา 1.30 ชั่วโมงพอดีจริงๆ ด้วย พอขึ้นมาถึงจุดชมวิวผาแดงมันดีมาก wow แบบออกเสียงเลย ให้ภาพเล่าเรื่องแล้วกันนะ

เจอนักท่องเที่ยวเยอรมันมาชวนทุกคนถอดเสื้อถ่ายรูป เอาก็เอา เพราะทุกคนถอดหมดแล้ว เอาสนุกกับเขาด้วย เพื่อนที่ไปกับเราเป็นผู้หญิงเลยต้องเป็นคนถ่ายรูปให้

ขาลงก็ได้ถ่ายระหว่างทางด้วยเพราะสว่างมากแล้ว

ลงมาด้านล่างก็ถ่ายป้ายก่อนกลับไปเก็บกระเป๋า

พอลงมาถึงพื้นราบก็เจอการทำไคขั้นตอนต่อจากเมื่อวาน พี่สาวคนนี้ใจดีให้ชมแบบที่ตากแห้งเสร็จแล้วด้วย น้ำปรุงรสที่เทใส่ไคเป็นรสดีผสมมะขามเปียก

ต้องรีบกลับมาเก็บของไปท่าเรือไปเมืองงอย เรือเมล์มีรอบเดียว 10:30 ค่าโดยสาร 50,000 กีบ นักท่องเที่ยวเยอะมาก คนลาวเองก็เยอะ เรือออกพร้อมกัน 2 ลำ

เรือออกแล้ว อากาศเย็นสบายมาก วิวสองข้างทางสวยมาก

เกือบ 2 ชั่วโมงก็มาถึงเมืองงอย เราได้ที่พักด้านขวาของท่าเรือชื่อ Sailom guesthouse คืนละ 60,000 กีบ เห็นวิวแม่น้ำอูด้วย

วิวหน้าระเบียงห้องพักดีงามมาก

เก็บกระเป๋าแล้วก็ออกเดินสำรวจเมืองงอยกันก่อนและหาของกินด้วย

ถึงเวลาปีนขึ้นผาน้อย วันนี้เหมือนดีดอะไรสักอย่าง เช้าปีนผาแดง บ่ายปีนผาน้อย ที่นี่เสียปี้ 10,000 กีบ คุณยายใจดีมาก ให้ส้มโอมาด้วย

ลงมาก็หาของกินที่ร้านเดิม อุดหนุนน้อง น้องจะเก็บเงินเรียนต่อมหาวิทยาลัยตอนนี้น้องอยู่ ม.7 แล้ว นอกจากในรูปแล้วยังซื้อขนมเยนไปอีก 5 ลูก (ลูกขาวๆ)

มืดเร็วมาก รีบลงไปเก็บแสงที่ท่าเรือก่อนเข้าบ้าน

ขึ้นมาถ่ายต่อที่หน้าห้องพัก

มื้อเย็นกินที่ร้านข้างๆ แต่ต้องเดินอ้อมไปเข้าอีกทาง ข้าวผัดหมูกับส้มตำ เยอะมาก อร่อยด้วย

คืนนี้ก็นอนเร็วอีก ขอคุณยายว่าจะขอขึ้นผาน้อยตอนเช้าอีกรอบ พอเช้าฝนตกจ้า นี่เดือนธันวาคมที่มีฝน แล้วตกหนักจริงๆ เก็บบรรยากาศยามเช้าก่อนฝนตกมาได้นิดหน่อย

พอฝนแรงก็มานั่งจิบกาแฟจนถึงเวลาต้องไปเก็บกระเป๋าเพื่อกลับหนองเขียวแล้ว และโชคดีที่ฝนหยุดก่อนเวลาเรือออก มีหมอกให้เห็นตลอดทาง อากาศเย็นมาก

พอถึงท่าเรือหนองเขียวก็ต่อ Skylab ไปท่ารถกลับหลวงพระบาง ขากลับได้รถตู้ไปคิวรถสายใต้ มีรถรอบ 11 โมง ค่ารถ 40,000 กีบ ขากลับคนขับใจดีเปิดแอร์ให้ด้วย

(ขอตัดจบแค่นี้เพื่อไม่ให้เนื้อหายาวเกินไป)

ตามไปอ่านกันต่อที่ อีกครั้งกับหลวงพระบาง

ติดตามทริปเดินทางอื่นๆ ได้ที่:

เพจ : ตะลุยเดี่ยวแบกเป้เที่ยว

IG : prapat / ตะลุยเดี่ยวแบกเป้เที่ยว