ภูชี้เพ้อ.. ทำ ฉัน เพ้อ

ภูชี้เพ้อ.. ทำ ฉัน เพ้อ
วิวที่เพ้อถึง เธอที่เพ้อหา .. หรือว่าฉันเพ้อไปคนเดียว
คำเตือน... ความสูงระดับ 1,818 จากระดับน้ำทะเล อาจทำให้คุณเพ้อได้

---

ภูชี้เพ้ออยู่ที่ไหน ?

ตั้งอยู่ที่หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน

ขึ้นไปนอนค้างบนภูชี้เพ้อได้ไหม ?
บนภูชี้เพ้อมีทั้งจุดกางเต้นท์ และ บ้านพัก นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นไปพักค้างคืนได้เลย

ภูชี้เพ้อไปยังไง ?
ไปเส้นทางเดียวกับทางไปทุ่งดอกบัวตอง แต่อยู่ก่อนถึงทุ่งดอกบัวตองประมาณ 5 กม. ปางทางเข้ามีป้ายบอก ขึ้นไปอีกประมาณ 4 กิโล ก็จะถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด (แต่ยังไม่ถึงภูชี้เพ้อนะ ต้องเดินเท้าอีกประมาณ 1 กม.)

เอารถขึ้นภูชี้เพ้อได้ไหม ?
ทั้งรถยนต์ และ มอเตอร์ไซค์ ขึ้นได้ แอดกับเพื่อนแว๊นมอเตอร์ไซค์ขึ้นไป (Wave 125i) ทางค่อนข้างโหด จนเกือบถอดใจ เพราะคืนก่อนมาถึงฝนดันตก ทางที่เจอก็เลยโหดๆ เละๆ หน่อย แอดเป็นคนซ้อน เลยลงเดินเป็นระยะๆ เพราะรถขึ้นไม่รอด 5555 หรือถ้าใครขึ้นไม่ได้ หรือ ไม่อยากขับรถขึ้นไป สามารถติดต่อเจ้าหน้าที่ของหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดได้เลยค่ะ เค้ามีรถคอยรับส่งนักท่องเที่ยวด้วย

---

ออกไปคนหาความเพ้อในแบบของเรา .. กับเวฟ 125i

ก่อนถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด ตกใจกับทางขึ้นเล็กน้อย แต่เวฟ 125i ที่ขับขึ้นไป ก็เอาอยู่!! แม้จะมีสั่นๆ ล้อสะบััดๆ บ้าง

บางจุดก็ต้องลงเดิน เพราะกลัวลื่น!! คนซ้อนลงเดินเหมือนจะสบาย แต่ก็หายใจแรง ส่วนคนขับเลือกเลย ว่าจะขับไปทางไหนดี ขอรถไม่ล้มก็พอ

กว่าจะมาถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด เป็น 4 กิโลที่ลุ้นและเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน !!

มาถึงแล้วก็จัดการหาที่กางเต็นท์กันก่อน มากกว่ารถมอเตอร์ไซค์ทั่วไปก็ เวฟ 125i คันนี้แหละ ที่เป็นทั้งรถ ราวตากผ้า และตู้กับข้าว กางเต้นท์เสร็จเราลงมานั่งชมวิว จิบแฟ ที่ร้าน bamnoo bar ภูชี้เพ้อ ซึ่งร้านตั้งอยู่ทางเข้าหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดเลยค่ะ ใครขึ้นมาก็เจอ

พี่ต้นไม้ เจ้าของร้าน Bamboo bar ภูชี้เพ้อ

เป็นการจิบกาแฟในแก้วไม้ไผ่ นั่งชมพระอาทิตย์ตกดินครั้งแรก

การนั่งได้มานั่งจิบกาแฟที่นี่ ทำให้เราได้รู้จักกับพี่ต้น เจ้าของร้านกาแฟ และ พี่เกต เจ้าหน้าที่ของหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด

ใกล้ค่ำพี่เกตก็เริ่มมาก่อไปเพื่อไล่แมลง มีแมลงตัวนึงที่เค้าเรียกว่าตัวคุ้น ถ้าใครโดนกัด โดนดูดเลือดไปละก็ ปวดร้าวไปหลายวัน

ใครอยากนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินที่ภูชี้เพ้อ ก็สามารถนั่งชมวิวจากหน้าร้านได้เลยค่ะ แต่ถ้าเป็นวิวพระอาทิตย์ขึ้น เราต้องเดินขึ้นไปบนยอดภูชี้เพ้ออีกที 'พร้อย' แมวเจ้าถิ่นตัวน้อย กำลังนั่งรอพระอาทิตย์ตกดินด้วย

พระอาทิตย์ตกดินแล้ว เมฆอึมครึม ลอยต่ำๆ เหมือนบอกลางอะไรสักอย่าง

เราสองคนเลยเตรียมตัวที่จะกลับไปยังเต้นท์ที่กางไว้ 'คุยกันอยู่ 2 คน ไม่เบื่อรึไง' คำพูดจากพี่ต้น ทำให้เราเปลี่ยนใจจากการนั่งต้มมาม่าที่เต้นท์ มานั่งร่วมวงพูดคุยรอบกองไฟ ในค่ำคืนนี้แทน เป็นค่ำคืนที่ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคนแปลกหน้า มิตรภาพใหม่ๆ เดินขึ้นรอบกองไฟ แม้กองไฟจะดับลง มิตรภาพไม่ได้ดับตาม ยังคงอยู่ และสักวันเราอาจได้พบกันอีกครั้ง

มิตรภาพใหม่ๆ เดินขึ้นรอบกองไฟ แม้กองไฟจะดับลง มิตรภาพไม่ได้ดับตาม ยังคงอยู่ และสักวันเราอาจได้พบกันอีกครั้ง

เช้านี้เราอกหักจากทะเลหมอก เพราะคืนนั้นหลังจากที่หลับไปแล้ว ฝนก็ตกหนักทั้งคืน โปรแกรมที่วางไว้ว่าจะตื่นตอนตี 4.30 น.ก็ต้องพับไป เพราะฝนยังคงตกอยู่ ตื่นมา 7 โมงกว่าๆ ฝนหยุดแล้ว เราจึงเดินไปยังจุดชมวิวกัน

เราเดินขึ้นมาเรื่อยๆ สูงขึ้นเรื่อยๆ เดินๆ หยุดๆ เป็นระยะๆ ทำไม 1 กิโลมันเหนื่อยจัง เสียงหัวใจเต้นดังกว่าเสียงลมพัดอีก เริ่มมีอาการเพ้อ..เพ้อเจ้อแล้ววว

ขึ้นมาถึง ภูชี้เพ้อ
เราคือ.. ผู้พิชิตภูขี้เพ้อ
แม่เจ้าาาาาา ขาวโพลนไปทั้งป่าเขา

😰

ทะเลหมอกไม่มี!!! มีแค่ไอหมอก!!!

อีกฝั่งจากภูชี้เพ้อ เห็นวิวทุ่งดอกบัวตอง ดอยแม่อูคอด้วย ทุ่งดอกบัวตองเริ่มเป็นสีน้ำตาลแล้ว

กลับลงมาที่ร้าน Bamboo bar อีกครั้ง
ซัดกาแฟลงไป ให้มาม่าคอยปลอบใจ เราจะกลับมาเจอทะเลหมอกอีกครั้งให้ได้ !!

ถึงเวลาบอกลาภูชี้เพ้อแล้ววว เนื่องจากฝนที่ตกหนักเมื่อคืน เราขับมอเตอร์ไซค์ลงไปก็หัวทิ่มแน่ๆ เลยให้พี่เกต เจ้าหน้าที่ของที่นี่ขนมอเตอร์ไซค์ไปส่งด้านล่าง

บอกลาภูชี้เพ้อ
ในทุกๆ การเดินทาง มักมีเรื่องราวดีดีเกิดขึ้นเสมอ แม้วันนี้จะไม่เจอทะเลหมอก ครั้งหน้าก็มาใหม่สิ จะคาดหวังอะไรกับการเดินทางที่เราไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีอะไรรอเราอยู่
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
พี่ต้น หนุ่มผมยาวเจ้าร้าน bamboobar ภูชี้เพ้อ ที่เรามานั่งจิบแฟชมวิว นั่งไปนั่งมาก็นั่งยาววว ไปจนถึง 5 ทุ่ม ก่อไฟ ต้มน้ำ เล่นกีตาร์ ยาวววววว ตอนเช้าก็มาช่วยยกรถอีก
พี่เกตุ เจ้าหน้าที่หน่วยอนุรักษ์ต้นน้ำแม่หยอด ที่ให้หมอน ผ้าห่ม แก่นักท่องเที่ยวตาดำๆ แล้วก็ขับกระบะขนมอไซค์เรามาส่งด้านล่าง ก็ทางมันลื่นเนอะ
พี่ใหม่ ไบค์เกอร์ที่โดนรีวิวหลอกให้มาขับรถขึ้นเขา ที่แซงกันไปแซงกันมาระหว่างทาง สุดท้ายทำเต้นท์หล่นกลางทางและบอกจะไม่มาขับมอไซค์ขึ้นเขาอีก 55555
พร้อย แมวเจ้าถิ่น ชอบจับหนูและบ่างกิน แล้วก็ชอบเดินมานั่งตักเราแบบหน้าคาตาเฉย
และพี่อีก 2 คน ที่กางเตนท์อยู่ใกล้ๆ กัน ชวนมาถ่ายรูปซะเลย

ความสูงระดับ 1,818 จากระดับน้ำทะเล อาจทำให้คุณเพ้อได้
ไปค่ะ ออกไปค้นหาความเพ้อในแบบของคุณ กาลครั้งนี้ ณ ภูชี้เพ้อ มาแล้วก็เจอเพ้อๆ แบบนี้ใช่มั้ย

---

ตามไปเที่ยวกัน วันศุกร์ขึ้นเขา วันเสาร์ลงห้วย